Herinneren is een vorm van ontmoeten…

heej lieve schat,

We zijn weer thuis hoor. Het was een leuk weekend. Vrijdagavond is er nog gerepeteerd, niet in de school maar in de kerk. Het was een overdonderend geluid. Joran en ik zijn eerst in de wijngaard gebleven om eventuele laatkomers de weg te wijzen. Na de repetitie werd er natuurlijk wat gedronken. En hoe dat hoef ik je niet te vertellen. Wij sliepen in een prachtige blokhut. Wij zijn om een uur of half twee gaan slapen. En om een uur of drie werden we wakker gemaakt door Martijn die 2 meisjes mee had die ontzettend bang waren voor het onweer. Tjeetje wat ging het tekeer. De regen kwam met bakken uit de hemel. Een van de legertenten was half in elkaar gezakt en gelukkig sliep er niemand. Zaterdagmorgen vroeg ging de hele meute te zwemmen en om daar te douchen. Na het ontbijt gingen ze terug naar de kerk om te spelen. Ik ben met Joran te gaan voetballen want hij had een bekerwedstrijd. Jammer genoeg hebben ze verloren. Daarna zijn we terug naar de muzikanten gegaan en daarna terug naar de wijngaard. Hebben daar de lunch klaargemaakt en daar gegeten. Joran en ik hebben daarna de spullen afgewassen en opgeruimd. Boodschappen gehaald en heen en weer gereden. Het NHJFO was inmiddels verhuisd naar een gymlokaal en daar het laatste gedeelte van de repetitie afgelegd. 's Avond gebbq en ontzettend leuke spelletjes gedaan onder leiding van Chr. en JN. Onze groep was de beste en hebben gewonnen. Daarna was het gezellig nazitten. Je kon merken dat iederéén moe was geworden want het was al vroeg rustig. Wij hebben heerlijk geslapen in onze blokhut, terwijl de anderen het koud hadden in de tent. Vanmorgen weer te zwemmen en daarna ontbijten. Zij zijn later weer gaan repereren en wij hebben alles opgeruimd en schoongemaakt. Om één uur kwamen ze terug, ze hadden in de gymzaal geluncht. Iederéén had toen de tijd om zijn spullen op te ruimen en weg te brengen. Om drie uur begon het concert in de buitenlucht. Er waren behoorlijk wat mensen en ook Ome Henk en Heleen waren er. Bij het inspeelstuk kreeg ik het opeens te kwaad. Moest vaak aan je denken tijdens het weekend en ik had je er zo graag bij gehad want wat zou je weer genoten hebben. Ze speelden een prachtige koraal en ik had het zicht op de trompetten en ik mistte jou daar zo ontzettend, de tranen kwamen vanzelf en gelukkig begreep Ome Henk het want die had hetzelfde gevoel. Bij het tweede stuk was het gelukkig weer een stuk beter. Meisje wat mis ik je bij het NHJFO toch altijd verschrikkelijk. Het doet dan zo ontzettend zeer. Ook merkte ik dat Ariëlle jou erg mistte, ze was graag bij mij en sliep ook bij ons. Op deze momenten mist ze jou ook heel erg en dat is te begrijpen. Jullie deden dit altijd samen. Vooral de laatste keer naar Rastede met Bakhuizen vonden jullie zo fantastisch. Blij dat er nog zulke leuke foto's gemaakt zijn van jullie. Tijdens het concert kon je koffie of een glaasje wijn uit eigen wijngaard kopen en er werd gretig gebruik van gemaakt. Het was gezellig. Na die tijd zijn we allemaal naar huis gegaan. En gaan we op naar het volgend weekend. Vrijdagavond is er weer repetitie en dan komt Marco Putz uit Luxemburg ook. Je hebt hem al een keer gezien in Winsum toen Ariëlle meespeelde met het FFO. Hij gaat zijn gecomponeerde stukken dirigeren en dat is best wel bijzonder. Zondag is er weer een buitenconcert, dan bij de fam. Lont, de sfeerboerderij in Oude Niedorp, dat weet je ook wel want daar hebben ze van die lekkere eigengemaakte Mon Chou gebak. Als ik zeg de droogbloemen boerderij dan weet je het wel. Er is dan geloof ik ook een sfeermarkt. Ben best wel moe, hoewel ik heel goed heb geslapen. Heb je weer helemaal bijgepraat en dat voelt bij mij weer goed om even alles van me af te schrijven. Lieverd ik geef je mijn kussen, dikke smakkerds en knuffels weer. Morgen gaan we bij Beppe kijken en vertel ik morgen weer hoe het met haar gaat.

Doeg meisje ik mis je zo ontzettend verschrikkelijk erg, houd van je. XXXXX

Lieve schat,

Voordat we weg gaan naar het studieweekend wil ik je eerst even schrijven. Je weet nu dat we je niet vergeten. Straks om 7 uur worden we verwacht in Nibbixwoud en om 8 uur begint de eerste repetitie. Wat zullen we je missen tijdens dit weekend maar dat heb ik al eerder geschreven. Jij genoot altijd zo van zulke muziekweekenden en nu mag je hier niet meer van genieten maar geniet je ergens anders. Ik hoop dat je wel komt luisteren. Het concert is zondagmiddag en is buiten. De bezoekers kunnen dan genieten van een glaasje wijn en muziek. Maar weet wel dat je altijd bij mij bent en dat ik aan je zal denken. Zondag avond schrijf ik je hoe het is geweest. Nu mijn kussen, knuffels en smakkers voor het hele weekend, dat zijn er heel heel veel.

Doeg mijn lieve kleine knuffelbak, ik houd van je, XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Hay Lieve Schat,

Het is al middernacht geweest maar ik wil je toch nog even schrijven. Heb net de boel allemaal opgeruimd. De jongens uit Wijdenes zijn net naar huis en Ariélle heeft de hondjes uitgelaten. Ariëlle was jarig en is 20 jaar geworden, een leeftijd die jij nooit zal halen. Jij blijft voor altijd en eeuwig 17 jaar. Vanavond zijn er diverse geweest en het was wel gezellig. Heb iederéén de mooie tekening van jou laten zien en iederéén vond hem even mooi. Toch is er altijd een smetje en dat is dat jij de dag niet meer mee kunt vieren en dat merk ik goed. Er mist iets in ons gezin, en degene die we zo erg missen dat ben jij lieverd. Daarom zal en wil ik jou nog even schrijven voordat ik ga slapen. Morgen begint het studieweekend en zal er denk ik niets van komen om jou te schrijven. Kan natuurlijk de laptop meenemen om te kijken of ik daar op internet kan komen. Heb dan wel tijd om te schrijven en de kaarsjes aan te steken. Ariëlle is ook gevraagd om bij het INHolland Orkest te komen spelen. Dit heeft ze aangenomen. Het is een symfonisch blaasorkest en speelt twee projecten. Het is weer een hele ervaring op zich. Trouwens ze heeft een fotoshoot op haar verjaardag gekregen en ze moet een keer met Joran op de foto en dan gaan ze proberen of ze een portret foto van jou er tussen kunnen voegen zodat jullie nog
één keer met zijn drieën op de foto staan. Zou natuurlijk het einde zijn. Verder mag ze een grote foto laten maken voor haarzelf en voor ons. We zien wel wat het wordt. Meisje ik heb je vandaag gemist en ik weet zeker dat Ariëlle dit ook heeft gedaan. Ben vanmiddag ook nog bij je geweest en die mooie grote vlinder die gisteren om me heen fladderde zat nu op de witte anjertjes en bleef mooi zitten. En dan denk ik wel eens zou het waar zijn dat je nu een mooie vlinder bent geworden. Ik weet het niet en ik weet ook niet wat ik wel moet geloven. Het is zo moeilijk allemaal. Gisteravond heb ik het groen-wit geblokte bloesje en een zwart truitje van jou in de kast gedaan. De tranen stroomden over mijn gezicht. Zat even in je tas te rommelen om te kijken wat er allemaal nog in zat. Sta ik daar opeens met een bh van jou in mijn handen. Dan breek ik helemaal en sta ontzettend te huilen, krijg pijn op mijn borst van verdriet. Maar ik weet dat dat weer overgaat omdat het echt hartezeer is. Ook nu zit ik weer met tranen in mijn ogen te typen omdat ik je zo graag vast wil houden, jou wil knuffelen en met jou wil kibbelen over van alles en nog wat. En dat ik dit niet allemaal hoefde te schrijven want dan lag je nu gewoon lekker in je eigen bed te slapen. Nu moet ik je mijn kussen, knuffels en smakkerds op deze manier geven en ik stuur ze met al mijn liefde naar je toe.

Dag mijn lieve schat, dag lieverd, dag troelewoel, slaap zacht, dag dag

Lieve Afira,vandaag is je zus jarig,vandaar dat ik nu ook even bij je ben om extra kaarsjes te branden,je ouders broer en zus zullen je heel erg missen,op deze dag waar jij eigelijk bij had moeten zijn,lieverd van mij 20 kaarsjes nu,een warme vlindergroet van mij,en een knuffel liefs Joke xxxx

Lieve Afira,
Er zijn van die dagen dat jij en Suusje niet uit mijn gedachten zijn. Jullie waren bijna even oud en jullie zijn heel kort na elkaar overleden, dat schept een band. Jou ouders voelen het gemis en verdriet, daardoor voel ik me vaak getroost als ze ook nog de moeite nemen even een groet bij Suus te schrijven. Het is te moeilijk om op te schrijven hoe ik me voel als oma, laat staan als ouders. Gisteravond heb ik jouw site gezien via “Tranenstroom”.
Dan lees ik hoe gelukkig de hele familie met jou was. Hoe gelukkig jij zelf was. Daardoor is het gemis zo groot. Pas samen met Suusje op ons, als ik dat denk, kan ik weer een dag verder.
Ik stuur je weer de dagelijkse twee kaarsjes en een knuffel voor jullie beiden.
Een lieve groet voor allen.
Oma van Suus

Hee Fietepiet.

Vanmiddag weer bij je geweest. Ze waren druk bezig, een kraan stond 20 meter van jouw graf en tractors reden over de begraafplaats. Rust in vrede noemen ze dat. Nou de rust is ver te zoeken, maar ja het kan even niet anders, als het straks klaar is zal het wel mooi zijn denk ik. Moet er wel aan wennen dat alles nu zo anders lijkt. De struiken achter je graf zijn er ook uit en alles is nu kaal. Zal vast wel wat anders komen. Moet nu door de modder lopen om naast je graf te kunnen, eerst was er een paadje en konden we daar mooi staan. Zal vrijdag nieuwe bloemen brengen want wat er nu nog staat is niet zoveel meer. We zijn aan het eind van de middag weer naar Beppe geweest. Ze had weer wat pap gegeten en ook best wel wat gedronken. Ze was niet slechter dan maandag. Ze praatte en er kon ook weer een lachje af. Maar ze moet wel goed nadenken wie je bent. Mij herkende ze wel maar ze had moeite met Ome Henk zijn naam. Die kwam ook nog even. Jou en Ariëlle kent ze wel en zelfs jullie doopnamen kent ze nog, ook die van Joran. En dat verbaast me dan weer. Vaak valt ze nog weg en dan is het net of ze met de ogen open slaapt. Als ik dan weer wat tegen haar zeg, schrikt ze en kijkt ze me aan. Een teken dat ze luistert. Ze vertelde me dat haar handen ook zo zeer begonnen te doen. Maar ze worden gewoon stijf. Ook haar nek doet pijn, ik denk dat dit van het liggen komt. Toen we weg gingen heb ik maar weer afscheid van haar genomen, weet niet of ik haar nog levend terug zie. Ik vind het zo moeilijk om weg te gaan. Ze zwaaide nog pittig terug en stelt me dan weer een beetje gerust. Maar eens zal de tijd er zijn dat ze naar jou en oma gaat. Ik hoop dat ze niet erg lang hoeft te lijden, want dit is ook niets en het begroot me zo. Dat zou jij ook vinden dat weet ik zeker.
Morgen is Ariëlle jarig, ben je er ook bij???? Natuurlijk ben je er op jou manier bij. De verjaardagen zullen nooit meer hetzelfde zijn omdat jij er niet meer bij kunt zijn.
Trouwens ik was zo benieuwd of je bij het leven ook naar Afrika was gegaan. Want dan zou het deze tijd zijn dat je ging. Daar moet ik steeds aan denken en ik vroeg aan Ariëlle of zij dat ook dacht en ze zei: ik weet zeker dat ze gegaan was. Je bent ook gegaan maar niet waar jij naar toe wilde Afrika maar naar een plek waar het goed toeven is zeggen ze. Waar het altijd heerlijk is en waar geen ruzie of oorlog is en waar de mensen in vrede metelkaar zijn. Meisje geniet ervan, hier kan het niet meer maar doe het daar. Ik wil je nu mijn kussen, knuffels en smakkerds weer sturen. Morgen komen er weer nieuwe.

Doeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeog mijn lieve twinkelende ster, doeoeoeog

Hoi lieverd,

Ben al een paar dagen niet bij je geweest in Opperdoes. Maar je graf is moeilijk te bereiken. Alle paden liggen er bijna uit en het is een grote woestijn. Ze zijn de begraafplaats aan het renoveren. Ook het pad naast jouw graf ligt eruit. Volgens mij hebben ze het heel voorzichtig gedaan. Ik moet nodig weer naar je toe want ik denk dat de rozen en lelies wel uitgebloeid zijn. Morgen kom ik weer langs.
Vandaag is Joran naar school geweest om zijn boeken en lesrooster te halen. Hij is super enthousiast, niet dus, hij is niet zo'n student, hij is meer een doener. Maar dat wisten we allang, jij ook hè. Met Ariëlle ben ik de stad in geweest. We hebben wat gewinkeld en eigenlijk niets gekocht. Joran kwam ons na een uurtje opzoeken en zijn we wat gaan eten. Verder heeft hij een nieuwe rugzak voor school gekocht. Dit keer een o'neill tas en een agenda natuurlijk, alhoewel hij deze denk ik niet nodig heeft want hij schrijft er toch nauwelijks in of hij vergeet hem gewoon mee te nemen naar school. Toen zijn we naar een tattoo schop gegaan want Ariëlle wilde weten hoeveel het kostte om 5 sterren te laten zetten. Het was wel aardig aan de prijs maar ze kon ze eigenlijk metéén laten zetten. We moesten een uurtje wachten. Ze heeft 5 sterren laten zetten aan de zijkant van haar voet. Voor ons elk een ster en de ster van jou heeft als enige schaduw. Het is wel mooi en niet te opzichtig. Deed haar wel zeer hoor, maar ze hield zich kranig. Ariëlle mist je zo maar wil dit niet laten merken omdat ze denkt dat ze ons dan meer verdriet doet. Jij zult ook altijd bij haar zijn omdat ze jouw naam op haar hart draagt en nu heb je een speciale ster. Na die tijd hebben we onze eigen Agila opgehaald. De garage zei dat hij al bijna 6 jaar oud is. Onbegrijpelijk wat gaat die tijd toch snel. Er moest nu veel aan gebeuren en het kostte weer dat het barstte. Maar ja dat weten we als je auto rijdt. Ariëlle is eind van de middag weer terug gegaan naar Texel. Ze wilde toch weer 2 dagen werken. Ze is weer aardig opgeknapt, alleen is ze doof aan één oor. Kijken of het opknapt en anders maar weer naar de dokter. Donderdag is ze jarig en wordt 20 jaar. Ook haar tweede verjaardag zonder jou, wat zul je weer gemist worden. Ze komt dan weer naar huis, er zouden hier dan een paar vrienden en vriendinnen komen. Waaronder jouw mede diva Vincent. Zo, je bent weer helemaal op de hoogte van het wel en wee hier bij ons. Rest me alleen nog je kusjes, smakkerds en knuffels te geven en je onze groeten te geven.

Doeg meisje, we kunnen het nog steeds niet beseffen wat ons is overkomen.

Hai Lieve Afira,

Vandaag ook weer een batterij kaarsjes voor je aangestoken. Moest weer heel vaak aan je denken en dan ga ik even naar deze site om de verhalen te lezen. En uit de verhalen lees ik hoezeer je moeder en ook de anderen jou ontzettend missen. Ik vind het zo erg dat ze zonder jou doormoeten. Elke dag worden zij er aan herinnert van wat er met jou gebeurd is. Als ik er alleen al aan denk krijg ik kippevel. Meisje wat heb jij een klap gehad, had hem wel voor je willen opvangen maar ik was er niet. Balen.

Dit was het weer voor deze keer, ik moet ook iets bewaren voor de volgende keren.
Doeg schat, ik blijf van je houden ook al ben je er niet meer.

Hallo meisje,

Ome Arend kwam vandaag bij ons om met ons mee te gaan naar Beppe. Nadat we een broodje en soep gegeten hadden zijn we richting Koudum gegaan. Onderweg hebben we eerst maar eens een ijsje gekocht want het was weer behoorlijk warm. Joran zat natuurlijk bij Ome Arend in zijn flitsende auto. En wat denk je toen we bij Beppe kwamen. Ze lag met de ogen open te kijken en ze keek verbaasd toen wij allemaal binnenkwamen. Ze praatte nota bene weer. Gisteren was ze helemaal nergens en vandaag weer een beetje opgeknapt. Niet dat we nu hele verhalen met haar konden houden maar ze was weer aanspreekbaar hoewel ze ook wel wegzakte. Ze dronk ook weer wat water. Heb haar om het half uur een paar slokjes water laten drinken en ze vond het toch wel lekker. Ook heeft ze wat appelmoes gegeten, het is niet veel maar alle kleine beetjes helpen toch. Ze was ook blij Ome Arend weer te zien, ze moest eerst wel kijken maar ze herkende hem wel. De namen weet ze niet goed meer. We lieten een grote foto van jou zien, ze keek er naar en zei metéén: dat is Afira. Zie je meisje je staat gegrift in het geheugen van Beppe. Ariëlle heeft nog even lekkere bodylotion en doucheschuim voor haar gehaald. Heb haar armen lekker ingesmeerd met deze lotion, ze vond het eerst stinken maar later vond ze het lekker. Ook met een nat washandje over haar gezicht strijken vind ze zo nu en dan lekker. We zijn er een hele poos geweest en toen we weg gingen vond ze het volgens mij jammer dat we gingen. Maar ze stak toch weer haar hand op ten teken van afscheid. Hoe we haar morgen aantreffen zou ik niet weten. Elke dag is weer anders. Maar vandaag hoefde ik niet te huilen.
Ariëlle is met Lieuwe naar Purmerend. Het toeterseizoen begint weer. Eigenlijk had ze er verleden week al heen gemoeten, maar toen was ze het vergeten. Morgen gaat ze weer een paar dagen werken en dan komt ze donderdag op haar verjaardag weer thuis. Om dan vrijdag naar het studieweekend te gaan. Papa is nu naar zijn werk, hij heeft weer nachtdienst en Joran gaat morgen weer naar school. Dan begint het normale leven weer. Wij proberen het hier allemaal weer een beetje op de rails te krijgen. Het afgelopen jaar waren we hier allemaal van slag en deden we maar wat. Meisje wat is het moeilijk om zonder jou dag in dag uit verder te moeten. Vaak denk ik wat is het leven toch hard. Vanmorgen toch weer met jou bezig geweest. Van Boudien had ik nog Telegraven gekregen van verleden jaar en heb daar het stuk van jou uitgeknipt. Het hele verhaal over het ongeval stond op de voorpagina met foto's erbij. Vanavond heb ik op je hyves alle krabbels nog eens doorgelezen en het viel me nu pas op dat je alle krabbels vanaf mei 2008 had verwijderd. Was me nog niet opgevallen. Alexis en Margriet hadden er mooie foto's bij gezet en die heb ik even overgenomen. Tot mijn stomme verbazing zijn de twee gadgets van Pats Boem eraf. Eén of ander programma werkt niet meer. Zal ik het schrijven hiervan er maar afhalen en andere gadgets er op zetten of vind je het zo wel goed. Misschien kan ik er wel wat van jou opzetten. Ja er is nu wel iets weg wat van jou was. Jammer.
Zo nu ben je weer een beetje bijgepraat over vandaag. Ik geef je net als Beppe mijn kussen, knuffels en smakkerds weer. Je hoeft ze niet te bewaren want ik stuur je elke dag nieuwe. Dus geef er ook maar aan oma.

groetjes van mama, papa, Ariëlle en Joran. We missen je allemaal zo erg. XXX

't Is zondag vandaag. Vanmorgen zaten we voor achten al in de auto. Joran en Ariëlle gingen weer te kite surfen in Mirns. Om 9 uur beginnen de lessen, dus op tijd weg. Joran kon zich zelf redden en mocht ook zijn eigen gang gaan maar werd wel wat in de gaten gehouden door de instructeurs. We hebben Ariëlle in haar surfpak gehesen en alles wat ze daar nog overheen moest hebben. Een hesje om de klappen op te vangen van het water en daarover heen nog een hesje van de kite school om aan te geven dat je les krijgt. Ook moest ze nog een trapeze om en een helm op. Ariëlle was bijna niet meer te zien. Maar het ging haar goed af en ze vond het leuk en stoer. Alleen was het jammer dat het steeds minder ging waaien en ze moesten eerder stoppen. Want de kites wilden bijna de lucht niet meer in. Over twee weken gaat Ariëlle de vervolg cursus ook nog doen. Want ze wil niet stoppen. Later in de auto hadden we alleen maar praat over kites en druk en wind. Ook zijn we natuurlijk bij Beppe geweest. Nou dit gaat niet goed. Ze was niet echt aanspreekbaar meer. Ze lag te slapen en reageerde nauwelijks. Ze deed de ogen wel open. Het was net of de ogen iets zochten. Ook zegt ze bijna niets meer. Zeg maar niets, soms maar een enkel woordje. Toen de verzorgsters haar om gingen leggen keek ze erg pijnlijk en gaf ze duidelijk aan dat ze pijn had en dat hoorden we ook. Ze zei nog wel au. Later zei ze tegen me dat ze het koud had, ze zei alleen het woordje koud. Het is intriest je eigen moeder daar zo te zien liggen en dat heeft me menig traantje gekost. Op een gegeven moment moet je toch afscheid nemen. Ik heb haar een paar dikke smakkerds op haar wang gegeven en wonder boven wonder kreeg ik nog een kus van haar terug. Zou dit de laatste geweest zijn???? Toen we weg gingen zei Joran dag Beppe en zwaaide naar haar, er kwam een glimlach op haar gezicht en ze deed de hand omhoog om te zwaaien. Dat was zo ontroerend, ben toen gauw naar haar terug gegaan om haar nog een paar zoenen te geven, kon eigenlijk maar moeilijk los van haar komen. Heb ik vandaag afscheid van haar genomen??? Heb tegen haar gezegd dat het goed was, dat het was volbracht en dat ze ontzettend haar best heeft gedaan voor ons en dat ze nu naar jou mocht gaan. Lieverd wil je haar ophalen, want ze heeft jou nu nodig. Dan hoeft ze niet verder te lijden want dat willen we niet. En we weten dat ze het bij jou goed zal hebben. Na eindelijk afscheid te hebben genomen zijn we nog bij Ome Henk geweest. Boudien was weer thuis van Kreta met Julian en ze hadden daar een prachtige tekening van jou laten maken. Wij hadden de foto opgestuurd. De foto dat je in de deur staat met de herautenhoed, je weet wel, je moest toen even met me praten terwijl ik op de wc zat en de foto van jou maakte. Stom eigenlijk maar wel heel waardevol. De tekening hebben we mee naar huis en ik laat hem zo snel mogelijk inlijsten met een mooie lijst. De tekening is echt mooi. Weer een mooie herinnering aan jou. Fiet wees bij ons en begeleidt Beppe een beetje want volgens mij heeft ze jou al gezien. Want toen ik jou naam noemde glimlachte ze. Ik weet trouwens wel zeker dat je Beppe niet alleen laat gaan want daarvoor hield je teveel van haar. Vorig jaar hebben we haar samen nog gehaald voor een concert dat jullie gaven op de Kuilart en daar heeft ze toen echt van genoten. Jij haalde en bracht haar weer met me weg en wat was ze trots op je en wat vonden jullie het fijn dat ze er bij was. Hier meisje daar komen mijn kussen, smakkerds en knuffels weer.

doeg schat, doeg lieverd, doeg Fietepiet, doeg puk, doeg lieve pop, doei doei doei