Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Afra Theresia Afira Hof

01-05-199113-07-2008
      Een dronken 20-jarige automobilist, die zijn verantwoordelijkheden niet nam, heeft Afira op de Krimweg op Texel aangereden op het fietspad, gelanceerd en 30 meter verder in het weiland is onze Afira overleden aan haar ernstige verwondingen. De automobilist uit Duitsland reed daarna gewoon door. Is later nog een keer langs komen rijden omdat hij op een doodlopende weg naar het strand reed, is ingereden op mensen die hem wilden laten stoppen en is toen met grote snelheid weggereden. Gelukkig heeft de politie hem naderhand opgepakt. Hij had 6x de toegestane hoeveelheid alcohol in zijn bloed. Hij vond zelf dat hij nog redelijk in staat was om te rijden. Hoever reikt je verstand??????????

      Overige informatie
      Jouw 17 mooie jaren waren véél te kort.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 407   |   niet OK
        Haij puk,

        Ik zit me nu net te bedenken waar mijn berichtje van zaterdag j.l en gisteren gebleven is. Soms snap ik er niets van hoor waar sommige berichten blijven. Maar ik blijf gewoon door schrijven hoor. Vandaag was het bijzonder warm. Het was warm en klef weer. Ik had in de klas gewoon een ventilator staan, maar ja die houdt natuurlijk niet de hele klas lekker fris. Het was wel weer leuk in de groep, heb er best wel weer aardigheid in. Alleen vanmiddag kreeg ik hoofdpijn maar dat kwam denk ik meer van de warmte dan van het druk zijn. Na schooltijd nog een korte vergadering en om half vijf heb ik de Agila naar Schagen gebracht voor de grote beurt. Hij lekt ook ietwat olie dus moet hij even nagekeken worden. Ja de Agila, de favourite auto van jou en Ariëlle. Je vonden het altijd verschrikkelijk om in de auto te moeten zitten. Maar toch gingen jullie altijd mee in deze auto. Opeens schiet me te binnen hoe het met de Panda ging. O wat hebben we gelachten in dit oude krot. In de winter moesten jij en Joran de auto vaak aanduwen omdat dat kreng weer niet starten wou. En dan met mutsen en sjaal om in de auto omdat de verwarming het niet deed. En dan tuften we dapper naar Opperdoes waar jij en Joran toen ook op school zaten. O o wat was dat wat. Na de Panda kregen we de MATIS en dat vond je een prachtig autootje. Maar daar hebben we niet lang van genoten. Weet je nog: op weg naar de ortho in Heerhugowaard. We hadden Ariëlle uit school gehaald in Hoorn en we gingen via Avenhorn en Obdam naar Heerhugowaard. Ver voor ons reed een auto en wij kwamen steeds dichter bij. Op een gegeven moment remde deze auto en mama zag het te laat en ik remde met volle kracht, maar het was net niet genoeg want ik reed tegen de auto aan. Deze had natuurlijk net weer een trekhaak die in de motorkap boorde. En vooral jij gillen daar in die auto, verschrikkelijk. Eigenlijk viel het wel mee, de andere auto mankeerde niets maar ons Matisje had wel degelijk schade. Na met de bestuurder gesproken te hebben zijn we gewoon doorgereden. Later bleek dat de schade groter was dan we dachten. Het begon naar asperges te stinken in de auto en dat betekent dat er een vloeistof lekt. We hebben toen de Matiz met schade en al ingeruild voor een nieuwe Opel Agila. O wat vond jij het erg dat de Matiz wegging. En nu rijden we nog steeds in de Agila. De Peugeot 406 wordt steeds minder en we moeten beslissen wat we met deze auto gaan doen. Eigenlijk wil ik hem houden omdat hij veel herinneringen geeft, maar eens zal hij toch weg moeten en daar zie ik wel tegenop. Het is weer een heel verhaal geworden maar ik wil zo graag de herinneringen met je delen.
        Ik stuur je nu mijn kussen, smakkerds en knuffels weer voor vandaag. Ik schrijf je morgen weer lieverd.

        doeg doeg Afira, doeg doeg Fiet, doeg doeg Fietepier, doeg doeg Fietjuh. XXX

        Mama -
        20 augustus 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 406   |   niet OK
        Haay lieverd,

        Ben vandaag weer begonnen met werken. Het ging best wel weer. Het is een leuke klas. Tijdens het rekenen kwamen we de datum 19 juli tegen en ik zei eigenlijk zonder na te denken wat een rotdatum. Ja die datum zit ook in mijn hoofd gebeiteld. De dag dat we jou naar Opperdoes hebben gebracht en je begeleid hebben naar je laatste rustplaats. Ja het voelt nu anders, net zoals alles anders voelt. De collega's waren stuk voor stuk erg lief voor me en ze vroegen bijna allemaal hoe het ging. Ze leven nog erg mee.
        Ariëlle heeft vanmiddag ook een kite uitrusting gekocht. Ook een Jekyll alleen de 12. Hij is geel met wit. Ook een mooie hoor. Natuurlijk moest er ook een surfpak komen, een trapeze, en nog een hesje om de klappen op te vangen. Het was behoorlijk warm vandaag en Ariëlle moest 3 pakken passen voordat ze de goede had. Het zweet liep haar van het hoofd. En gelachen dat we hebben. Ze zullen daar wel gedacht hebben: alweer een kite uitrusting.
        Eén van de verkopers vroeg al of we niet meer kinderen hadden. Ik zei ja ik heb er nog één en die had denk ik ook wel graag willen kite surfen alleen kan ze dit nooit doen omdat ze verleden jaar verongelukt is. Toen vroegen ze waar dit gebeurd was. En ik zei op Texel. Die ene verkoper zei toen: toch niet dat meisje van Texel die door een dronken Duitser is aangereden en ik bevestigde dat. Hij wist het precies en zei dat zijn vriendinnen jou goed kenden en dat je bij hen op dansles zat. Ze waren er behoorlijk van onder de indruk geweest. De andere verkoper die uit Zeeland komt zei metéén dat het ongeluk goed in de media is geweest en dat hij vond dat dit nooit had mogen gebeuren. Maar ja dat vinden wij ook, en velen met ons. Zo stom dat je later kon merken dat ze anders tegen ons gingen doen, dat ervaar ik dus wel vaker. Het is net alsof ze ons in hun hart sluiten, ik weet het niet. Joran zijn kite is opgehaald, ze gaan er met zijn allen naar kijken met de vertegenwoordiger wat er aan de hand is. Ze denken dat de knopen verkeerd afgesteld staan. Morgen over overmorgen brengen ze hem weer terug zodat hij er zondag weer mee kan kiten. Ariëlle neemt dan les.
        Het wordt hier opeens erg donker, er is onweer voorspeld maar dat kan ook bijna niet anders want het was vandaag erg warm. Morgen geloof ik weer en dan wordt het behoorlijk warm in de klas. Ik zit nu in de klas waar Esther zat, je weet wel. Denk dat ik je alles zo'n beetje verteld heb. O nee het belangrijkste vergeet ik: oma was vandaag jarig. Vanmiddag zijn we even bij opa geweest. De eerste verjaardag dat oma er niet meer bij is. Ze viert de verjaardag nu daar bij jou. Maak er maar een mooi feest van en feliciteer oma ook maar van ons. Geef ze een dikke kus en knuffel. Voor jou komen ze er ook weer aan, de knuffels, de kussen en de lekkere natte smakkerds. Allemaal voor jou omdat we zo ontzettend van je houden.

        Doeg meisje, doeg schattebout, we wordt zo gemist, doeg lieverd XXXXXXXXXXX

        Mama -
        19 augustus 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 405   |   niet OK
        Lieve Afira.pas geleden had ik best een lang stukje voor jou geschreven,maar elke keer kreeg ik bij de code een fout melding,ik baal daar dan zo van,ik kreeg rode letters,na mijn weten alles goed gedaan,want ik doe het zovaak,bij onze zoon bij jou en nog wat anderen kinderen.het is zo fijn Afira dat niemand jullie vergeet,ook vooe je ouders,broer en zus.elke dag kijk ik even bij je,en lees graag de stukjes die je moeder schrijft.ik ben veel om haar gaan geven,ook ons geeft ze troost,terwijl ze jou zo ontzettend mist,gelukkig lees ik ook dat ze weer voorzichtig kunnen genieten,en zeker op het strand,je broer en zus zijn erg actief,jammer dat jij dat niet meer mee kan maken.in gedachte steek ik ook wat kaarsjes voor beppe aan,zo te lezen,wil ze graag bij je zijn.lieve afira voor jou heel veel kaarsjes,dag meisje,een vlindergroet voor jou,liefs Joke xxxx

        Anoniem -
        18 augustus 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 404   |   niet OK
        Ben ik weer, om je te vertellen hoe ik je mis. Hoe meer ik aan je denk hoe erger het wordt. Alweer een jaar geleden en ik kan er nog steeds niet bij. Dat in 1 klap jouw leven voorbij is, terwijl jij, juist jij vol plannen zat.

        Dag lieverd, ik mis je zo. Love you.

        jeweetwelwie -
        18 augustus 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 403   |   niet OK
        Hallo Fietjuh,

        Vandaag was er de rechtszaak van Maarten Strijbis. Hij is verleden jaar 12 oktober verongelukt op de Markerwaardijk tussen Lelystad en Enkhuizen. De dader had ook gedronken. Ariëlle en ik zijn bij de rechtszaak geweest in Lelystad. Had soms het kippevel op de armen staan, zo herkenbaar alles weer was. Er kwam weer veel boven en ik ben blij dat die kl.....k die jou van het leven heeft beroofd goed gestraft is. Maarten zijn moeder las ook een slachtofferverklaring voor en ik herkende er heel veel in. Tijdens de eis knepen Ariëlle en ik elkaar bijna blauw. De eis is 4 jaar gevangenisstraf en 5 jaar rijontzegging met aftrek van de tijd dat hij zijn rijbewijs al kwijt is. Ook deze dader had het erg met zichzelf te doen. Bah nooit verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen daden en dan proberen nog de schuld af te schuiven op Maarten zelf. Ik hoop dat de rechters er niet in trappen. Laat hem ook maar boeten voor zijn daden. Over 2 weken is de uitspraak. Het zal mij benieuwen.
        Na de rechtszaak zijn we nog bij Wieb en Rina langs geweest. Weet je wel de neef van mama. Na een Hoekema dag zijn we een keer met zijn allen bij hen wezen Chinees eten en toen begon het zo te onweren. Volgens mij hadden jullie toe ook ietwat ruzie met een paar jochies. We hebben lekker koffie gedronken en later soep en broodjes gegeten. En hun mooie nieuwe huis bekeken. We waren rond een uur of half vier weer thuis. De rechtszaak duurde tot even over half 12. Nog boodschappen gehaald en jouw lekkere prutje gekookt. Jouw prutje omdat je dat altijd zo lekker vond. Papa was laat thuis want die moest tot 19.00 uur werken. Dat is natuurlijk niets waard dat hij elke dag met de dagdienst zo laat thuis is. Heb net ook met Gaastra gemaild omdat Joran zijn kite nog niet goed is. Kijken wat zij er van zeggen.
        Morgen voor het eerst na jou ongeluk weer voor de klas. Heb wel weer zin maar weet niet hoe het is om er weer te staan. Gelukkig is er altijd een achtervang aanwezig. Dus als het even niet gaat kan ik even pauze nemen en neemt mijn achtervang het over. Dit schooljaar groep 7, even een jaartje rustig aan qua leerstof. We zien wel hoe het loopt. We proberen ons leven weer een beetje op de rails te krijgen. Het laatste jaar hebben we maar wat gedaan omdat we helemaal de weg kwijt waren na jouw ongeluk. Jou missen meisje zal nooit wennen, het voelt net of er een stukje van mezelf is gestorven. Altijd is jou gemis hier. Jouw plekje blijft altijd leeg en dat doet zo zeer.
        Boudien belde vanaf Kreta dat daar een tekenaar is die hele mooie portret tekeningen kan maken. Ze vindt het sprekend. Ze vroeg aan ons of ze eentje van jou mag laten maken. Nu moet ik een foto van jou naar haar mobiel sturen of naar hyves en dan gaan ze die tekening van jou laten maken. Ik ben nieuwsgierig.
        Fietepiet hier komen mijn warme knuffels, kussen en lekkere dikke smakkerds weer. Ik mis je maar dat weet je wel.

        doeg doeg doeg lieve meid van me, ik houd zielsveel van jou en de anderen.

        Mama -
        18 augustus 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 402   |   niet OK
        Lieve Afira, eindelijk weer even een berichtje van mij.
        Heeft veel te lang geduurd maar je zit toch wél in mijn hart hoor.
        Wilde je even laten weten dat ik ga proberen om een mooi boek te maken over je, heb al heel veel informatie gekregen van je ouders en dit moet een waardig en liefdevolle herinnering worden aan je.
        Ik weet ook niet waar die drift vandaan komt maar het gevoel om zo verbonden te zijn met jou is zo sterk.
        Ik heb daar geen woorden voor want kan het niet uitleggen.
        Ik hoop dat je weer rondfladdert meis....en je daar boven het naar je zin hebt.
        Weet wel dat er héél véél mensen je enorm missen op deze wereld.
        Ik stuur je een dikke knufel toe en kom gauw weer eens even tegen je praten.
        Liefs van Froukje

        froukje -
        18 augustus 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 401   |   niet OK
        Heej lieverd,

        We zijn weer de hele dag de hort op geweest. Joran had zijn vervolg les voor kitesurfen. Ariëlle ook mee. Weer naar Mirns in Gaasterland. Het gaat goed met het kitesurfen van Joran. Hij kan al een stuk surfen, nu moet hij veel oefenen en dan gaat het goed volgens Klaas, hij is trouwens Nederlands Kampioen. Hij heeft 4 uur les gehad met zijn eigen uitrusting. Ariëlle is zo enthousiast geworden dat ze het ook wil leren en heeft metéén gevraagd of ze zondag al les kan krijgen. En ja hoor dat kan. Ik denk, en de anderen ook dat jij dit ook had willen leren. Ariëlle wil ook een eigen uitrusting kopen zodat ze ook kan oefenen. Volgens iemand was dit ook net een sport voor Ariëlle. Spelen met de natuur is de uitdaging. Wind en water. Ome Henk kwam ook nog even kijken en met hem hebben we koffie gedronken. Om een uur of zes zijn we naar Beppe gegaan. Beppe vecht, ze wil ons niet verdriet doen en wil nog niet naar jou en Pake gaan. Je ziet haar steeds verder wegzinken in haar eigen wereld. Soms is ze even wat helder en geeft dan ook wel antwoord maar eigenlijk wil ze niets anders dan slapen. Elke keer nemen we weer afscheid van haar, elke keer denk ik weer: zou dit de laatste kus en knuffel zijn die ik haar bij het leven kan geven. Als ik weg ga denk ik altijd: zou dit de laatste keer zijn dat ik haar levend zie. Meisje haal Beppe maar op, ze is zo moe. Ze heeft haar leven geleefd en is op de gezegende leeftijd van 91.
        Morgen gaan Ariëlle en ik naar de rechtszaak van Maarten Strijbis in Lelystad. Ook hij is door een dronken automobilist aangereden en aan de gevolgen daarvan overleden. Dit was 3 maanden na jou. Met zijn moeder heb ik ook veel contact en ook zij is groepsleerkracht. Hij werkte in Opperdoes bij de garage. Heb ik je geloof ik al een keer verteld. Papa gaat vroeg in bed want hij is helemaal niet lekker. Ook al grieperig en Joran gaat ook al vroeg want hij is bekaf en alles doet hem zeer van het kiten. Morgen vertel ik je hoe de rechtszaak is afgelopen, moet nog even kijken hoe ik moet rijden en dan gaan wij ook maar naar bed denk. Maar eerst nog even in je slaapkamer kijken en ruiken in je vestje want anders kan ik niet slapen. Want ik mis je zo verschrikkelijk. Daarom wil ik je zo mijn kussen, knuffels en smakkerds sturen, morgen stuur ik je weer nieuwe.

        Dag mijn lieve kleine meid, dag mijn lieve spring in het veld, rust zacht.

        Mama -
        17 augustus 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 400   |   niet OK
        Hay meissie,

        Het is zondagavond en ik ga jou weer even schrijven. Vanmiddag hebben Ariëlle weer opgehaald. Ze was vanmorgen naar de dokter geweest in Den Burg omdat de verkoudheid niet over wil gaan en ze heeft helemaal opgezette lymfe klieren. Het was gelukkig geen Mexicaanse griep. Maar ze heeft wel voorhoofdsholteontsteking en een bronchitis. Ze heeft anti biotica mee en ze moest van de arts naar huis om eens goed uit te zieken. Ze geeft zichzelf niet de rust om beter te worden. Toen we haar opgehaald hadden zijn we naar Groote Keeten gegaan. Het waaide flink en Joran wilde graag even vliegeren. Nou dat heeft ie geweten. Trekken die vlieger en Joran maakte prachtige sprongen. Eén keer met zijn volle gezicht in het zand. En wij lachen natuurlijk. Ook Ariëlle moest natuurlijk even proberen en wilde ook springen en ging languit. Dubbel lagen we, Ariëlle zelf ook hoor. Ik was intussen lekker met de honden aan het dollen. Frodo weer in het water. Hij vindt het prachtig, golven trotseert hij met verve. Sem had de middag van zijn leven. Het giert van de veren en hij wist van gekkigheid niet welke veer hij het eerst moest kiezen. Liet zich zo nu en dan in het water zien. Golven vindt hij niet zo leuk. Ome Henk kwam ook nog naar het strand met zijn nieuwe verovering. Hebben heerlijk met zijn allen wat gedronken op het paviljoen. Om half zes zijn we uitelkaar gegaan en zijn wij via Schagen naar Opperdoes gereden om bij jou langs te gaan. Dat was maar goed ook want de bloemen hadden wel even water nodig. Papa en Ariëlle hadden nog niet gezien hoe het er nu was en die stonden versteld hoe het er nu uit ziet. Als alles straks klaar is zal het er mooi uitzien. Ariëlle wilde toen ook graag even naar Middenmeer om bij Saskia haar graf te kijken en dat hebben we ook gedaan. Doordat ik dikke voeten had gekregen ging ik op blote voeten maar dat was daar geen succes. De paden waren met hele kleine steentjes en dat deed zeer, dus moest ik wel over het gras lopen. Daar kwamen we nog familie van papa tegen en hebben daar een poosje mee staan praten. We waren pas om half negen thuis en moesten toen nog eten. Morgen gaat Joran weer te kite surfen in Friesland en gaan wij weer even bij Beppe aan. Het gaat niet echt goed met Beppe, vanmorgen was ze een tijdje niet aanspreekbaar en waren ze bang dat het over was. Maar nee Beppe vecht door, wij hebben het gevoel dat ze naar jou wil maar ons nog niet los kan laten. Ze meende van de week al dat ome Henk jou was. Dus morgen maar gauw weer even bij haar kijken. Ze mist je zo vreselijk, net zoals wij. Lieverd hier komen mijn kussen, knuffels en smakkerds. Tot morgen, dan ben ik er weer.

        doeg lieve twinkelende ster van ons, we houden van je. XXXXXXXXXXXXXXXXXXX

        Mama -
        16 augustus 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 399   |   niet OK
        lieve, lieve, lieve, lieve Afira

        Kan het niet laten om kaarsjes voor je aan te steken, dus vandaag weer een hele rij omdat je steeds in mijn gedachten bent. Elke keer weer zie ik je in gedachten weer voor me en dan schieten de tranen in mijn ogen. Na een jaar wil ik je wel bekennen dat ik je zo enorm mis. Ik hou van je ook al ben je niet meer hier. Dit wel ik je laten weten. Ik steek regelmatig kaarsjes bij je aan om te laten weten dat ik je nooit zal vergeten.

        Dag lieve schat.

        jeweetwelwie. -
        15 augustus 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 398   |   niet OK
        Hoi Fierewiet,

        Daar ben ik weer. Ben naar de receptie geweest en zijn weer op tijd terug om jou nog even te schrijven. De hele groep collega's was bijna aanwezig en zijn nog metelkaar op de foto gekomen. Was wel gezellig om met iederéén weer te praten. Maar altijd is er bij mij een gevoel dat ik niet echt blij ben. Het vreet aan me dat jij er niet meer bent, dat jij op zo'n manier bij ons weg moest raken. We konden maar 17 jaar van je genieten en dat hebben we ook gedaan. Ik was zo trots op jou omdat jij onze dochter was en bent. Ook zijn we trots op Ariëlle en Joran, zij moeten zomaar hun zusje en zus missen. Voor hen is deze afgelopen tijd ook een hel geweest. Ze slaan er zich geweldig door heen met ups en downs. Ik heb diep respect voor hen hoe zij met dit grote intense verdriet omgaan.
        Ik wil hier mee zeggen dat wij, papa, mama, Ariëlle en Joran zielsveel van je houden en blijven houden. Voor altijd diep in ons hart.

        Doeg lieve Afira, doeg lieve Fiet, doeg lieve Fietepiet, doeg lieve Fietjuh

        Mama -
        14 augustus 2009

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.