Ben ik alweer. Wat gaan de dagen snel. Vandaag zijn we naar Alkmaar geweest. Ariëlle heeft een nieuwe I-pod gekocht. Ze gebruikte eerst de jouwe maar daar had ze toch wel moeite mee, deze hebben we gebruikt om te kijken welke muziek er op stond die we eventueel konden gebruiken. Verder hebben we hem niet meer gebruikt. Hij ligt nog wel op Ariëlle haar kamer maar het komt bij jouw spulletjes te liggen. Ook hebben Joran en Ariëlle een nieuwe mobiel uitgezocht. Hun periode was om en dan mag je een nieuwe uitzoeken. Hier was jij ook zo goed weet ik nog wel. Je wist precies wanneer je dit mocht doen. Helaas voor jou moest je het de laatste maanden doen met een koelkast, zoals jullie dat noemden, van Thijmen doen omdat jouw LG kapot was. Je had nog een paar maanden te gaan en je was al vol van een nieuwe mobiel, maar helaas heb je er niet meer ééntje uit mogen kiezen. Jouw koelkast heeft de politie teruggevonden in het weiland, was waarschijnlijk uit je broekzak gevlogen. Wij kregen hem terug op het politiebureau en ligt nu als aandenken aan jou op het dressoir bij je andere spulletjes die ons dierbaar zijn omdat ze ons aan jou doen denken, vooral persoonlijke spulletjes zoals: je sleutels, tandenborstel die je als laatste gebruikte, portemonnee, je parfum die je nog van Thijmen hebt gekregen, oorbellen en ja zelf je laatste agenda staat er bij. Als ik naar je spulletjes kijk, krijg ik een brok in mijn keel. Jouw fototoestel heeft Ariëlle nu in gebruik, zij wil dit graag als aandenken aan jou.
Verder hebben we in Alkmaar wat gewinkeld. Heb eindelijk een paar nieuwe broeken gekocht en wat shirts, geen vodjes hoor. Het was best wel weer leuk om even te winkelen maar ik moet in die winkels altijd aan jou denken. Dan denk ik hee hoe zou Fiet dit gevonden hebben, wat zou zij gekocht hebben, zou ze deze mode leuk gevonden hebben? Je hield van niet van massa winkels, je had je eigen kledingstijl en dat vond ik zeer bijzonder. Alles wat je kocht of uitzocht stond je altijd goed. En dit mis ik zo als we gaan stadten. Altijd is er dat gevoel van gemis, het is niet meer zoals vroeger en dat zal het ook nooit meer worden. Daarvoor missen we je teveel. Meisje ik zou zo graag nog eens met je willen klieren, lachen, gek doen, zoenen, aaien over je rug wat je zo lekker vond, ja wat zou ik al niet meer willen. Maar dit kan nooit, nooit, nooit meer door die ellendeling die ons leven ook kapot heeft gemaakt zodat wij nooit meer echt kunnen genieten. Naast de lach is er ook altijd een traan. Daarom wil ik je nu de kussen, smakkerds en knuffels weer sturen omdat we van je houden en omdat we je zo vreselijk missen.
Doeg allerliefste Fiet, laat je trompetgeschal maar horen. Doeg doeg.
