Hay lieve skeet van me,
Ja, zo noemde ik jou ook wel eens maar dan liefkozend genoemd. Ik had je beloofd om te vertellen hoe het vandaag was bij stichting de Kunst. Het was praten over een project wat het JPO orkest met het NHJFO wil doen. Dit om de jeugd te laten zien hoe leuk het is om samen muziek te maken. Nu dat hoef ik jou niet te vertellen, ik weet hoe leuk jij dat altijd vond. En je was ook erg plichtsgetrouw en dat bewonderde ik in je. Je belde niet vaak af, en als dat gebeurde dan was er echt een reden om niet te gaan. Maar ja zo'n project kost geld en dat kan er komen als je subsidies aanvraagd. Maar dan moet je kunnen aantonen dat je er iets mee doet en daar zijn we over wezen praten. Verder was het best wel leuk om zoiets mee te maken want ik weet dat betreft niet echt veel. Nu nog niet maar ik ben iets wijzer geworden hoe het allemaal in zijn werk gaat. Verder vanmiddag musical geoefend met groep 8, alleen nog maar tekst hoor, morgen gaan we verder. Verleden jaar om deze tijd stond je in de schouwburg Het Park in Hoorn, trompet spelen in de band van school bij de musical " De Vrek ". Gelukkig hebben we hier nog foto's van gekregen, we zijn daar erg blij mee, mede omdat wij er niet geweest zijn. Soms voel ik mij hier weleens schuldig over dat we er niet bij waren. Vanmiddag zijn we ook nog even bij je geweest, als het weer zo blijft gaan we volgende week aan de gaan om het graf van jou wat op te knappen, door de sneeuw, regen en vorst is het wat minder geworden. De bollen die Robert geplant heeft steken hun kopjes al boven de modder. Ook gaan we nu weer verder met je grafmonument, ik heb nu in mijn hoofd hoe het gaat worden. Ik denk helemaal naar jou idee, het heeft in ieder geval met strand te maken. Het wordt iets ter ere voor jou. Jammer dat er niets voor oma komt, er is vanaf maandag niets meer van oma en dat vind ik persoonlijk wel erg, we kunnen nergens naar toe gaan om haar te gedenken. Maar ja het was oma haar eigen keuze om zich te laten verstrooien op het asveld. Wij kunnen daar niets meer aan veranderen. Ik ben blij dat wij nog een plek hebben om naar toe te gaan. Op die plek ben je zo dichtbij maar tegelijk ook zo ver weg, noch steeds onbegrijpelijk. En het gemis zal altijd aanwezig zijn. Vaak denk ik, hoe zou het zijn als jij nog bij ons geweest was. Dan had ik niet op deze site gezeten en mijn verhalen geschreven. Het voelt goed aan om op deze manier met jou te praten. Nu nog de kusjes die ik je stuur, voor jou en voor oma XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
doeg lieve Fiet, knuffels en kusjes, we love you!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!