Hallo lieve schat,
Vandaag, zondag, zijn we weer even op Texel geweest. Eerst naar "de plek" waar jij verongelukt bent, het is nog steeds mooi om te zien en nog steeds onbegrijpelijk hoever jij bent weggeslingerd. Maar dit zal ik wel nooit begrijpen. Een beertje voor jou er bij gehangen. Toen naar Paal 28, en daar stonden we verbaasd te kijken naar een gebouwtje wat op het terras was geplaatst. Het heeft ook nog een naam " Het Pafiljoen ". Je raadt het al, hierin mag gerookt worden. Het is een prachtig huisje geworden. Lekker koffie gedronken en wat gegeten en het was weer heerlijk. Daarna zijn we naar het politiebureau gegaan waar we koffie met Johannes en andere agenten hebben gedronken en nog wat gekletst en informatie ingewonnen over het dramatisch ongeval. Ook kennis gemaakt met Do, Johannes zijn vrouw. De auto van die ellendeling is vernietigd, gelukkig. Ook Johannes heeft het er nog steeds moeilijk mee. We hadden een fotoboek mee met foto's van de laatste jaren, hij wist eigenlijk niet eens hoe jij er, voor het ongeval, uitzag en hij was danig onder de indruk. Hij vond je een knappe en toffe meid en vond het zonde dat jij zo aan je eind moest komen. Elke keer als we weer van Texel gaan heb ik het gevoel dat ik jou daar achterlaat. Texel is toch iets speciaals voor ons geworden en dat zal het altijd blijven. Op de plek aan de Krimweg mag een monumentje komen en daar gaat jouw Thijmen voor zorgen en wij gaan voor de tekst zorgen. Als het klaar is gaan we samen met de fam.Bartstra dit plaatsen, zodat ze jou gemis ook een plekje kunnen geven, ook zij missen jou heel erg. Je bent bijna twee en een half jaar ook een deel van hun gezin geweest. Hoe is het met oma, hopelijk geen pijn meer. Doe haar de groeten en geef haar een hele dikke kus van ons.
Doeg grote, kleine kanjer van me, xxxxxxxxx mama, miss you xxxxxxxxxxxxx