Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Afra Theresia Afira Hof

01-05-199113-07-2008
      Een dronken 20-jarige automobilist, die zijn verantwoordelijkheden niet nam, heeft Afira op de Krimweg op Texel aangereden op het fietspad, gelanceerd en 30 meter verder in het weiland is onze Afira overleden aan haar ernstige verwondingen. De automobilist uit Duitsland reed daarna gewoon door. Is later nog een keer langs komen rijden omdat hij op een doodlopende weg naar het strand reed, is ingereden op mensen die hem wilden laten stoppen en is toen met grote snelheid weggereden. Gelukkig heeft de politie hem naderhand opgepakt. Hij had 6x de toegestane hoeveelheid alcohol in zijn bloed. Hij vond zelf dat hij nog redelijk in staat was om te rijden. Hoever reikt je verstand??????????

      Overige informatie
      Jouw 17 mooie jaren waren véél te kort.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1063   |   niet OK
        Heej alleliefste schat van me.

        Daar ben ik dan eindelijk weer even. Ben op school omdat J moet trainen voor voetbal en dan kan ik in mijn klas even op de com. Een berichtje naar jou sturen. Ik zie dat de kaarsjes in stand worden gehouden, dat doet me heel erg goed. Ik heb gemerkt dat ik thuis wel op deze site kan komen, de berichtjes kan lezen maar ik kan geen kaarsjes aansteken en berichtjes schrijven. Er is alweer een tijd voorbij gegaan en probeer je in het kort te vertellen hoe het hier met ons gaat. Dit is onze tweede vakantie week, de eerste hebben we niet zoveel gedaan omdat het weer niet al te mooi was. Ik heb veel geslapen want heb het de laatste weken toch wel druk gehad op school. Deze week is het mooier weer en zitten we 's avonds op het strand. Heerlijk met de hondjes baggeren in het water, net zoals jij ook altijd deed. Fototoestel mee en gekke foto's maken. Je kunt ze toch altijd weer verwijderen. Genieten van zon, zee en strand, dat was ook jou favourite bezigheid. J heeft zijn verjaardag ook weer gevierd. Het was gezellig maar voor mij had het een vreemd gevoel. J is nu ook 17 geworden, net zo oud als jij was. Nog 2 maanden en 12 dagen en dan is hij precies even oud als jij was toen het leven jou verliet. Ik moet er niet aan denken, maar het leven gaat hier gewoon door. Maar voor J blijf jij ouder, hij zei dat jij daar in jouw wereld ook jarig bent en ouder wordt. Een teken dat hij er dus wel over nadenkt. We doen veel met z'n vieren. Verleden week zijn J en A wezen kitesurfen maar er was eigenlijk te weinig wind. J heeft van zijn zelfverdiende geld een nieuwe kite gekocht van 8 vierkante meter. In totaal hebben ze er nu drie. Hij begint het al aardig onder de knie te krijgen. Zonet heb ik nog weer de foto's bekeken van jou. Van jou laatste dagen hier bij ons. Tranen stroomden weer over mijn wangen, jij ligt daar en ik kan jou niet bereiken. Oma en beppe bij jou, huilend omdat ze niet snappen hoe dit allemaal kon gebeuren. Hun kleinkind eerder dan zij, dat kon toch niet. Maar het was wel zo. Intens triest. Helaas zijn zij jou achterna gegaan zodat je nu niet alleen bent. Er zijn nu 3 jaar voorbij, 3 jaar vol verdriet om jou. Dit zal niet minder worden, nooit. Want we missen je zo verschrikkelijk erg. In alles wat we doen missen we je. Je gaat met ons mee in onze gedachten maar ik had liever dat je hier was. Het is allemaal zo oneerlijk. Hij komt straks weer vrij en wij moeten verder zonder jou, ons levenlang. Ik kan het soms nog steeds niet bevatten wat ons en jou is overkomen. Vaak lig ik 's nachts te huilen in bed, stilletjes want ik wil de anderen er niet mee opzadelen. Zij hebben het ook al erg genoeg. Gisteren had A jouw naam in het zand geschreven, het water kwam er aan en vloeide over jouw naam heen. Op het moment dat het water bijna over je naam vloeide maakte A een foto. Zo mooi. Het leven is ook uit gevloeid en de golven namen gisteren je naam mee. Jouw naam vloeide weg zoals het leven uit jou vloeide daar in het weiland. Elke keer als we op het strand zijn schrijven we je naam in het zand of we maken het van schelpen. Dat geeft ons een klein beetje rust, ik hoop dat je het van bovenaf kan zien. Mijn hart is weer blij dat ik even met je kon schrijven, dit geeft een goed gevoel. Nu stuur ik je mijn knuffels, kussen en smakkerds. Voor oma en beppe zijn er ook bij hoor, want ook zij worden hier gemist. Ik hoop je donderdag weer te kunnen schrijven want dan moet J weer trainen.

        doeg lieverd, doeg lieve schat, ik houd met mijn hele hart van jou, MISS YOU

        Mama -
        2 augustus 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1062   |   niet OK
        Hallo Afira,
        Je blijft in mijn gedachte.
        Lieve groet,
        Oma van Suus

        B. - Arnhem
        25 juli 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1061   |   niet OK
        Heej lieverd,

        Het is vrijdag, 23 juli. De kinderen zijn al vrij en wij zijn aan het opruimen. Gisteravond ben ik met groep 8 naar een try out voorstelling van Hans Klok geweest in de Park schouwburg van Hoorn. Even overviel me een raar gevoel. Ook jij hebt daar op het podium gestaan met je trompet met de uitvoering van de Vrek. Ik weet niet of het in dezelfde zaal was. De show van Hans Klok was fantastisch. Woensdagavond hebben we officieel afscheid genomen van de kinderen maar dat van gisteren was een extraatje. Ik wilde het afscheid van de kinderen niet op dinsdag omdat het toen de 19de was. Op die dag moest ik voorgoed afscheid van jou nemen en dat deed zeer, heel erg zeer. Een vreselijke pijn is dag. Op die dag wil ik dan geen feest. Nu staat de vakantie voor de deur, ik denk dat ik niet alle dagen een berichtje kan sturen, maar ik hoop dat ik wel de kaarsjes aan kan steken en anders is mijn hoop gevestigd op de meelezers. Misschien doet de com het de hele vakantie wel op school maar dat is niet met zekerheid te zeggen. Maar als je niets leest dan weet je waarom dat is. Na de vakantie heb ik weer alle gelegenheid te schrijven en zal ik je weer bijhouden over het wel en wee hier in onze wereld. Vergeet nooit dat je altijd bij ons bent in onze harten en gedachten. Waar we ook heen gaan je gaat altijd mee en jouw naam zullen we altijd hoog houden. Je hoort er nog zo bij. Ik denk idd dat we ook nog wel naar Texel gaan. Even daar weer staan waar jij bent overleden. Even de gedachten laten gaan naar de tijd dat je nog bij ons was. Het ene moment kan ik het hendelen en het anderen moment is het weer niks gedaan, dan kan ik er gewoon niet bij wat er is gebeurd en dat ik je nooit meer zal zien. Maar éénmaal komt de dag dat we elkaar weer in de armen sluiten en dat we weer samen zijn. Ik hoop dat je ons dan opwacht. De vakantie begint, net als 3 jaar geleden. Toen wisten we nog niet wat ons te wachten stond en dat ons leven een drastische wending zou nemen. Morgen gaat J te wadlopen en ik ben zo bang dat hem iets overkomt. Hem tegenhouden wil ik niet, want hij heeft ook recht op zijn leven. Maar ik zal blij zijn als hij weer binnen stapt. Lieve lieve meid ik stuur je ontelbare knuffels, kussen en smakkerds voor de hele vakantie. Je deelt ze maar met oma en beppe. Maak er daar wat van lieverd.

        Doeg allerliefste schat van me, ik mis je en ik houd zoveel van je, het doet gewoon zo'n pijn jou te moeten missen.

        Doeg doeg doeg doeg doeg doeg doeg doeg doeg doeg doeg doeg doeg doeg doeg
        XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

        Mama -
        22 juli 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1060   |   niet OK
        Hallo lieve, lieve schat,

        Het flitst maar door mijn hoofd. Vandaag 19 juli, 3 jaar geleden in het dorpshuis van Opperdoes. Deze tijd. Jouw herdenkingsdienst met het NHJFO en heel, heel veel mensen en muzikanten. Meisje wat gaat er veel door me heen de afgelopen dagen. En alles komt op hetzelfde neer: we missen je zo. Telkens de film weer door mijn hoofd van hoe het geweest zal zijn. Mijn eigen film, maar het zal wel vele malen erger zijn geweest dan ik door heb. Heb besef dat je daar zo zwaar gewond in het weiland lag maakt me soms gek. Dat wil geen één moeder voor haar kind. Ik moet dat van me afsluiten maar dat kan ik niet. Ik wil alles weten, maar ik denk dat het beter is dat ik niet alles weet. Want dat kan het nog erger maken. Op dit moment stromen de tranen weer over mijn wangen. Ik kan er niets aan doen. Ik merk dat ik verandert ben. Ben stiller geworden en kan tijden staren in het niets. Ook is mijn concentratie niet het je van het. Mijn gedachten dwalen af, en wat denk je, altijd naar jou. Niet dat ik het erg vind, wat mijn gedachten worden beheerst door jou. Meisje het is zo moeilijk om met jouw verlies te leven. De lol van het leven is er helemaal af, ik probeer voor A en J er iets van te maken maar het doet allemaal zo zeer. Daarom wil ik je nu mijn knuffels, kussen en smakkerds sturen ten teken van liefde. Ook denken we natuurlijk van aan beppe en oma, omdat we hen ook missen.

        doeg mijn lieve meid, doeg lieverd, doeg lieve schat van me. I LOVE YOU. XXX

        Mama -
        19 juli 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1059   |   niet OK
        Hoi lieverd,

        Daar ben ik weer. Het is nu vrijdagmiddag, na schooltijd. Nog even op de com om jou te schrijven en de mails de checken. Woensdag, in de middag hebben we een bloemstuk op je graf gelegd. Anderen waren ons al voorgeweest. Wat een prachtige bloemen stonden er al. Toen we de boot opreden zagen we dat Ome H er ook opreed. Ook zij gingen voor jou naar Texel. Het was prutweer passend bij ons gevoel. Op Texel hebben we eerst een hotel geboekt. Hetzelfde hotel als waar we die bewuste avond gedropt werden door de politie. We hebben om dezelfde kamers gevraagd en ja hoor die waren nog vrij. Toen we 's avonds laat terugkwamen stond er op onze kamer een prachtig bloemstuk. Dit was van de eigenaren van het hotel. Ze vonden het zo mooi dat we bij hen terugwaren. Bij Paal 28 hebben we gegeten, natuurlijk hebben we eerst wel even bij het monumentje gestaan. En het regende maar, de hemel huilde mee deze dagen. Bloemen hebben we pas na 21.15 uur gelegd. Bij Paal 28 kwamen ook nog een dochter van een nicht van mama met haar gezin. Met zijn allen hebben we daar gegeten. Ome H is eerder naar de boot gegaan omdat ze weer naar huis gingen dus moesten ze op tijd bij de boot zijn. Ook zij hadden bloemen bij het paaltje gelegd. Bij het paaltje giert het van de knuffels en andere dingen. Er hangen hartjes en vlinders in het hek. Daarna zijn we de Koog nog even in geweest, A wilde dit zo graag. Bij het Biervat hebben we wat gedronken en kwamen in gesprek met een paar vrouwen uit de buurt van Den Haag. Het was gezellig en zij kenden het verhaal van jou ook. Eise heeft nog voor me gezongen en ja toen moest ik ontzettend huilen, maar daar deed hij het ook om. Hij zong You rise me up. Het deed me zoveel aan jou denken. Om een uur of 0.00 zijn we naar het hotel gegaan. Het regende nog steeds. De volgende morgen hebben we heerlijk ontbeten en zijn toen naar het politie bureau geweest. Daar hebben we bijgepraat met de politieagent die hem achterna gezeten had. Hij beantwoordde onze vragen die ons bezighielden. Later op naar Paal 28 en hebben daar nog koffie gedronken en wat gegeten. Om 15.00 uur zijn we met de boot teruggegaan, het regende nog steeds. 's Avonds is papa met A naar een concert geweest in Wijdenes, het werd geen buitenconcert maar een binnenconcert. Ik ben met J naar zijn school geweest voor de diploma-uitreiking. Ze hadden er behoorlijk wat werk van gemaakt. Bij jouw diploma uitreiking ben ik niet geweest, papa was met jou mee omdat ik iets van school had. Bij jou zijn er toen prachtige foto's genomen met je vriendinnen en eentje met papa. Prachtige herinneringen aan jou. Jou Havo diploma hangt nog aan de muur in de kamer. Toen J en ik naar huis reden regende het nog steeds, het leek wel storm omdat het ook nog behoorlijk waaide. En ja vandaag moest ik weer werken, moest nog een paar rapporten maken dus zat ik hier al vroeg. Nu is het weer weekend. J heeft vanavond eerst nog een bbq bij de baas waar hij piepers rooide. Wat we het weekend gaan doen zien we wel. En na het weekend de laatste week van het schooljaar. De afgelopen dagen en de komende dagen zijn niet de leukste dagen van het jaar. De herinneringen zijn zo heftig, maar dat zal altijd wel zo blijven. We krijgen heel veel lieve reacties van mensen die met ons meeleven, zo lief. Kaarten, bloemen, mailtjes, berichtjes enz. Je ziet er zijn nog veel die aan je denken. Vooral in deze dagen. Nou meisje het was en is weer een heel verhaal. Rest mij nog jou mijn knuffels, kussen en smakkerds te sturen. Het geeft mij zoveel rust te weten dat beppe en oma daar bij jou zijn. Mooi met z'n drieën in een wereld waar geen pijn en oorlog is. Laten we het tenminste hopen. Geef ook hen onze knuffels, kussen en smakkerds.

        Doeg lieve lieve Afira, doeg doeg lieve schat, doeg doeg lieverd, MISS YOU !

        Mama -
        15 juli 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1058   |   niet OK
        Lieve meid
        Je kaars blijft altijd branden.
        3 jaar alweer dat we je moeten missen.
        verdriet slijt niet
        dag meissie
        Trees

        Anoniem -
        13 juli 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1057   |   niet OK
        Lieve, lieve schat van ons,

        Vandaag is het 13 juli, een vreselijk dag. Weet niet echt wat ik moet schrijven. De hele dag zit je al in mijn hoofd en ben ik er mee bezig. Zo metéén gaan we naar Texel omdat we daar willen zijn. Je zit in al onze hoofden en harten en denken aan je. We houden van je en missen je zo erg. Heel veel knuffels, kussen en smakkerds van ons allemaal.

        doeg doeg lieverd, doeg doeg Fietje, doeg doeg Fietepiet, We love you.
        XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

        Mama -
        13 juli 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1056   |   niet OK
        Haay meissie van me,

        Ik zou je nog vertellen over het weekend. Vrijdag waren A en J al weggegaan met de andere leden van het NHJFO in de bus naar Rastede. Ik ben zaterdagmorgen gegaan met iemand die moest invallen op hoorn, maar die wilde ook niet blijven slapen. Dus zijn we met drie invallers en ik naar Rastede gereden. De afstand viel best wel mee. Jullie hebben die gereden met L. Het was een geweldige dag, zo nu en dan een steek in mijn hart omdat ik wist dat je bij me was. Meisje wat moet jij daar genoten hebben. Ik heb ook genoten, wat had ik graag bij jou willen zijn toen jij daar ook was. Maar we hebben toen de keuze genomen om niet te gaan. En ja daar hebben we nu natuurlijk spijt van. Maar ik kan nu begrijpen waarom jij zo genoten hebben en dat je glunderende snoet op de foto's staat. Wij zijn 's avonds om een uur of 10 weer naar huis gereden en we waren om 1 uur thuis. Wat ben ik blij dat jij dit meegemaakt hebt. Zondag kwamen de anderen weer thuis. Helemaal op natuurlijk van te weinig slaap en teveel bier. J kan er ook wat van. Heb hem wel gewaarschuwd. Gelukkig ziet hij het wel in. Ik vind het best dat ze drinken maar niet dat ze in de auto stappen en gaan rijden. Gelukkig kan J dat ook nog niet, ze waren toch met de bus. Maar er kan zoveel gebeuren. Jou ben ik kwijtgeraakt door zo'n zuipschuit, ik wil er niet nog meer kwijtraken. Ik mis je zo verschrikkelijk erg, maar dat weet je wel. Morgen is het weer 13 juli, ik ben er al dagen mee bezig. Mijn gedachten zijn steeds bij jou, ik kan ze niet bij wat anders houden. Zit nu op school, het is avond. Heb net rapporten zitten schrijven maar ik moet steeds aan jou denken. Jij mijn mooie lieve meid. Wat waren we blij met jou en we zijn nog steeds blij dat jij ons meisje bent geweest. Alleen hadden we nog langer van jou willen genieten, maar dat was ons niet gegund. Ook jou was het niet gegund om nog langer van het leven te genieten. Zo gemeen dit. Ik kan van alles bedenken, had, als, maar, ik kan de tijd niet terugdraaien, kon ik dat maar dan had ik het allang gedaan. Morgen gaan we naar Texel. Bij het paaltje denken aan jou en aan die avond en dan bloemen leggen voor jou. Dat zullen we elk jaar blijven doen. Jou eren want je was en blijft ons meisje. Lieverd ik kan wel doorgaan maar anders heb ik morgen niets meer te schrijven. Zondag zijn we in Koudum geweest. H de vriendin van Ome H was jarig. Jij kent haar niet, want ze kwam later in beeld bij Ome H. we hebben chinees gegeten en zijn later nog bij je heraut maatje in Opperdoes geweest. Hij was ook jarig geweest. Hij woont tegenwoordig in Opperdoes met zijn vriendinnetje. Die ken je ook niet omdat ze veel later bij het NHJFO kwam. Ze speelt bij KNA. Trouwens het NHJFO had in Rastede een 3de plek en de dirigent L was eerste geworden in de dirigenten klas. Dat was erg goed van hem. Ik ga nu stoppen. Geef beppe en oma dikke kussen en knuffels van ons. Ik stuur ze nu naar jou, mijn knuffels, kussen en smakkerds. Het kunnen nooit teveel zijn. Meisje we houden van je.

        Doeg doeg lieve schat, doeg doeg lieverd, doeg doeg lieve Fietepiet, DOEI.

        Mama -
        12 juli 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1055   |   niet OK
        Lieve Afira,
        Woensdag is het al weer drie jaar geleden dat je bent aangereden met noodlottige gevolgen. Drie jaar al moesten jouw naasten jou al missen.
        Veel mensen zeggen dat het een plekje moet krijgen. Hoe???? dat wordt er niet bij gezegd.
        Ik ben een oma, mis mijn kleinkind niet in mijn dagelijks leven en toch overvalt me nog zo vaak zo’n golf van verdriet dat ik er bijna niet aan kan denken hoe dat voor je ouders en de ouders van Suus moet zijn. Dat doet te veel pijn.
        Ik hoop zo intens dat jullie in een betere wereld zullen zijn. Dat te denken is de enige manier om het grote verlies, jullie overlijden aan te kunnen. Wij, jouw ouders en mijn kinderen, ik en mijn man hebben nog zoveel om voor te leven, toch blijft er zo’n grote lege plek bestaan die niemand kan invullen.
        Lieve familie van Afira,
        Heel veel sterkte deze dagen. Een lieve groet van de,
        Oma van Suus

        B. - Arnhem
        11 juli 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1054   |   niet OK
        Heej lieve Fietepiet.

        Ik vergeet je niet hoor, dat zal ik nooit kunnen. Maar de com in de klas doet het niet, er is iets met de straalverbinding en dan kan ik dus niet op de com. Nu even een kort berichtje omdat ik nu in de aanbouw zit, achter de com waar jij ook vaak met A of J zat als je moest wachten op mij. Over het weekend vertel ik je nog want dat wil je natuurlijk graag weten of heb je van boven af alles gezien. Meisje ik stuur je mijn knuffels, kussen en smakkerds vol met liefde naar jou. Nog 2 dagen en dan is het 13 juli. Ik zie er zo vreselijk tegenop, al drie jaar zonder jou. Het is bijna onmenselijk dit verdriet. Altijd en overal zonder jou. Maar je gaat altijd met me mee waar ik ook ga, vergeet dat niet. Straks weer even bij je langs en dan naar huis. Eten en op naar KNA met A en J.

        Doeg lieve schat, ik houd van je en mis je zo vreselijk. Doeg doeg Fietje.

        Mama -
        11 juli 2011

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.