Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve, lieve Afira.

Wat ben ik boos op mezelf en teleurgesteld dat ik je in zo'n lange tijd niet geschreven heb en zelfs geen kaarsjes aangestoken hen. Niet dat ik je vergeten ben, want je zit diep in mijn hart en ik denk nog steeds heel veel aan je. Maar er zijn momenten dat jij even uit mijn gedachten bent. 's Avonds als ik in bed lig denk ik altijd aan jou, maar dan het ik geen com of laptop bij me. Die wil ik niet in mijn bed gebruiken. Ik ben wel bij je geweest en o wat is die glasplaat mooi, de tranen rolden zomaar over mijn wangen. Je hebt een prachtig grafmonument, precies passend bij jou. Ook die schelpen zijn zo mooi. Heb er al meerdere over gehoord dat ze het zo mooi vinden. Iets heel anders dan al die andere graven. Ik hoop dat je het me vergeven kan dat ik je de laatste tijd verwaarloost heb. Breng eerdaags een prachtig bos bloemen bij je. Van mij voor jou omdat ik je zo mis. Kus!

Dag lieve Afira. Rust zacht meisje.

Lieve schat,

Hé, hé daar ben ik weer eens. Het is maandag 5 september en de scholen zijn weer begonnen. Dat betekent dat ik weer vrij regelmatig kan schrijven en kaarsjes kan aansteken. Dat voelt goed. Ik werk op maandag, dinsdag en woensdag dus dan kan ik schrijven. Op donderdag kan ik hier ook zijn want dan moet J trainen. Er zullen best wel dagen tussen zitten dat ik niet kan schrijven. Ik probeer mijn best te doen. Afgelopen week, tja wat hebben we gedaan. Donderdag zijn we de klas weer gaan inrichten. Alles klaarzetten voor het nieuwe schooljaar. Vrijdag weer lekker vrij en genieten van de laatste vakantiedag. 's Avonds J naar Niedorp gebracht voor het NHJFO studie weekend. Ik heb met nog iemand de boodschappen gehaald. Ben er niet blijven slapen, lekker in mijn eigen bed. Had trouwens ook keelpijn en mijn stem was nagenoeg bijna helemaal weg. Ook deed het binnen in mijn borstkas zeer. En ja hoor daar rochelde het behoorlijk. Zaterdag ging ook A weg voor een studieweekend naar het NPO dus waren we alleen thuis. Ik ben weer naar Niedorp gegaan en weer boodschappen gehaald. 's Middags met J naar het voetballen gegaan, helaas verloren ze met dikke cijfers. Gelukkig heeft J nog wel gescoord. Vanaf ongeveer 30 meter over de keeper heen in het doel. Een prachtig doelpunt. Het was zaterdag ontzettend warm en benauwd, niks aan. 's Avonds heerlijk gebbq met het orkest en na die tijd gezellig gezeten. Maar wel naar huis gegaan om te slapen. Zondag weer naar Niedorp om de pauze te verzorgen en de spullen op te ruimen. Om half één begon het concert en het was weer goed. We zijn wel weer op tijd naar huis gegaan omdat we toch wel moe waren. J hebben we bij zijn vriendinnetje gebracht en wij zijn naar jou gegaan. En dan sta je daar naar jouw mooie foto te kijken die op de glasplaat staat. En dan besef je weer dat alles werkelijkheid is en dan komen de tranen weer. Jij had gewoon bij het NHJFO moeten zitten en niet daar diep in de grond moeten liggen. Ja dan moet je niet gaan denken want dan kun je idd wel gek worden. We gaan dan ook altijd aangeslagen weer weg, jou daar achterlatend wat we eigenlijk helemaal niet willen, maar wat moeten we???????? Het is een vreemd soort heimwee wat je overmeestert, kan het niet goed omschrijven maar het gaat over een groot gemis. Ik merk aan mezelf dat ik steeds stiller word. Kan tijden stil op een stoel zitten starend in het niets en dan maar denken aan jou. Waarom, waarom maar dat heb me al duizenden keren afgevraagd. Ook krijg ik problemen met het slapen. Lig uren wakker en dat is niets voor mij. Dan mijn bed maar omhoog en proberen zittend te slapen, dit lukt meestal nog wel. Maar dan ben ik om de twee uur ook wakker en dan maar weer slaapdronken naar de w.c. en maar kijken naar jouw slaapkamerdeur, wetend dat je daar nooit meer in je bed zal liggen. Wat ben ik weer aan het klagen, maar zo voel ik het op het ogenblik. Kan er niets aan doen. Dus nu weer wat anders. J is vandaag voor het eerst naar zijn nieuwe MBO opleiding. Hij had er ontzettend zin in. Sport en Bewegen gaan hij nu doen in Purmerend. Papa haalt hem op omdat hij al zijn sportkleren meekrijgt en zijn sportschoenen. Donderdag gaat hij op bivak, zal mij benieuwen. Vanavond ga ik weer naar Purmerend met A, toeteren bij KNA. Voor hoelang weet ik niet. Nou meisje het is weer genoeg voor vandaag. Ik stuur je mijn kussen, knuffels en smakkerds weer. Doe de groeten aan beppe en oma, en geeft ze een dikke knuffel en kus van ons.

Doeg doeg lieve schat, doeg doeg lieverd, doeg doeg Fietepiet, we love you!

Heej lieve, lieve Afira,

Het is 30 augustus en week na dat ik je voor het laatst heb geschreven. We zijn bezig aan de laatste week vakantie. J is weer te trainen dus dat betekent dat ik weer op school ben. Komende donderdag maken we de klas weer gereed voor het nieuwe schooljaar. Dat betekent dat ik weer meer op de com zit hier in de klas, dus weer meer berichtjes. De afgelopen week was onze kleine loge er nog. Heb wel plezier aan hem beleefd. Hij ging mee met het voetbal, te winkelen enz. Ook heeft hij A haar verjaardag meegevierd. Fantastisch vond hij dat. Ja A haar verjaardag is weer gevierd en ze is 22 geworden. Ik schreef ergens nog dat niet iederéén deze leeftijd haalt, helaas. Wij weten ervan mee te praten. De hele dag is er visite geweest. 's Middags ben ik wel bij J wezen kijken die moest voetballen in Opperdoes. Hij moest met het 2de elftal meedoen. En ik moet eerlijk zeggen hij heeft goed gevoetbald, dat vond iederéén trouwens en hij kreeg veel complimenten. Natuurlijk zijn we ook bij jou geweest. Er lagen bloemen op je graf en die hebben we maar in een vaas gezet. Er komen nu ook meer schelpen te liggen. Erg mooi om te zien. Je wordt niet vergeten hoor lieverd. Het is alleen zo gemeen dat ons levens gewoon doorgaan terwijl dat van jou is gestopt. Ik kan daar zo om huilen. Nu dus weer tranen in mijn ogen. Houd me goed omdat A hier bij me is. Zondag hebben we A weggebracht naar Wilnis. Ze moest daar toeteren met het Nationaal Projekt Orkest. Wij zijn bij vrienden in Vinkeveen geweest. Ook zij hebben een zoon verloren van 17 bij een auto-ongeluk. Het was erg gezellig en we hebben veel over jullie gekletst. We zijn ook bij zijn graf geweest. Ook zijn ouders gaan bijna elke dag naar zijn graf. Je ziet ook hoe hij gemist wordt. De kleine loge was ook mee, en hij heeft zich keurig gedragen. Om een uur of half vier hebben we A weer gehaald en zijn we naar huis gegaan. Gisteren is de kleine loge weer naar huis gegaan. Eerst zijn we nog met hem naar een dierentuin in Tuitjenhorn geweest. Dit vond hij erg leuk. Heb hem vandaag wel gemist maar hij moet ook weer thuis wennen. De volgende vakantie wilde hij wel weer komen. We moeten maar eens kijken. Een leuke opmerking van de kleine loge was: Waarom hebben jullie mij niet eerder gekocht, dan had ik Afira ook gekend en zij mij. Hij wilde van alles weten over jou. Dit kwam omdat hij foto's zag waar jullie met zijn drieën opstaan en ook zag hij de drie baby foto's. Hij wilde weten wie dat waren en toen kwam hij erachter dat jij ook een dochter van ons was maar hij miste jou. Toen hebben we het hem maar verteld. Ook vond hij het eerst maar vreemd dat jouw gympen die je aanhad op het dressoir staan. Nu snapt hij waarom. Het is alweer een heel verhaal geworden dus stuur ik je nu mijn knuffels, kussen en smakkerds. Zal best wel wat vergeten zijn, maar sinds jij er niet meer bent is mijn geheugen slechter geworden. Ik denk door het verdriet. Denk je ook aan oma en beppe. Jij kunt dit wij niet meer.

Doeg lieve, lieve meid, ik mis je zo verschrikkelijk, zou je zo graag willen knuffelen. Helaas. XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Heej meisje,

Het is dinsdag, 23 augustus, en we zijn weer even op school. We moeten foto's opsturen naar tante Tr. Deze wil ze gebruiken om een kalender te maken voor opa die in september jarig is. Ja er komen ook foto's van jou op, want je hoort er ook bij. Natuurlijk heb ik weer bergen kaarsjes aangestoken, voor de hele week denk want ik weet niet wanneer ik hier weer ben, we hebben nog 2 weken vakantie. Maar volgende week donderdag ben ik hier zo wie zo om de klas weer in orde te maken en ons voor te bereiden op het nieuwe schooljaar. Vanmorgen lag ik in bed te denken dat jij nu je vierde jaar was ingegaan op de Hotelschool, als alles goed gegaan was dan hè. Wat een heimwee overvalt me dan, hoe zou je er nu uitgezien hebben, hoe zou het gaan, allerlei van die vragen die geen antwoord krijgen. En ja dan staan de tranen weer in mijn ogen. De afgelopen week hebben we heerlijk vakantie gehouden. We hebben een dagje gewinkeld, tjeetje wat mis ik jou dan. We zijn een paar dagen lekker thuis gebleven en we zijn afgelopen zondag naar Texel geweest. Op de onheilsplek gestaan en daar wat opgeruimd. Gegeten bij Paal 28 en later nog naar het vliegveld geweest om te kijken naar het parachute springen. Ons logeetje vond het prachtig, ja hij was ook mee. Hij is trouwens nog steeds bij ons, hij mag van mij zolang blijven als hij wil. Eén ding hebben we hem verboden, hij mag niet alleen in jouw slaapkamer komen, dat wil ik niet. Ook zijn we nog naar de Koog geweest en J en EdL hebben daar nog gezwommen met een vriend van A. Ook kwamen we de motoragent nog tegen en hebben we een poosje met hem staan praten. EdL mocht nog met hem op de foto, zittend op de grote motor. Gisteren is A begonnen met een behandeling van haar littekens op haar enkel, ze hebben er 7 keren vloeistof ingespoten zodat het litteken gaat slinken, want het werd wel erg dik. Nu maar hopen dat het helpt. J heeft gisteren ook weer zijn eerste wedstrijd gevoetbald, was vriendschappelijk en A is weer wezen toeteren bij KNA. Vanavond gaat J weer voetballen met het tweede in Amsterdam, dus gaan we maar even mee. Wat we verder deze week gaan doen weten we nog niet. Straks nog even bij je langs om te kijken hoe het met de bloemen gaat. De schelpen staan zo mooi rondom je graf, zo mooi zelfs dat er al meerdere zijn die rondom het graf van hun dierbare steentjes hebben gelegd. Het is net zoals bij dat spreekwoord: als er één schaap over de dam is volgen er meer. Het ziet er nu veel netter uit. Blij dat we het gedaan hebben. Ook komen er steeds meer aparte schelpen bij te liggen. Net zoals op Texel bij het monumentje. Veel mensen leggen daar grote oesterschelpen neer. Het lijkt nu net of het er betegelt is met schelpen. Veel mensen staan even stil daar bij jouw monumentje. Toen wij er waren stond er een duitse mevrouw stil en die vroeg ons van alles. Zij vroeg of wij je ouders waren en dat ze wist wat er gebeurd was en ze betreurde dit ook. Oja je grote vriend van Texel zit nu in Z. Korea, hij studeert daar nu enkele maanden. We houden nog steeds contact met hem en met zijn familie. Ik wil je wel sommige dingen vertellen maar ik denk dat dat hier niet moet, er moeten natuurlijk ook dingen geheim blijven. Ik vertel ze je wel als ik voel dat je dicht bij me in de buurt bent, op het strand b.v. Lieve Fiet ik stuur je nu mijn knuffels, kussen en smakkerds met heel veel liefde. Ook voor beppe, die ik nog heel veel vragen wil stellen maar niet meer kan, en ook voor oma, die we ook missen, zijn er ook weer diverse bij.

Rust zacht lieve schat, doeg lieve Fietepiet, ik mis je zo ontzettend. KUS.

Lieve, lieve schat van me.

Eindelijk, daar ben ik weer. Het heeft wel een week geduurd voordat ik weer kan schrijven. Dat komt omdat papa dinsdagavond met J naar het trainen ging. Het wil niet zeggen dat we je vergeten hoor want dat kan niet. Zal je in het kort vertellen wat we de afgelopen week zoal gedaan hebben. Vrijdagavond hadden J en A weer repetitie met het NHJFO in Nibbixwoud. Zaterdagavond was het concert in Medemblik in de haven en weet je het regende bijna pijpestelen. Gelukkig zat het orkest droog. Halverwege het concert klaarde de lucht op en werd het nog droog ook. Martin Hurkens zong de sterren van de hemel en vond het prachtig om met het NHJFO op te treden. Ik had 's middags al een heel gesprek gehad met hem en zijn vrouw bij de repetitie. Een prachtige man, die vanuit het niets nu opeens een bekende nederlander is. Zondag hebben papa en J iemand geholpen met verhuizen. Ze kwamen weer thuis met hun zoontje, omdat ik gezegd had dat hij mocht komen logeren als zij gingen verhuizen. Hij is nog steeds bij ons. We zijn 's avonds nog naar het strand geweest en hij vond het prachtig. Hij is 6 jaar en hangt erg aan A. De afgelopen dagen zijn we eigenlijk steeds naar het strand geweest. J en A gaan trouw mee. J vliegert en zwemt en maakt kuilen met de kleine jongen. De hondjes vermaken zich prima. Op het strand voel ik me zo verbonden met jou. Schrijf altijd je naam in het zand en kan dan alleen maar aan jou denken. Vaak loop ik dan met de ogen dicht, net zoals jij wel deed en dan leidde ik jou, vaak naar het water toe. Hahahahaha maar je trapte er nooit in. Papa zoek schelpen en neemt die dan mee en brengt ze naar jouw laatste rustplaats en legt ze bij de schelpen rondom jouw graf. Dit vindt hij prettig om te doen dus laten we het zo. Ik moet trouwens bekennen dat ik ook schelpen in mijn broekzak stop als ik een mooie zie. Ik denk dan: die kan ook mooi bij Afira. Zo zie je maar weer dat ieder op zijn eigen manier bezig is met jou. Vandaag was het niet zulk mooi weer maar we zijn toch naar het strand gegaan. J had een vriend mee en zij hebben lekker gevoetbald in het zand, wij gingen koffiedrinken. We durfden eigenlijk niet het strand op te gaan, het dreigde steeds te gaan regenen en ja dat ging gebeuren ook. We konden gelukkig nog aardig droog bij de auto komen. En ja wat doen we verder, niet erg veel. Ja denken aan jou dat doe ik veel, heel veel. Vaak moet ik dan huilen omdat ik je zo ontzettend mis. Ik denk vaak waarom moest hij daar net zijn toen jij daar fietste. Er fietsen dagelijks veel mensen daar en er gebeurt nooit wat, waarom juist op dat moment dat jij daar was, die idioot daar. Was/is daar een bedoeling mee geweest??????? Wist ik het maar, misschien krijg ik er dan vrede mee. Waarom moeten bepaalde mensen het eerst sterven, waarom moeten ouders dan zo lijden onder het gemis van hun kinderen? Ja dat is het grote waarom waarop we wel nooit antwoord zullen krijgen. Het hoort zoals we bij oma en beppe hebben gedaan, kinderen brengen hun ouders naar de laatste rustplaats en niet andersom zoals we bij jou moesten doen. Lieve schat soms weet ik me geen raad meer en dan wilde ik maar dat ik bij jou kon zijn. Maar dat is ook weer niet eerlijk tegenover J en A, ook zij hebben mij zo hard nodig, en ook papa heeft mij nodig want ook hij gaat gebukt onder het verdriet. We proberen er weer iets van te maken, maar altijd zal jij in de buurt van ons zijn, want je zult er altijd bij horen blijven. Ik stuur je nu mijn knuffels, kussen en smakkerds van de afgelopen week weer toe en ook vast voor het komende weekend wat ik weet niet wanneer ik hier weer ben. Doe beppe en oma de groeten en geef ze een dikke smakkerd van ons.

Doeg lieve schat, doeg lieve troelewoel, we houden van je en missen je erg.
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Lieve Afira,regelmatig maken we kaarsjes aan zoals nu ook weer , voor jou en jouw familie,veel liefs.
Groetjes,ouders van *Claudia Aarts*

Heej lieverd,

Regen, regen en nog eens regen. Het valt met bakken uit de lucht. Of huilen jullie daar boven zoveel????? Nee het is geen zomerweer. De terrasjes blijven leeg en ik denk dat dit ook zo is bij Paal 28. J is weer aan het trainen en wij zijn op school. Vanmiddag hebben we A haar hoorn weer gehaald, deze was bij v/d Glas voor een schoonmaakbeurt. Gisteravond was er alweer een repetitie van het NHJFO, omdat ze zaterdagavond een buitenconcert hebben in de haven van Medemblik. Ook komt er nog iemand bij zingen. Deze man heeft verleden jaar geloof ik Hollands got talent gewonnen. Moet trouwens nog maar zien of het doorgaat met dit pokkeweer. Het is koud en vies. Ook zijn we vanmiddag bij het graf van pake en beppe geweest. A heeft er een bloemenmand neergezet met 3 libelles erin. Van jou eentje, eentje van J en een van A. Die van jou is geel. Verder doen we thuis maar een spelletje want met dit weer doe je echt niet veel. Het is leuk, het heet skip-bo. Heb nog geen één keertje gewonnen en zoals gewoonlijk kan ik dat weer niet uitstaan. Maar tegen verlies kan ik wel hoor. Vanavond zei A tegen mij dat ze wel even kon autorijden, ik in een deuk en zei: weet je nog van die keer dat je na het toeteren zou achteruit rijden? Jij zat naast haar voorin en ik hing in het autoraam. Het ging helemaal mis en de auto stuiterde achteruit. Jij gillend van het lachen voorin en ik hing in de deuropening. Ooooo wat was dat lachen. Dus zei ik tegen A van nu maar even niet. Wat een heerlijke herinnering was dit. Ik zit nu met een glimlach om mijn mond. Komen nu trouwens veel oud leerlingen binnen en dat is eigenlijk niet de bedoeling. Maar ze zijn zo natgeregend, ze komen even schuilen. We gaan zo J maar ophalen, hij zal wel doorweekt zijn en koud. We gaan nog even bij je aan om te kijken hoe het met de planten en de schelpen gaat. En dan gauw naar huis. Maar voordat ik dat doe stuur ik je eerst mijn kussen, knuffels en smakkerds. Voor jou, beppe en oma. Maar dat weet je wel.

doeg lieve schat, doeg lieverd, doeg meisje van me. Ik houd van je en mis je

Lieve Afira en lieve Geeske,
Ik blijf het missen van Suus zo moeilijk vinden en er zijn dagen dat ik dan denk dat ik het niet aan kan. Toch zijn er ook dagen dat ik weer echt gelukkig kan zijn. Vooral als Amy (het zusje van Suus) en ik een Omadag hebben.
Dat ik niet meer op de site van Suus schrijf heeft te maken dat er mensen waren die er misbruik van maakten. Dat is ook een reden dat ik niets meer op Hyves schrijf.
Toch kijk ik elke dag of er een zinnetje of een groet staat bij Suus.
Zelf ben ik blijven schrijven naar Suus. Elke dag ben ik met mijn gedachten dan heel dicht bij haar.
En dan Afira, kom jij daar ook in voor. Ik voel zoveel verdriet en gemis van jouw ouders, dat is ook zo herkenbaar dat het mij troost.
Persoonlijk heb ik jou niet gekend, toch voel ik me erg gebonden met jou.
Lieve Geeske bedankt dat je toch ben blijven kijken op de site van Suus.
Een lieve groet van:
De oma van Suus.

Heej skeet van me,

Ja het is weer dinsdagavond, dus voetbaltraining voor J. Dan zit ik op de com in mijn klas. A is hier natuurlijk ook, straks gaan we nog even naar een voetbalwedstrijd kijken van Opperdoes 1. Afgelopen vrijdag hebben we de schelpen gehaald uit Sneek, 's middags hebben we ze rond jouw graf gelegd. Nu is het allemaal echt klaar. Wat staat het mooi. Nu is het af. Jouw trompetmaatje Th heeft geholpen en had een mooie rode roos voor je mee. A en Th hadden nl. die middag nog getoeterd bij Radboud. Het weekend hebben we niet zoveel bijzonders gedaan. J is 's avonds met vrienden naar de kermis in Hoorn geweest en bleef bij iemand slapen. We hebben hem zondag weer opgehaald. A kreeg vanmorgen weer een negatief bericht dat ze dus niet de uitverkorene is op de sollicitatie van vorige week. Jammer. Ze was behoorlijk pissig. Vanmorgen hoorden we ook dat er op de Aak, vlakbij ons, iemand is vermoord. We kregen een brief van de gemeente waarin alles stond. We lazen het op teletekst. Raar hoor dat dit zo dichtbij kan gebeuren. Het ging om een 40 jarige Pool die er net 2 weken woonde. De waarschijnlijke dader is 23 jaar en ook een Pool. Een rare wereld is het toch. Gisteren hadden we het er nog over gehad, n.a.v. een televisie programma en zie, op nog geen 100 tot 150 meter van ons huis gebeurd er ook zoiets. Je zou er bang van worden. Tja wat moet ik meer vertellen. Het leven gaat hier gewoon zijn gangetje, het gaat allemaal gewoon maar door en dat vind ik soms zo vreemd. We moeten wel mee door want anders lopen we achter de feiten aan. Maar in onze gedachten zijn we bij jou. Ook J mist je zo ontzettend. Dit heeft hij laatst tegen zijn vriendengroepje gezegd. Die lieverd. Ook A is veel met jou bezig en mist je ook zo erg. Niets kunnen jullie nog met z'n tweeën doen. Jullie groeiden bijna op als een tweeling en op een brute wijze is hier een einde aan gekomen. Lieverd ik hoop je donderdag weer te kunnen schrijven, je weet het is dan weer trainingsavond. Ik stuur je de kussen, knuffels en smakkerds weer toe. Je weet voor jou, beppe en oma.

Doeg mijn lieve meid, doeg lieverd, doeg lieve schat, doeg kanjer. LOVE YOU

Heej hallo meisje,

Ik had beloofd om donderdag weer te schrijven. Het is nu donderdagavond een uur of zeven. J is alweer te trainen, kan hij tenminste zijn energie kwijt. A zit hier bij me ook op een com, ze is bezig foto's op een USB stick te zetten. Ja wat hebben wij hier beleefd na dinsdagavond? Niet echt veel, dinsdagavond natuurlijk nog even bij je geweest om de plantjes en bloemen water te geven en we hebben meteen je steen even schoongespoeld. Morgen gaan we naar Sneek om schelpen te halen, deze komen rondom je graf te liggen. Het is er nu erg modderig en wij vinden dit niet echt mooi. We waren al op sjouw geweest naar schelpen, maar hier hebben ze allemaal die Noordzee schelpen en die vind ik qua kleur er niet mooi bij passen. We halen morgen witte kokkels die ze ook voor fietspaden gebruiken en leggen die rondom. Als het niets is kunnen we ze altijd ergens anders voor gebruiken. Vandaag is A naar het VU geweest voor een sollicitatie gesprek op de kinderpoli, nu maar hopen dat het wat wordt, ze heeft er wel zin in. Wij hebben heerlijk in het zonnetje zitten wachten en koffiegedronken. Op het ogenblik begint het weer te regenen, het is geen zomer om U tegen te zeggen maar wie weet wat er nog komt. Gisteravond zag ik iets voor tv wat mij koude rillingen bezorgde. Het ging om een meisje die net zoals jij 17 was en ook een ongeluk kreeg. Alleen zat zij in een auto die tegen een boom belandde. Zij zwaar gewond en de bestuurder maar licht. Het meisje had zowat alles gebroken wat maar kon. Ze hebben haar 8 maanden in coma gehouden en nu is ze weer thuis. Maar hoe ??????? Ze kan niet meer praten, lopen en haar armen en handen kan ze amper bewegen. Ze snapt nog wel dingen. Het huis van haar ouders is helemaal aangepast voor haar. Blij dat ze nog leeft. Ja dat hadden wij ook gehoopt, maar de grond werd onder onze voeten vandaan geslagen toen de politie zei dat jij het ongeluk niet had overleefd. Maar hoe was jij geweest als je dit allemaal overleefd had ? Dat giert dan maar door je hoofd. Zou jij dit aangekund hebben ? Jij die zo van het leven hield, die zo uitgelaten over het strand kon springen, salto's maakte op de trampoline, door de duinen rende en had je ooit je trompet nog kunnen vasthouden ??? We weten het niet, maar het had heel, heel erg zwaar geworden. Natuurlijk hadden we je nog graag bij ons willen hebben, graag zelfs maar het leven was erg zwaar voor je geworden. Ik blijf er nog steeds bij dat jij zelf de beslissing hebt genomen, dat jij niet verder kon leven met zo'n gewond lichaam en dat jij het genoeg vond. Die gedachte geeft mij ontzettend veel rust. Jij, beppe en oma zijn voor altijd samen en daar ben ik ook blij om. Jij bent daar niet alleen. Ik stuur mijn knuffels, kussen en smakkerds voor jullie weer naar jou toe. Met liefde omdat we jullie drieën ontzettend missen.

Doeg lieve scheet van me, doeg lieverd, doeg lieve schat, ik houd van je !!!