Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Afra Theresia Afira Hof

01-05-199113-07-2008
      Een dronken 20-jarige automobilist, die zijn verantwoordelijkheden niet nam, heeft Afira op de Krimweg op Texel aangereden op het fietspad, gelanceerd en 30 meter verder in het weiland is onze Afira overleden aan haar ernstige verwondingen. De automobilist uit Duitsland reed daarna gewoon door. Is later nog een keer langs komen rijden omdat hij op een doodlopende weg naar het strand reed, is ingereden op mensen die hem wilden laten stoppen en is toen met grote snelheid weggereden. Gelukkig heeft de politie hem naderhand opgepakt. Hij had 6x de toegestane hoeveelheid alcohol in zijn bloed. Hij vond zelf dat hij nog redelijk in staat was om te rijden. Hoever reikt je verstand??????????

      Overige informatie
      Jouw 17 mooie jaren waren véél te kort.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 863   |   niet OK
        Hai Lieverd,

        Even een berichtje van hier. Eigenlijk is hier niet zo veel te vertellen. Gisteravond met A naar Spierdijk geweest. Zaterdag moeten ze spelen bij het West Friesland Festival. Dus hoeven we hier volgende week niet meer heen. J was bij Oktafria en de dirigent van het grote orkest heeft hem gezegd dat hij binnenkort ook bij het grote orkest mag komen. Dat had je niet van hem verwacht hé dat hij er nu zo'n aardigheid in heeft. Het gaat hem goed af. Jullie hadden zo'n mooi trio kunnen worden met toeteren. Vandaag had ik mijn dag niet. Voelde me lusteloos en heb veel geslapen. Kom nu net met A terug uit Wijdenes. Het stormt buiten behoorlijk. Jij vond het dan zo lekker om dan nog even met de hondjes buiten te lopen en de harde wind in je gezicht te laten blazen. Dan kwam je weer binnen met rode blossen op je wangen. We hebben vaak zo samen gelopen. Papa kwam vanmorgen terug van zijn werk, hij was ziek en is naar huis gestuurd. Ik denk dat het griep is. Met A gaat het niet zo snel. De ene wond bloedt nog steeds iets, morgen maar een kijken wat we gaan doen. Misschien is het toch wel goed dat we het ziekenhuis maar eens bellen of dit normaal is. Dit was het weer voor vandaag. Ik stuur je knuffels, kussen en smakkerds voor jullie. Wil je bij ons zijn en ons beschermen, vooral A en J. Ze hebben al zoveel meegemaakt.

        Dank je wel lieverd, dat we van jou hebben mogen genieten. Doeg meisje. XXX

        Mama -
        4 november 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 862   |   niet OK
        Mijn lieve meisje,

        Ja ook je papa wil eens schrijven. Ik doe dit niet zo vaak want je weet dat ik niet zo goed kan typen. Ik kan het wel maar het gaat wat langzaam. Ik wil je zo graag van alles vertellen maar ik weet dat mama dat al doet. Ik lees wel de berichtjes hoor. Ik mis je zo lieverd, meer dan ik kan zeggen. Kom vaak bij je in Opperdoes en sta ik tegen je te praten. In de hoop dat je me hoort. Niemand weet hoeveel pijn dit gemis van jou mij doet. 's Nachts lig ik vaak stilletjes te huilen, waarom moest jou dit nu overkomen? Ik merk ook wel dat mama vaak ligt te huilen, ook zij probeert dit stilletjes te doen. We weten van elkaar dat we met dit grote verdriet verder moeten. Ieder verwerkt alles op zijn eigen manier, maar we zijn er wel voor elkaar. Ik zal proberen je wat vaker te schrijven. Doeg lieve schat, kusjes van mij en een dikke knuffel.

        Ik hou van je, lieverd.

        Papa -
        3 november 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 861   |   niet OK
        Lieve Afira,
        Jouw sterven laat mij niet los, vandaar dit gedichtje weer voor jou.

        Noodlot.

        Zo'n jong leven
        nog rebels in zijn bestaan.
        Bezig met ontdekkingen
        grenzen zoekend hoever
        te kunnen gaan.
        Prachtig waren je dromen
        een open toekomst lachte je toe.
        Noodlot dwarsboomde
        al je dromen.
        Als op zilveren vleugels
        vloog jij het "Hemelrijk" tegemoed!

        Jouw dromen spatten als een zeepbel uitelkaar. Jij wist wat je wilde, alles weg door die ene drankpiraat.

        Lieve, lieve Afira. Rust zacht, lieve schat.


        Ik -
        3 november 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 860   |   niet OK
        Heej lieve Fiet,

        Hé bah, gisteren weer niet geschreven. Het was toen 1 nov, en het was allerzielen. Papa en ik zijn bij je geweest en we hebben 3 kaarsen in de lampen gezet. Ééntje voor jou, beppe en oma. Wat had ik een goed gevoel hierover. Zo bij je staan bij je graf geeft mij iets rust. De gedachte dat ik daar dicht bij je ben terwijl ik niet bij je kan komen maakt me soms gek en dan moet ik echt ontzettend huilen. Als iemand het ziet kan het me niets schelen, ik mag toch huilen om het gemis van mijn bloedeigen dochter. Ik verlang zo erg naar jou, mijn hart doet er vaak zeer van. Ik weet dat het geen kwaad kan omdat het andere pijn is dan die ik had met het hartinfarct. Ik weet ook hoe het komt en dat heb ik ook tegen de cardioloog gezegd. Met A gaat het alweer iets beter. Gisteren heeft ze me notabene laten schrikken door mij op school te bellen om te zeggen dat de wond aan de binnenenkel bloedde. Ben ik naar huis gereden om te kijken wat er aan de hand was. Gelukkig viel het wel mee. Maar ze was erg geschrokken. Nu komt er ook nog steeds wat bloederig vocht uit. Ze is niet naar haar werk want ze kan nauwelijks lopen. Ook heeft ze niet meegetoeterd bij KNA, maar ze ging wel mee te luisteren. Vandaag is ze ook niet naar het KLM orkest. Morgen denk ik wel naar Spierdijk omdat het daar generale repetitie is en zaterdag is al het WestFries Festival in Abbekerk. Vandaag ben ik ook weer een poos bij je geweest. Tot mijn verbazing waren de jonge stekken van de heg achter jullie rij allemaal weg. Ook van de andere rijen waren de stekken weg. Zal mij benieuwen wat er nu komt. Ze hebben het denk ik heel netjes gedaan, want je kon niet zien dat ze er gelopen hadden. Papa en J komen net binnen. Ze zijn naar de training geweest in Opperdoes. We gaan nog wat drinken en dan ga ik ook naar bed, moet morgen ook weer werken, en dan zit het er weer op voor deze week. Wat gaat de tijd toch snel, ongelovelijk snel. Lieverd hier komen de knuffels, kussen en smakkerds weer voor jullie. Want jullie worden hier zo ontzettend gemist. Ik besef nu pas dat ik beppe nog zoveel te vragen had, maar het kan niet meer. Soms kan ik er helemaal niet bij dat jullie er niet meer zijn. Ik vind het nog steeds zo raar.

        Doeg mooie ster, doeg mooie parel van ons, laat oma en beppe maar genieten.

        Mama -
        2 november 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 859   |   niet OK
        Haay meisje,

        Daar ben ik weer. Gisterochtend is papa met J weer naar Texel gegaan. J moest er voetballen tegen Texel'94. Ze hebben het goed gedaan want ze hebben gewonnen met 3-0. Op de boot kwam papa nog bekenden tegen, jij kende hem ook wel goed. Hij vertelde dat hij met zo'n 100 mensen naar Texel was voor een uitje. Ze gingen de Krimweg ook bezoeken. Terwijl papa naar Texel was was ik hier met A thuis. 's Morgens hebben we heel voorzichtig het verband van A haar voet gehaald. De wonden zagen er mooi uit. Maar het lopen is nog niets. 's Middags heb ik haar toch maar naar Amstelveen gebracht want ze kon het concert niet meer afzeggen. Gelukkig hebben ze daar goed op haar gepast en ze is niets te kort gekomen. 's Avonds zijn we weer naar Amstelveen gegaan om naar het concert te luisteren. Het was in een prachtige zaal en het klonk ontzettend mooi allemaal. A heeft goed gespeeld en de solo klonken goed. Iederéén was trots op haar dat ze toch gekomen was. Na het concert zijn we metéén naar huis gegaan. A was bekaf. Als ze dit van tevoren geweten had, had ze de operatie uitgesteld. Maar ja dat weet je nooit van tevoren, gelukkig maar niet. Vandaag, zondag, hebben we niet zoveel gedaan. Wat tv gekeken, geslapen enz. Het weer was er ook niet naar om naar buiten te gaan. Morgen begint het gewone leven weer. J weer naar school, papa weer naar zijn werk, ik weer naar school en A dat weet ze nog niet. Ze ziet wel. Ze kan nog niet veel met haar been, dus lopen gaat nog niet zo. Was je nog vergeten te vertellen dat ze ook weer van SBS hadden gebeld. Ze wilden weten hoe wij dachten over dat mensen elkaar sms over alcohol controles. Daar wilden ze met ons over praten. Later belden ze weer dat ze met de voorzitter van één of andere stichting hier over hadden gesproken. Nou ook goed hoor. Als er maar aandacht aan besteedt wordt. Hier komen de knuffels, kussen en smakkerds weer. Dit is het enige wat ik nog voor je kan doen. Meisje ik mis je zo erg. Soms denk ik nog wel eens dat ik droom, dan moet ik mezelf knijpen om te beseffen dat het niet zo is.

        Doeg lieve meid, wanneer zien we elkaar weer??? Iedere dag dichterbij.

        Mama -
        31 oktober 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 858   |   niet OK
        Heej lieve schat van me,

        Ik geloof dat ik een heel eind op achter ben, maar ik ga je nu eerst schrijven. Afgelopen week zijn we een paar dagen naar Texel geweest maar dat had ik je al verteld in een ander berichtje. Dit is nog niet geplaatst zie ik. Volgens mij zou ik je nog iets vertellen wat op Texel is gebeurd. In het hotel was een echtpaar en die vrouw en die vroeg me of ik wel genoot van de vakantie en of ik wel met vakantie was. Ze voelde dat er iets met mij aan de hand was. Vond het wel typisch, maar wist eigenlijk niet wat ik ermee moest. We hebben toen over jou verteld. Ze wist het zei ze. Verder waren het leuke mensen. Natuurlijk zijn we ook bij het paaltje geweest en we zien dat er weer steeds knuffels bijgelegd worden. Ook leggen mensen of kinderen er schelpen neer. Volgens Yvonne staan er heel veel mensen stil bij het paaltje. Zij rijdt er minstens 5 keer per dag langs. Zij houdt het ook in de gaten. Donderdag zijn we naar Sneek geweest en hebben we de puntjes op de i gezet wat betreft jou mooi grafmonument. Maar dat heb ik je volgens mij al verteld. Daarna zijn we bij kennissen geweest, die hebben ook een jongen van 19 verloren bij een auto-ongeluk. We kunnen heel goed met hen praten. Afgelopen zomer waren we ook bij hen in Callantsoog. 's Avonds was het weer het geijkte, Joran te voetballen en ik met A naar Wijdenes. Vrijdag ben ik met A naar het ziekenhuis geweest omdat ze weer geopereerd moest worden. De pen en het plaatje zijn er nu uit. Ze heeft nog wel erg veel pijn. Opa is de hele dag ook mee geweest naar het ziekenhuis. Hij vond het zo zielig voor mij als ik daar de hele dag alleen zou zitten. Om half vijf mocht A mee naar huis, met een doos paracetamollen in de tas mee. Nou deze heeft ze wel nodig. Over zaterdag schrijf ik in een ander bericht. Nu krijg je nog de knuffels, smakkerds en de kussen. Voor jou, oma en beppe. En geef Aura maar weer een dikke knuf.

        Doeg lieverd, doeg lieve schat, ik houd van je en verlang ontzettend naar je

        Mama -
        31 oktober 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 857   |   niet OK
        Lieve Afira,

        Ze staan weer te branden hoor, de kaarsjes voor de komende week. Weet eigenlijk niet zo veel te schrijven. Het leven gaat hier gewoon door. Ik mis je nog ontzettend en zou wel eens willen weten waar je nu was. Lieve meid ik houd nog steeds erg van je en wie weet komen we elkaar weer tegen. Ik hoop natuurlijk van wel, maar daar ben ik wel zeker van.

        Dag lieve Afira, ik houd van je en mis je. Tot later lieve schat.

        jeweetwelwie -
        31 oktober 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 856   |   niet OK
        Haay lieverd,

        We zijn gisteren weer thuis gekomen maar had niet echt tijd om je te schrijven. We hebben gegeten en A moest alweer naar Spierdijk om te toeteren. Maar we zijn je niet vergeten hoor. Woensdag hebben we nog bij je paaltje gestaan in de stromende regen. Ook Y van Paal 28 staat nog geregeld bij het paaltje stil, enerzijds om te kijken of alles er nog goed bij staat en soms om er zomaar even te staan. Vandaag zijn we ook voor jou op pad geweest. We hebben de steen gezien die op je graf komt. En wat is hij mooi. Wat het is verklap ik verder nog niet, maar dat komt wel als het allemaal staat. Het is alweer laat, zo tegen twaalf uur omdat A vanavond ook moest toeteren maar dan in Wijdenes. Maar ik beloof je dat ik je alles van Texel nog zal schrijven. Morgen ga ik eerst met A naar het WFG omdat ze weer geopereerd moet worden. De pen en misschien het plaatje wordt of worden eruit gehaald. We moeten er om half twaalf zijn. Opa gaat mee, want hij vindt het niet leuk dat ik daar de hele middag alleen zit. Morgenavond schrijf ik je hoe het allemaal is gegaan. Ik stop nu eerst voor vandaag. Maar ik stuur je eerst de knuffels, kussen en smakkerds weer. Je hebt ze verdiend hoor lieve schat. Geef je beppe en oma ook een hele dikke knuffel en kus????

        Doeg meisje, doeg lieve schat, doeg lieverd, ik verlang zo erg naar jou. XXX

        Mama -
        28 oktober 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 855   |   niet OK
        Heej Fietje

        Even een knuffel vanaf texel. Zijn natuurlijk al op de Krimweg geweest en ook bij Paal 28..
        Zijn bijna wegewaaid van het strand. Dit schrijf ik op mijn mobile. Wil je toch de knuffels
        kussen en smakkerds sturen. Kusjes ook vvor oma en beppe.

        doei doei schat. je bent bij ons waar we ook gaan of staan.7

        Mama -
        25 oktober 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 854   |   niet OK
        Heej lieverd,

        We staan op sprong om naar Texel te gaan, maar voordat we gaan eerst even de kaarsjes aansteken voor vandaag. Tot mijn verbazing stonden er al vele te branden. Een teken dat je niet vergeten wordt. Natuurlijk gaan we ook naar de Krimweg, even stilstaan op de plek waar het allemaal gebeurd is. Even een roos in één van de gleuven van het paaltje steken ten teken van de liefde die we voor jou hebben. Texel zullen wij nooit vergeten, we hebben er iets speciaals mee. Ook gaan we naar Paal 28, dat hoort er bij, even koffie drinken of wat eten. Jor neemt zijn hele hebben en houwen mee om op het strand te kunnen vliegeren en te rijden met zijn board. Het waait wel aardig dus dat moet lukken. Gisteravond hadden we een feestje van tante Mar, was wel gezellig. Maar ik merkte wel dat ik liever thuis blijf. Die familie feestjes zeggen me niets meer. Ik miste jou daar in de kring van neven en nichten. En dat doet zeer. Had eigenlijk ook geen behoefte om met anderen te praten. Je merkt gewoon dat er mensen zijn die je omzeilen om maar niet met je hoeven te praten. Nou dat hoeft dan ook niet. Ik voel me dan niet prettig, we hebben toch geen besmettelijke ziekte of zo. Tja misschien is het voor hen ook wel moeilijk om met ons te praten maar er zijn toch nog zoveel onderwerpen waar je het ook over kunt hebben. Maar ja laat maar denk ik dan. Gistermiddag hebben A en T eerst staan herauten op Radboud, het klonk goed. Ik heb in de auto gewacht. Was maar een half uurtje. Toen ik later naar hen toeliep hingen ze over de reling van de brug te kijken naar het water. En wat bleek, T zijn hoed was in het water gewaaid, hij lag net op het randje. T durfde niet naar beneden te klauteren dus heb ik het gedaan. Ging hartstikke goed en ben niet eens in het water gegleden. Je kunt toch die hoed niet daar laten liggen. Hij was best wel blij dat ik hem gepakt had. Na die tijd zijn we nog bij jou geweest en een mooie roos bij je gebracht, ook Th was mee. Ik zag dat het hem heel wat deed en eigenlijk best wel blij was dat hij er weer even was. Ook was hij blij dat de foto van jullie twee als heraut er nog was. Heb deze vast gezet aan de lamp. Daarna hebben we hem thuisgebracht en zijn wij naar het feest van tante M gegaan. En nu staan we dan op het punt om te vertrekken naar Texel. We hebben geen laptop mee, weet niet of ik de kaarsjes op Texel voor je kan aansteken, maar misschien is er in het hotel wel een com waar we op kunnen. Schrijven zal dan ook wel moeilijk gaan maar ik ga mijn best doen. Maar we zijn op Texel en jij gaat met ons mee, je zult voortdurend in mijn gedachten zijn. Ik stuur je mijn knuffels, kussen en smakkerds weer toe. Geef beppe en oma een dikke knuffel en kus van ons allen hier. Lieverd een hele dikke knuf van mij.

        Doeg lieve schat, doeg lieverd, een kus een knuffel en een dikke smakkerd.

        Mama -
        24 oktober 2010

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.