Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Afra Theresia Afira Hof

01-05-199113-07-2008
      Een dronken 20-jarige automobilist, die zijn verantwoordelijkheden niet nam, heeft Afira op de Krimweg op Texel aangereden op het fietspad, gelanceerd en 30 meter verder in het weiland is onze Afira overleden aan haar ernstige verwondingen. De automobilist uit Duitsland reed daarna gewoon door. Is later nog een keer langs komen rijden omdat hij op een doodlopende weg naar het strand reed, is ingereden op mensen die hem wilden laten stoppen en is toen met grote snelheid weggereden. Gelukkig heeft de politie hem naderhand opgepakt. Hij had 6x de toegestane hoeveelheid alcohol in zijn bloed. Hij vond zelf dat hij nog redelijk in staat was om te rijden. Hoever reikt je verstand??????????

      Overige informatie
      Jouw 17 mooie jaren waren véél te kort.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 803   |   niet OK
        Haay lieverd,
        Daar ben ik weer. Schrijf je nu omdat ik gisteren niet geschreven heb. Ben met Joran naar Hoorn geweest. Hij wilde nieuwe spijkerbroeken omdat hij nu netjes naar school wil. We zijn prima geslaagd en we hebben heerlijk overal en nergens wat gedronken of gegeten. We zijn in Hoorn gebleven omdat het NHJFO daar 's avonds een concert moesten geven. Het weer was gigantisch slecht, het regende bijna de gehele dag. Overal dikke plassen. Gelukkig was het concert in een tent. Was wel weer een goed concert. Alleen was de belangstelling een beetje minder omdat het weer niet mee werkte. We waren om een uur of half elf weer thuis. Dit was zo'n beetje wat we deze dag hebben gedaan. Zo, nu ben je weer een beetje op de hoogte van het wel en wee hier. Stuur je nu mijn knuffels, kussen en smakkerds weer. Mis je weer heel erg, het lijkt wel of het steeds moeilijker wordt.

        Doeg lieve schat, doeg lieverd, ik miste je trompetgeschal, doeg doeg. LOVE.

        Mama -
        27 augustus 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 802   |   niet OK
        Hallo puk,

        Ik had beloofd om vanavond weer te schrijven. Vandaag hoefde ik maar een halve dag naar school, want het is woensdag. Ben vanmiddag bij je geweest en de bloemen maar weer rechtop gezet, want de mand was alweer omgevallen. Het is steeds vies weer. Ze geven nu heel veel regen op, het lijkt wel herfst terwijl het nog maar eind augustus is. Morgen ga ik met Joran te shoppen. Hij wil een paar nieuwe spijkerbroeken voor naar school. Is weer eens wat anders niet met mijn meiden te winkelen maar met Joran. We blijven in Hoorn want morgenavond heeft het NHJFO daar een concert in de haven. Joran en ik gaan er om zes uur al heen om mee te helpen met het slagwerk. Gelukkig is het geen buitenconcert maar wordt het in een tent gehouden. Je hoort en leest het wel weer. Ariëlle komt later met papa. Papa heeft al kans op ander werk dus dat klinkt weer positief. Hij moet morgen nog een keertje terugbellen. Hopen dat het wat wordt. Ja verder is hier weinig nieuws. Joran is net weer wezen trainen, zijn team trainde vanavond met het derde mee. Ook op het voetbalveld word je gemist. Je was een trouwe aanhanger van het team van Joran en je ging ook vaak mee kijken en dan de coaches van zijn team uitdagen. Het blijkt wel dat ze jou ook graag mochten want ze zijn allemaal hier geweest om afscheid van jou te nemen en er waren er zelfs op de begrafenis. Sommigen hebben het er nog steeds moeilijk mee. Er was toen iemand die zijn verkering wel uit wilde maken om met jou te gaan. Maar nee hoor jij had je Thijmen, die bleef jij trouw. En trouw blijf ik ook om hier te schrijven naar jou. Zo lang ik het kan en mag doen zal ik het proberen. Soms zal er wel eens een dag zijn dat het niet wil of niet lukt, maar het wordt ingehaald hoor. Lieverd ik stuur nu jou mijn liefde in de vorm van knuffels, kussen en smakkerds. Vanmiddag voelde ik weer hoeveel ik je mis en ben weer huilend weggegaan van de begraafplaats. Soms kan ik er echt niet tegen dat ik jou daar achter moet laten en kan ik bijna niet afscheid nemen. Het is zo zwaar jou te moeten missen. Mijn spring in het veld is niet meer. Eén klap..... en later was voorbij.

        doeg lieve spring in het veld, doeg fijne trompetspeelster, we love you.

        Mama -
        25 augustus 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 801   |   niet OK
        Haay lieverd,

        Het leven gaat hier zijn gangetje. Papa aan het werk, ik aan het werk en ook Ariëlle is aan het werk. Joran is nog vrij van school, die moet volgende week weer beginnen. Hij is vanmorgen weer met mij meegegaan naar Opperdoes want hij ging met de jongens te zwemmen in Medemblik. Vandaag weer lekker gewerkt vind ik zelf. Ben vanmiddag uit school wel met Ariëlle naar het KLM orkest gegaan. Het was daar weer erg gezellig en ze heeft het daar ontzettend naar haar zin. Op de terugweg hebben we foto's gemaakt vanuit de auto van prachtige luchten. Donkere onweersluchten waar de zon op scheen boven de skyline van Amsterdam. Prachtig gewoon. Joran is bij Erik gebleven omdat ze morgen weer willen zwemmen. Ze zitten volgens papa achter de meiden aan. Morgen is m'n laatste morgen alweer en dan heb ik weer twee dagen vrij. Vrijdag is Ariëlle jarig en wordt alweer 21. We weten nog niet wat we gaan doen want we zijn allemaal vrij. Papa is een vanavond een beetje uit zijn doen. Hij heeft een brief gekregen dat zijn termijn bij de chipsfabriek weer om is en dat hij na 10 september geen werk meer heeft. Omdat hij via een uitzendbureau werkt mag hij er maar een half jaar werken en dat is alweer om. Dat is gewoon weer echt balen. Nu kan hij wel in de WW maar dat is de bedoeling niet, papa wil graag werken. Na een half jaar kan hij dan weer terug bij de chipsfabriek. Hij wordt er echt gestoord van dat hij geen vast werk kan vinden. Het is echt vervelend. Maar we zien wel, er komt vast wel een oplossing, daar blijven we in ieder geval wel op hopen. Weet niet wat ik meer moet schrijven, we blijven aan je denken en ik merkte aan mezelf dat je overal en altijd bij me bent. In de auto zit ik altijd aan jou te denken. En op school als ik even niet hoef uit te leggen of iets anders hoef te doen dan doem jij weer op in mijn gedachten. Morgen kom ik weer bij je. Even het weer af wachten of er bloemen kunnen staan. De afgelopen heeft het ontzettend gewaaid en dan kunnen er eigenlijk geen bloemen staan. Maar je weet dat we je ze van harte gunnen. Lieve schat hier zijn onze knuffels, kussen en smakkerds weer. Morgen ben ik er weer. Tot morgen lieverd.

        doeg lieve Fietepiet, doeg lieve Fiet, Doeg lieve Afira, doeg Puk, LOVE.

        Mama -
        24 augustus 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 800   |   niet OK
        Heej meisje,

        Hier ben ik weer. Vandaag ben ik weer naar school geweest. Het was toch wel weer leuk om te werken. Weer heerlijk in mijn oude klas met groep 8. Vanmiddag hadden we in de Chr.Ger.Kerk een startdienst gehad. Dit hebben jij en Joran nooit meegemaakt, omdat het nieuw is. Tijdens de dienst moesten we een lied zingen met de zin: als je hart vol verdriet is. Had metéén de tranen in de ogen want mijn hart is vol van verdriet. Verdriet om jou omdat jij niet meer bij ons bent. Ik las ook een advertentie in de krant. Daarin stond: Als je je ouders verliest, verlies je het verleden. Als je je partner verliest, verlies je het heden. Maar als je je kind verliest, verlies je de toekomst. En dat is ook zo. Onze toekomst is nu zo anders geworden. Opa en oma van jouw kinderen zullen wij nooit worden. Wat hadden we daar al een gesprekken over gehouden. Je had het al helemaal voor elkaar. Jij bleef werken en ik zou oppassen. En jouw kinderen zouden in de wieg liggen die we voor jou geboorte hadden gekocht. We zouden er een familiewieg van gaan maken. Jij was de eerste die in die mooie witte wieg lag. Ook Joran heeft er in gelegen. Ariëlle had een andere wieg. Een wieg die we mochten lenen van een toenmalige collega van mama. Maar de toekomst met jouw kinderen in de wieg is weg, ons ontnomen door iemand die de drank belangrijker vond dan jouw leven en onze toekomst. We moeten hiermee leren leven maar dat is zo moeilijk. Bij alles wat we doen word jij zo gemist. Mijn hart begint echt zeer te doen als ik aan je denk, en dan komen de tranen weer vanzelf. Dit zal nooit ophouden en dat wil ik ook niet, want dat zou betekenen dat ik het geaccepteerd heb en dat zal ik nooit. Want het had nooit mogen gebeuren dat jij uit ons midden werd gerukt. Heb het er erg moeilijk mee. Joran en ik zijn vanmiddag bij je geweest. Het waaide enorm en de mand met zonnebloemen was omgewaaid. En wie kwam er weer aan fladderen, ja die mooie vlinder. Deze ging zitten op de foto die tegen de lantaarn is geplaatst. Toen we weggingen fladderde hij mooi mee. Ging regelmatig op de grond zitten en Joran kon zo dicht bij komen met zijn hand dat hij hem zo aan kon raken. Later heb ik de vlinder op de foto gezet. Hij zat prachtig uitgespreid op de groene blaadjes van de struiken. Kon het niet laten er een foto van te maken. De vlinder bleef mooi zitten. Ik heb altijd een heerlijk gevoel als ik daar bij jou een vlinder zie. Ik denk dan vaak: zou dat Afira zijn??????? Ik weet het niet en ik weet ook niet wat ik er van denken moet. Ik ben denk ik te nuchter voor dat soort dingen. Vanavond is Ariëlle weer naar KNA geweest, ja het toeterseizoen is weer begonnen. Joran ging liever te trainen. Het was vanavond zijn eerste training en daar wilde hij graag naar toe. Kan ik ook begrijpen, hij voetbalt graag. En nu zit ik voor jou te typen. Iederéén is al naar bed, maar ik wilde eerst even rustig naar jou schrijven. Dit geeft me rust en heb het gevoel dicht bij jou te zijn maar dat heb ik je al eerder geschreven. Morgen weer werken en met Ariëlle naar het KLM orkest, daar heeft ze wel weer zin in. Lieve griet ik stuur je mijn knuffels en kussen en smakkerds weer per express naar je toe. Zit nu naar je foto's te kijken en dan merk ik weer hoeveel ik je mis. En ja hoor dan voel ik de tranen weer prikken in mijn ogen en voel hoe mijn hart weer gaat bonken. Maar jij zit voor altijd in mijn hart en in mijn gedachten waarheen ik ook maar ga of sta. Maak er wat van daar in jouw wereld met oma en beppe. Zou wel eens een kijkje willen nemen hoe het daar is. Maar is kan de anderen ook nog niet hier alleen achter laten, daarom ben ik zo blij dat beppe en oma daar bij jou zijn. Geef ze maar een dikke kus.

        Doeg grote lieverd, een hele, hele dikke smakkerd van je moedertje, die je zo mist.

        Mama -
        23 augustus 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 799   |   niet OK
        Hallo Ukkiepuk,

        Vandaag is het zondag. We hebben eerst eens lekker uitgeslapen. Toen lekker gebruncht, even zitten en toen op naar het strand. Het was niet echt strandweer maar voor ons is dat geen probleem. De zon was ver te zoeken maar koud was het niet. Bij het paviljoen was het toch nog behoorlijk druk. Mensen die op het strand hadden gewandeld of gewoon lekker naar het strand waren geweest zaten hier te genieten van een drankje of een hapje. Wij hebben eerst koffie gedronken en toen zijn we het strand opgegaan. Frodo en Sem zijn dan niet te houden. Sem ziet alleen maar veren en Frodo wil met zijn stok het water in. Joran ging weer vliegeren en proberen op zijn board te rijden maar het ging niet zo want de wind was niet echt denderend. Hij hield geen druk in zijn vlieger. Verder was het weer heerlijk op het strand, grote golven en het werd eb. Hier kom ik helemaal tot rust, de ruisende golven en de wind om je hoofd. Heerlijk. Heb met een pen van een veer een paar keer je naam geschreven in het zand. Steeds met iets anders erbij. Heb er foto's van genomen met mijn nieuwe telefoon. Wat ook zo prachtig was dat de zon door een opening in de wolken scheen. Natuurlijk metéén een foto van gemaakt en hem op mijn mobiel gezet. Maar voorlopig is het uit met de pret. Morgen begint de school weer. Ga nu werken op maandag, dinsdag en woensdag. Maar dat heb ik al eerder gedaan. Heb ik nu lekker op donderdag en vrijdag vrij. Dus morgen weer naar groep 8, heb er best wel zin in om weer te beginnen. Vooral omdat er ook leuke dingen gaan gebeuren. Ik weet niet of ik het je al verteld heb maar onze groep gaat meedoen met de RTV-NH serie, de slimste klas van Noord Holland. In oktober gaan we naar Hilversum om te strijden om die eer. Hoe het afloopt krijg je vast wel te horen. Maar ook als het niets wordt is het natuurlijk een leuke ervaring. Maar dat komt allemaal nog wel. En ja jij weet wel wat er allemaal in groep 8 moet gebeuren. Nou meisje hier komen mijn knuffels, kussen en smakkerds weer. Ik hoop dat de berichtjes gauw geplaatst worden, want het begint nu wel lang te duren voordat ze op de site staan. Geef je beppe en oma ook een dikke zoen van ons en geef ze maar een dikke knuffel.

        doeg lieve schat, ik wou dat ik je in mijn armen kon nemen dan was je nog nier. Doeg lieverd.

        Mama -
        22 augustus 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 798   |   niet OK
        Lieve Afira,

        Goed geraden, het is weer zondag. Kaarsjes staan alweer te branden. Een goed moment om even samen met jou te zijn. Herinneringen schieten door mijn gedachten. Mooie herinneringen. Elke dag kijkt ik naar je foto en denk waarom moest jou dit nou overkomen? En dat houdt me nog steeds zo bezig. Kan het nog steeds niet begrijpen, laat staan beseffen wat ze jou hebben aangedaan. Waarom zijn er nog steeds zo veel mensen die denken dat ze wel met drank op kunnen rijden?? Dit is jou noodlottig geworden. Gelukkig zijn er ook mensen die dit wel beseffen dat zulke dingen niet kunnen. Zij weten wat de gevolgen kunnen zijn. Lieve Afira ik mis je en ik houd nog steeds evenveel van je en dat blijf ik doen. Kusjes van hier naar jou.

        Lieverd, rust zacht. XXX

        jeweetwelwie -
        22 augustus 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 797   |   niet OK
        Heej lieve schat,

        Ik snap er niets van, wat duurt het lang voordat de berichtjes geplaatst worden. Ik weet zo niet meer waar ik gebleven ben. Maar begin maar met donderdag. Dat was eigenlijk de dag dat oma jarig was. Misschien hebben jullie daar de verjaardag lekker gevierd. Verder hebben we denk ik niet echt veel specticulairs beleefd. Vrijdag stond in het teken van het concert in Medemblik en na die tijd hier naborrelen vanwege Ariëlle haar verjaardag volgende week. Het concert was naar tevredenheid. Veel mensen op de kade en het was gezellig. Alleen werd het kwart over negen voordat het NHFJO kon beginnen en niet acht uur zoals wij aangenomen hadden. Dus waren we ook laat thuis om dan nog een feestje te beginnen. Maar in ieder geval waren er nog genoeg die mee gingen en om half twaalf zat hier het huis vol. Maar niet iederéén ging laat weg omdat velen weer moesten werken vandaag. Al met al lag ik er om kwart over twee in. Dus nog een redelijke tijd. Vandaag dus laat uit bed en een beetje omgelummeld. O ja vandaag kwam mijn nieuwe mobiel. Ik ben al zo'n mobiel mens dus nu moet ik eerst leren hoe dat ding werkt. Als jij er nu was geweest was het niet zo moeilijk, jij wist altijd heel snel hoe zoiets werkte. Maar Ariëlle en Joran helpen me ook wel hoor. Vanmiddag was hier een vriendin van jullie tweeën en die wilde graag de dvd van jouw begrafenis nog een keer zien. Wel goed om het weer allemaal te zien, maar het deed weer zo vreselijk pijn, de tranen waren moeilijk te houden. Maar dat hoeft niet want hier mag je best bij huilen. Joran is vanmiddag al naar Opperdoes gebracht om vanavond met de jongens naar de film te gaan. Ja we kunnen hem niet steeds thuis houden en zijn vrienden wonen in Opperdoes. Papa heeft hem gebracht en is metéén bij jou geweest. We willen er wel bloemen zetten maar het waaide weer zo hard dat papa zei zet ze hier maar in huis. Dat het daar nu zo waait komt omdat het nu zo open is, de hele bomenwand is eruit gehaald vanwege de renovatie van de begraafplaats. Het intieme, rustige vriendelijke is nu weg omdat het allemaal zo open is. Het waait er altijd. Maar zo gauw het weer het weer kan staan er weer bloemen. We vergeten je echt niet want ook hier thuis heb je een eigen plekje, waar spulletjes van jou staan, bv je schoenen die je aanhad tijdens het ongeluk nl je lievelingsgympen van asics met dat mooie roze en groene randje erin. Ik weet nog dat we ze kochten en ook waar. Wat was je blij dat je die schoenen kon kopen in jouw maat. Want je had bijna maat 43, dat hing af van het soort schoen. Ook zijn we met jou bij de grote maten schoenenwinkel geweest waar je je concertschoenen kocht, je danste hier ook mee. Ze staan nog boven op je slaapkamer. Weg doen zullen we nooit doen. Daar zijn me de herinneringen te dierbaar voor. Wat heeft die jongen ons wat aangedaan. Een deel van ons leven is ook gestopt en de rest gaat door, voor Ariëlle en voor Joran. Hoewel Ariëlle afgelopen week aangaf dat ze het nu ontzettend moeilijk heeft met het gemis van jou. Ze mist je zo verschrikkelijk. Ze wil je zoveel vertellen, maar dat houdt ze allemaal voor zich. Houd ze maar goed in de gaten, zowel Joran en Ariëlle want dat hebben ze wel nodig. Het is ook niet niks om een zusje en zus te moeten missen. Ik heb het nooit meegemaakt, mijn broers leven allemaal nog. Maar ik weet wat het is om een eigen kind te moeten missen en dat is denk ik het allerergste wat je kan overkomen. En dat terwijl jij er helemaal niets aan kon doen. Ik hoop ook dat mensen nu eindelijk eens gaan beseffen wat ze kunnen aanrichten als ze met drank op gaan rijden. Daarom moet ik jou op deze manier knuffelen, kussen en smakkerds geven. Deze zijn van een paar dagen, voor jou, beppe en oma. Maak er daar maar wat van.

        Doeg lieve schat, we houden van je, we missen je vreselijk. Doeg Fietepiet.

        Mama -
        22 augustus 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 796   |   niet OK
        Hoi lieverd,

        Ja ik weet het, heb een dag overgeslagen. Gisteren ben ik weer op school geweest, we hebben de klas in orde gemaakt. Zit nu weer in de klas bij de peuters. De klas waar jij ook hebt gezeten in groep 8. Waar je vaak met mij achter de computer zat als je naar Tavenu moest en Joran al te trainen was. Je bleef daar bij me tot dat je naar de repetitie ging. Joran was mee en heeft de computers weer aangesloten en nog meer klusjes gedaan. Daarna zijn we nog bij je geweest en hebben we de bloemen uit de vazen gehaald want dat was niets meer. Heb nog geen nieuwe bloemen bij je gebracht maar dat gaan we morgen goedmaken oké? Zag wel dat de winterviolen aardig gezaaid hebben, overal komen kleine plantjes tevoorschijn. We laten het maar staan denk want ik denk dat het niet echt lang meer gaat duren voordat de steen komt. Thuis hebben we de boel nu aan kant, ben nog veel papieren die aan jou gericht zijn tegen gekomen. Zelfs de gids van de week 13 juli tot 18 juli 2008 lag er nog. Raar hè dat die nog bij al die papieren lag. Heb hem in de doos gedaan bij jouw spullen. Vind het op de één of andere manier nodig om die te bewaren. Kan hem later altijd nog weg doen. Gisteren zijn Ariëlle en Joran weer wezen toeteren bij het NHJFO. Tja er zijn weer leden gestopt die ook met jou getoeterd hebben. Er blijft niet zoveel meer over van het groepje dat vanaf de eerste keer vanaf de oprichting meespeelt. Maar het klonk weer goed. Nu maar hopen dat het vrijdagavond ook goed klinkt bij het concert in Medemblik. Na het concert komt er nog een gedeelte mee naar huis om Ariëlle haar verjaardag alvast te vieren omdat ze volgende week herauten moet en naar het JPO gaat. Vandaag ook weer op school geweest om de laatste dingetjes te doen. Alle anderen waren er nu ook dus was het gezellig koffie drinken en kletsen. En ja verder heeft Ariëlle het op het ogenblik moeilijk. Niet op haar werk hoor, maar ze heeft het zo moeilijk met het feit dat jij er niet meer bent voor haar. Kun je een beetje bij haar zijn want ik vind het zo zielig voor haar. Ze heeft het de laatste twee jaar ook wel aardig voor de kiezen gehad. Jou moet ze missen, maar ook oma en beppe, maar ook Rolf, Saskia en Hans. Het heeft haar allemaal erg aangegrepen. En dan tot slot de gebroken enkel en de operatie. Ze heeft nog steeds last van de enkel en volgens de fysiotherapeut in het ziekenhuis is het lang niet goed. Hij gaat contact opnemen met de chirurg. Maar goed vandaag voelde ze zich al weer een stuk beter. We hebben tot diep in de nacht met haar zitten praten en ik geloof dat de lucht een heleboel geklaard is. Moet opeens denken aan die gesprekken van ons, boven in je slaapkamer. Wat mis ik die onderonsjes. We hadden het over regenjasjes, over de toekomst en jij vertrouwde mij bijna alles toe. Tuurlijk waren er ook dingen die je voor jezelf hield maar dat had ik je ook gezegd. Wat je niet vertellen wilt houd je lekker bij je en wat je wel vertellen wilt mag je mij vertellen. Denk met weemoed terug aan deze tijd. Konden we de tijd maar even terugdraaien en weten wat we nu weten. Ik merk aan mezelf ook dat ik het liefste thuis ben. Recepties, feestjes e.d. kan me helemaal niets schelen. Mensen die je meewarig aankijken, niet weten wat ze moeten zeggen nee het hoeft niet meer. Misschien komt er ooit wel weer eens een tijd dat ik het weer leuk begin te vinden maar nu nog niet. Thuis ben ik dicht bij jou. En omdat ik zoveel om je geef en van je houd probeer ik zo vaak ik kan mijn knuffels, kussen en smakkerds naar je te sturen. Zo nu dus ook. De kaarsjes branden weer voor jullie drieën.

        Doeg lieve schat, ik houd van je en in mijn gedachten ben je altijd bij me.

        Mama -
        19 augustus 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 795   |   niet OK
        Heej meisje,

        Vandaag verder gegaan met opruimen. We zijn bijna klaar, vond nog een stapel kranten waarin allemaal aandacht besteed werd aan jouw ongeluk. Heb alle artikelen en advertenties uitgeknipt en bij de anderen gedaan. Volgens mij heeft het in alle landelijke kranten gestaan. Niet alleen over het ongeluk maar ook over de rechtszaak staan stukken in heel veel kranten. We hebben alles uitgeknipt en wil kijken of ik het kan scannen en dan zetten we de stukjes op jouw www.afirahof.nl. Ik vond ook nog formulieren van het CHN, dat je je uniform e.d hebt gepast en je andere spullen hebt aangeschaft. Ik geloof dat de messenset, die je nodig had voor de keuken, weer teruggenomen is. Weet het niet eens meer. Heb toch nog veel spullen van jou bewaard, zoals je verzekeringspasje, aantekeningen, de laatste rekening van je mobiel. Ondanks dat je veel sms-te en belde was je niet eens over je beltegoed gegaan. Zo vreemd om zulke dingen terug te zien. Het geeft me wel een vreemd gevoel om er mee bezig te zijn, maar ik denk dat het ook wel een stuk verwerking is. Op mijn hyves heb ik een mooi gedicht geschreven. Het is niet van mij, maar ik heb het wel helemaal aangepast. Net zoala een dirigent een stuk neemt en naar zijn eigen idee arrangeert. Net zoals met jouw stuk I HAD A DREAM. Het is van ABBA maar Lieuwe heeft er een eigen bewerking van gemaakt en natuurlijk komt de wijs van dit lied terug. Het gedicht zet ik morgen wel hier neer. Verder heeft het hier de hele dag bijna geregend, heerlijk vakantie weer. Morgen ga ik naar school om de klas weer in orde te maken, en donderdag hebben we alweer de eerste vergadering van het nieuwe schooljaar. Dan vrijdag vrij en dan is deze vakantie ook weer voorbij. Morgenavond naar de repetitie van het NHJFO en o wat zal ik je daar missen. Vooral nu Joran ook mee mag spelen. Als jij er nog bij was geweest zaten alle drie mijn kinderen erbij. Wat een trots. Jammergenoeg mag jij dit niet meer meemaken. Jouw vriendin bij het NHJFO is er nu ook mee gestopt. Wat hadden jullie altijd een plezier. Met de jongens maar ook onder elkaar. En ik zat altijd met haar moeder, soms bij jullie te luisteren maar vaak in de hal koffie te drinken en te kletsen. Ja dat is nu ook voorbij. Jammer. Weer genoeg herinneringen opgehaald, rest mij nu nog jou mijn knuffels, kussen en smakkerds te geven. Meisje we denken aan je, aan beppe en aan oma.

        doeg lieve schat, ik mis je trompetgeschal, laat het daar maar klinken!

        Mama -
        17 augustus 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 794   |   niet OK
        Heej lieverd,

        Vandaag zijn we maar eens begonnen om wat rommel op te ruimen. Er is de laatste 2 jaar veel blijven liggen. Waarom, tja geen zin, geen energie. Het kon me allemaal niets meer schelen. Het stoffen, zuigen, en wassen hielden we wel bij hoor, maar er was zoveel meer. Vaak kon ik het niet eens opbrengen om wat op te ruimen. Ik merk dat het nu weer aan het terugkomen is. We doen rustig aan. Heb vandaag ook veel papieren van jou in de hand gehad, weer veel gelezen en ben weer ontdaan van wat ik gelezen heb. Politierapporten, getuigen verklaringen enz enz. En als ik dat dan allemaal lees staan de tranen me weer in de ogen en stromen later als kleine beekjes over mijn wangen. Meisje wat heeft die vent je wat aangedaan door met drank op te gaan rijden. Ik heb ook dingen gelezen die eerst niet eens tot mij doorgedrongen waren en dan krijg ik de rillingen over mijn lijf. Mijn film in mijn hoofd is na dit alles bijgesteld en ik weet niet of ik er blij mee ben, maar ja dan had ik het niet moeten lezen denk ik dan. We doen alles wat met het ongeluk te maken heeft in een mooie grote doos. We hebben zoveel, veel krantenknipsels, mailtjes die uitgeprint zijn, bladen als de Libelle, Yes, enz. Een plakboek van Paal 28, waarin iederéén geschreven heeft. Zo ook van het NHJFO enz enz. Ome Henk heeft een ordner gemaakt met alle officiële papieren van de politie, rechtbank, advocaat, verzekeringen en ga zo maar door. Hebben we alles bijelkaar. We gaan alles in de doos doen want het ligt hier maar op jouw plekje bij de computer. We zetten alles op je kamer, en als we behoefte hebben om erin te snuffelen dan kan dat. Boven of beneden dat maakt niets uit. Ook al de kaarten zijn nu boven, heb ze laatst nog eens doorgelezen maar dat had ik je al geschreven. Omdat we nu alles op je kamertje brengen wil niet zeggen dat we je vergeten. O nee, dat kan niet want daar houden wij teveel van je. Hier hangen nog prachtige foto's van je en ik kijk er alle dagen naar. Je bent zoveel in mijn gedachten maar dat kan ook niet anders. Ik mis je zo bij alles wat ik doe en ik zou je zo graag in mijn armen willen nemen om je te knuffelen. Maar helaas is dit niet meer mogelijk. Daarom heb ik deze site voor jou aangemaakt om jou mijn knuffels, kussen en smakkerds te sturen. Maar dat geldt ook voor beppe en oma want ook zij worden erg gemist. Dus ook kaarsjes voor hen. Morgen kom ik hier weer om weer verder te schrijven.

        Doeg lekkere griet, doeg lieve schat, doeg mooie meid, we MISSEN je. KUS.

        Mama -
        16 augustus 2010

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.