Camiel en ik hebben heel wat vrijdagavonden met elkaar staan praten terwijl onze dochters samen speelden in het klimrek of de schommel op het Nigelleplein in Amsterdam-Noord. Dat is altijd vaste prik geweest na de keramiekles. We hadden het over sport, of werk, maakt niet uit. Die meiden wilden altijd maar blijven spelen, dan was het van: Wie van ons tweeën gaat nu als eerste echt streng zeggen dat we naar huis moeten. Ik heb ook veel steun gehad van Camiel in de periode dat mijn vrouw ziek was, en uiteindelijk overleden, ook aan maagkanker. Het is verschrikkelijk en ongelooflijk dat hij nu ook daar aan is overleden. Natuurlijk gaan mijn gedachten uit naar Tess en Aniek, dit is zo oneerlijk. Maar ook naar Camiel zelf, hij hield zoveel van zijn gezin, sportte zo graag, hij had zoveel ambities. Voor de zomervakantie stonden we nog gezellig te praten. Er klopt hier helemaal niets van. Ik wens Aniek en Tess alle sterkte toe, al zullen ze denken "Wat moeten we met al die sterkte? Ik wou dat het niet zo was."

Aan alle naasten van Camiel, zijn gezin in het bijzonder, veel sterkte en kracht toegewenst bij de verwerking van het wegvallen van Camiel. Koester de mooie herinneringen aan hem. Camiel heeft jarenlang bij Atos op de zaterdagochtenden in onze 'papa's en mama's' atletiekgroep meegelopen. Hoewel hij eigenlijk te snel voor mij was, kon ik soms een paar rondjes bij hem inhaken en dat was fijn. Een betere 'haas' kon ik me niet wensen al bleek deze 'haas' keer op keer te snel voor mij.

Bjorn Schipper (Atos, Amsterdam Noord)

Lieve Camiel,
Sinds 2015 werkte we samen op de intensive care waar ik toen begon als leerling.
Daarvoor zag ik je al vaak door de gangen lopen en viel je op door je opvallende verschijning maar ook door je altijd aanwezige vriendelijkheid en behulpzaamheid.
Ik heb in die 5 jaar onwijs veel van je geleerd en had zo graag nog veel meer van je willen leren. Je was naast een onwijs fijne collega ook een verschrikkelijk hartelijk persoon die altijd geinteresseerd was in een ander.
Afgelopen februari appte je heel enthousiast dat je graag op kraamvisite wilde komen en de volgende dag zat je met een klein hummeltje in je armen die bij jouw omvang nog kleiner leek. Je vertelde met glanzende ogen over hoe jij de kraamtijd met Tess had ervaren met grappige anekdotes over de kraamhulp en het ‘consternatie’ bureau. Maar wat wat je trots op je gezin dat moge duidelijk zijn.
Die onwijs droge humor ga ik ontzettend missen. Lieve Camiel wat een gat laat jij achter in ons team. Bedankt voor alles.
Lieve Tess en Anniek, heel veel sterkte in deze onvoorstelbaar moeilijke tijd.
Liefs Kimberley

Ik ga je missen Camiel. Je was vanaf dag 1 bij goudbalpad een van de vertrouwde gezichten. Altijd buiten bezig met je fiets of met je kano.

Lieve Camiel,
Al meer dan 20 jaar werk ik samen met je op de IC, later ICCC van het BovenIJ.
Ik ga je niet vertellen wat voor geweldige collega je was en dat we eindeloos konden ouwehoeren,
over onze gezamelijke interesses. Bij de grote kameraadschap die ik bij jou voel, zijn dat nu eenmaal dingen die onuitgesproken blijven.
Camiel je was er in een heel moeilijke periode in mijn leven voor me, niet alleen met morele steun maar ook met praktische zaken.
ik ga je missen,
Ed.

Aniek en Tess,
Jullie weten dit natuurlijk al lang, maar Camiel was heel erg blij met jullie.
Hij vertelde altijd enthousiast over alles wat hij samen met jullie deed.
Ape-trots was hij op zijn dochter.
Wat zal het gemis groot zijn, veel sterkte!