Richarda,
Chris en muziek....zingen en gezelschap....zelfs in het toch verre Portugal...
hij was er en werd zeer gewaardeerd. Wij vonden het jammer dat het reizen toch teveel werd. Het koor mocht jullie daarna nog in La Ciguena bezoeken en samen zingen.
In mijn persoonlijke herinnering hoor ik hem nog zingen...niet helemaal "op toon",
en zie ik hem staan: een vrolijk en sympathiek, sociaal mens.
Namens het East Algarve international shanty choir wens ik jou en familie veel sterkte om dit verlies te dragen.
Rineke Hofman

Familie, allereerst gecondoleerd met dit verlies.

Ik herinner mij Chris als klein nichtje. Ging bij jullie op vakantie in Amsterdam en Haarlem. Ik had het daar reuze naar mijn zin. Jij plaagde mij altijd een beetje kan ik mij herinneren.
Op jou slaapkamer in de Eindehoutstraat hing een poster van een dame, met een wijde langebroek waaruit poezen sprongen. Ik vond dit als kind fascinerend .
Ik zie je ook nog in je militaire kleding voor me. We deden toen een spelletje "ik zie wat jij niet ziet".
Allemaal mooie herinneringen van lang geleden.

Marie-José Manders

Dag sterke Chris,

Zing, vecht, huil, bid, lach en bewonder.....
Toepasselijk voor een sterke man die ik heb leren kennen als een fijne buurman/vriend in La Ciguena Spanje waar je altijd op kon rekenen. In allerlei opzichten een veelzijdig sportief iemand die dagelijks met zwemkleding op weg ging om een aantal baantjes te zwemmen. Ook de wekelijkse wandelingen en de nabij gelegen golfbaan zocht hij vaak samen met Richarda op. In de zomer kwamen zijn kinderen en kleinkinderen daar regelmatig op bezoek om samen van de Spaanse zon, zee en strand te genieten. Vanaf het begin in 2008 toen we onze huizen betrokken dronken we er thee koffie wijn of iets anders van een lekker hapje vergezeld en hadden we interessante gesprekken over uiteenlopende onderwerpen. Onze eerste Kerstmis daar samen met onze kinderen was een evenement met groot zelfgemaakt diner. Hilarisch feit was een enorme kalkoen die nauwelijks in de oven paste en volgens een recept van de beroemde Engelse kok Nigella Lawson eerst een aantal dagen in de tuin in een grote emmer moest marineren. Richarda had als dessert bevroren druiven gemaakt en die zouden een sterrenkok niet hebben misstaan. Eten was echt belangrijk in onze gezinnen. Het jaar daarop vierden we met onze andere buren Cees en Leny Nederend, Chris en Richarda Nelissen en René en Joyce Hogenelst een groots Paasontbijt in onze tuin en schoven een aantal tafels en stoelen aanelkaar. Natuurlijk was er mooi gedekt in Paassfeer. Cees perste sinaasappels, Leny kookte eieren, Richarda zorgde voor Paasbrood en beleg, Chris zette koffie en wij deden de rest.
Het was super gezellig. Zo kwamen er nog vele gezellige avondjes soms met bridge en lekkere hapjes. Chris was een meester in het maken van allerlei cocktails die dankbaar aftrek vonden. Wat waren dat mooie en gelukkige tijden waar we nog lang van kunnen genieten. Helaas kwam er in 2010 een abrupt einde aan toen René ernstig ziek werd en kort daarna overleed. Het zou nooit meer hetzelfde worden. Wij hebben Chris en Richarda als hele fijne vrienden mogen meemaken en denken daar vaak aan terug. Toen we onlangs het trieste bericht kregen dat Chris ernstig ziek was konden we dit nauwelijks geloven. Wij verliezen in Chris een bijzondere man, vriend, echtgenoot, vader en opa en zullen hem vreselijk missen.
Heel veel troost en sterkte voor lieve Richarda, Maroeska, Martijn en kleinkinderen in de tijd die nog komen gaat.

Joyce en Leon Haase Frank.

Ik leerde Chris bijna 4 jaar geleden kennen. Dennes en ik kwamen na een rit van 21 uur autorijden aan op la Ciguena. Chris en Richarda ontvingen ons met open armen, dat was een leuke eerste kennismaking voor mij.
In die vakantie en de vakantie's die de jaren daarna nog volgden gingen we regelmatig uit eten of even een drankje bij elkaar doen en gezellig kletsen. De laatste twee jaar namen Chris en Richarda ons mee de golfbaan op. Dennes was meteen al erg enthousiast en ik volgde wat later. In Nederland hebben wij toen beide ons GVB gehaald en vorig jaar mochten we dus echt de baan op. We hadden een baan geboekt met z'n viertjes en met veel zin liepen we er heen. Na de eerste hole begon het te regenen en het hield niet meer op. We hebben het nog lang volgehouden maar op de helft hebben we toch maar afgebroken en zijn we terug gegaan. We waren tot op het bot doorweekt!
Een paar dagen later hebben we een herkansing gedaan en het was prachtig weer en genoten enorm.
Je was altijd zo enthousiast over het golfen.
Lieve Chris, dankjewel dat je dat enthousiasme op ons hebt overgebracht.
Over een paar weken gaan we weer op vakantie naar Spanje. Het zal anders zijn nu jij er niet meer bent maar we nemen je enthousiasme voor altijd met ons mee.
rust zacht lieve Chris
Richarda en familie enorm veel sterkte met dit grote verlies.
liefs Dennes Nederend & Wendy de Graaff