Welkom lieve Richarda, Maroeska en Martijn en aanwezige familie. Waarbij we, op deze trieste dag afscheid moeten nemen van Chris Nelissen.
Ik spreek als zijn zwager, en dat sinds begin jaren 70. We waren net getrouwd, we waren druk bezig met n opleiding, carrière en uiteraard, er kwamen kinderen. Daar hadden we nog net tijd voor. We hielpen elkaar met het inrichten van etages, de kinderkamers, de vloerbedekking kleurstelling en motieven. We kregen advies van hem, want dat was zijn vak!
Ik was toen loodgieter best handig in de familie want aan dat huis in de Eindenhoutstraat mankeerde wel is wat, het lekte wel eens en Chris wilde daar toch een originele oplossing voor.
Ik herinner me, de gesprekken op verjaardagen, je kent het wel, gesprekken met Chris, vaak serieus. Die gesprekken gingen ergens over, bijvoorbeeld hoe vrijwilligersorganisaties het bedrijfsleven soms in de weg konden zitten. Welke invloed het zou kunnen hebben op de economie. Chris had een duidelijke mening over dit soort zaken en daar was hij niet snel van af te brengen. Dit is waarschijnlijk de reden waarom we dit probleem nooit samen hebben opgelost
Van de Eindenhoutstraat naar Prins Hendriklaan geweldig huis waar het jaren prachtig wonen was. In die tijd, de kinderen waren al groot, zette Chris de meeste 8mm familiefilms, dat waren grote spoelen, over op een videoband met mooie muziek op de achtergrond. Het leven kreeg zijn loop, er waren periodes waarbij we soms langere tijd geen contact onderhielden.
Het was 2008 en jullie besloten te gaan verhuizen naar Lepe in Spanje, net toen jullie opa en oma zouden gaan worden. We hadden toen wel wat moeite met jullie vertrek uit Nederland. Maar wat een mooie omgeving daar in het zuiden.
Chris hielp ons graag met zijn adviezen, 6 jaar geleden kwam ik in IJmuiden wonen en ik vroeg mijn zwager per telefoon raad over de inrichting van mijn appartement. Die kreeg ik spontaan, “moet je daar maar is gaan kijken die hebben goede spullen en zit vast iets tussen wat jij zoekt”. Zelf vroeg hij liever niet om hulp, deed de klusjes in Spanje liever zelf en als het niet lukte legde hij het opzij en dan kon het wel is langer duren voor dat het euvel werd verholpen.
Een telefoontje van mijn zus maakte dat ik, nog geen 2 jaar geleden op bezoek ben geweest in Lepe. Een ruime dag samen klussen, want handig was mijn zwager wel, de meeste problemen behoorde tot het verleden. De dagen erna heeft Chris me het hele Resort laten zien, van de sauna het zwembad in, de zonnebank, de golfbaan en s ávonds stond een lekkere maaltijd klaar die mijn zus intussen had bereid. Een bezoekje aan Portugal paste nog net in het weekje dat ik bij jullie geweest ben. Chris kon echt genieten van de Spaanse zon vanaf het terras achter het huis.
De reizen die jullie geregeld samen hebben gemaakt naar Azië tot kortgeleden nog, in Cuba. Ik hoop dat jij Richarda, terugkijkend op jullie leven samen, kan denken, “dat hebben we goed gedaan”, en dat je met genoegen en tevredenheid op deze periode zult kunnen terugkijken. Ik kan zeggen dat jullie veel samen hebben ondernomen en van het leven hebben genoten. Ik spreek namens onze familie de wens uit dat deze gedachte jullie tot steun zal zijn in de komende tijd.
We nemen als familie afscheid van een lieve trotse man, een vader, een opa. Beste Chris, nog amper 3 weken geleden hebben samen nog gesproken, vaak nam je afscheid met de woorden “hou je haaks”. Dat zal je niet meer tegen ons kunnen zeggen. Je was een bezielende vader lieve toegewijde echtgenoot voor onze zus, maar ook een trotse zwager. Zo blijf je in onze gedachte “Vaarwel Chris en goede reis!
