Lieve Dick,
ik heb je leren kennen sinds mijn entree in het ACU in 1991.
Sindsdien zijn we elkaar nooit meer uit het oog verloren.
Eerst was je programmeur. Via jou heb ik tientallen bands leren kennen en gezien.
Vele eye openers. En later was je vooral vormgever in het ACU. Honderden posters maakte je, en evenzovele maandfolders. In de jaren voor en na de eeuwwisseling werkten we hiervoor zeer regelmatig samen, we hadden nauw contact over de inhoud hiervan.
Jouw tijd als gitarist van Possible Suspect. We zaten in dezelfde schuit en deelden vaak het reilen en zeilen van onze bands. Oprichter van Smart Records, verantwoordelijk voor het uitbrengen van de 7" met Temporary Toad en Construct, en de CD single Zet ze klem van de Pletters. Het eenmalige optreden van de Ouwe lullen band in 2006, vlak na het overlijden van mijn vader, ik zal vooral het samen uitwerken van de covers en het oefenen daarvoor in de kelder onder cafe België nooit vergeten.
De jaren daarna werden voor jou ook de jaren als tourmanager en driver.
Vaak wanneer we elkaar zagen, waar dan ook, spraken we daarover.
Je was geliefd bij de vele bands en muzikanten die je zo goed verzorgde.
We hebben een paar keer samen getourd, in 2011.
Eerst de gezamenlijke Dead Meadow / Spindrift tour. Je had heel wat te stellen met het chaotische gezelschap Spindrift. En die keer dat ik met Dead Meadow 4 uur te laat kwam in Bordeaux, je had een medewerker van de club naar een kruispunt gestuurd waar wij langs zouden rijden, om ons naar de zaal te loodsen. Waren we 10 minuten later gekomen, was het optreden gecanceld. En later die zomer onze rit naar Benicassim festival in Spanje. We reden samen een bus met backline voor het Congotronics vs Rockers project.
Toen je afgelopen jaar augustus, na de operatie in het UMC lag hebben we daarover nog herinneringen opgehaald.
Je bent nog een keer bij me in Berlijn blijven slapen, rond 2012, ook toen was je op tour.
Toen kreeg ik van Lara het bericht over je ziekte en de operatie, juli vorig jaar.
Ik schrok me rot. Hoe kan dit nou?
Ik werd bang dat dit misschien wel eens slecht zou kunnen aflopen.
Je hebt een erg zware tijd gehad in het UMC, de complicaties na de operatie maakten het nog zwaarder dan het al was.
We spraken over van alles tijdens mijn bezoekjes.
De aankomende tour die ik met Dead Meadow in september zou doen. Je hoopte om na thuiskomst uit het ziekenhuis, in staat te zijn om naar het concert in dB's te komen. Dat zat er helaas toch niet in. In plaats daarvan kwamen Steve, Jason en ik bij jou thuis op bezoek.
In de weken daarna leek de bestraling goed aan te slaan. Ik vernam minder, geen nieuws leek goed nieuws. Totdat ik begin januari van Lara weer bericht kreeg, er was een nieuwe tumor en het zag er erg slecht uit.
Verdomme. Ik wilde dat het niet waar was.
We hebben elkaar in je laatste paar maanden nog een aantal keer gezien, eerst nog thuis, en daarna in de Wartburg.
Ik vond het vreselijk dat ik niets voor je kon doen en voelde me steeds een kluns die zich geen houding wist te geven. Maar ik wilde je zo graag weer zien en hoopte dat dat voor jou ook zo was. En ik kwam nog te laat ook. Je berisping daarover heb ik uiteindelijk ter harte genomen. Bij je afscheid was ik op tijd.
Maar ik had je zo graag op een andere manier willen ontmoeten.
Lieve Dick. Wat ik bij jou altijd, gedurende de afgelopen 26 jaar gevoeld heb, is rust, vertrouwen, bescheidenheid, hartelijkheid en warmte.
Vriend, leraar, steunpilaar. Optimist.
Interesse in de ander, kunnen luisteren. Je reactie, wanneer ik weer eens iets stoms uitgevreten had: 'ooOOH Stéfan!' met een schuine lach.
Stijlvol. Mooie man. Je zag er altijd uit om door een ringetje te halen.
Grafisch kunstenaar. Je had een volstrekt eigen stijl van vormgeven, in een oogopslag herkenbaar.
Muziekfanaat. Een wandelende catalogus, die zichzelf up to date hield over nieuwe ontwikkelingen tot het einde aan toe.
Nu voel ik verdriet, dat je zo geleden hebt. Verdriet, dat je er nu niet meer bent, en op zo'n jonge leeftijd zo onterecht moest gaan.
Ik ga je ontzettend missen.
Rust zacht lieve Dick.