Dick,
We kwamen elkaar tegen in 1986 bij het AUW, een klein anarchistisch clubje uit Utrecht. We vergaderden elke maand ergens over van alles en nog wat.
Een combinatie van mensen die ik me nu niet meer kan voorstellen. Er werd besloten om omstebeurt bij elkaar thuis te vergaderen. Ik was een jaar of 16 en woonde nog bij mijn ouders. Mijn vader wilde de deur bijna niet opendoen omdat er 3 kerels voor de deur stonden die voor zijn dochter kwamen. Jij met je eeuwige schotse ruitjes punkbroek, Rob met zijn lange baard. Op mijn kamertje werd toch de vergadering gehouden. Het was voor mijn ouders (en voor ons misschien ook wel) een zeer vreemde situatie.
We organiseerden met ons clubje een benefietavond in het ACU. Dick programmeerde de legendarische bands. Van de opbrengst lieten we o.a. stickers drukken die Dick maakte. Ze leken zoveel mogelijk op echte NS stickers. Er stond op; "Een eerste klas reis voor een tweede klas prijs!”Ze werden door het hele land verspreid en we hoopten dat iedereen lekker in de eerste klas ging zitten.
Je kreeg al snel genoeg van dit (ook wel benauwende) clubje. Maar we bleven elkaar tegenkomen.
Jarenlang hebben we samengewerkt in het ACU-team. Je hebt onze huisstijl bedacht en verzorgt. Je bent altijd betrokken geweest bij het ACU.
We hebben op het 30ste jubileum van het ACU een speciaal optreden georganiseerd met De Ouwe Lulleband. In 2 maanden onze favoriete ACU hits onder de knie krijgen. Het was een groot succes. Ontzettend tof om dat met elkaar te doen.
Je ronselde voor dit feestweekend Johannes, de tekenaar van Redrat om een speciale tekening voor het ACU jubileum te maken. Het werd een fantastische legendarische Redrat ACU poster. Je zeefdrukte ze zelf.
De laatste 10 jaar kreeg ik het druk met mijn gezin zodat ik je niet vaak meer tegenkwam.
Ook kreeg ik het druk met het werken in Kopi Susu en de molen, zo af en toe een te zware last.
Ik was altijd gerust als jij een bardienstje wilde draaien of kon invallen. Aan Dick kon je dat wel overlaten; een goeie gastheer. Hij was iemand die een beetje last van mijn schouders nam, ook al was het met een bardienst.
Je bent 2 keer met Lara en Jamie naar de molen gekomen waar Le Bazar (een markt met veel grafische kunst) op het molenerf was. Ik vond het zo leuk om jou/jullie zo te zien met elkaar. Jullie waren als een coole gang! Jullie vertrouwde gezichten als een verademing in mijn hectische werkleven. Jullie kwamen natuurlijk voor de markt maar ik stuiterde als een dolle in het rond van blijdschap.
Daarna het bericht van Lara wat alles zou veranderen. Ik kon er niet bij, hoe moet je met zulk nieuws verder. Het verbaasde jezelf dat je zo positief was in de laatste maanden. Vanzelfsprekend is er ook een andere kant geweest.
Ik ben zo onder de indruk van het zorgteam die voor je klaarstond en al je vrienden die je bezochten.
Je was een geliefde kerel Dick.
Je was soms ondoorgrondelijk, vertrouwd, zorgzaam, “Do It Yourself”, een “frisse” punkrocker, creatief, aardig, een inspiratiebron, vertrouwd, vertrouwd, vertrouwd als familie.
Mik