Beste familie en vrienden van Egbert,
Persoonlijk heb ik heel veel te danken aan Egbert Torenbeek als oud vliegtuig voor-ontwerper. Het is wellicht leuk eens te lezen hoe dat nou ging als student Vliegtuigbouwkunde in de tachtiger jaren. De universiteit heette toen nog de TH Delft (Technische Hogeschool).
De studie was niet makkelijk, in die jaren was het niet ongewoon dat elk jaar een kwart van de studenten de studie moest staken. Maar als je eenmaal het derde jaar had gehaald dan was wel duidelijk dat het je het wellicht wel kon volbrengen. Maar eerst was nog een flinke hobbel te nemen in het derde studiejaar…
Je moest een vliegtuigontwerpopdracht doen met een medestudent die door Torenbeek’s vakgroep werd begeleid. Het was een klus die meestal wel zeker 8 maanden doorlooptijd vroeg maar je leerde allerlei zaken van een vliegtuig te ontwerpen en door te rekenen. Met mijn studievriend Henk was ik eindelijk klaar maar besloot ik bij het ontwerpverslag een flink formaat doorsneetekening van het vliegtuigontwerp bij te voegen. Torenbeek vond dat wat apart maar verder liet hij niet veel merken. Groot was dan ook de verrassing dat we vlak daarna de Prof.Dobbinga studieprijs kregen voor ons werkje. Deze prijs was al tientallen jaren niet uitgereikt en we kregen naast de eer een oorkonde en een leuk geldbedrag voor de studie.
Het was het vierde studiejaar de bedoeling dat je stage ging lopen in de vliegtuigindustrie. De meeste studenten deden dat bij Fokker, KLM of NLR. Ik wilde als student dat liever in het buitenland doen en Torenbeek ondersteunde dat van harte zoals het schrijven van aanbevelingsbrieven. Uiteindelijk kreeg ik een uitnodiging stage lopen bij de Braziliaanse EMBRAER vliegtuigfabriek en wel bij de vliegtuig voor-ontwerpafdeling. Dat was een unicum en Egbert Torenbeek regelde dat Vliegtuigbouwkunde de vliegtickets betaalde. Aangekomen bij EMBRAER bleek al gauw dat ze zijn 'Synthesis of Subsonic Airplane Design' standaardwerk regelmatig gebruikten. Stage opdracht aldaar was het bestuderen van een vliegtuigontwerp met drie vleugels, dat was toen een beetje een modegril en had ook zeker Torenbeek’s interesse. Terwijl hij zijn sigaartje rookte, mocht ik uitgebreid het stageverslag toelichten maar het viel hem wat tegen want ik had niet een optimalisatiestudie ervan had gemaakt. Optimalisatie was een onderwerp dat hem buitengewoon bezig hield en waarover hij regelmatig op symposia in de hele Wereld lezingen hield.
Voor de vierdejaars-opdracht opperde Torenbeek dat ik als een van de eerste studenten een opdracht zou doen met 3D Computer ontwerpen. Dat was een nieuwe techniek in ingenieursland. Daarvoor was een groot en duur MEDUSA systeem gekocht door de TH Delft en Torenbeek was daarvan een voortrekker. Zo gezegd, zo gedaan regelde hij dat ik een NH90 helikoptervoorstudie mocht doen samen met het NLR. Dat 3D tekenen moest wel ’s nachts gebeuren omdat 50% van de rekencapaciteit van het TH Rekencentrum nodig was, overdag kon dat niet natuurlijk. Ik kreeg de sleutel van de buitendeur van Vliegtuigbouw naar de computerruimte en regelmatig kwam Torenbeek mij midden in de nacht opzoeken om te zien hoe het ging.
Voor het afstuderen had Torenbeek met Prof.Wittenberg, die helikopters als specialisatie had, bedacht dat ik een 3D helikopterontwerp zou kunnen maken en de daarbij benodigde ontwerpcomputersoftware zou maken. Ik had daar wel oren naar en tijdens het afstuderen had ik dus niet een maar twee professoren. Het eindresultaat was een tweetal multomappen van 5 kilo en enorme 3D tekeningen. Het was al zomer en mocht ik deze thuis bij Egbert Torenbeek afleveren in Delft. Op de vloer in Torenbeek’s woonkamer werden deze uitgerold gevolgd door goedkeurende blikken en uitdagende vragen. Ik werd gemaand te gaan zitten en kreeg zowaar nog een paar biertjes aangeboden.
Na het afstuderen lukte het mij om junior vliegtuig voor-ontwerper te worden bij Fokker op Schiphol. Ik weet niet hoe dat ging maar duidelijk was dat hij daar wel degelijk iets mee van doen had. Fokker had maar heel af en toe plaats op die hele speciale afdeling en na mijn militaire dienst was er zowaar een plekje.
Later kwam ik regelmatig Torenbeek tegen bij lezingen en symposia maar mocht ik vanwege het vertrouwelijke en concurrentiegevoelige werk niet al te veel prijsgeven van waar ik bij Fokker mee bezig was. Dat waren natuurlijk ontwerpen van toekomstige Fokker vliegtuigen en geavanceerde ontwerprekenmodellen. Egbert had daar alle begrip voor en de ontmoetingen waren altijd allerhartelijkst.
Uit voorgaande blijkt wel Egbert Torenbeek het vak “Ontwerpen van vliegtuigen” op topniveau uitoefende, vooruitbracht en met hart en ziel ingenieurs opleidde. Ik ben hem daar persoonlijk met velen erkentelijk en dankbaar voor.
Meindert de Vreeze
