Lieve dierbaren van Eva,

Eva ken ik als moeder van schoolgenootjes van onze kinderen. Een vertrouwd gezicht en een heel eigen persoon. Wat enorm verdrietig om haar te moeten laten gaan. Er is veel liefde voor nodig. Die is er. Dit gedicht vind ik zelf erg mooi, misschien doet het jullie ook goed. Heel veel sterkte!

Marian Veldhuis, moeder van Lou en Nieke

Wat een verdrietig bericht. Van harte gecondoleerd en heel veel sterkte gewenst voor familie en iedereen die haar heeft gekend. Ik zal haar blijven herinneren als een geweldige energieke en aardige vrouw. Henny van den Hazel

We kwamen met elkaar in contact voor mijn afstudeerproject op het terrein van ICZ Cura in Lage Land. Ik vroeg of de Stadskwekerij de Kas wat planten kon missen voor ons ambitieuze voedselbos project. Zonder aarzeling kwam je meteen met een lijst van prachtige soorten die je wilde delen: Reine Claude zaailingen, eenstijlige meidoorn, kruisbessen, citroenmelisse, munt, rozemarijn, tijm, duizendblad, tamme kastanje, loganberries – zomaar een greep uit wat je ons gaf.



Bij onze eerste ontmoeting voelde ik direct dat ik te maken had met een bijzonder mens. Soms ontmoet je iemand wiens energie en persoonlijkheid je meteen raken. Ik was onder de indruk van je kennis en die vrijgevige lach op je gezicht. Ook na die eerste ontmoeting hadden we nog eens contact, en gaf je me waardevolle tips om ons project te laten bloeien, zoals het verbinden met Groen010, dat voor ons een belangrijk vliegwiel werd.



In de permacultuur spreken we over pionierssoorten: planten die de weg vrijmaken voor anderen om te volgen. Dat beeld past bij jou. Met jouw onvermoeibare energie en vrijgevigheid bracht je mensen samen, gedreven door de wens om de natuur in Rotterdam te versterken. Je hebt bergen verzet, en een groeiende groep natuur 'strijders' om je heen verzameld, die de wereld een beetje groener, liefdevoller en helender maken...



Nu heb je het stokje doorgegeven. De missie die jij begon, gaat verder in de handen van de mensen die je hebt geïnspireerd of in hun ziel hebt geraakt.



Ik zal je herinneren als een pionier. En af en toe, terwijl we het werk voortzetten, zal ik aan je denken en dankbaar zijn voor de weg die je voor ons hebt geplaveid.



Dank je wel, lieve Eva.



Ik wens al jouw dierbaren, iedereen die van je hield, veel kracht en troost toe. Mogen zij jouw aanwezigheid blijven voelen in alles wat je om je heen hebt gezaaid.

Je hebt je besluit genomen, en je hebt het nu ook uitgevoerd: je bent vrij.

Wat een schok voor ons als collega’s van de Kas. Wij hebben je besluit te aanvaarden, en te leven met alle gevoelens die dit oproept. Hopelijk komt er gaandeweg ruimte om zonder pijn aan je te denken, want in de Kas ben je òveral: in de warme unit, de waterbergingen in de tuin, de zaailingen, de plantenbordjes, de kruidenspiraal, en ook in de aanloopkat, die je Kassie doopte. We gaan ons best doen om verder te gaan zonder jou.

Veel sterkte aan de naasten met dit grote verlies.