Ha Guus,
Ik moest wel aan je wennen. Toen ik pas leider werd van de E7 (of was het het E8?) al weer vele jaren geleden. Een beetje stuurs en onder druk kon je erg kortaf reageren. Maar dat wennen ging snel. En toen merkte ik dat er achter die bril, die pretogen, dat grijze haar en die groene jas een groot hart klopte. Mensen zoals jij maken een voetbalclub, Guus. Ik zal je missen. Ik wens familie en vrienden heel veel sterkte.
Kees (oud leider C8)

Guus Mr Union in zijn groene leger jas, nooit zal het meer worden zoals het was.

Guus was in mijn jaren op Canisius College (1979-1985) een van de markantste lerearen die er rondliepen. Hij deinsde er niet voor terug om bokslessen te geven tijdens de Latijnse lessen, deelde Asterix & Obelix strips rond (met Latijnse teksten), was kortom erg vrijzinnig als docent. Maar als je te ver ging bij hem, zou hij je \"desnoods met bank en al uit her raam naar buiten flikkeren!\". Hij was streng, veeleisend als het om het leren ging, maar had ook groot geloof in zijn leerlingen en stimuleerde ze enorm! Een fijne man, die véél te vroeg een hele goede herinnering is geworden.

Ik heb je nauwelijks gekend, maar door de inzet van mensen zoals jij kan een club bloeien!

De sneeuwballen vlogen in het rond. Een jonge pater kwam naar buiten. Met het respect uit die tijd vroegen de scholieren of ze een bal mochten gooien. De pater zei niets maar bukte zich en begon razendsnel sneeuwballen naar de jongens te smijten. En zij naar hem, natuurlijk. Maar door hun overmacht had de pater de sneeuw binnen enkele seconden tot achter de brilleglazen zitten. Een jongen kreeg medelijden en schaarde zich aan de zijde van de pater, gevolgd door anderen en zo ontstond er een prachtig, gelijkwaardig sneeuwballengevecht.

Eind vorig seizoen vertelde ik Guus dit verhaal en hij lachte van oor tot oor. \'Jij Guus, was die pater\', zei ik. \'En die jongen, dat was ik\'. Guus lachte nog harder en zei dat hij zich het gevecht nog als de dag van gisteren kon herinneren. En dat hij nu een oud-Canisiaan tegenkwam die er bij was! Er waren 40 jaar voorbij en Guus en ik genoten van onze herinnering...

Leo Eijkhout

op het Canisius College heb ik Guus één jaar als leraar gehad, een geweldige man. Op Union was hij elk weekend aanwezig. Union zonder Guus bestaat niet.
Guus bedankt voor alles.

Ik denk vaak met veel plezier terug aan Union, dan denk ik aan velen. Voetbalvrienden, trainers, leiders, ouders, de hele club. Ik wens julle allen sterkte met het verlies van een mooie fijne man, Pater Guus.

Groet Patrick

Markante man. Misschien een mooie herinnering aan Guus als zijn rode helm een plaats krijgt in het clubhuis.

Ik ben er stil van....

Vrijdagavond, op de vrijwilligersavond bij Union, hebben we, onder het genot van een biertje,samen nog een half uurtje zitten praten.
Warme verhalen, met een prachtig mens.

Zondagmiddag 16.00.
Ik ben nog even op de Kluis om het laatste stukje van Union 1 te zien.
Guus komt direct op me af : \"Geweldig die B5 van jou\" !
\"Gisteren, in de laatste minuut, met 2-1 gewonnen\" !(Ik had er zelf niet bij kunnen zijn)
\"Wat fijn voor die jongens, na dat moeilijke begin\".

Precies Guus.
Altijd betrokken.

Ik gaf hem, na een thuiswedstrijd, altijd een hand.
\"Bedankt en fijn dat je er was.
Het zal helaas nooit meer zo zijn.

Ik ben er stil van...

Guus, zonder jou zal de zaterdag nooit meer hetzelfde worden. Bedankt voor al het werk dat je door alle jaren heen in de club hebt gestoken. We zullen de mooie momenten met Guus, die er volop waren, in onze gedachten koesteren. Namens alle spelers van de B2 wensen we familie en vrienden veel sterkte.