Ruim 30 jaar geleden heb ik je als speler bij Union al meegemaakt als inspirerend organisator; nu al weer vele jaren als scheidrechter en official van de KNVB als ik op De Kluis mag komen. Dank voor alles!

In het schooljaar 69-70 kwam ik voor op Canisius-College en daar maakte ik voor het eerst kennis met je als leraar. Vele jaren later toen ik met mijn zoon Michiel naar Union kwam ontmoette ik jou opnieuw in een geheel andere rol die ook ik zeer gewaardeerd heb. Nooit zal ik de mis vergeten die jij leidde tijdens de reunie van CC, die bezocht ik samen met mijn moeder. Voordat je aan de mis begon liet je ons allemaal achterom kijken of iedereen die je wilde ontmoeten er was die dag. Toen het rustig werd kon jij aan de mis beginnen.

Guus, zonder jouw zal Union nooit meer hetzelfde zijn.

Ik heb altijd veel plezier beleeft aan onze gesprekken over voetbal.

Het ga je goed!

Via deze weg wil ik ook iedereen steun betuigen voor het verlies van Guus.

Dave

Toen ik in 1971 als 10- jarige, voor het eerst bij Union kwam,liep jij er al rond. Je regelde toen al van alles voor de jeugd en elke zaterdag of zondag in die jaren, als ik op Union was, stond je altijd voor iedereen klaar.Toen ik ooit eens langdurig geblesseerd was, belde mijn ouders naar jou,jij was toch immers Union? Ik herinner me je nog als trainer of als invaller-leider. Je was ook een beruchte scheidsrechter, omdat je volgens ons nimmer Union wilde bevoordelen.

Guus, bedankt voor al die jaren bij Union.

Zaterdag 6 september heb ik je nog langs het hoofdveld gesproken, tijdens de wedstrijd Beuningseboys - C7 Union.
Je was een grote aanwinst voor Union wij zullen je missen, rust zacht.
Sterkte voor je naasten en de Union familie.
Namens de F2,
Risky (Rizkalla Tuncay)
Trainer F2

In mijn Canisiustijd was het Guus, zo mochten we hem voorzichtig noemen buiten de school, die ons grieks en voetballen trainde. En dat was onlosmakelijk aan elkaar verbonden \'s Zondags slecht gespeeld in de ogen van Guus, beteknde steevast maandagochtend een overhoorbeurt voor de klas, ook al was je onlangs nog aan de beurt geweest... Enkele jaren terug kwam hij, met zijn verhuizing naar de graafseweg nog met de oude foto\'s, waar hij trots met de jongens stond, de kampioenen zei hij, en allemaal stuk voor stuk stinkend eigenwijs, en daar had hij hte meeste van genoten, zei die dan. En dan wist hij de verhalen te vertellen van toen maar wat er van al die voetbal-leerlingen terecht was gekomen. Hij wist het allemaal. Hij was het vaste ankerpunt op de kluis met soms gewoon een groet: ha Guus! En Hij: heeft die zoon van jou er zin in? maar vaak ook babbelden we over allerlei zaken in \'zijn\' kantoor dan wel met een biertje aan de bar. Dag Guus, ik zal je missen, een stuk van mijn verleden is nu virtueel. Een rots in de branding van Union is te vroeg geveld.

Wat is een zaterdag zonder Guus? Niet meer genieten van groene jas, brommer, zijn grijze baard, welkomstwoord voor de leden van Union en de gasten. Rondlopend, verwijzend, helpend, een vriend van ons allemaal. Een zaterdag op De Kluis zonder Guus is eigenlijk niet de zaterdag die we ons wensen. Het zal nooit meer zijn zoals het was. Guus, mooie beelden laat je bij me achter. Goede reis!

Namens alle spelers van Union D9 en hun ouders wens ik familie, vrienden en bekenden van Guus heel veel sterkte met dit grote verlies. Guus, ook dit nog jonge team zal aan jou en je geweldige werk voor Union met veel respect blijven denken.

Vele van ons zitten al bij Union sinds de jeugd. Er bestaat geen weekend voetbal zonder Guus op Union. Wij wensen alle nabestaanden en iedereen die Guus een warm hart toedraagt heel veel sterkte!
Wij zullen Guus altijd dankbaar zijn voor wat hij heeft betekend voor de club en vele anderen.

Guus,
Gestorven als zovelen,
uniek als geen ander!
Heeft ons getrouwd en onze dochters gedoopt. Fijn dat we deze bijzondere gebeurtenissen in ons leven met jou hebben mogen delen.