Lieve Mieke, Nienke en Sanne
Geschreven op Nienkes Facebook op 26-3-2017:
ik kan het helemaal niet beseffen wat er is gebeurt. dit is afgrijselijk. ik wens jullie alle sterkte toe die er is om dit verlies te dragen,
we hadden de relatie van weinig tot geen bel contact maar als we elkaar zagen ,gingen we verder alsof we elkaar gisteren elkaar nog hadden gezien.
jullie hadden een fantastische vader/ echtgenoot ,hij heeft mij heel vaak op computer-technische zaken geholpen, maar vaker op medische/sociale en ethische problemen.
we zagen elkaar niet vaak maar als we/ik een raad nodig had dan vond ik bij John altijd een goed oor en raad.
Wat was hij een lieve man een vriend en een raadsheer. en wat zijn wij mannen sukkels om elkaar niet te bellen maar vertrouwen op de volgende bijeenkomst.
Wetend dat hij er altijd zal zijn als je hem nodig hebt, alleen maar bellen ,was mijn vertrouwen in onze vriendschap, gold ook omgekeerd ook, hoewel ik hem minder te bieden had als omgekeerd ,geloof ik. nu is dat er niet meer, hij is weg.
Voor jullie is het onbegrijpelijk en afschuwelijk meer dan voor mij, maar ik mis hem
hoe kan ik jullie steunen in jullie verdriet,
oh, wat is dit verlies afschuwelijk.
Ik heb alleen jou Facebook account( Nienke ), John had er geen ,waar ik bij kan , daarom mijn verdriet bij jou neer gelegd, maar geldt voor jullie allemaal.
Hij was er altijd ,in mijn gevoel van bestaan, en wetend dat ik als ik hem nodig had ,hij er was en kwam, zoals ik zo vaak heb mee ge maakt. Ik kan het niet beseffen met de wetenschap dat het wel zo is.
Ik probeer een gedicht van Auden hier te kopiëren om aan te geven wat mijn gevoelens zijn.
Stop all the clocks, cut off the telephone,
Prevent the dog from barking with a juicy bone,
Silence the pianos and with muffled drum
Bring out the coffin, let the mourners come.
Let aeroplanes circle moaning overhead
Scribbling on the sky the message He Is Dead,
Put crepe bows round the white necks of the public doves,
Let the traffic policemen wear black cotton gloves.
He was my North, my South, my East and West,
My working week and my Sunday rest,
My noon, my midnight, my talk, my song;
I thought that love would last for ever: I was wrong.
The stars are not wanted now: put out every one;
Pack up the moon and dismantle the sun;
Pour away the ocean and sweep up the wood.
For nothing now can ever come to any good.
The stars are not wanted now: put out every one;
Pack up the moon and dismantle the sun;
Pour away the ocean and sweep up the wood.
For nothing now can ever come to any good.
John, Bedankt voor je vriendschap, je hulp, dat je aan mij dacht jullie in de maatschap te helpen en de uitnodiging om daar deel van te maken, excuus dat ik het niet deed om de reden die je goed begreep, maar boven al dank dat ik de eer had om jou te mogen leren kennen , omgaan en van je te mogen genieten.
Bedankt voor je vriendschap.
