Voor John hoorde iedereen er bij, en dat merkte ik al toen ik als jonge UvA-student met hem in contact kwam. Ik werd hartelijk welkom geheten in Delft voor een serie TRMC-experimenten, die ik ook daadwerkelijk samen met John en Thijs uitvoerde. Het werd een bijzondere ervaring, waarbij John per ongeluk een grote kristallen vaas aan gruzelementen schopte, die hij die dag ergens in het gebouw had gevonden en die nu een onmisbaar onderdeel van de opstelling vormde. We hadden vlak daarvoor nog tegen elkaar gezegd dat we een foto van die prachtige vaas moesten maken voor de experimental section van ons toekomstige artikel.
Deze ongedwongen stijl en John’s grote gevoel voor humor ondervond ik ook weer toen ik tien jaar later een positie als ‘toegevoegd onderzoeker’ kreeg aan het IRI. Ik ben John nog steeds dankbaar dat hij me toen vanuit een post-doc positie in Duitsland naar Delft haalde, en ik had een geweldige tijd in deze bijzondere groep. We boekten een aantal verrassende resultaten die alleen John kon verklaren (de zogeheten Magic Mix speelde hierbij een belangrijke rol), en de IRI-bar was in die dagen The Place To Be in Delft en omstreken.
John was ook heel behulpzaam toen ik een aantal jaar later de wetenschap wilde verlaten (al kon hij het zich niet echt voorstellen), en zorgde er samen met Marilyn voor dat ik in een geheel andere loopbaan terechtkwam, waar ik nog steeds heel tevreden mee ben!
