Joost,

Als vriend van Paul en broertje van Thijs werd je mijn vriend. Je voelde altijd als maatje omdat we over serieuze dingen konden praten maar ook hetzelfde gevoel voor slechte humor hadden. Zoals het constant herhalen van oude grappen waarbij het ging over H-town (Halsteren) en dat alles Asian was. Maar ook melodieën van supportersliederen misbruiken om slechte teksten op te zingen zoals ‘Hard zand is niet zacht vandaag’ (op het is stil aan de overkant) en HAMMUUUH HAMMUUUH HAMUUUH toen het over ging dat je bij Thijs in Spanje zo’n typisch Spaanse ham had gegeten. Het laatste voorbeeld is ook hetgeen wat in onze laatste whatsapp wisseling staat na ‘t Slik & Leut Tejater op 7 februari, waarbij je met niet gekookte Mihoen in een vergiet aan het rammelen was en riep: ‘Mihoen Mihoen wa motte d’r mee doen’ en ik riep ‘KOKKUUUH’. 2 minuutjes koken is genoeg Joost. Waarom nog een boerenmaaltijd als je mihoen hebt.

Tot slot. In 2010 kwam na een dagje Den Haag met Paul (het ‘hard zand is niet zacht vandaag’ moment) het plan om een surfreis te boeken naar waar jij les zou geven in Mimizan. Het werd een onvergetelijke week met veel schaterlach en tijdens een regenachtig moment herinneringen aan je opa (die toen overleed) in je tentje op het de surfcamping. Gelukkig heb ik je als vriend uit Halsteren / Bergen op Zoom toen ook als surfer mogen meemaken. De overeenkomst tussen een krab en een surfer is dat ze allebei horen bij de zee. Daarom heb ik voor jou een gedicht gemaakt. Ik hoop dat je het mooi vindt en anders denk je maar gewoon ‘Wa motte d’r mee?’.

Joost: houdoe! Agge mar leut et! Je leven was in één woord: CLASSIC!