Lieve Joost,

Met een enorm enthousiasme heb je Anna en Sam Nando vanaf circa 2014 lesgegeven. Vol passie, geduld en vrolijkheid heb je ze veilig leren surfen, heb je hun het plezier gegeven in het surfen. Heb je ze gewezen op de mooie dingen van de zee en de vrijheid die de zee je kan geven.

Je hebt ze ook geleerd dat de zee nooit zonder gevaar is en hoe je daar mee om moet gaan.

We hebben ook een mooie herinnering aan het bevrijdingsfestival jaren terug. Je vertelde over je reizen. Ook hier passie en plezier en oprechte blijdschap ons weer te zien.

De laatste jaren waren ze klaar om zelf golven te gaan pakken en dan was je vaak op het strand, bij The Shore of in de zee. Altijd tijd voor een vrolijke lach, een high five en een praatje. Met oprechte interesse en een motiverende opmerking. “Als de golven staan, moet je gaan!”

We zullen je missen en wat zul je gemist worden.

Surf de eeuwige golf lieve Joost.

Liefs Sietske, Bart, Anna, Sam Nando, Chris en Sytse

Joost, bij het zien van deze beelden denk ik met veel plezier terug aan Lissabon, november 2019 waar jij samen met Sander een topweek van maakten voor ons allemaal. Veel te vroeg opstaan met koffie in de auto, de tennismatch, Rusty, je liefde voor muziek, Game Changers. Je humor was ontzettend aanstekelijk, zo veel gelachen en meegelachen die week en ook veel van je geleerd. 'S avonds de beelden doornemen, met goede tips en die lach van jou. En eenmaal uit de auto, altijd maar turen naar de zee, de opties doornemend. Joost, dank voor je surf en levenslessen, voor altijd bij ons. Jonathan

Middelburg, 17 mei 2020

Lieve Joost,

Net 30 jaar, in de bloei van je leven, vol plannen en boordevol energie.
Sportief onderlegd; voetbal bij RKSV Halsteren, tennis, fietsen en natuurlijk surfen.
Samen met Thijs in Domburg, Scheveningen, Zuid- West Frankrijk. Reislustig naar Azië en Nieuw Zeeland, Australië. Toerend met je eigen opgelapte en ingerichte campertje, genieten van het vrije leven van een echte surfer.
Niet vies van werken; aardbeien pluk bij boer Peet in Lepelstraat, appelpluk op Tasmanië.
Fanatiek Vastenavend vierend met de dweilband Wa motter dér meej.
Op zoek naar een leuke vriendin kostte je wat meer moeite, met Marijke had je een beginnende klik.
Sociaal tot op het bot, van internationale business naar werken met jongeren met autisme, lesgeven op de surfschool aan kinderen (ook nog aan verre familie), ook kinderen met een beperking.
Sportieve prestaties ging je vol overgave aan. Wat was ik trots en jaloers op je geweldige fietstocht van de Noord Kaap naar Gibraltar, dagelijkse volgde ik je avonturen op je blog, diep respect. En dan ook nog geld ophalen voor organisatie Huis aan Zee, fantastisch en dan halverwege Frankrijk en Spanje in je uppie, bravo!
Ook nog de Kale Berg beklommen voor het goede doel, super.
Familie man in hart en nieren, spelen met je kleine neefjes en nichtjes, regelmatig op bezoek bij de opa’s en oma’s, altijd belangstellend, ook bij ooms en tantes liet je geregeld je gezicht zien.

Kleine Joost wat ben jij groots, altijd in mijn hart en gedachten.
Een super trotse oom.
Dikke kus, Vic


Joost rust zacht, selut Joost ….