Op verzoek van velen volgt hieronder in delen de door Kees zelf uitgesproken tekst op zijn uitvaart.
Deel 5/5
Ik werd ziek
De dag na onze huwelijksreis zakte mijn eten niet. Ik had meteen door dat het zeer ernstig was. Het onderzoek liet maar liefst vijf weken op zich wachten. Het waren ernstige klachten waar haast bij geboden is, maar de zorg in ons rijke land is dan ineens niet zo snel als je zou mogen verwachten. Diagnose: slokdarmkanker, onze wereld stortte in. Zonder uitzaaiingen is deze ziekte na een zeer ingrijpende operatie te overleven. En ik werd geopereerd. Dat bood hoop. Maar ze vonden bij de operatie een uitzaaiing. Ik hoefde me volgens het ziekenhuis nergens zorgen over te maken, maar dat was natuurlijk niet zo. Ik wist vanaf dat moment dat ik alles in het werk moest stellen om Margit goed achter te laten. Ik heb dit door de jaren heen duidelijk proberen duidelijk te maken aan mijn omgeving. Dat lukt niet. Dat is niet wat de mensen willen horen. Dat is geen verwijt, want als je de ziekte niet heb gehad, weet je niet goed hoe het voelt om daar zorgen over te hebben. Maar niet luisteren naar de zorgen van een patiënt maakt hem wel eenzaam. Dat is mijn ervaring.
De ziekenhuizen vertelden me niet de hele waarheid, ook niet bij een latere operatie. Hierdoor ga je verkeerde beslissingen nemen. Je denkt dat je nog tijd hebt om je lijstje wensen nog af te werken, maar die tijd had ik niet. En dat is zuur.
Net voor de tweede corona golf moest ik weer geopereerd worden. Een bijzonder ongelukkige tijd om ziek te worden tijdens een pandemie. Het heeft ons in mijn laatste levensjaren veel belemmeringen opgeleverd. Want kanker met behandelingen en corona gaan niet samen. En ik wil ook gezegd hebben dat ik zeer teleurgesteld ben in de solidariteit van een hele grote groep Nederlanders. Vaak gebaseerd op idiote nonsens of egoïsme.
Ik ben, zolang ik het me het kon veroorloven lid geweest van het KWF. Ik heb in 2019 meer dan 10.000 Euro opgehaald voor Alpe d’HuZes. Twee instanties die kankeronderzoek helpen financieren. Al lang voor ik ziek werd, heb ik altijd op een politieke partij gestemd die het meeste in de zorg wilde investeren. Helaas heeft me dat niet geholpen. Ik kon niet meedoen aan een levensverlengende studiebehandeling immuuntherapie, omdat die simpelweg vol zat. Dat houdt in dat het budget op is. Hoe is het in de wereld mogelijk dat er in dit rijke land zo met de zorg wordt omgegaan. Ik verafschuw dan ook het gevoerde beleid van de afgelopen tien jaar, ook voor dat ik al ziek werd.
Het einde
Het is nu 7 april 2022. We hebben zeer slecht bericht gekregen. We hebben niet veel tijd meer. We gaan proberen nog wat leuke dingen te doen. Als jullie dit voorgelezen wordt ben ik gestorven, maar Margit niet. Zij moet langer met deze ellende omgaan dan ik. Levenslang. Zo ook mijn ouders, zussen en de rest van familie en schoonfamilie. Dat doet me veel meer pijn dan alle operaties en behandelingen bij mekaar. Ik hoop dat jullie die hier aanwezig zijn niet vergeten dat ik het zonder Margit niet zolang had volgehouden. Zij verdient nu de aandacht. Laat het haar alsjeblieft niet alleen doen.
Familie, vrienden, Pa, Ma, Margit, bedankt voor mijn mooie leven. Het gaat jullie goed.
Margit, ik hou van je, zonder jou was het me niet gelukt.
Muziek: 24 Preludes, Op. 28: 4. In E Mineur
Artiest: Frédéric Chopin uitgevoerd door Rafal Blechacz
Muziek: C’est Ma Vie
Artiest: Salvatore Adamo
