eindelijk lees ik Een kleine geschiedenis... en op elke pag denk ik : hij is dood. Wat een verlies.

Een erudiet man en schitterend verteller hebben we verloren. Ik heb via zijn werk over WO I een scherp inzicht gekregen in het verloop van die wereldbrand. Koch nam geen blad voor de mond en durfde, met ernstige argumenten omkleed, het leiderschap van ,,onze'' geallieerden aan de kaak stellen. Vooral het zinloze in de dood jagen van talloze jonge mannen, emotioneerde hem zeer. Vooral omdat dit ter meerdere eer en glorie voor enkele generaals was om Haig niet te vernoemen.
Vlaanderen lijdt eenn groot verlies met het overlijden van deze Hollander voor wie hier veel respect bestaat.
Hij kan de grote herdenkingen die staan te komen, 1914-2014, niet meer meemaken en kan aldus zijn deskundige stem niet meer laten horen

We deelden iets; iets dat niet onder woorden te brengen is. Dat schreef Koen als persoonlijke boodschap in een van zijn boeken die hij voor mij signeerde. Jaren heb ik hem mogen meemaken tijdens slagveldreizen, tijdens lezingen... Zelden zo'n erudiet, aimabel mens tegengekomen... Met zijn onnavolgbare stijl bleef Koen zijn stelling, zijn overtuiging herhalen dat oorlog.... Ja, zijn talent om de grote oorlog in de kern van een levensverhaal van een kleine man, een kleine soldaat, samen te vatten, dat maakte van Koen de grote mijnheer. Dory, veel sterkte. Een museum blijft bestaan...

In het najaar van 2003 volgden we het college van Koen Koch over de Eerste Wereldoorlog. Zelden hebben we zo'n betrokken en inspirerende docent mogen meemaken. Volgend op zijn college organiseerde hij een excursie naar het front bij Ieper. Helaas waren we toen niet in de gelegenheid om mee te gaan. In het voorjaar van 2004 zijn we zelf alsnog naar Ieper gereisd. Een reis die we dankzij de fantastische colleges van Koen Koch nooit zullen vergeten.

Bedankt voor uw geweldige verhalen. Rust in vrede.

Daniëlle, Freija en Michiel

Een aantal jaren terug heb ik het genoegen gehad om met Koen de slagvelden in Vlaanderen en in Noord-Frankrijk te bezoeken. Het was telkens met vrienden uit Ieper en de Westhoek een verrijkende rondreis. Koen kon ongemeen boeiend vertellen over die Groote Oorlog. En de interesse die er al was, werd nieuw vuur ingeblazen alleen door te luisteren naar zijn deskundige en enthousiaste uitleg. Koen was daarbij een zeer aimabele en hartelijke man. Zijn heengaan heeft mij des te meer geraakt, omdat ik niets afwist van zijn verwoestende ziekte. Zijn, voor mij plotse dood, trof mij dan ook als een bliksem bij heldere hemel. Koen zal in de herinnering blijven voortleven, niet alleen door zijn gesproken woord, maar ook door zijn geschreven wijze woorden over WO1. Ik wens de familie veel sterkte toe bij het overlijden van een prachtig mens die Koen was.

Geachte familie Koch,

Ik heb prof Koch leren kennen als een zeer gedreven en inspirerend docent. Vooral zijn colleges over de Eerste Wereldoorlog hebben indruk gemaakt. Aan de hand van zijn boek hebben mijn man en ik de slagvelden in België bezocht.
De wereld is door zijn overlijden een stukje kleurlozer geworden.

Ik wens u heel veel sterkte.

Nannie Tolenaar

Coen was jarenlang bestuurslid voor de Alfred Mozer Stichting. Hij had altijd zijn eigen en vooral eigenzinnige invalshoek. We waren tevens buurtgenoten en kwamen elkaar regelmatig tegen, bijvoorbeeld in het Oosterpark. Ik wil de familie condoleren met het verlies en heel veel sterkte wensen. Op de website van de Alfred Mozer Stichting hebben we een in memoriam geplaatst:
http://www.alfredmozerstichting.nl/general/news/2012/In+memoriam+Koen+Koch.html

Waarde Koen,

we zullen je werk (bl;ijven) voortzetten! Opdat zij, die voor onze vrijheid stierven, nimmer vergeten worden.

In het najaar van 2009 hebben mijn vader en ik een onvergetelijke reis gemaakt met Koen Koch en zijn vrouw Dory naar de Slagvelden van de 1e Wereldoorlog. Vier dagen lang hebben wij genoten van de emotionele en uiterst betrokken verhalen van Koen, terwijl zijn lieve vrouw Dory onvermoeibaar alle logistiek rondom de reis regelde. Bedankt Koen en Dory, heel veel sterkte gewenst.

Jan & Kristian Spronk

Was in november met Koen Koch op de 'standaard' reis naar de Slagvelden, maar dit was zeker geen standaardreis voor mij, maar heel indrukwekkend. Vooral dankzij de overweldigende kennis en manier van vertellen door Koen, heeft dit diepe indruk gemaakt. Het is een groot gemis en ik wens de familie veel sterkte toe.