Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Koos van der Werff

08-08-192503-12-2017

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Tekst uitgesproken op 9 december 2017 door Barbara van der Werff bij de afscheidsplechtigheid in het Crematorium te Groningen
        reactie 2   |   niet OK
        “Onze Va is heengegaan”
        Koos gebruikte altijd zélf het woord “heengaan” als er iemand overleden was, iets wat natuurlijk de laatste jaren steeds vaker gebeurde en wat hem verdrietig stemde.
        Ik wil kort wat herinneringen ophalen aan hoe Koos was als vader, hij was een hele bijzondere man in allerlei opzichten, maar ook gewoon onze vader, Va genaamd.
        Hoewel hij het heel druk gehad moet hebben, was hij altijd vol aandacht voor ons, hij was heel betrokken en hij leek alles van je te onthouden.
        Hij was zorgzaam en (misschien ook) wat overbezorgd.
        Van Willem Koops hoorden we kort geleden nog dat Va een paar keer achter ons aan is gelopen toen wij voor het eerst zelf naar school gingen, bang dat ons iets zou overkomen.
        Ik had een keer als kind iets meegemaakt dat ik liever niet had willen meemaken, ik kwam thuis en hij zag direct aan mij dat er iets mis was. We hebben het toen samen opgelost, dat was heel fijn.
        Va kon als geen ander persoonsbeschrijvingen maken en deed dit op hoogtijdagen, belangrijke verjaardagen en afstudeergelegenheden. Ik zal de details niet noemen, maar het waren rake typeringen die alleen Va kon geven.
        Hij was aan de andere kant ook praktisch, wat je misschien in de eerste plaats niet bij hem zou verwachten. In onze tuin was een ingewikkeld kippenhok “systeem”, met een paadje achter de planten langs, door hem in elkaar gezet, evenals een grote parkieten- en kanarie “woontoren”.
        Va had een voorliefde voor bijzondere auto's, te beginnen met de kleine Vespa, waarin ik achterin naast Johanna’s wiegje zat. We hadden verschillende Triumph's en later de Cadillac van het Belgische hof. Hiermee haalden we Sint Nicolaas op voor de Sinterklaasviering op de lagere school.
        Bij de Sinterklaasviering waren de mooiste gedichten van onze vader. Niemand anders kon zulke literaire hoogstandjes maken.
        Ik eindig met een paar luchtige anekdotes uit onze vakanties:
        Onze Va was niet zo reislustig als onze Mam, die de hele wereld is over gereisd, maar we reisden met het gezin veel naar Engeland.
        Een anekdote uit het Engelse Bath, de stad van de Romeinse baden:
        Mijn vader vroeg een aantal keren op straat de weg: “Where are the baths?”, maar hij werd niet verstaan. What do you mean, the bars?
        The bus?
        Blijkbaar was hij niet zo’n talenwonder, en deze zinsneden werden thuis nog vaak herhaald.
        We waren ook vaak in een hotel in Ühlsen op vakantie, in Duitsland. Hier werd mijn vader met “Herr Professor” aangesproken omdat men wist dat hij aan de universiteit werkte, maar hij was toen nog geen hoogleraar. Toen wij aangaven graag een ritje te willen maken in een koets zei de eigenaar “Herr Professor wil Kutsche fahren”. Dit werd binnen het gezin nog vaak aangehaald.
        Toen Va uiteindelijk wél hoogleraar werd, zei mijn moeder tegen de eigenaar van het hotel:
        “Mein Mann ist Oberprofessor geworden”, dit was wel een mooie vondst van haar.
        De laatste maanden gingen zijn cognitieve en lichamelijke vermogens helaas achteruit, dat was verdrietig om te zien. Hij kon zich niet meer zo goed handhaven in deze snelle wereld.
        Ik vind het heel erg jammer dat we geen Va meer hebben die alle aandacht voor ons heeft en die we af en toe heerlijk konden verwennen met de dingetjes waar hij zo van kon genieten
        We zijn dankbaar dat we Va zó lang bij ons mochten hebben,
        Lieve Va, vaarwel

        Barbara -
        20 januari 2018

        Deel deze pagina:

      • reactie 1
        anneke

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        anneke - groningen

        20 januari 2018

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.