Mooie, lieve Leila,
Ik had een droom, eerder nachtmerrie, ik stond op een begrafenis op de plek waar ik nu sta, en ik was zo intents verdrietig en kon het niet los laten. Ik werd ook zo verdrietig wakker. Ik ging naar werk en rond 12:15 kreeg ik ineens een schok en ik moest je spreken. Ik heb je toen alleen een appje gestuurd. Later heb ik gezien in je telefoon dat je dat appje niet meer hebt gelezen.
Ik wil daarom graag geloven dat we een diepe verbintenis hebben. Een eenheid als de 3 zussen, als familie. Een verbintenis die nooit zal verbreken, ook al ben je niet meer fysiek hier. Ik wil ook graag geloven dat je ons nog leid, zoals je mij hebt geleid in het leven hier.
Ik besef me meer en meer hoe je mij door het het leven droeg. ik nam je adviezen altijd aan, ik vond ze mooi, ik vond je mening altijd belangrijk en mooi. Ik wilde altijd hetzelfde denken als jij.
Je hielp me met alles waar ik tegen aan liep, concentratie problemen.. school.. gevoelens. Je zei ook vaak dat je je zelf herkende in mij, nu houd ik me daaraan vast.
Ik denk dat jij vaak de enige was die wist hoe ik me echt voelde.
Je voelde ook andermans pijn heel diep, als ik of Mer of papa en mama verdrietig waren dan voelde jij die pijn zo sterk mee en was je ook echt boos en geraakt, en dat terwijl je zelf het meeste pijn leed.
Het enige wat je nu nog moet voelen, lieve Leila, is heel veel liefde van ons en voor jezelf, want ik houd zo intens veel van je.
We zouden nog een creatieve middag houden om een salon tafel in elkaar te flansen en we zouden van het shoppen in Antwerpen onze jaarlijkse traditie maken en dan lekker naar Enrique Iglesias luisteren in de auto.
Als ik op vakantie was belde je altijd even om te vragen hoe het met me ging en hoe mijn uitzicht was. Ik ga dit missen.
Ik heb de afgelopen dagen naar je gestaard en gehoopt dat je wakker zou worden. Ik zou willen dat ik de tijd kon terug draaien, dan zou ik je knuffelen en je al mijn liefde geven totdat je je weer beter zou voelen.
Ik hoop dat je wist dat ik altijd zo ongelofelijk trots was op mijn zussen, ‘mijn coole zussen’. Dat zal altijd zo blijven.
Het doet me heel veel verdriet dat de baby in mijn buik nooit de super leuke tante Leila zal ontmoeten. Maar ik zal hem alles over je vertellen.
En ik hoop ook dat je nu op een plek bent die net zo mooi is als jij, dat verdien je, want je bent prachtig.
Vaarwel lieve Leila.
Ik hou zoveel van je
Voor altijd mijn held
Je kleinste zusje,
Sirientje
❤️🦋