Jarenlang was je ons onderbuurmeisje en zonder je echt goed te kennen, waren je schoonheid, je (glim)lach en je vrolijke energie betoverend en aanstekelijk. Ontelbare keren hebben we elkaar gegroet en een paar woorden gewisseld als we elkaar tegen kwamen in het portiek als je bij je moeder op bezoek kwam of was geweest. Voor mijn gevoel begin vorige week nog met je lieve hondje.
Niet te bevatten dat achter die mooie glimlach blijkbaar zoveel leed verscholen zat, wat jou tot deze onomkeerbare keuze heeft doen besluiten. Onvoorstelbaar dat je er niet meer bent…. Ik hoop zo dat je jouw rust, liefde en licht nu gevonden hebt. Het is bijzonder mooi en extra pijnlijk om op deze memori site te lezen hoeveel je voor iedereen betekende en hoezeer je gemist wordt. Ik hoop dat waar je nu bent je met jouw liefde over al jouw dierbaren waakt.
Lieve Corrie, mijn moederhart huilt mee, je kind zo verliezen… hartverscheurend….. het verdriet en de rouw zijn voelbaar door jouw plafond en mijn vloer heen. Er is zo weinig wat ik voor je kan doen, maar weet dat ik kaarsjes brand voor Leila en troostende energie naar beneden stuur.
Wij wensen jou, Leila’s vader, zusjes, nichtje en neefjes, overige familieleden en vrienden en niet te vergeten Leila’s hondje heel veel kracht en sterkte toe voor dit intense verdriet en immense gemis. ❤️🙏🏼😔
Heel veel liefs van je bovenbuurtjes,
Christel, Kate en André
