Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Marie - Louise Weijenberg

14-02-195905-08-2004
      lieve mam na een 20 jarige strijd heb je het opgegeven het viel niet mee om je gezin achter te laten. We wouden nog zoveel dingen met je doen maar je hebt eindelijk je rust verdiend.Het laatste jaar was erg zwaar voor je, en dan nog een beenamputatie dat valt erg zwaar. Je hebt te veel geleden.het had anders moeten zijn maar helaas lag het lot bij jou en moest jij de strijd continue strijden. We stonden voor jou machteloos we konden niets doen.
      Maar mam we zijn trots op jou hoe jij voor ons hebt gevochten. Je blijf een engel boven mijn schouder.
      Liefs je kleintje, en natuurlijk jou adje en linda

      Overige informatie
      Alle familieleden, vrienden en kennissen bedankt voor jullie goede steun.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 331   |   niet OK
        Een stoel blijft leeg
        een stem blijft zwijgen
        maar in mijn hart zal je
        altijd blijven leven.

        j'taime
        Linneke

        Anoniem -
        28 oktober 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 330   |   niet OK
        Wij willen je rust gunnen,al is
        vol droefheid ons hart.Je lijden
        zien en niet kunnen helpen dat was
        onze grootste smart.Zwijgzaam.....
        stil en zonder vragen,wilde jij je
        ziekte dragen.Je vocht met al je
        levenskracht,voor elke nieuwe dag
        en nacht.Zo ben je langzaam.......
        moegestreden,uit ons midden weg-
        gegleden.En na een dappere,maar
        ongelijke strijd,uit je lijden nu
        bevrijd.

        Love you
        Linneke

        Anoniem -
        28 oktober 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 329   |   niet OK
        Ik heb mijn moeder niet verloren
        daarvoor gaf ze mij teveel.
        Wat zij zei dat blijf ik horen,van
        wat ik ben is zij een deel.
        Ik kom haar overal nog tegen
        in wat ik doe en wat ik laat.
        Zij was en blijft voor mij
        een zegen,waarvan het spoor
        nog steeds verder gaat.

        Linneke

        Anoniem -
        28 oktober 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 328   |   niet OK
        Lieve Mama,

        Ze moesten van goede huizen komen
        om jou te kunnen verslaan,maar hoe
        jouw ziekte het heeft gedaan daar
        denk ik mijn verdere leven aan.

        Dikke kus Linneke

        Anoniem -
        28 oktober 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 327   |   niet OK
        Lieve mama,

        Heb vandaag een ontzettende baaldag!!!
        Weet niet wat ik met mijn verdriet en pijn moet.
        Kon ik maar aan iemand vertellen wat ik voel en denk...
        Was er maar iemand die het begreep.
        Mijn gevoel uiten is moeilijk heel moeilijk.
        Heb vandaag naar mijn liedje voor jou geluisterd van goodbye's dat heb ik in den bosch gedaan.
        Ik ben bang, heel bang, bang wat de toekomst me brengen zal.
        Zal ik ooit nog normaal kunnen functioneren?
        Ik zie nu even door de bomen het bos niet meer.
        Ik weet niet meer wat ik moet doen en hoe ik het moet doen.

        Was er maar iemand die me echt begreep.

        Mam ik voel me zo alleen.
        Alleen met mijn gedachten en gevoelens.
        Was je nog maar even hier...al is het maar om tegen aan te zeiken.

        Je hebt gelijk gekregen.
        Voor mij is de strijd gestreden voor jullie begint die nu pas.
        Mam verdomme je hebt o zo gelijk.

        Mijn verdriet om jou zit zo diep weggestopt.
        Ze zijn nu aan het proberen deze naar buiten te laten komen maar ze zullen diep moeten graven voordat ze aan het eind van de tunnel zijn.
        Ik ben niet zo'n prater. Ik weet zelf niet eens wat ik er mee aan moet.

        Ik vind het zo belachelijk dat dit pas na 5 jaar naar buiten komt ik weet ook niet meer waar ik zoeken moet.
        Kun je me niet een klein beetje op weg helpen om dat gene wat ik zoek terug te vinden...al weet ik niet eens wat ik zoek.
        Mijn verdriet om jou zit zo diep de vraag is of ik de rest van mijn leven hier mee moet leren leven ik weet het niet meer.
        Het enige wat ik wil is rust een normaal en stabiel leven.
        Zonder medicijnen maar ik ben bang dat ik er niet aan ontkom. Ik ben er hard over aan het nadenken om ze toch maar weer te nemen maar moet dan wel ff een recept vragen in db.

        Lieverd weet gewoon niet meer wat ik moet zonder jou.

        Mam ik mis je zo verschrikkelijk in deze moeilijke tijd

        j'taime

        Kusss Linneke (zoals je altijd zei)

        Anoniem -
        19 oktober 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 326   |   niet OK
        De angst de pijn,
        Ik wil zo graag nog 1 keer bij je zijn...

        Kusss Linneke

        Anoniem -
        16 oktober 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 325   |   niet OK
        Alles wat ik hebt meegemaakt,
        heeft mijn in het diepst geraakt.
        Al deed mijn hart telkens pijn,
        ik mag nu vrolijk zijn.

        Het geeft me kracht als ik zeg:
        "Ik ben vrij dus volg je weg.
        Niemand zit mij op de huid,
        dus sla ik me vleugels uit."

        Vaarwel verleden ik ga de toekomst in,
        het leed is geleden dit is een nieuw begin.
        Ik kijk niet om naar wat ik achterlaat.
        Vaarwel verleden hoop dat
        het in de toekomst beter gaat.

        Alle schuld en alle spijt,
        zijn voltooid verleden tijd.
        Tegen wie ik heb gestreden
        zijn schimmen in `t verleden.

        Mijn schepen zijn voorgoed
        achter mij verbrand.
        De hulp is nu aangeland.
        Roei met de riemen die ik heb.
        De vloed is weg het is nu eb.

        Vaarwel verleden ik ga de toekomst in,
        het leed is geleden dit is een nieuw begin.
        Ik kijk niet om naar wat ik achterlaat.
        Vaarwel verleden hoop dat
        het in de toekomst beter gaat.

        Geniet van de aangebroken tijd.
        Ik ben voorgoed bevrijd.
        Ogen open armen wijd.

        Vaarwel verleden ik ga de toekomst in,
        het leed is geleden dit is mijn nieuwe begin.
        Ik kijk niet om naar wat ik achterlaat.
        Vaarwel verleden hoop dat
        het in de toekomst beter gaat.

        Zou dit liedje mij helpen te accepteren wat er is gebeurd?
        Mam kun je mij daar antwoord op geven.

        Mis je zo verschrikkelijk.

        Kusss Linneke

        Anoniem -
        16 oktober 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 324   |   niet OK
        Lieve mama,

        in het donker durf ik te huilen
        wanneer niemand mij stoort
        in het donker durf ik te zeggen
        wat overdag niemand hoort

        duizend tranen op mijn huid
        die verdwijnen in het licht
        al mijn woede moet eruit
        proef het zout op mijn gezicht

        in het donker kan ik huilen
        zonder angst, zonder spijt
        in het donker kan ik
        zeggen wat niemand
        begrijpt

        Dikke kus en knuffel
        Linneke

        Anoniem -
        15 oktober 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 323   |   niet OK
        Lieve mam,

        Als sterren konden spreken
        als sterren konden zien
        Zou je dan vanavond
        heel eventjes misschien
        naar ons willen zwaaien
        en twinkelen als groet,
        zodat wij hier beneden
        weten, hoe het zonder je verder moet

        Kusss Linneke

        Anoniem -
        5 oktober 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 322   |   niet OK
        Lieve mam,

        Hoe zou het zijn daar boven.
        Ik hoop dat je nu geen pijn meer hebt en je rust hebt gevonden.
        Ik mis je elke dag. Mam kon ik maar even bij je zijn.
        De pijn bij het verlies van jou is onbeschrijfelijk.
        Ze zeggen het slijt met de jaren
        Maar nee het wordt alleen maar erger.

        Mis je

        Love you

        Kusss Linneke

        Anoniem -
        5 oktober 2009

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.