Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Marije Rietdijk

22-03-199331-08-2017

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • 2017
        Zo lief en zorgzaam. ❤️
        reactie 236   |   niet OK

        Misschien wel te lief en zorgzaam, lieve Marije?


        Mama - ❤️
        19 augustus 2018

        Deel deze pagina:

      • 2017
        Zomaar een onverwachts avondje barbecuen❤️
        reactie 235   |   niet OK



        We konden er zo intens van genieten wanneer we met elkaar waren.



        Vanavond heb ik appjes terug zitten lezen. Eigenlijk zou ik alle appjes wel op willen slaan. Er spreekt zoveel liefde en warmte uit.

        Het doet zo’n pijn dat onze liefde naar jou niet heeft kunnen overwinnen.








        Mama - ❤️
        17 augustus 2018

        Deel deze pagina:

      • 2017
        Rond deze dag. ❤️
        reactie 234   |   niet OK

        Rond deze dag zaten papa en mama s’avonds in de achtertuin en spraken we tegen elkaar uit: “wat hebben we het toch goed en fijn met elkaar, we moeten onze zegeningen tellen”. Niet wetende dat ons leven binnen enkele weken finaal op zijn kop zou komen te staan.



        Carpe Diem was voor jou, na het overlijden van tante Gerda een lijfspreuk geworden. Op het strand heb je dit in het zand geschreven. Een jaar of 7 geleden was het mode om een lange ketting van mi moneda met munten te dragen, op één van jouw gekozen munten stond ook de tekst carpe diem.



        Nu zitten we samen in de tuin en vragen ons nog steeds af, wat hebben we gemist?

        Hoe komt het dat jij de dag niet meer kon plukken lieve, mooie, sprankelende Marije? ❤️


        Papa - Mama ❤️❤️
        11 augustus 2018

        Deel deze pagina:

      • 2017
        23 juli. ❤️
        reactie 233   |   niet OK

        Werd ik door jou, lieve Marije naar Rotterdam ontvoerd.

        Mama werd verrast met het harsen en verven van d’r wenkbrauwen bij een schoonheids salon. Je was tevreden met het resultaat en vertelde dat nu mijn wenkbrauwen goed in model waren je het beter met een epileer tangetje voor mij bij kon houden. Daarna zijn we in Hillegersberg gaan lunchen en shoppen. Bij Riverwood heeft mama meerdere jurkjes kunnen scoren en jij bij van der Assem leuke laarsjes. Wanneer ik ze draag moet ik aan deze gezellige dag denken. Het waren mijn laatste aankopen met jou.



        Telkens moet ik aan onze afspraken denken.

        *Dat je Bali en Java aan ons zou laten zien.

        *We zouden je in Aruba opzoeken.

        *Dat we samen naar de Swan market in Rotterdam zouden gaan.

        *Je samen met Papa naar de Marathon zou gaan.

        *Samen in de ochtend naar opa zijn verjaardag op 7 september.

        *Wanneer ik haartjes boven mijn lip en kin zou krijgen en het zelf niet meer kon zien, zou jij ze voor mij weghalen net zoals ik al jaren bij oma doet.



        Wat mis ik je, lieve mooie Marije ❤️


        Mama - ❤️
        25 juli 2018

        Deel deze pagina:

      • Alleen gelaten
        reactie 232   |   niet OK

        Lieve Marije,
        Lieve Marion, Gert-Jan, Matthijs, opa en oma,

        Deze muziek heb ik heel veel geluisterd in de weken na Marije haar overlijden. Ook heb ik het gedeeld met Marion via WhatsApp. Maar doe het nu nogmaals voor jullie allen.
        Het voelt zo oneerlijk wat jullie mee maken. Gevoel van machteloosheid...onbeschrijfelijk.
        Marije ik had zoveel bewondering voor je, mooie lieve meid, leuke baan, fijn (t)huis, je moeder vertelde altijd vol trots over jou.

        Liefs xx Karin


        Je was zo’n prachtig kindje, zo lekker vrolijk en spontaan.
        In mijn hand alleen een foto, jij bent bij mij weggegaan.

        Je lach klinkt niet meer door ons huis.
        De herinnering doet zo’n pijn.
        Hoe kon dit toch gebeuren.
        Waarom heeft het niet zo mogen zijn.

        Hoe moet ik hiermee omgaan.
        Ik begrijp het doel hier niet van.
        God kunt u mij zeggen:”was dit volgens u plan.”?
        Ik voel me zo gebroken, verscheurd door het verdriet.
        En eigenlijk vraag ik me af of u mijn pijn wel ziet?

        Mijn hart ligt in duizend stukjes.
        ‘K voel me kwaad, verraden en alleen.
        Elk stukje lijkt te schreeuwen.
        “Help mij toch, help mij hier doorheen!”

        Laat mij geloven dat ik op een dag
        Weer zal lachen, weer zal leven.
        Dat er een tijd komt dat ik zal zien.
        Hoe u liefde mij heeft omgeven.

        Hoe moet ik hiermee omgaan.
        Ik begrijp het doel hier niet van.
        God kunt u mij zeggen:
        “Was dit volgens u plan?”
        Ik voel me zo gebroken.
        Verscheurd door het verdriet.
        Maar help mij God U te vertrouwen.
        Al zegt mijn gevoel dat niet.

        Help mij God U te vertrouwen al zegt mijn gevoel dat niet.

        (Reni en Elisa Krijgsman/ alleen gelaten)



        Karin - Hoogvliet
        24 juli 2018

        Deel deze pagina:

      • Lieve Marije
        reactie 231   |   niet OK

        Wat waren wij geschrokken van het telefoontje op vrijdagavond 1 september. Ook onze harten stonden even stil.



        We denken vaak aan je en de leuke herinneringen die we met je mochten beleven.

        De gezellige vakanties in Turkije.

        Het winkelen samen met je moeder in Rotterdam en Breda. Als ik dan bleef slapen, dan lagen we in bed nog zo lekker samen te kletsen.



        Het twee keer per jaar winkelen met je lieve moeder blijft voortbestaan, maar is nooit meer zoals het was.



        Lieve Marije, wat zijn we blij dat we je hebben leren kennen, maar verdrietig dat het te kort was, vergeten doen we je nooit.



        Dikke kus, Harry en Ans


        Harry en - Tilburg
        21 juli 2018

        Deel deze pagina:

      • 2017
        Samen naar het strand.❤️
        reactie 230   |   niet OK

        Vandaag ben ik met papa naar het strand en denk ik aan jou lieve Marije. Precies een jaar geleden zaten we hier samen. Je had een schattig rood jurkje aan. Toen we over het pad naar het strand liepen vroeg mama of je even in de duinen wilde poseren en heb ik een paar mooie foto’s van je gemaakt. Telkens denk ik:” wat had(den) je (we) van deze fantastiche zomer genoten.



        Toen was ik nog een gelukkige, trotse moeder van een mooie zoon en dochter.


        Mama - ❤️
        19 juli 2018

        Deel deze pagina:

      • Lieverd
        reactie 229   |   niet OK
        Lieve Marije, ik was aan het fietsen en moest aan je denken. Je schiet wel vaker plots in m’n gedachten. Ik besloot naar deze mooie pagina voor jou te gaan. Prachtige verhalen en foto’s, geschreven door je mama, door je oma en andere lieve mensen waarbij je een plekje in het hart hebt. Ze bezorgen me tranen. Tranen van verdriet en tranen met een kleine lach, want meisje wat ben je geliefd. De laatste keer dat ik je zag was in de Jumbo hier op Waterland. Maar de mooiste herinneringen die zijn van school. Vooral toen ik je net pas kende en je me gewoon even een dikke knuffel kwam brengen. Ik zag je als m’n kleine schoolzusje. Had ik je maar wat vaker en langer kunnen knuffelen. Ik zal je nooit vergeten lieve, mooie Marije X

        Charissa - Spijkenisse
        17 juli 2018

        Deel deze pagina:

      • Zo trots.❤️
        reactie 228   |   niet OK

        Zowel bij je mavo als bij je verpleegkundige opleiding stond je er goed voor, voor je aan je eind examen begon.

        We gingen er eigenlijk al vanuit dat jij als bikkel zou slagen.



        Tussen je mavo examen en de uitslag zijn we samen 10 dagen naar Turkije geweest.

        Wat hebben we genoten van onze dochter, moeder momenten.



        Nadat je wist dat je geslaagd was zijn we met de opa’s en oma’s bij restaurant de s’Landse Hoeve wezen eten en kreeg je een pandora armband met zilveren, witte en zwarte glaskralen.

        Deze heb je alleen met speciale gelegenheden gedragen omdat je bang was hem te verliezen.



        Ik weet nog dat je aan me vroeg of jij net zo’n knal feest zou krijgen als Matthijs omdat jij maar mavo had en Matthijs havo. Mama reageerde verbolgen en vertelde dat de mavo voor jou misschien wel een grotere prestatie was dan de havo voor Matthijs.



        We hebben 2 avonden een tuinfeest gehad. Één avond met familie, buurtjes en kenissen en de andere avond tot in de late uurtjes met vrienden en vriendinnen. Toen het donker was hebben we een pot met vuurpijlen afgestoken die we vanaf oud en nieuw voor deze dag hadden bewaard. Bij Matthijs waren we het bijna vergeten en kwamen we er s’nachts om 1.30 achter. We waren heel dom en stonden er niet bij stil dat dit met veel knallen gepaard ging. In de nabije omgeving zijn hier mensen van wakker geschrokken. Ze hebben hier gelukkig niet moeilijk over gedaan.



        Toen je nog maar een half jaar met je verpleegkundige opleiding begonnen was ging je twijfelen en vroeg jij je af of deze opleiding wel bij je paste. Gelukkig had je vanuit het albeda een fijne coach Jannie.

        Zij zag in jouw een geboren verpleegkundige en heeft je gestimuleerd om verder te gaan.



        Je eerste stage was met bejaarden in de Marckenburg, je tweede met mensen die psychisch in de knoei zaten in het Delta ziekenhuis, je derde stage bij de asvz met zwaar verstandelijk en lichamelijk beperkte kinderen en je laatste stage in het Vlietland ziekenhuis op de kraam, verlos en gynaecologie afdeling.

        Bij al je stageadressen kreeg je een inval contract. Wat waren we blij dat je inzet werd gezien en gewaardeerd.



        Bij je verpleegkundige opleiding zijn we toen je geslaagd was met een klein groepje bij Stroop wezen eten.

        Voor je twee daagse tuinfeest hadden we schitterend weer. Wat heb je genoten met al je dierbaren om je heen.



        Ons motto was: “je moet het leven vieren”.



        Goed bedoeld zeggen mensen: dat we de mooie herinneringen aan jou moeten koesteren. Lieverd dit zijn er zoveel, maar het lukt me (nog) niet want het doet zo vreselijk veel pijn.


        Mama - Zuidland
        10 juli 2018

        Deel deze pagina:

      • Lieve Marije
        reactie 227   |   niet OK
        Lieve Marije,
        Ik ben vanmorgen vroeg even bij je langs gegaan, je steen en plekje is prachtig! De zon scheen en nadat ik bij jou was geweest, ben ik naar je papa en mama gereden. Je papa was de kozijnen aan het verven, je mama lag nog even in bed.
        Ze doen hun ding maar je voelt het verdriet, ik word er elke keer zo verdrietig van als ik ze zo zie.......
        We hebben met z'n drietjes in de tuin gezeten en een kopje thee gedronken, het was fijn, knap hoe ze het samen redden...
        Maar ik blijf het maar niet begrijpen, jij die zo van het zonnetje hield, jij die zo van reizen hield, jij die zo van je papa en mama en je broer hield, je hield zo van het leven...Ik heb je zo vaak zien genieten!
        ik kan er maar niet bij!!
        Je wordt zo gemist, Marije!!! Konden we die 31 augustus maar overdoen....

        Ellen - Barendrecht
        5 juli 2018

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.