Lieve, lieve Merel
Dit val absoluut niet te begrijpen voor wie dan ook. Jij bracht iedereen zoveel blijdschap: de kindjes in Malawi, mij en eigenlijk gewoon aan iedereen. Jouw lach was aanstekelijk en je vrolijkheid verspreidde zich meteen. Het is jammer dat je deze blijdschap niet aan jezelf kon brengen.
Hoe vaak heb ik wel niet naast je gezeten met het eten, wat we niet echt heel lekker vonden, maar samen aten we het op. Samen onze malariapil slikken, samen lopen naar de watervallen en lekker kletsen, samen met emmers op ons hoofd sjouwen, naar dat huisje waar we samen ene vloer legden.. ja jij maakte dit allemaal zo leuk! De groep zal dan ook nooit meer hetzelfde zijn zonder jou. Elke keer verwacht ik nog steeds dat je gewoon weer zal binnen lopen met je stralende glimlach.
Één van de eerste ontmoetingen met de groep, ja daar begon het eigenlijk mee. Ik was heel verlegen, maar door jou voelde ik me meteen op me gemak! Bedankt voor alles wat je ons gegeven hebt!
Lieverd, begrijpen zal ik het nooit, maar ik hoop dat je de rust die je zocht gevonden hebt. We houden van je en je zal nooit worden vergeten!
Liefs, Michelle
