Lieve lieve Merel,
Ik ga jou zo ontzettend missen. Altijd als ik je zag en als ik je sprak glimlachte je naar mij, je vertelde dat het goed ging, je was belangstellend naar de ander en je was altijd net iets vrolijker dan ik, ook al was het mijn vrolijkste dag van de week. Je wilt niet weten hoeveel briefjes er aan jou geschreven zijn. Ik heb er ook meerdere geschreven... Ik ben iedere dag even naar jouw foto gegaan in het daarvoor klaargezette lokaal. Jouw foto straalt daar even fel als alle kaarsjes die ervoor staan. Ik kende je nog niet vóór onze gezamenlijke reis naar Malawi, helaas. Bij de kennismaking ter voorbereiding van de reis viel jij mij als een van de eerste op. Je zat daar schuin tegenover mij te kletsen en te glimlachen. Jij was, in tegenstelling van mij, heel open naar alles en iedereen. Ik was verlegen en durfde alleen te zeggen wat ik wilde zeggen tegen diegene die ik al kende. Daarom was jij een soort voorbeeld voor mij tijdens de reis. Ik nam mij vaak voor net als jou te doen en met iedereen te praten en een iedere dag de hele dag door een vrolijk gezicht op te trekken. Dat viel mij best zwaar. Jij bent nog steeds een voorbeeld voor mij en dat zul je lang blijven. Je had doorzettingsvermogen, dat weet ik zeker, je was dapper, vrolijk en iedere dag ging je er weer tegenaan. Hoe zwaar jouw dagen ook geweest moeten zijn. Lieve Merel, ik ken ondertussen zoveel mensen die van jou houden en we zullen je nooit, maar dan ook nooit meer vergeten. Wij zijn niet compleet zonder jou!
Aan de ouders, haar broertje, haar zus en alle familie en vrienden: Heel veel sterkte. Ze heeft het nu beter en iedereen denkt aan jullie en aan elkaar. Merel, we houden van je