Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Patricia Ortigosa-Hertoghs

21-08-197801-11-2000
      Liefste Patricia,
      Je vriendinnen hebben me verteld dat je je die laatste avond/nacht van je leven hier, goed geamuseerd hebt. Daar ben ik blij om.
      Je zou me die laatste avond opbellen, dat is er helaas niet van gekomen, dat stemt me droevig. Nog droeviger is, dat je dat nooit meer in kon halen, omdat er een jongeman zonodig moest gaan autorijden terwijl hij drugs en alcohol genuttigd had en jou doodreed.
      Lief meisje van me, ik houd zóveel van jou en kan je helemaal niet missen.
      Ik doe mijn best om mijn leven weer op de rails te krijgen, voor je broertje Txiki, maar ook omdat ik weet dat jij daar blij om zult zijn, als me dat lukt.
      Ik ga ervan uit dat je tegen me roept:
      "Mama, waarom zou ik uit je hart zijn als ik uit je oog ben?
      Voor de tijd die het nog zal duren wacht ik op jou,
      ergens heel dichtbij, juist om de hoek...".
      Lieve schat, cariño mio,
      ¡Hasta la vista!
      Tot weerziens!
      Je moeder, Lisette.

      Overige informatie
      Patricia is geboren in Spanje. Ze is daar opgegroeid en ook overleden en begraven.

      In deze donkere decembermaand heb ik het volgende gedicht gemaakt:

      Stil kijk ik de wereld in,
      Stil sta ik voor het raam.
      In gedachten fluister ik zacht
      ’Patricia’ , háár naam…
      Niet wetend wat ik denken moet,
      Niet wetend wat ik wil,
      Kerstmis, vrede, engelen,
      Ik ben een beetje stil.

      Waarom moest mijn meisje gaan
      naar een ander, béter leven?
      Zou het in de sterren staan?
      Moest zij echt haar leven geven?

      Patricia, waar ben je nou?
      Waar ben je nu gebleven?
      Weet, dat ik heel veel van je hou…
      je hebt me ook veel gegeven..
      Maak je het nu echt heel goed?
      Kun je me zeggen hoe dat moet:
      zònder jou verder leven?

      Waarom toch is het zo gegaan?
      Waarom toch al die vragen?
      Waarom toch steek ik kaarsjes aan?
      Hoe kan ik dit verdragen? (Is dit verdriet te dragen?)

      Gedachten spoken door mijn hoofd:
      ’t Wordt nooit meer zoals ik zou willen.
      Kerstmis, Vrede, Engelen?
      Ik ben van mijn kind beroofd…
      Ik zou wel kunnen gillen.

      Ik zeg je even nog iets, vlug:
      Lieve schat, ik wil je terug!!!

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 93   |   niet OK
        Dank je wel voor je ware woorden Lisette, en ja ik geloof er wel in dat we ons weerzien, anders was het niet vol te houden. Steek een kaarsje aan voor Patricia maar ook voor jou en Txiki. Liefs Ina
        Ina - Posterholt
        14 september 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 92   |   niet OK
        Lieve Lisette, Een klein gedichtje: Dood van binnen. De dood komt vaak op het moment dat je het niet verwacht. De dood heeft over je leven de macht. Je hoop dat de dood op oudere leeftijd zal komen als je gestopt bent met dromen. Maar als je kind onverwachts heen gaat. Heb je het gevoel dat de dood jouw ook toeslaat. Heel lang zal je nog verdriet met je meedragen in je hoofd komen allemaal vragen. Je weet niet meer wat je moet beginnen Want je gaat zelf ook een beetje dood van binnen. liefs Rijk
        R. -
        9 september 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 91   |   niet OK
        kan geen woorden vinden sta perplex zoveel leed kan toch geen mens alleen dragen leef met jou-jullie mee...ROLF
        rolf -
        4 september 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 90   |   niet OK
        Lieve Lizette,
        Bedankt voor je berichtje bij mijn moeder. Ik hoop dat je mijn mail hebt ontvangen en dat je er iets aan hebt. Ik heb nog even een paar woorden voor jullie gevonden en wil die graag delen.

        Soms is het beter iets moois te verliezen
        Beter verliezen dan dat je het nooit hebt gehad.

        Denk daar aan als je het even niet meer ziet zitten. Heel veel liefs Saskia (dochter van Wil Dool-Jansen*)
        Saskia -
        29 augustus 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 89   |   niet OK
        Ha Patricia, een paar dagen geleden was je geboortedag meis, ik be nje niet vergeten maar ik was niet in staat om even te komen want Hans* was iets er voor zijn verjaardag boven aanhet vieren,, misschien waren jullie wel samen een feestje aanhet bouwen,,,,,,,,
        meisie, zulke dagen zijn moeilijk, en nog hoor, ook de dagen erna,,,,help je mam eenbeetje want ikdenk dat ze het nodig heeft, het is en blijft "#$%& meis, Ik brand weer een paar kaarsjes en geef je een dikke knuf, liefs van Bep Mam van Hans* oma van Sam* en Jelle* de Vries.
        Beppie -
        25 augustus 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 88   |   niet OK
        Lieve Patricia, gisteren was het jouw geboortedag en zou je 27 jaar zijn geworden. Nog steeds niet te begrijpen dat je er niet meer bent. Speciaal voor deze dag steek ik hier enkele kaarsjes aan, voor jou en voor jouw mama en broertje, voor wie zulke dagen extra moeilijk zijn. Waak over hen lieve schat...Dikke knuffel voor jou, en geef je er ook eentje aan mijn engeltje?
        Lieve. -
        22 augustus 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 84   |   niet OK
        Lieve Patricia,

        Wil je a.u.b. vandaag een beetje extra op je moeder letten?, want al is ze nog zo trots, ze mist je hoor, ze mist je echt, help haar maar een beetje, meiske, zodat ze tch ook weer een beetje geluk kan vinden.

        Hoe gaat het Patricia?, heb je Arjan al ontmoet daar boven? Ik hoop het en ik hoop ook, dat jullie het een beetje kunnen vinden met elkaar, maar daar twijfel ik niet aan hoor!

        Heel veel liefs, meiske
        Gerda en Piet van der Elst
        Gerda -
        21 augustus 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 85   |   niet OK
        Lieve schat: Cucky, cucka...Vandaag is het je geboortedag... 27 jaar zou je geworden zijn. Ik wens je werkelijk het allerbeste, maar wat had ik je nog graag hier gehad, willen knuffelen. Zeker vandaag toch, op je 'verjaardag'.
        Ik steek nog een paar kaarsjes bij je aan. In gedachten knuffel ik je. Ik houd van je en ik mis je heel erg...
        Lisette -
        21 augustus 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 86   |   niet OK
        Lieve Patricia ik heb vandaag op je geboortedag wat kaarsjes aangestoken ik hoop dat ze jou je moeder en je broer wat licht en warmte schenken speciaal voor vandaag want dit is een moeilijkedag voor hun in gedachten zijn we bij hun.
        Lieve groetjes Mirjam
        Mirjam -
        21 augustus 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 87   |   niet OK
        Lieve Patricia,
        Vandaag jou verjaardag,ik heb wat kaarsjes aangemaakt voor jou en je lieve mama en je broertje Txiki .
        Hopenlijk brengt het veel licht en kracht voor je mama en Txiki.
        Want jou te moeten missen is heel zwaar.
        Maar hopenlijk lieve Patricia heb je waar je bent toch een fijne verjaardag.
        Wij denken aan jullie,
        Lieve groetjes en liefs,Annie Kanzler.
        Annie -
        21 augustus 2005

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.

      vorige
      volgende