Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Patrick Hilverink

06-01-196920-11-2019
      Wij komen nooit meer saam:
      De wereld drong zich tusschenbeide.
      Soms staan wij beiden 's nachts aan 't raam,
      Maar andre sterren zien we in andre tijden.

      Uw land is zoo ver van mijn land verwijderd:
      Van licht tot verste duisternis - dat ik
      Op vleuglen van verlangen rustloos reizend,
      U zou begroeten met mijn stervenssnik.

      Maar als het waar is dat door groote droomen
      Het zwaarst verlangen over wordt gebracht
      Tot op de verste ster: dan zal ik komen,
      Dan zal ik komen, iedren nacht.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • 2018
        Lief van je
        reactie 16   |   niet OK

        Joris en Aafke hebben je maar kort meegemaakt, dat vinden ze zelf ook vet jammer. Nu maken ze tekeningen voor jou zonder dat ze die helemaal naar Egmond hoeven brengen, want jij ziet het zo al. Aldus Joris. Je bent namelijk altijd niet weg en in ons hart. Dat gaat niet meer weg en het maakt niet uit dat je al weg bent, want wij hebben jou gezien en geknuffeld en het ijs blijft voor altijd gebroken. Lief van je. Liefs, Meert van Seb en Joris en Aafke


        Meerte - Arnhem
        26 november 2020

        Deel deze pagina:

      • Dankje lieve Pat
        reactie 15   |   niet OK

        Wat ruk, dat jij niet meer kerst met ons viert
        op rijm, dicht tegen ons aan tiert
        
dat je nu niet
        en nooit niet

        in dat lange lijf, in leven

        ons lief, letterlijk ervan langs kan geven


        in sierlijk overdreven zinnen
        zwierde je me deel van binnen
        kreeg ik mooier dan een liefdeswijs
        bewogen, bevlogen bewijs
        dat ik, zomaar en zonder vechten

        geen strijd behoefde slechten

        ik mocht gewoon erbij
        als een zus, zo aan je zij


        en dan je vliegende vaderzijn
        
een lichter voorbeeld zal er niet zijn

        aan hen zie ik dat het goed komt
        Al piekert en peinst het in je rond
        Dan zie ik Evy, dan zie ik Jo
        En weet ik het weer zo:
        wie z’n hart moedig vraagt
        Die wint, en wie waagt
        Wie luistert, wie lacht
        leeft wijsheid in acht

        al heeft de dood vast geen oren
        
hoop ik hevig dat je me kunt horen

        of in elk geval dat

        je mij kunt horen in mijn hart
        
daar houd ik plek voor je vrij

        zoals jij dat zomaar deed voor mij

        dankjewel lieve Pat, alles

        Meerte - Arnhem
        26 november 2020

        Deel deze pagina:

      • Dag lieve Patrick
        reactie 14   |   niet OK
        We kenden elkaar niet zo heel goed, maar we zijn verbonden door Pippin. Het gaat super goed met hem. Ik denk nog vaak aan jou. Liefs Janine

        Janine - Amsterdam
        26 november 2020

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 13   |   niet OK
        Lieve Patrick,
        Wat fijn dat ik je nog een briefje kan sturen. Want ik denk nog vaak aan je.
        Maar wat wrang dat ik pas op je uitvaart sommige dingen van je te weten ben gekomen. Dingen waar ik nog zo graag een boom over had opgezet met je. Je liefde voor de liedjes van Joop Visser bijvoorbeeld – ik ken die van het ei helemaal uit mijn hoofd. Geniale man.
        En je liefde voor een vuurtje stoken. Dat had ik graag nog eens met je gedaan – lekker buiten, kampvuurtje en wat muziek erbij. Nu het weer winter wordt, en ik regelmatig de kachel vol kieper met hout, gaat dat ook door mijn gedachten.
        Wat hadden we nog veel kunnen bereiken, jij, Danielle, Willem, en ik. Wat jammer dat het leven soms zo loopt, of eigenlijk ophoudt. Eeuwig zonde. Maar wat heb ik veel van jou en jullie geleerd. Gelukkig heb ik jullie dat ook altijd gezegd.
        Mijn ouders zijn in de buurt van Arnhem begraven en ik weet dat jij daar ook in de buurt bent. Als ik hen bezoek en daar wandel, mijmer ik over alle mensen die ik in mijn leven mis. Zo ook over jou. Ik kende je in een voor jou hele goede tijd – vol in het leven, gelukkig met Daan, alles oké met de kids, gelukkig met jullie mooie plekje en alle beesten, en vol energie om MDH te laten groeien en bloeien. En zo herinner ik me jou: een gelukkig mens. Ik mis je.
        Een stevige omhelzing – eentje van vóór het corona tijdperk!
        Adee

        Adee - Vorchten
        25 november 2020

        Deel deze pagina:

      • Engeland 2018
        reactie 12   |   niet OK

        Team MDH !!

        Wat mis ik de start met Starbucks koffie , Bloopers , en het aanhoren van je kwaaltjes en het Fijne samenwerken , gieren om de stomste en grofste grapjes en je uitgesproken mening .

        Lieve Pat elke dag begint met koffie uit Danielle en jou mok en is er dus n moment van Besef , besef wat eigenlijk niet te beseffen is , jij bent er niet meer .

        Mis je en denk veel aan jou ..

        Thanx voor de tijd dat ik jou heb mogen kennen


        Willem - Espel
        25 november 2020

        Deel deze pagina:

      • Yo Bro...
        reactie 11   |   niet OK

        Slechts een paar foto's , uit 20 jaar vriendschap.
        Met kids, onze tripjes in Europa, biertjes, kunst en oud en nieuw.
        Het gemis wordt niet kleiner.
        Maar groter.
        Het blijft knagen.
        Niets vervaagt.
        Yo bro....grote vriend, we missen je heel erg.


        Marc - Beverwijk
        25 november 2020

        Deel deze pagina:

      • Foto
        reactie 10   |   niet OK

        midden in het leven
        nog zoveel te geven
        ideeën en plannen te over
        in één keer voorbij

        Lief Patje ze zeggen dat de tijd alle wonden heelt maar niets is minder waar.
        We leren leven met de vele mooie herinneringen die de pijn verzachten maar de leegte niet op kunnen vullen.
        Vaak denk ik terug aan de mooie tijden waar jij een rol in speelt.
        Zoals op de foto, waar we genieten van elkaar, onze honden en onze baan.
        We hebben het nog vaak over je, je wordt ontzettend gemist.
        in mijn hart heb je een blijvend plekje.
        Dank voor alles lieve vriend.


        Carla - Amstelveen
        25 november 2020

        Deel deze pagina:

      • Ode aan Patrick (Slauerhoff)
        reactie 9   |   niet OK
        Het leven was dwingend goed
        Ik heb wild genomen
        Uit stroomenden overvloed
        Er was geen ontkomen

        Maar eenmaal raak ik vermoeid
        Van al deze dingen
        Als 't gebloemt' dat bedwelmend bloeit
        Als de vrouwen die dwingen

        Uit liefde, door wellust, om trouw
        Ach, ieder omstrenglen
        Is slechts een snikken van rouw
        Om het genot der engelen

        Geen troost geeft lichaamspracht
        De volledigste naaktheid
        Is niet dan een glanzende klacht
        Om grooter volmaaktheid

        Maar 'k zal uit zinnendwang
        Mij wel eindelijk bevrijden
        En, glimlachend, eeuwenlang
        Droomleven leiden

        Ik vond in de leege woestijn
        Steeds een fata morgana
        Waar een geluksland moest zijn
        Ontvang mij, Nirwana

        Marc - Beverwijk
        25 november 2020

        Deel deze pagina:

      • Verbonden
        reactie 8   |   niet OK

        Als ik Nick Cave hoor of zie dan denk ik aan jou.
        Voor mij is dat onlosmakelijk met elkaar verbonden.
        Het concert waar ook jij heen zou gaan is nog steeds niet geweest.
        Ik weet zeker dat als dat concert er uiteindelijk komt .......
        jij ook ergens meeluistert!


        Carolien - Zaandam
        25 november 2020

        Deel deze pagina:

      • souvenirs...
        reactie 7   |   niet OK

        Mooie herinneringen uit een tijd waarin wij nog niet nadachten over onze sterfelijkheid. Kijk je staan met de bal! Mals, zoals je zelf zei. We dachten dat we op onze oude dag nog eens zouden terugkijken op onze jeugd, met een glas bij een knapperend haardvuurtje. De oude dag is er niet helemaal gekomen, maar met een glas bij een vuurtje zitten hebben we gelukkig wel regelmatig gedaan! Daar zorgde jij zelf voor en dat zijn onbetaalbare herinneringen.
        Dank voor alles, beste, lieve vriend.


        Jan-Willem - Den Haag
        25 november 2020

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.