Te jong en volop in het leven
Mocht jij je dromen niet meer beleven
Je eerlijkheid, liefde en lach op je gezicht
Blijven voor altijd in ons geheugen gegrift

Lieve Petra, Bas en Kim,
Vanaf het moment dat we het bericht kregen dat Pieter ernstig ziek was, waren jullie vaak in onze gedachten. We schrokken enorm van het bericht. Een eventuele burn-out, bleek een kwaadaardige hersentumor te zijn. In het begin leek het erop dat er nog een behandeling mogelijk was, maar al snel werd deze door de artsen van tafel geveegd. Voor je behandeld werd, was je al uitbehandeld. Dat nieuws sloeg voor ons in als een bom. Laat staan hoe dat voor jullie moet zijn geweest.

Tijdens je ziek zijn, zijn we een paar keer langs geweest. In het begin konden we nog best wel gesprekken met elkaar voeren. Wat een bewondering hadden wij voor jou, hoe jij met je ziekte omging. En zo mooi om te horen dat je ondanks beperkingen door je ziekte van het leven genoot. Het deed je wel veel verdriet om Petra, Bas en Kim achter te moeten laten. Bij het zien dat je daarbij Petra haar hand vastpakte, schoten we vol.

De laatste keer dat wij elkaar hebben gezien was de dag voor Pasen. Je genoot heerlijk in het zonnetje in de tuin. Je zei niet veel meer, maar toch was een gesprek nog mogelijk. Dat je daarna zo snel achteruit ging vonden we moeilijk te horen. Dankzij je lieve vrouw en kinderen was het mogelijk dat je thuis kon blijven. Wat een ongelooflijk veel respect hebben wij voor hun. Met zo veel liefde hebben ze je verzorgd tot het laatste moment. En nu ben je er niet meer. Gisteren hebben we in kleine kring afscheid van je genomen. We zijn dankbaar dat we erbij mochten zijn.

Wij kenden jouw al lang. Op het moment dat jij verkering kreeg met Petra, waren André en ik al samen. Dus in al die jaren hebben we ook diverse activiteiten beleefd.
Bijvoorbeeld:
een weekend naar Limburg, toen onze schoonouders 25 jaar getrouwd waren.
gezamenlijke viering van feestdagen met de hele familie.
ik kan me ook nog herinneren dat jij in de periode dat je thuis voor Bas zorgde, en Petra aan het werk was, dat je dan even kwam buurten. Als ik dan vroeg wat je wilde drinken, zei je lekker een glas melk.
De bbq voor je 50e verjaardag in Almere.
De high tea vorig jaar toen André 50 werd.

Zoals dat gaat als je een gezin hebt, heeft ieder zijn eigen leven en gaat ieder zijn eigen weg. Dat is vrij normaal. Dat zijn ook tijden dat je de deur niet bij elkaar plat loopt. Maar toch als je elkaar na een poos weer ziet, voelt het vertrouwd en als er iets aan de hand is, ben je er voor elkaar.

Zo zijn er nog heel veel herinneringen aan jouw Pieter, die we wellicht vergeten te noemen.

Lieve Pieter je zult voor altijd in onze gedachten blijven. Je eerlijkheid, oprechtheid en vriendelijkheid zullen wij nooit vergeten.

André & Jantine
Lotte en Thijmen