Herinneringen aan Pieter, van Willem, oudste broer

Pieter was al op vroege leeftijd een ‘einzelgänger’. In 1980 was hij mee op vakantie naar Zwitserland. Hij wilde de zonsopgang op de berg Niesen zien. De middag en avond vooraf wandelde hij gewapend met slaapzak de berg op om een zacht plekje te zoeken. Hij vond een mooie kuil, lekker uit de wind. De volgende morgen kwam hij weer naar beneden en had genoten van de prachtige zonsopgang vanuit zijn perfecte plekje. Het had alleen een beetje vreemd geroken. Toen hij zijn slaapzak uitrolde bleek deze onder de koeienvlaaien te zitten…

Weddenschappen waren aan Pieter besteed. Je lange haren inleveren en een tijdje met een kaal hoofd rondlopen? Dat doe je natuurlijk als daar een complete stereo-installatie tegenover staat. Hij heeft er nog lang plezier van gehad en zijn haren groeiden gewoon weer aan.

Pieter ging dus graag alleen op pad. Hij kocht eens een Europees treinticket waarmee je vrij door alle landen van Europa kon reizen, behalve in Nederland. Dan moest je een apart treinkaartje kopen. Al backpackend kwam Pieter terug uit Zweden, door Denemarken en Duitsland. Via Enschede wilde hij weer naar huis, maar hij had zijn vakantiebudget tot de laatste cent opgemaakt! Wat nu? Tom Poes, verzin een list! Pieter vervolgde zijn reis in Duitsland, en ging via Luxemburg naar België. Uiteindelijk heeft Willem hem in Essen opgehaald.

Dear Pieter,
You created your own heaven here on earth.
I will always remember the warmth of your smile.
xx
Jan ( wife of your step-brother)

Petra, Kim, Bas, lieve familie,
Pieter, jou man en jullie vader die het leven heeft moeten loslaten. Jullie moeten nu verder zonder hem. Pieter, mijn neef, waarmee ik zoals bij zoveel families gebeurt, herinneringen gedeeld heb toen we klein waren, tot we tieners werden en op eigen benen gingen staan. huisje boompje beestje, eigen leven, nieuwe vrienden en kennissen. Zo gaat dat. Zeker als je verder uit elkaar woont. Totdat herinneringen weer gaan leven, op sleutelmomenten in het leven. Elkaar weer ontmoeten in Fijnaart bij het afscheid van oom Herman, contact met Maaike via Messenger, Van Albert herinner ik mij een foto van een tafeltennistoernooi in de Moerdijkse bode, fysiek contact met Willem en Adri, want ja, die wonen in de buurt bij mij. fysiek contact met Mija Als tante Annie, jou schoonmoeder en jullie oma in De Zeven Schakels is opgenomen. Fysiek en intensief contact met tante Annie, zus van onze overleden vader Arie Blokland.
Pieter is dan al ziek, en een paar keer heb ik een kaartje gestuurd waarop ik een herinnering uit onze jeugd met jullie heb gedeeld. Nog steeds blijven de twee mooiste herinneringen aan Pieter in mijn gedachten leven.
* Pieter en ik, nog net geen tieners, of net wel? We logeren bij opa en oma Blokland aan de Achterdijk. Pieter en ik, samen in het kuiltjesbed. Ja zo noemden we dat. het kuiltjesbed want al wilde je nog zo graag aan je eigen kant blijven liggen, je rolde altijd naar het midden toe. Maar met de ijsbloemen (in de winter) op het raam was dat geen overbodige luxe om zo, als neefje en nichtje elkaar warm te kunnen houden. Om dan op een ochtend te ontdekken dat er door de minuscule gaatjes in de beddentijk veertjes steken. Hele bergen hebben we eruit geplukt en kwamen terecht op de grond naast het bed. Hier was opa Blokland echt niet blij mee en we moesten het zelf opruimen.
* Logeren bij jullie aan de Drogedijk, allemaal aan tafel in de keuken. ik heb geen idee meer wat we dan aten, maar de zelfgemaakte pap in een emaille schaal zal mij altijd bij blijven. Toen al was er tussen Albert en Pieter een bepaalde vechtlust op overwinning. Albert gaf aan dat hij de schaal wilde, waarop Pieter, pienter als hij was antwoordde met: en ik wat erin zit.
Lieve Petra, Kim, Bas, lieve familie,
Het afscheid te kunnen volgen via livestream is voor mij een troost geweest. Ontroerend hoe jullie met elkaar het leven van Pieter hebben verwoord in woord en foto’s en muziek. Dankjewel dat ik daar getuige van mocht zijn.
Nu verder met elkaar met de herinneringen die jullie samen met Pieter gemaakt hebben. Koester deze voor altijd in jullie hart. Maak nieuwe herinneringen met elkaar waarbij Pieter met liefde en respect genoemd blijft worden, want zo blijft hij levend in jullie midden.
Heel veel liefs, kracht en sterkte voor de toekomst van nicht Arianne Ploeg Blokland en van mijn man Jan.

Gecondoleerd met het overlijden van Pieter. Heel veel sterkte met het verwerken van dit verlies.
Berrie en Marjan