Twee maanden, het lijkt zo lang en is zo kort.
De hele wereld staat op zijn kop, er is zoveel aan de hand, hier in Nederland vrijwillige quarantaine elders op de wereld zelfs verplicht, winkels, kappers, restaurants etc etc dicht, ziekenhuizen, de zorg ze kunnen het haast niet aan, zoveel mensen die ziek worden, of overlijden door een virus. Op straat, thuis 1,5 mtr afstand houden tussen elkaar, niet zomaar bezoek mogen ontvangen en zo nog heel veel maatregelen. Afdeling Oncologie werkt op halve kracht, iedereen kan iedereen besmetten, de ouderen, de kwetsbare, we moeten ze zoveel mogelijk beschermen, hoe hadden wij jouw moeten beschermen?
Op de ic liggen mensen eenzaam aan de beademing, niemand mag naar ze toe. Er sterven mensen eenzaam omdat niemand bij ze mag, zoveel leed is er nu.
Ik mis je en had graag met jouw nog op het bankje gezeten, kijkend over het water, maar ik ben dankbaar dat jij, wij samen, deze tijd, deze wereld niet zo hebben mee gemaakt. xxx ik hou van je
