Het is inmiddels meer dan 25 jaar geleden dat ik Rob leerde kennen. Als amper 16 jochie die met ze bakkies (27MC) bezig was en net me licentie gehaald had dacht het wel een beetje gehoord te hebben wat er toen allemaal was. Maar er was vooral in de avonden ook een ander groepje actief en dat was waar Rob ook bij zat. Een groep die het niet zo nauw namen met de regels en op cabaret achtige wijze schuin en schunnige taal gebruikte met zwaar Amsterdams accent. Ik als Jordanees voelde me helemaal thuis in het taaltje en Rob leerde me dat ik mee kon luisteren op de radio alwaar de rest van het stel te horen was. Na een paar keer was ik toch wel benieuwd hoe dat in ze werk ging. Rob vertelde ongeveer was hij zat en dat ik wel mocht komen kijken. Nadat me ouders waren gaan slapen ging ik stiekem de deur uit om Rob op te zoeken hij had me verteld waar ik naartoe moest gaan en daar zou ik antennes zien en moest ik op een bepaald nummer aanbellen. Zo gezegd zo gedaan en ik kwam er achter waar Rob toen zat. Zo ben ik meerdere keren in de nacht naar Rob geweest om mee te doen met wat hij allemaal deed. En wat hebben we gelachen. Ook deed Rob aan DXen, dat is op 27MC verbindingen maken met het buitenland, en daar vond ik mijn passie voor de hobby. Lange afstand verbindingen maken. Helaas ging ik toen verhuizen van een ideale locatie naar 2 hoog op een flat. Hierdoor is mijn hobby opgehouden en niet veel later ben ik op rondreis geweest door heel Australië.
Na na een halve mensenleven begon ik te werken als vrijwilliger bij het repair cafe, daar kwam ik Fred tegen die ook van het oude groepje bleek te zijn. Die heeft het zenden bij mij weer aangewakkerd en zo zijn we weer begonnen met de hobby.
Na een tijdje kwam Fred met het bericht dat hij Rob weer gesproken had en dat hij mij ook nog kon herinneren. Na een kleine introductie zou je misschien in een flat komen wonen zoals ik woon en je wilde even langs komen om te kijken hoe die woningen er van binnen uitzagen. Wat was het weer leuk om je te zien.
Ook bij jou begon de hobby weer te kriebelen, het begon eerst bij je bedrijf, in het klein maar wel met mooie apparatuur. Er moesten antennes geplaatst worden en dit wilde we graag met ze alle voor je doen.
En het werd zomer…. Folmer doet altijd een nazomer BBQ en deze keer was jij ook uitgenodigd. Wat was het gezellig en wat hebben we gelachen met ze alle. Midden in de nacht na 2 uur gaan luisteren wat nou de beste kwaliteit voor audio format was, was het nou mp3 of toch flac. Na het luisteren waren we het er wel over eens flac klonk gewoon veel mooier.
Beste Rob, wat gaan we jou enorm missen, ook op de radio was je een sfeermaker. Met discussies over allerhande zaken was je altijd de positieve nuanceerder. Ook had je altijd begrip voor hoe andere mensen in hun leven staan en ze soms dingen moeten doen en vanuit hun positie kijken. Nooit oordelend of veroordelend. Je gunde iemand anders ook wat. “kan jij dit gebruiken, ahhh neem maar mee” dat was echt Rob.
Ik wil je bedanken voor al je leuke tijden die je bracht voor alle uren lachen en gezelligheid. Je was je gewicht in goud waard.
