Lieve mensen
Het is allemaal overweldigend: de verbijstering en het verdriet om Ton’s plotselinge dood, al die mensen die reageren –verslagen en verdrietig- op zijn dood, de hulp van allerlei kanten, de enorme mensenmassa op maandag bij zijn afscheid.
Naast alle wanhoop en verdriet geeft dit veel steun.
Ik wil jullie dan ook heel erg bedanken dat je er was, voor mij, voor Tons zussen en familie.
En bovenal wil ik mijn dochter Rozemarijn bedanken, die er de hele week voor mij was, helpend, zorgzaam en zo nabij. Daarnaast Margot, die haar professionele rol zo goed uitvoerde als uitvaarbegeleider naast haar vriendschap met Ton als buurman. Patrick en Petra van het IRC die naast hun verdriet ook zoveel deden om maandag goed te laten slagen.
En ik ben trots op ons, op zijn zussen en mezelf dat we over kleine hindernisjes heenstapten om Ton het afscheid te geven wat hem waardig was en dat zo goed hebben gedaan.
Van alle kanten hoor ik dat het afscheid indrukwekkend en overweldigend was. Dat was het voor mij ook. Dat Ton geliefd was dat wist ik als geen ander. Maar zo ook in de wereld….ongelooflijk.
Wat ik door alles heen hoor is dat Ton vriendschap heeft gegeven, ook in zijn werk altijd het contact zocht van mens tot mens, zodat hij verbindingen kon leggen, overal in de wereld, dwars door allerlei functies heen.
En dat deed hij vooral doordat hij heel goed voor zichzelf heeft leren zorgen, na heel veel diepe dalen doorgegaan te zijn. Hij was echt gelukkig en daar heb ik zo van mee mogen genieten.
Ton kon goed zorgen voor zichzelf. Praktisch zoals genieten van koken en lekker eten, genieten van zijn huisje en omgeving, leuke kleren kopen, fietsen, roeien, elke week even de markt op en nog zoveel meer…..
Zorgen voor anderen zonder zichzelf te verliezen; hij genoot zo van al die mensen om hem heen waar hij wat mee deed: werken, roeien, avondje uit, wandelen, filmpje pakken…
Zorg voor de wereld. Het moest gewoon ietsje beter worden. De woorden die ik ergens in een reactie las, klopten helemaal precies voor mij: Ton had iets tussen een artiest en wetenschapper in. En zette dat in voor een hoger doel.
Ik heb gemerkt dat ook de jongeren maandag daar wat van vonden en leerden: onbaatzuchtigheid, gewoon jezelf zijn zonder teveel ego, doorgaan wat er ook gebeurt, passies hebben.
Als dat is wat we uit zijn heengaan kunnen leren en dat toepassen, dan heeft het toch nog iets betekent, dat idiote, veel te vroege, plotse vertrek van Ton.
Ik roep mezelf en jullie op om -naast het steentje wat we bij ons dragen totdat we het ergens in de wereld neerleggen op een goede plaats- in te zetten op zorg voor jezelf, voor de mensen om je heen en voor de wereld. Dát kan het verschil maken.
Tot slot een gedicht of verhaal dat ik al gebruikte bij de dood van mijn ouders en dat mij erg aanspreekt van Dietrich Bonhoeffer (theoloog en verzetsstrijder tegen nazisme)
Uit: VERZET EN OVERGAVE
Als je van iemand houdt
en je bent door de dood van elkaar gescheiden,
dan is er op de wereld niemand en niets
die de leegte van de afwezigheid kan vullen.
Probeer het maar niet,
want het zal je niet lukken.
Probeer wél
het gemis - dat je is overkomen - te aanvaarden.
Het klinkt hard,
maar het is ook een grote troost.
Want zolang die leegte werkelijk leeg blijft
blijf je daardoor met elkaar verbonden
Zeg niet: God zal die leegte vullen,
want, geloof me, dat doet Hij niet.
Integendeel:
Hij houdt die leegte leeg en helpt ons zo
om de vroegere gemeenschap met elkaar te bewaren,
zij het ook in pijn.
Hoe mooier en rijker de herinneringen,
des te moeilijker de scheiding.
Maar dankbaarheid zal de pijn der herinnering
veranderen in stille vreugde.
De mooie dingen van vroeger
zijn géén doorn in het vlees,
maar een kostbaar geschenk, dat je meedraagt
Zorg dat je niet steeds blijft graven in herinneringen
maar doe het van tijd tot tijd.
Een kostbaar geschenk bekijk je niet aldoor,
maar alleen op bijzondere ogenblikken.
Buiten die ogenblikken is het
een verborgen schat, een veilig bezit
Dàn wordt het verleden
een blijvende bron van vreugde en kracht.
Anneroos
PS neem het me niet kwalijk als ik niet persoonlijk reageer op al die kaarten, berichten die ik krijg, ook die zijn overweldigend en steunend.