Lieve mensen
Het is allemaal overweldigend: de verbijstering en het verdriet om Ton’s plotselinge dood, al die mensen die reageren –verslagen en verdrietig- op zijn dood, de hulp van allerlei kanten, de enorme mensenmassa op maandag bij zijn afscheid.
Naast alle wanhoop en verdriet geeft dit veel steun.
Ik wil jullie dan ook heel erg bedanken dat je er was, voor mij, voor Tons zussen en familie.
En bovenal wil ik mijn dochter Rozemarijn bedanken, die er de hele week voor mij was, helpend, zorgzaam en zo nabij. Daarnaast Margot, die haar professionele rol zo goed uitvoerde als uitvaarbegeleider naast haar vriendschap met Ton als buurman. Patrick en Petra van het IRC die naast hun verdriet ook zoveel deden om maandag goed te laten slagen.
En ik ben trots op ons, op zijn zussen en mezelf dat we over kleine hindernisjes heenstapten om Ton het afscheid te geven wat hem waardig was en dat zo goed hebben gedaan.
Van alle kanten hoor ik dat het afscheid indrukwekkend en overweldigend was. Dat was het voor mij ook. Dat Ton geliefd was dat wist ik als geen ander. Maar zo ook in de wereld….ongelooflijk.
Wat ik door alles heen hoor is dat Ton vriendschap heeft gegeven, ook in zijn werk altijd het contact zocht van mens tot mens, zodat hij verbindingen kon leggen, overal in de wereld, dwars door allerlei functies heen.
En dat deed hij vooral doordat hij heel goed voor zichzelf heeft leren zorgen, na heel veel diepe dalen doorgegaan te zijn. Hij was echt gelukkig en daar heb ik zo van mee mogen genieten.
Ton kon goed zorgen voor zichzelf. Praktisch zoals genieten van koken en lekker eten, genieten van zijn huisje en omgeving, leuke kleren kopen, fietsen, roeien, elke week even de markt op en nog zoveel meer…..
Zorgen voor anderen zonder zichzelf te verliezen; hij genoot zo van al die mensen om hem heen waar hij wat mee deed: werken, roeien, avondje uit, wandelen, filmpje pakken…
Zorg voor de wereld. Het moest gewoon ietsje beter worden. De woorden die ik ergens in een reactie las, klopten helemaal precies voor mij: Ton had iets tussen een artiest en wetenschapper in. En zette dat in voor een hoger doel.
Ik heb gemerkt dat ook de jongeren maandag daar wat van vonden en leerden: onbaatzuchtigheid, gewoon jezelf zijn zonder teveel ego, doorgaan wat er ook gebeurt, passies hebben.
Als dat is wat we uit zijn heengaan kunnen leren en dat toepassen, dan heeft het toch nog iets betekent, dat idiote, veel te vroege, plotse vertrek van Ton.
Ik roep mezelf en jullie op om -naast het steentje wat we bij ons dragen totdat we het ergens in de wereld neerleggen op een goede plaats- in te zetten op zorg voor jezelf, voor de mensen om je heen en voor de wereld. Dát kan het verschil maken.

Tot slot een gedicht of verhaal dat ik al gebruikte bij de dood van mijn ouders en dat mij erg aanspreekt van Dietrich Bonhoeffer (theoloog en verzetsstrijder tegen nazisme)
Uit: VERZET EN OVERGAVE
Als je van iemand houdt
en je bent door de dood van elkaar gescheiden,
dan is er op de wereld niemand en niets
die de leegte van de afwezigheid kan vullen.
Probeer het maar niet,
want het zal je niet lukken.
Probeer wél
het gemis - dat je is overkomen - te aanvaarden.
Het klinkt hard,
maar het is ook een grote troost.
Want zolang die leegte werkelijk leeg blijft
blijf je daardoor met elkaar verbonden
Zeg niet: God zal die leegte vullen,
want, geloof me, dat doet Hij niet.
Integendeel:
Hij houdt die leegte leeg en helpt ons zo
om de vroegere gemeenschap met elkaar te bewaren,
zij het ook in pijn.
Hoe mooier en rijker de herinneringen,
des te moeilijker de scheiding.
Maar dankbaarheid zal de pijn der herinnering
veranderen in stille vreugde.
De mooie dingen van vroeger
zijn géén doorn in het vlees,
maar een kostbaar geschenk, dat je meedraagt
Zorg dat je niet steeds blijft graven in herinneringen
maar doe het van tijd tot tijd.
Een kostbaar geschenk bekijk je niet aldoor,
maar alleen op bijzondere ogenblikken.
Buiten die ogenblikken is het
een verborgen schat, een veilig bezit
Dàn wordt het verleden
een blijvende bron van vreugde en kracht.

Anneroos
PS neem het me niet kwalijk als ik niet persoonlijk reageer op al die kaarten, berichten die ik krijg, ook die zijn overweldigend en steunend.

Het was een eer en plezier om met jou en vóór jou te werken, lieve Ton. Ik ga jouw grote lach en jouw stralende ogen ontzettend missen.

Dear Family,

Today we received the sad news of Ton Schouten
With heartfelt sympathy
Wishing you peace and comfort in the midst of your sorrow

On behalf of the board, employees and members
Mariet Verhoef-Cohen
President
Women for Water Partnership

Lieve dierbaren van Ton, familie, vrienden en collega's,
Vandaag is Ton zijn geboortedag. Hij zou 61 jaar zijn geworden en dat wilde hij maar al te graag. De laatste jaren vierde hij zijn verjaardag met veel lieve mensen om hem heen en dat vond ik altijd zo warm en gezellig. Heerlijke verschillende taarten werden dan aangesleept door Ton en we genoten meestal buiten in die prachtige tuin om zijn huisje. Nu zullen we dat missen. geen verjaardag van Ton, maar hij is in onze gedachten en vooral in ons hart . Dat weet ik zeker. Het was zo mooi de afgelopen anderhalve week om met jullie allen samen te zijn en op hoopvolle en liefdevolle wijze van Ton afscheid te nemen. Dat maakt het grote verdriet een beetje lichter. Ik wil jullie allemaal bedanken voor de liefde en wijsheid die jullie ons en elkaar hebben gegeven en nog steeds geven. Ook op deze site. Al die prachtige herinneringen aan Ton zijn zo dierbaar en maakt het ook lichter en blijer.
Het verscheurende gevoel dat hij nooit meer bij ons is wordt verlicht door al die mooie muziek, foto's en teksten van jullie. Ton leefde intens en soms was het zwaar voor hem, maar bovenal heeft hij er alles uitgehaald wat er in zat en heeft hij het leven gevierd. hij heeft gegeven en ontvangen. En elke dag denk ik aan hem en wat hij me zou zeggen in mijn grote verdriet en dan hoor ik steeds: "Marij vier het leven, doe wat goed bij je past en vier met al je dierbaren het goede"
Dus lieve lieve mensen dank voor al het goede dat Ton met ons verbonden heeft.

Lieve Ton,
Jouw afscheid was heel indrukwekkend, dat goed weergaf hoe mooi jij in het leven stond en waarom de mensen zoveel van je houden.
Vandaag is het pas 3 weken geleden dat ons Vogalonga avontuur begon.
En vandaag zou jij pas 61 jaar zijn geworden.
Nog steeds niet te bevatten.
Veel sterkte voor jouw geliefden!
We hadden je zo graag nog beter willen leren kennen.
Met veel liefde en plezier zullen we aan jou terug denken.
Michiel en Margrete de Wolde

Ton is meer dan 10 jaar mijn buurman geweest op de Vijverschie. Het paradijsje in de Randstad.
En in die jaren is er heel veel gebeurd.
Margot, en Margot en Ton hebben een hechte band opgebouwd. We zijn elkaar tot steun geweest en hebben elkaar opgevangen als het moeilijk was. We hebben Ton zien klimmen vanuit de kelders van zijn ziel naar de zolder waar hij zich de laatste periode helemaal gelukkig en in balans voelde.
Iedere ochtend zag ik hem mediteren op zijn kussentje, iedere zondag aten we samen, vaak spontaan naar de film en zelfs in december gedrieën een week naar la Becedelle.
Het was vreemd om de afgelopen week pas te kunnen beseffen hoe belangrijk onze vriendschap is geweest en wat een bijzondere man hij was.
Het spreekwoord: beter een goede buur dan een verre vriend heeft Ton aan alle kanten bewezen: Hij was een hele goede buur en mijn beste vriend. Beter kun je het niet hebben.
Ton, mijn wereld zal nooit meer hetzelfde zijn. Bedankt voor je steun en vertrouwen.
Ik wil besluiten met een stukje uit de Profeet van Kahlil Gibran; het boekje dat ik hem geleend had en hij nog niet had teruggegeven.
Want wat is sterven anders dan naakt staan in de wind
en samensmelten met de zon?
En wat is ophouden met ademen anders
dan de adem bevrijden van zijn rusteloze eb en vloed,
opdat hij ombelemmerd oprijst
en zich ontvouwt en op zoek gaat naar God?
Alleen wanneer je uit de rivier van stilte gedronken hebt,
zul je waarlijk zingen.
En wanneer je de top van de berg bereikt hebt,
pas dan zul je beginnen met klimmen.
En wanneer de aarde je ledematen zal opeisen,
pas dan zul je werkelijk dansen.