Ik heb Ton de afgelopen jaren niet vaak gezien, maar ik herinner me nog veel uit onze kindertijd en later. Deze foto is me heel dierbaar. Hier zitten Ton en mijn broer Paul bij 'ons' huisje in Bakkum, waar de hele familie veel zomers heeft doorgebracht. Paul wilde schaken leren en Ton zit het hem hier geduldig te leren. Hij liet hem vast winnen...
Mijn lieve neef, waar ik vaak tegenop keek! Ik hou je in mijn herinnering en kijk naar je uit in de nieuwe wereld, als de aarde is zoals hij hoort te zijn en wij worden wat we kunnen zijn, die mooie plek waar ik vast in geloof.
Marianne

... nous manquera tellement!

Ton , so nice , so kind , so gentle , full of humanity , empathy and passion.
Bon voyage ! ton sourire restera gravé dans nos mémoires.
Veel liefs,
Aminata

Dear Ton,
I was lucky to spend the years of Triple-S and at IRC working alongside and very closely with you. You brought me and many of us into other spheres of knowledge and thinking, which you were navigating already for a while. We went through the good and bad, the difficult and successful times, the stress and the laughs, the conceptual and the very practical, the professional and the personal issues ; 5 years of intense interactions and collaboration, with pleasure and complementarity, which rapidly became a friendship. Thanks for your guidance and ability to transmit your vision and passion.

Memories are many, from being blocked in very nice Munyonyo Resort in Kampala due to the Eyjafjallajökull volcano eruption, to our first joint visit to Seattle with Sam, to our end of project walking celebration in the Cévennes.

And probably the memory I will cherish most, is of us singing in French (yes Ton could also do that!) old « ballades » from Joe Dassin to Brel to Hughes Aufray on a beautiful day just before entering Barre des Cévennes.

Thanks Ton for everything you were and all you brought to me and to the world around us.
I miss you dearly.
Christophe.

Lieve Ton, HBS - vriend van 'mijn' Ton (Verhoeven)

Door de jaren heen zagen we elkaar af en toe. In het fotoboek van ons trouwen vond ik deze foto. "Kom gauw nog eens langs", schreef ik er toen onder.
Ik vond je zo'n zachtaardige, belangstellende man.
We zagen elkaar niet vaak door onze drukke levens, wegen die niet meer parallel liepen. Maar we kwamen elkaar weer eens tegen op een zondagochtend in Rhijnauwen. Jij ging gelijk met ons mee naar huis voor een kopje koffie. Wat fijn om jou op bezoek te hebben.
Toen Ton 60 werd reageerde je direct, "Ik kom, ik vind het ontzettend leuk!"
Deze week heeft Ton muziek gedraaid die jullie mooi vonden in de HBS-tijd.
En, nog eens, alle verhalen verteld over jullie fantastische tijd op het Niels Stensen College.

Lieve Ton, voor altijd in ons hart en in ons hoofd.

Nanda Verkerk

En souvenir de cette marche de l'été 2014 dans les Cévennes que tu appréciais tant et de ces discussions passionnées qui m'ont données envie, dès mon plus jeune âge, de m'engager dans le secteur de l'eau et de la solidarité internationale...

Esteban

Tu nous manqueras énormément!

Esperanza, Pablo et Esteban

Ton gave me the opportunity to work with him and the IRC family and I am so thankful for all the great memories he gave me, professionally but also personally, he was a very special person.
It was a huge shock to hear about his passing and it is difficult to find the right words, therefore this poem:

We see a sailing ship
Leaving forever from the quay
Getting smaller and smaller until
Only a small dot remains
And on the horizon our ship fades away

Someone on our side says:
“Turn around, he is gone”

But is he gone? Gone where?
He is gone from our sight, that is all
The sailing ship disappeared from here
But over there, it is still as big as it was when it left the quay

And just at that moment when we hear
“He is gone”
There are others who are watching him coming over their horizon
And other voices take up a glad shout:
“There he comes, there he comes”!

I will miss you Ton!!