Hallo lieverd,
Even weer bijkletsen over vandaag. Ariëlle moest vanmorgen naar Wijdenes voor een extra repetitie. Glibberend en glijend zijn we er naar toe gereden. Bij Wognum zaten er al een paar in de vangrail, het was gelukkig aan de andere kant. Maar ik vind het zo raar dat mensen toch nog gaan inhalen terwijl de wegen erg slecht waren. Het was een goede repetitie en het duet van de hoorn en trombone klonk zo mooi in het stuk van De Ark van Noach. Na de repetitie zijn we met J naar huis gegaan. Zijn moeder had de koffie al bijna klaar. Was erg gezellig. Zijn moeder is nog altijd erg onder de indruk van het gebeurde, ze kroop me gewoon aan. We hebben soep met een broodje gegeten en later nog weer koffie gedronken. Ik ben toen naar huis gegaan en Ariëlle is gebleven, zij gingen uiteten en ze wordt vanavond wel weer thuisgebracht. Heeft ze ook weer even wat anders. Nu zitten we voetbal te kijken en we zien wel wat we verder gaan kijken. De zondagavonden zijn voor mij nu wel wat anders geworden. Vaak kijk ik dan op de klok. Dan overvalt me een gevoel van weemoed. Dan kan alles me niets meer schelen. Ik wil zo graag jou terug. Het is allemaal zo anders zonder jou. Hoe zou het nu met jou gegaan zijn? Een vraag die ik me heel vaak stel. Zouden jouw toekomstdromen uitgekomen zijn? Als ik aan zulke dingen denk dan komen de tranen vanzelf in mijn ogen. Op de terugweg uit Wijdenes moest ik ook weer huilen in de auto, dan zie ik vanaf de rijksweg de bomen van de begraafplaats in Opperdoes en dan denk ik altijd: daar bij die bomen, daar ligt mijn dochter, mijn lieve meid, om het leven gekomen door iemand die toch met drank op in zijn auto ging rijden. Dit is zo onverteerbaar omdat jij totaal geen schuld hebt gehad aan dit ongeluk. Alles was zijn schuld, jij had geen schijn van kans. Als ik er aan denk hoe jij daar in het weiland lag kan ik wel gek worden. Ik heb je daar niet zien liggen omdat wij thuis waren maar ik kan me wel wat voorstellen. De hulpverleners hebben gevochten voor je leven maar je kon niet meer. Je was te zwaar gewond, de klap was gewoon te hard aangekomen gezien je 30 meter verder in het weiland lag. Toen je stierf was je niet alleen. Er waren gelukkig mensen bij je. Lieve, lieve schat ik mis je zo.
Knuffels, kusjes en smakkerds.
Doeg lieve schat, ik houd van je met heel mijn hart, doei doei doei. XXXXX