Hey mijn lieve meisje,
Heb je gisteren niet geschreven, ik zit nu weer even in de bowling baan bij Ariëlle. O wat dat het zeer dat ik net op de dag dat jij van ons heen bent gegaan niet kon schrijven. Maar de hele dag heb ik steeds aan je gedacht en was je bij mij in mijn hart en gedachten. Het is ongelooflijk hoeveel mensen er met ons meeleven. Dit omdat ze het vreselijk vinden van wat er gebeurd is maar ook de manier waarop het gebeurd is. Mensen op Texel herkennen ons helemaal. Gisteren bij Paal 28 gegeten. Alle vlaggen hingen de hele dag half stok. Om kippenvel te krijgen. Om acht uur vroeg Yvonne 2 minuten stilte en het was toch stil, zowel binnen als buiten. Ze wilde hiermee bereiken dat iederéén even nadacht over jou, omdat je bij Stelios en Yvonne werkte. Om half tien waren we op de plek van het ongeluk. Volgens Roderik was het bijna hetzelfde weer. Het voelde zo goed om daar te staan terwijl we allemaal in gedachten bij verleden jaar waren. Wij hebben er een prachtig bloemstuk voor je neergelegd, maar er waren er meerdere hoor. Yvonne, Ome Henk, Alicia, Boudien hing iets in het hek, en ook stonden er al bloemen al weet ik niet van wie. Anne en Chantal legden toen ze klaar waren met werken nog bloemen bij het paaltje omdat ze dit zelf wilden doen. Ook Ulrike was geweest en had rode rozen erbij gelegd en van Yvonne kreeg ik een kaart van haar. Ook waren er politieagenten bij die wisten dat wij er waren. Ook Joris van je www en zijn vrouw Irma waren er. Het was allemaal zo spontaan en ontspannen. We hebben veel over jou gepraat, gelachen en gehuild. Alles mocht. Het voelde zo machtig, zo vreemd, het was net alsof jij er ook bij was terwijl je een jaar geleden daar lag te vechten voor je leven en dat waren wij ons ook terdege bewust. We zijn er wel een uur geweest. Ik voel me nu rustig en het doet ons goed om hier te zijn. Het lijkt wel of we hier dichtbij jou zijn. Vanmorgen is SBS Hart van Nederland geweest om een reportage te maken over jou bermmonumentje en over hoe het nu met ons ik. Geweldig dat ze toch weer aandacht aan dit ongeluk willen schenken en toch ook weer over dat drank in het verkeer echt niet kan. Hoop dat het een mooie reportage wordt. Dit moest ik eerst even kwijt aan je. Nu heb ik helemaal een gerust gevoel. Heb weer kaarsjes voor je aangemaakt. Morgen gaan we met Ariëlle, Roderik en Joran te vissen op de Waddenzee. Weet je nog dat wij dat eigenlijk verleden jaar ook zouden doen en dat je daar zo'n zin in had. We zouden het de woensdags doen, maar het is er nooit van gekomen. Woensdags waren we thuis waar jij toen ook was alleen niet op de manier waarop wij dachten. Jij lag daar koud en stil, ik had je wel wakker willen gillen maar dat ging niet want jij had ons al verlaten. Jouw lichaam was te zwaar gewond om de strijd aan te gaan. En wij hebben er vrede mee dat jij hier niet mee leven kon. En dat jezelf de beslissing hebt genomen om te gaan. Meisje rust in vrede. We vergeten je nooit en we zullen ervoor zorgen dat je niet vergeten wordt.
Hier komen mijn liefdevolle kussen, knuffels en smakkerds weer, deze zal ik proberen elke dag te brengen zoals ik ook het afgelopen jaar heb gedaan.
Doeg mijn lieve schat, doeg mijn grote kleine sprankelende trompetiste.
Ik houd van je met mijn hele hart. Doei doei doei doei doei doei doei doei
