Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Het regent zoals ik huil
mijn blik kijkt triest vooruit
donkere wolken blijven hangen
ook wanneer ik mijn ogen sluit

Regendruppels als tranen
druipen zwaar van mijn gelaat
de dagen worden trager
zoals mijn hart z'n slagen slaat

Plots komt de zon tevoorschijn
met stralen kleurrijk en licht
de duisternis verbroken
wat een prachtig vergezicht

Want door de zonnestralen
worden tranen met licht vermengd
waardoor onze innerlijke natuur
een boodschap vol met kleuren brengt

Tranen geven bevrijding
je biedt ruimte aan verdriet
en langzaam komt er weer een lach
wanneer je deze verlossing ziet

Waar de pijn is losgelaten
ontstaat een warme gloed
vol kleuren, rust en liefde
voor vertrouwen , kracht en moed

Om jouw leven te omhelzen
Jouw weg te blijven gaan
zodat je op elk moeilijk moment
steeds dapper zult blijven staan

Hay lieverd,

Vandaag is papa jarig, hij wordt alweer 51. Verleden jaar nog samen de verjaardag gevierd op Texel. Samen koffie gedronken op Paal 28, en een stuk gelopen op het strand. Jij in je nieuwe blauwe strandjurkje. Ik zie je zo nog lopen. Samen lekker gestruint in het water. Weet je nog, je ving krabbeltjes voor de kleine kinderen. En dan die grote vis die voor ons weg schoot, jij gillen en we sprongen wel een meter hoog. Later gingen jullie nog even klieren bij Remy die patat stond te bakken in de toko bij het strand. We zijn later naar de Koog gegaan waar markt was. Jij kocht toen nog een paar Björn Borg boxers. Gegeten bij Solvjen en jij biertjes drinken. Wat hebben we gelachen toen. Papa krijg toen dat bord vol ijs en vruchten en jij en Ariëlle maar met hem mee eten. Tenslotte hebben we jou toen mee naar huis genomen omdat je vrije dagen had om samen met Bakhuizen naar Rastede te gaan. Wat had je daar een zin in en gelukkig heb je dit nog mee mogen maken.
Vandaag gaan we weer naar Texel, papa wil zijn verjaardag hier vieren. Tuurlijk gaan we ook naar de plek, even stil staan bij jou. Maar eigenlijk doen we dat de hele tijd. Meisje ik hoop dat jij met oma papa's verjaardag gaat vieren en dat je een beetje bij ons bent. Ik stuur je de knuffels, kussen en smakkerds weer met liefde.

Doei doei grote knappe kanjer van me, ik houd van je. Doeg doeg grote schat.

Hallo lieve schat,

Het is 10.00 uur en ik ben jou al aan het schrijven. Vannacht zo slecht geslapen en nu ben ik moe. Ik maar denken waarom ik de laatste nachten zo ongedurig ben, maar ik denk dat ik het al weet. Volgens mij ben ik aan de morfine verslaafd en kan ik niet meer buiten deze troep slapen. Andere nachten nam ik dan maar 2 pillen en dan sliep ik wel, maar vannacht wilde ik dat niet doen omdat ik niet verslaafd aan die dingen wil raken. Liep van boven naar beneden en dan weer naar boven in bed. Om half 6 ben ik eindelijk in slaap gevallen. Heb weer enorm liggen nadenken. En toen besefte ik opeens dat er een soort gezegde is die pake en beppe vroeger ergens hadden hangen en die heel veel mensen ook nog wel kennen, het heet: Van het concert des levens krijgt niemand een programma. En dat is waar ook, als ik van tevoren geweten had wat jou zou overkomen had ik je hier mooi thuis gehouden en had je niet naar Texel gemogen. Maar wij hadden het volste vertrouwen dat het allemaal wel goed zou gaan en jij kon er ook niets aan doen dat die gek daar net op dat moment dat jij daar fietste uit de bocht moest vliegen met zijn dronken kop. Ja sorry, ik kan het niet anders zeggen hoor. Jij kende jouw verantwoordelijkheden met je 17 jaar al redelijk goed, maar deze jongen met zijn 20 jaar moet nog heel veel leren over verantwoordelijkheid. Hoop dat hij deze in de 5 jaar dat hij in de cel moet zitten eindelijk eens onder ogen ziet en dat hij wel een hele grote fout heeft gemaakt, waar jij het slachtoffer van bent geworden.
Bij een concert van jullie kregen en krijgen we altijd een programma, maar zo is het in het leven niet, je moet maar afwachten wat er op je pad komt. Bij de ene heel veel en bij een ander helemaal niets. Soms is het niet te begrijpen wat er allemaal gebeurt. Soms bevat ik het leven niet helemaal meer. Dit lag ik vannacht allemaal te bedenken, en dit moest ik je even sturen. We hopen vurig dat je het goed hebt daar waar je nu bent en dat het daar heerlijk en vrij is zonder oorlog en geweld en dat iederéén daar in vrede en heerlijkheid leeft. Ik geef je mijn kussen, knuffels en smakkerds weer.

Doeg lieve, lieve schat. Ik houd van je tot in lengte van dagen. Doei doei.

Hey lieverd,

Vandaag, maandag 29 juni. Het is warm buiten. We zitten eigenlijk de hele dag lekker binnen onder de waaier. Jij had vast op de trampoline gelegen om te bakken of we waren lekker naar het strand gegaan. Of had je nog in Leeuwarden gezeten??? Het is allemaal gissen. We zullen het nooit weten. Vanavond weer naar het strand geweest. Dat deden we andere jaren ook wel. Maar vanavond had ik het wat te kwaad op het strand, moest huilen om de herinnering. Ik zag je niet meer op de duinen of in het water struinen. En op papa's verjaardag verleden jaar struinde je nog heerlijk met mij in het water. Daar moest ik zo aan denken, al die herinneringen. Nu moeten we deze dingen allemaal zonder jou doen, vreselijk. Nog even een bakje koffie gedronken bij Klavertje vier. Daar stonden de banken waar jullie twee jaar geleden nog op lagen met Vincent. Herinneringen waar we het mee zullen moeten doen. Allemaal door die duitser die op ons levenspad is gekomen en jouw en ons leven verwoest heeft.
Natuurlijk zijn we later naar jou gegaan en de bloemetjes weer water gegeven dat hadden ze wel nodig na al die warmte. Toen ik thuis kwam natuurlijk metéén op de computer en las op hyves dat Roderik een foto van Marleen had gerespecteerd met rust zacht. Ik kijken en daar zag ik een prachtige foto van jou, in Barcelona genomen. Je staat dat heerlijk spontaan te lachen. Je staat er zo mooi op. Marleen zal hem mij toesturen en ik denk dat ik daar een vergroting van ga maken. Ben zo blij met die foto. Zo kan ik jou nog zien. Want ouder zal jij nooit worden. Hier komen de knuffels, kusjes en smakkerds en onze liefde voor jou. Groetjes aan oma.

Doeg mijn lieve schat, ik kan je niet genoeg zeggen hoeveel ik je mis. XXX

Lieve familie. Bedankt voor de lieve wens, ik zal mijn best doen.
Voor Afira weer de twee kaarsjes en een lieve groet.
Oma Suus

Hoooooooooooooooooooooooij meisje,

Weet eigenlijk niet zoveel te vertellen. We hebben weer eens echt zondag gehouden hoor. Slapen, slapen, slapen. Het is ook veel te warm om wat te doen. Het is plakkerig warm weer, ik kom niet buiten, zit lekker onder de waaier in huis. Vannacht hebben we de waaier in de slaapkamer aan gehouden. Ik zweet elke keer zo erg, zal de overgang wel weer zijn. Hopeloos die nachtelijke zweetbuien. Morgen weer bij jou langs om de bloemen water te geven, en kijken of de vlinder er ook weer is. Joran moet morgen de boeken alweer inleveren en dan is zijn 2de jaar ook alweer om. Een verschrikkelijk jaar maar hij heeft zich er doorheen geslagen. Soms letterlijk en figuurlijk, maar het gaat nu goed met hem, alleen pubert hij vreselijk. Ik zit steeds maar te denken dat je verleden jaar, deze tijd, zo enthousiast op Texel werkte. En kijk wat ik een jaar later aan het doen ben. Jou schrijven op een site van de ncrv om te vertellen hoe het met ons gaat. Jou hier de kussen, knuffels en smakkerds die ik voor je heb hier brengen in de hoop dat ze bij jou komen. En dat allemaal door de éne iemand die z'n verantwoordelijkheden niet nam en wel met drank op ging autorijden en dat is jou fataal geworden. Daardoor moeten we jou missen en dat doet zeer, heel erg zeer en het zal wel nooit anders worden. De kussen, smakkerds en knuffels van ons komen er weer aan, wij zullen proberen dat nooit te vergeten.

Doeg mijn lieve, grote, kleine, meid. Doe oma de groeten van ons. Doei doei.

hay lieve schat van me,

Het is zaterdag, dus zijn we allemaal vrij. Voor jou was dit een dag om uit te slapen, thuis of bij Thijmen. Ik heb dat vandaag ook gedaan en vanmiddag zijn we weer met Joran gaan vissen. Hij vindt dit gewoon geweldig dus doen we hem ook een plezier. Heb notabene 3 vissen gevangen, waarvan 1 vlakbij de wal weer in het water terug viel. De haak was er ook af. Vissen was niet aan jou besteedt volgens mij, je moet er wel geduld bij hebben, Joran ving er 2 en papa ook. Toen het begon te regenen zijn we gestopt en naar jou gegaan. Even de bloemen weer rechtgezet en water gegeven. En ja hoor daar kwam de vlinder weer aan. Had hem de hele week niet meer gezien, ja toen ik met Sonja stond te praten meende ik hem te zien, maar dat weet ik niet zeker. Maar vanavond was hij er weer. Ging zitten om dan later druk heen en weer te fladderen. Het was net of hij wat wilde vertellen en ja hoor hij fladderde weg en kwam met nog eentje terug. Het leek wel een stelletje, even later kwamen er nog 2 bij. Zo wonderlijk. Ik zei dit is Afira met een vriendje, maar papa zei dat is oma. Maakt ook niet uit wie het waren, de vlinders hadden plezier, maar ééntje fladderde maar om ons heen, één keer zo dicht bij me dat ik dacht dat hij op mijn hoofd ging zitten. Het gekke is als we tegen de vlinder praten het net is of hij ons verstaat. Het geeft mij wel een stukje rust en ik voel me dan ook goed. Ik hoop de vlinder daar nog vaak te ontmoeten.
Fiet hier komen je kussen, smakkerds en knuffels voor vandaag. Deel ze maar met oma.

doeg lieve vlinder van me, we houden van je, en zoals je weet hebben we dat altijd gedaan.

Lieve, lieve Fiet

Ben ik alweer. Alweer een dag voorbij, alweer een dag dichter bij jou. We zijn met Joran wezen vissen, op een gegeven moment was mijn dobber weg dus ik optrekken, bleek er niks aan te zitten. Ik zag de dobber niet omdat mijn ogen dicht vielen, ik moest erg lachen in mijzelf. Heb maar niets tegen papa en Joran gezegd. We hebben trouwens ook niets gevangen, ja papa had er eentje boven water maar die viel van de haak.
We hebben nu naar het concert van André Rieu gekeken. Ook jij hield volgens mij wel van deze muziek. De trompetten waren ronduit fantastisch.
Vanavond hebben we eerst gewokt in de Stolpen. Er zaten mensen naast ons en daar kwamen we mee aan de praat omdat het er zo warm was, hij vroeg aan ons of we het erg vonden of de deur open mocht, nou van mij mocht het. Toen bleek dat zij uit Wieringerwerf kwam en papa nog van vroeger wel kende. Zij wonen nu in Burgervlotbrug en zij kenden Wendy Borst weer goed. Ze vroegen naar oma en papa vertelde dat oma was overleden, vier maanden na jou. En toen herkenden ze ons en kregen we het over jou. Ze wisten precies het verhaal en hebben we nog een poosje met hen zitten praten. Vooral over jou en het ongeluk omdat ze van alles vroegen. Die man was zo kwaad op die Duitser en zijn zoon zei dat hij nooit dronk als hij moest rijden en dat vond ik zo geweldig. Zo zie je maar weer hoeveel mensen het eigenlijk wel weten. Ze vroegen ons wel netjes of wij er wel over wilden praten. En natuurlijk willen we dat, we willen iederéén laten weten wat voor meisje jij was en wat jij voor ons betekende. Jij betekent voor ons samen met Ariëlle en Joran heel veel voor ons. Voor jullie gaan we door het vuur, jullie zijn een stukje van ons samen en dat zal nooit veranderen. En nu jij er niet meer bent is er ook een stukje van ons uitgeblust. Maar ik kan altijd mij kussen, liefde, knuffels en smakkerds nog via deze site sturen en dat doe ik ook. Ik probeer het elke dag te doen, maar soms gaat het niet, daarom stuur ik je zo veel dat je er in voorraad hebt, voor het geval dat ik een keertje moet overslaan. Ik heb ze al met spoed gestuurd. Voor jou en oma.

Doeg mijn lieverd, ik zou je nog zo graag in mijn armen willen nemen, Doei.

Lieve mama van Afira,
Wat is het toch herkenbaar, en het wordt ook niet minder. Ik wens u veel sterkte, voor u allen een lieve groet.
Voor Afira weer haar kaarsjes.
Oma Suus

Lieve Afira,zojuist las ik het stukje van je moeder,dat over het stukje wat in de kampioen komt,wat fijn dat er zoveel aandacht wordt besteed aan het afschuwelijke ongeluk,wat jou het leven heeft gekost.wij hebben dat blad ook,en ook ik zal ervoor zorgen dat veel mensen het stukje zullen lezen,want dit zinloze ongeluk had nooit mogen gebeuren,ook voor jou weer veel kaarsjes van mij,heel veel liefs meisje en een vlindergroet naar boven,Joke moeder van *MARTIJN* xxx