Hay pukkie,
We waren laat thuis gisteravond en heb ik je niet meer geschreven. We zijn met ome Arie naar de Chinees geweest. We zouden eerst weer te wokken maar dat wokcentrum was overvol, je moest wachten op een tafeltje. Nou daar heb ik dus geen zin in en Ome Arie ook niet. Zijn toen naar een gewone Chinees gegaan in Diemen, vlakbij die van verleden jaar. We hebben daar weer apart gedaan. We hebben met z'n vieren pekingeend gegeten. Eerst een voorgerechtje van een soort wrap met eend, werd aan de tafel klaargemaakt en toen soep met eend en even later drie gerechten met eend. Het was echt lekker en we hebben dan ook heerlijk gegeten. Ome Arie vond het gezellig dat we er waren net als verleden jaar. De lol werd alleen een beetje belemmerd doordat mijn schouder/nek weer steeds zo zeer deden. Papa is zaterdagnacht nog naar de ziekenhuisapotheek geweest om morfine tabletten te halen, dit op recept van een arts van de huisartsenpost. De pijn was echt niet meer uit te houden. Gisterenavond begon het weer, vannacht dus weer een morfine tablet en ik heb geslapen, heerlijk. Vanmorgen een beetje uitgeslapen en kwam er achter dat ik voor het eerst gedroomd heb over dat jij er niet meer bent. Ik ging jou tas met kleren uitpakken en in de kast leggen maar dat was op de vroegere slaapkamer van mij in het huis in Koudum. Hoe ik daar nou weer bij kwam. Ik vond het geen leuke droom, kwam misschien wel door de morfine tabletten. Donderdag moet ik naar de neuro-chirurg, kijken wat hij voorstelt. Zo kan het in ieder geval niet langer.
Lieverd ik wilde dat je hier was, mis je zo erg. Kan je alleen zo de kussen, smakkerds en knuffels nog maar geven. Maar we doen het met liefde.
doeg schat van me, ik zal je nooit vergeten.