Herinneren is een vorm van ontmoeten…

lieve afira,ik heb je nooit gekent,maar wat je moeder over jou schrijft doet zo,n pijn
ook bij mij want ik weet wat ze doormaakt je eigen kind verliezen is het ergste wat ouders kan overkomen
de pijn,verdriet de vreugd die we met jullie hadden is weg
het gemis word steeds groter,en je houd je groter dan je kan
ze mist je zo,maar we krijgen jullie niet meer terug hoe graag we ook willen,meid jou mama is een kanjer ze is mijn hyvesvriendin
nu heeft ze weer nekhernia
lieve afira ik geef je een knuf
mama van daniel*

Heey schat,

Nou de uitslag is er hoor, heb ik dat natuurlijk weer. Kan er ook nog wel bij. EEN NEKHERNIA. Ben ik weer mooi klaar mee. Wat moet ik nu, weet jij het. Wat moet ik doen? Rust houden, dat weet jij ook dat is niets voor mij en de laatste tijd deed ik dit al, maar het gaat voor geen meter over. Pijnbestrijding is de tweede optie. Een spuit in de buurt van de hernia en dan is de pijn over, maar wat als die spuit is uitgewerkt? Want het haalt de oorzaak niet weg. En de derde optie is: opereren. Volgende week dinsdag belt de neuroloog om te horen wat we willen. Ga eerst maar eens overal informatie inwinnen. Maar zo doorlopen dan ook niet, dan word ik gek van de pijn. Meisje kun jij me helpen bij een beslissing?

Vannacht was het noodweer. Het deed me denken aan die nacht toen in Saumur. Toen begon het ook zo te regenen en te waaien en het donderde en bliksmende maar. Jij lag voor ons bed en je deed je armen naar beneden en je voelde allemaal water binnenkomen. Wij zijn toen in de auto gaan zitten en later werden we opgehaald door de brandweer en moesten we allemaal naar de receptie. We liepen daar over de camping tot de enkels in het water en het onweerde maar door. Jullie mochten later bij andere mensen in de caravan maar dat wilden jullie niet, jullie wilden bij ons blijven in de tent. Wat ging het te keer. Dat was in 2003. Weer allemaal herinneringen. Ik wil ze weer delen met jou. Vannacht ging het dus ook zo. En ik maar denken dat de bloemen op jou graf wel in de bomen zouden hangen, maar nee hoor ze stonden nog zo mooi als wat. Alsof er niets gebeurd was. Je kon wel zien dat het heel hard geregend had omdat de spatten hoog op de lampen zaten en ook de foto's zaten er onder.
De Kampioen heeft ook weer contact gezocht en ze willen jou verhaal ook plaatsen samen met nog twee verhalen. Er komt ook een foto van mij bij want dat willen ze graag. Ze willen de mensen laten zien wat voor impact ongelukken kunnen hebben. Ook de Telegraaf wil een foto van jou bij het stuk wat op 11 juli in de bijlage komt. Ze willen dat ik een paar op stuur en dat zij er dan eentje uitkiezen. Ik denk dat het die ene mooie wordt waar jij zo mooi achterom kijkt. Lianne belde vanavond nog en ze zei dat haar moeder dat zo'n mooie speciale kaart vond. Het is net alsof jij achterom naar het leven kijkt. Heel symbolisch en heel toevallig.
O lieverd wat missen we je toch ontzettend, gisteravond weer de hele avond met jou omgepakt. Alle foto's weer bekeken en filmpjes, later samen met Ariëlle die er ook weer behoefte aan had. Hier komen mijn kussen, smakkerds en knuffels weer voor je hoor. Met heel veel liefde en luchtkusjes komen ze.

Doei doei Fiet, doei doei Fietje, doei doei Fietepiet, doei doei Afira. XXX

Hallo Fietje,

Weer even een berichtje. Vandaag Ariëlle weer opgehaald uit Den Helder. Ze is nu aan het oppassen bij Ruud en Lianne, omdat idd haar neef is verongelukt met de motor. Dus daar ook weer verdriet in de familie. Eerst in februari haar opa en nu een neef, het gaat maar door. Vanmiddag weer bij je geweest. De bloemen staan nog mooi. Ariëlle heeft er lelies in alle kleuren gezet. Prachtig. Vanaf boven zie je dit natuurlijk wel. Verder weinig gedaan vandaag. Het was warm maar nu is het een beetje aan het dreigen. Er is onweer voorspelt. We wachten wel af. Morgen Ariëlle weer wegbrengen naar Den Helder. Ze vertelde dat het in het Pinksterweekend erg druk zal worden in De Koog. Er is een beach volleybal toernooi. Morgen naar de neuroloog om de uitslag van de MRI en het EMG onderzoek. Het zal mij benieuwen. Schrijf het je morgen wel.

Vanmiddag moest ik weer huilen, we keken even naar de dvd van het Kerstconcert. Jou stuk werd daar ook gespeeld en de NCRV had het gedicht wat Miranda voor jou voorlas door de opnames gemonteerd met de kaars die voor jou was aangestoken. Zo erg mooi en emotioneel. Zo blijf je in onze harten leven lieve schat.
Vang je mijn kussen, smakkerds en knuffels weer van deze dag. Ik stuur ze met al mijn liefde die ik voor jullie heb.

Doeg schat, doeg lieverd, doeg Fiet, We missen je zo ontzettend.

Elke dag kom ik twee kaarsjes aansteken. Ook ik voel jullie verdriet om Afira. Zo wil ik laten weten dat ik jullie niet vergeet.
Oma Suus

Hey kanjer,

Vanmiddag toch naar het strand geweest. Het viel eerst niet mee. Er liggen daar in Groote Keeten veel herinneringen. Was blij om te zien dat we niet meer in de duintjes kunnen liggen op de plek waar wij altijd lagen. Er staan nu paaltjes met draad voor. Het mag niet meer. Ook hebben we nog een koffie gedronken op het paviljoen en dan denk je weer terug aan de tijd dat jij daar ook met ons zat. Ook de bank waar jij met Ariëlle en Vincent op lag staat er nog. Weer een herinnering. Verder ging het wel. Het is goed om deze dingen weer te doen alleen is het nu anders, het voelt anders. Ook Joran kwam met een herinnering over de kikkertjes die over het pad hupten en die jullie dan hielpen om over te steken. Je was helemaal gecharmeerd van die kikkertjes.
Vanavond hebben we gebarbequed, met z'n drieën. Joran had lol want de rook ging naar de buren. Je weet zelf nog wel hoe die konden stinken als die gingen barbequen, dan moest jou raam dicht omdat het behoorlijk kon stinken. Ik weet niet meer wanneer we dit voor het laatst hadden gedaan. De barbeque stond ver weg in de garage. Weer misten we jou hierbij omdat jij het altijd leuk vond om buiten te eten. Het was wel koud om buiten te zitten, de zon stond achter de bomen en ik denk dat dat deze zomer wel vaker zal gebeuren dat we geen zon meer hebben op het terras vanwege de grote bomen in de gemeentesingel en dan wordt het koud op het terras.
Ariëlle belde ons op om te vertellen dat er een neef van Lianne is verongelukt met de motor. Hoe en wat weten we nog niet, maar ze vroeg Ariëlle of ze morgen eventueel kon oppassen omdat ze daar heen moesten.
Nog even vertellen dat Joris die de mooie website voor jou gemaakt heeft ook mooie foto's heeft gemaakt van jou herdenkingspaaltje op Texel en op de website heeft gezet. Ook zijn hij en zijn vrouw bij je geweest in Opperdoes.
Hier kanjer, weer de kussen, knuffels en smakkerds voor jou.

doeg lieverd, tot ooit dan zijn we weer samen. Doei doei doei doei XXXXXXXX

Hay lieverd,

Het is zondag en prachtig weer. Papa stelt net voor om even lekker op het strand te lopen. Ik wil wel graag maar er is iets wat me tegenhoud. En ik weet ook wel wat dat is. We moeten zonder jou en dat is zo vreemd. Natuurlijk zijn we wel vaker zonder jou op het strand geweest maar toen was je meestal bij Thijmen. Je ging eigenlijk altijd mee, weer of geen weer. Jij vond het altijd heerlijk, uitleven op het strand. Ook hebben we je wel meegenomen als je druk zat te leren, we zeiden dan: even lekker uitwaaien en dan weer verder leren en dat deed je dan ook. We liepen altijd een eind en dan lekker arm in arm of je rende met de honden. Je had altijd wel plezier en dat is nu allemaal over. Ik weet nog goed de laatste keer dat we met jou over het strand liepen. Dat was op papa's verjaardag verleden jaar. Jij had vrij van je werk en Ariëlle ook. Je had je nieuwe blauwe strandjurkje aan en wat stond je dat goed. We hebben nog samen door het water gebaggerd en toen we een grote vis zagen sprong je zowat een meter hoog. Ook heb je de kleine kinderen nog geholpen krabbetjes te zoeken en als je er eentje had stonden ze allemaal om je heen. Ze wilden maar wat graag de krabbetjes hebben. Je wist precies hoe je die beestjes op moest pakken dat had je geleerd in Frankrijk, toen we onder in Bretange zaten op de camping waar jij je eerste vriendje had Niek. De camping lag aan zee en het eb en vloed verschil was daar heel hoog. Jullie waren altijd bij het water en de rotsen te vinden. Zoekend naar krabben en zeesterren, en we hebben er wat gezien. Dit zijn zomaar weer wat herinneringen die ik met jou wil delen en die zomaar bij me opkomen. Fiet ik wil het wel proberen maar ik zie er zo tegenop. Woensdag was ik ook op het strand op Texel, maar dat was zo anders, daar waren we met de kinderen van school en daar was niet de herinnering die ik heb met jou op het strand omdat dit bij paal 17 was en daar nooit met jou zijn geweest. Maar hier zijn we bijna overal met jou geweest. De volgende keer schrijf ik over die keer met de Kerst op het strand bij Hargen aan Zee. Je weet het nog wel, je deed net alsof je een fotomodel was en wij maar lachen, zo erg dat de tranen ons over de wangen liepen van de pret, nu rollen ze over onze wangen van verdriet om jou. Wat een tegenstelling. Ik ga nu stoppen anders draaf ik door en dat is niet de bedoeling. Hier meisje de dikke kussen, smakkerds en knuffels allemaal voor jou. Een paar kun je ook aan oma geven. Ik hoop dat jullie elkaar daar gevonden hebben.

Doeg mijn lieve schat, doeg mijn lieve Fiet, doeg mijn lieve Afira, XXXXXXX

Hallo meisje van me,

Vandaag weer bij je geweest. Was een paar dagen niet geweest. Maar Ariëlle en papa en Joran hadden je graf weer keurig gemaakt, met nieuwe bloemen en alles weer op zijn plaats gezet. Het mooie grafstuk voor je verjaardag was uitgebloeid en de anderen ook. We gaan nu aan het werk voor een blijvende steen. De ontwerpen zijn er al maar de puntjes moeten nog op de i worden gezet. We hebben er nooit haast mee gehad omdat we je graf zo ook mooi vinden en iederéén wel kan zien dat jij daar begraven ligt. Bij die gedachte kan ik soms wel schreeuwen van woede, maar meestal begin ik te huilen. Vanavond nog naar een uitzending van Derek Ogilvy gekeken via de laptop, had dat donderdag gemist. Maarten Strijbis zijn moeder was ervoor met zijn broers, zusje en vriendin. Ze wilden graag weten of Maarten op slag dood was of niet. Ze vroegen dat aan Derek. En die zei dat Maarten tegen hem zei dat hij niet direct is overleden maar na een paar minuten en dat zijn hoofd zo zeer deed. Meisje ik zou dit ook zo graag van jou willen weten, maar ik ben zo bang om te horen dat je pijn hebt gehad omdat je lichaam zo zwaar gewond was. Als ik dat weet heb ik denk ik ook geen rust meer want ik zo het zo erg vinden als dit zo was. Heb je het zien aankomen? Heb je de klap gevoeld, heb je gevoeld dat je weggeslingerd bent enz enz. Allemaal vragen die ik wel zou willen weten maar bang ben voor het antwoord. Kun jij mij uit de droom helpen, please?
Joran heeft vandaag de hele dag gevoetbald, het stratentoernooi in Opperdoes. Eerst 's morgens met de jeugd en 's middags met de senioren. Was best nog wel moeilijk voor hem. Het spel gaat sneller en is harder. Maar hij vond het wel een mooie ervaring. Ik heb veel mensen gesproken die vroegen hoe het ging, tja en wat moet je dan zeggen, dat het uitstekend gaat. Nee natuurlijk gaat het niet uitstekend het gaat gewoon shit, maar we proberen er het beste van te maken, hoe moeilijk het ook is. Ik kan dit elke keer wel schrijven, ik verval in herhalingen maar dat kan me niets schelen. Wie commentaar heeft die leest dit maar niet. Lieverd hier komen mijn kussen, smakkerds en knuffels weer. Ik kan je er niet genoeg van geven.

Doeg mijn grote kleine ukkepuk, ik hou van je. XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Hay meisje van me,

Op de valreep nog even een berichtje. Kom net terug van een vergadering van het NHJFO. Vind het altijd nog moeilijk. In augustus gaan we op studieweekend in de wijngaard van Nibbixwoud. Ook gaan we daar een concert houden. In oktober gaan we naar Heerhugowaard samen met het JPO een concert geven. En zo hebben we het volgende seizoen alweer doorgesproken. Alweer het tweede jaar dat jij er niet meer bij bent. En nog kan ik daar niet aan wennen. Maar het zal wel moeten want je bent er echt niet meer. Morgen gaan we naar Opperdoes, Joran heeft het stratentoernooi en doet deze keer ook met de senioren mee. Hij voetbalt met de Julianastraat mee. Hij heeft er ontzettend veel zin in. Natuurlijk kom ik ook bij jou langs. Ben de hele week nog niet bij je geweest maar papa en Ariëlle zijn wel geweest en hebben nieuwe bloemen bij je gezet. Eigenlijk kan ik het niet zo goed zetten dat ik niet bij je geweest ben maar dat wil niet zeggen dat ik je vergeten ben hoor, en dat weet jij ook donders goed. Meisje ik begin je steeds meer te missen en ik houd zoveel van jullie dat het zeer doet. Altijd ben ik al bang geweest dat ik één van jullie moest missen en dat het dan ook nog werkelijkheid wordt is om gek van te worden. Maar ik ben niet de enige die jou zo mist hoor er zijn er zoveel. Fiet ik kan alleen nog maar op deze manier mijn kussen, knuffels en smakkerds geven en ze komen recht uit mijn hart en met tranen in mijn ogen.

Doeg schat, doeg schattebout, doeg mijn lieve meid, IK MIS JE ZO ERG.

Hee skeet van me,

Had je gisteravond beloofd om te schrijven. Ben vandaag helemaal total loss.
Het was een intensief maar leuk kamp. Niet het mooiste kamp wat ik heb meegemaakt, daarvoor zaten er teveel éénlingen in de groepen. We hebben wel leuke dingen gedaan hoor en de kinderen deden ook leuk mee, maar toch zat er een matheid in de groep. Een paar keer heb ik moeten huilen en dan puur om jou. Ik stond op het parkeerterrein bij het strand in De Koog en moest dan denken dat jij daar door de duinen hebt gefietst en dacht toen waarom is die gek niet hierheen gereden om op deze parkeerplaats te gaan staan en dan stroomden de tranen over m'n wangen. Ik was alleen dus ik kon ze laten gaan. Ook toen ik weer in het kamphuis was. Ik was alleen en keek naar de sterren en naar een heel vreemd licht wolkje, en moest ik steeds aan jou denken, was jij dat wolkje of die mooie twinkelende ster? Later ging het weer een stuk beter. Ben niet bij je geweest op de Krimweg maar heb wel veel aan je gedacht, maar dat heb je wel gemerkt denk ik. Heb nog een prachtige meerpaal gekocht. Het is een kaars en er staat Texel op. Ik vond hem zo mooi en passend, hij staat nu op het dressoir in de kamer en doet me heel veel. Ik denk dat ik voor mezelf het plekje op de Krimweg een plaatsje heb gegeven. Nu die mooie paal daar staat vind ik het goed.
Ariëlle heeft deze week een paar keer telefoon gehad van de Kampioen van de ANWB. Zij willen jou verhaal ook plaatsen in hun blad met foto's erbij. Zij vinden het ook vreselijk wat er gebeurd is en willen ook een artikel hieraan wijden. Zij vinden ook dat drank en autorijden beslist niet samen kunnen. En de Kampioen is natuurlijk een autoblad. Zie je meisje dat jij niet vergeten wordt en dat er door veel mensen nog aan jou gedacht wordt en op wat voor manier jij om het leven bent gekomen. Jou verhaal mag de wereld ingaan, dan kunnen alcoholisten eindelijk eens beseffen wat ze aan kunnen richten. Jij bent door zo iemand niet meer bij ons en wij moeten jij missen en dat is ontzettend moeilijk. Het gemis om jou lieverd wordt steeds groter. Ik denk vaak hoe zou ze er nu uitgezien hebben, je was op weg naar volwassenheid en wij geloofden in je. In één klap is dit nu over en moeten wij leven met de herinnering aan jou. En wij willen jou ook herinneren. Wij willen en zullen jou ook niet vergeten, daarvoor houden wij veel te veel van jou, ook nu jij niet meer bij ons bent. Wij gaan door met ons leven, maar dat leven heeft een dikke zwarte rand gekregen. En jij gaat met ons mee in dit leven, overal en altijd als dochter die van ons afgenomen is door een dronken automobilist. Ons leven is getekend door deze éne gek die zijn verantwoordelijkheden niet heeft genomen. Ook Beppe mist je en opa ook. En natuurlijk iederéén die jou gekend heeft.
Doeg mijn lieve grote, kleine meisje. Ooit komen we weer bij elkaar. Doe oma de groeten en geef ze een dikke smakkerd van ons. Hier komen die van ons weer. Kusjes, smakkerds, en knuffels. XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

MIS JE, MIS JE, MIS JE, MIS JE, MIS JE, MIS JE, MIS JE, MIS JE, MIS JE ZO.

hey lieve lieve meid van me,
Ben weer thuis. Zou je al eerder schrijven maar dat ging echt niet. Keek gewoon scheel van moeheid. Eerst even geslapen en nu jou eerst even wat schrijven. Morgen schrijf ik wel hoe het is geweest. Maar nu jou even laten weten dat ik weer thuis ben. Soms had ik het wel moeilijk en heb ik gehuild. Vooral als ik op plekjes kwam waar ik vreselijk aan jou herinnerd werd. Maar verder ging het wel goed. Ben blij dat ik weer meegeweest ben en ik merkte dat er veel mensen waren die me herkenden. Ze waren erg lief voor me. 's Nachts heb ik buiten gestaan en naar de sterren gekeken en ik wist precies wat jou ster was, die stond zo te twinkelen, zoals jouw ogen ook konden twinkelen. Lieverd morgen schrijf ik veel meer, laat je nu weten dat ik vreselijk veel van jullie drieën en van papa natuurlijk. Vandaag is het onze trouwdag, 21 jaar geleden trouwden we en hadden niet het enige vermoeden dat ons zoiets zou overkomen. Dat er zo'n schaduw over ons leven zou komen. Meisje ik ga nu naar bed want ik ben erg moe, ook door de pijn in mijn schouder. Ben er helemaal klaar mee. Doeg lieverd tot morgen.
Eerst mijn kussen, smakkerds, en knuffels allemaal voor jou en ook voor oma.

doeg puk, doeg skeet, doeg lieverd, doeg schat, doeg Fierewiet. XXXXXXXXX