Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Afra Theresia Afira Hof

01-05-199113-07-2008
      Een dronken 20-jarige automobilist, die zijn verantwoordelijkheden niet nam, heeft Afira op de Krimweg op Texel aangereden op het fietspad, gelanceerd en 30 meter verder in het weiland is onze Afira overleden aan haar ernstige verwondingen. De automobilist uit Duitsland reed daarna gewoon door. Is later nog een keer langs komen rijden omdat hij op een doodlopende weg naar het strand reed, is ingereden op mensen die hem wilden laten stoppen en is toen met grote snelheid weggereden. Gelukkig heeft de politie hem naderhand opgepakt. Hij had 6x de toegestane hoeveelheid alcohol in zijn bloed. Hij vond zelf dat hij nog redelijk in staat was om te rijden. Hoever reikt je verstand??????????

      Overige informatie
      Jouw 17 mooie jaren waren véél te kort.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 263   |   niet OK
        Lieve, lieve Fiet,

        Vandaag alweer 10 maanden dat je uit ons leven bent gerukt door die dronken automobilist.
        We missen je zo ontzettend. We zullen je nooit vergeten, maar dat is niet eens mogelijk omdat we zoveel van je houden. We blijven doorvechten voor je. Jij bent een onschuldig slachtoffer van een drankrijder en wij willen graag dat er niet meer van deze slachtoffers komen. Maar dat zal wel vechten tegen de bierkaai zijn want er zijn nog genoeg mensen die denken dat ze wel met drank op kunnen autorijden. Wij weten wat er kan gebeuren en wij weten hoe deze mensen levens kapot kunnen maken.
        Nu moeten door één zo iemand jou zo de knuffels, kusjes, smakkerds en onze liefde geven. Vreselijk.

        Doeg lieve, lieve Fiet, doeg lieve Fietepiet, doeg lieve lieve Afira XXXXXX

        Mama -
        13 mei 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 262   |   niet OK
        Hee meisje,

        Morgen is het 13 mei, 10 maanden alweer na jou fatale ongeluk. Ik snap niet waar die 10 maanden gebleven zijn. Alweer 10 maanden zonder jou, 10 maanden jou niet gezien, gehoord, geroken, geknuffeld, gezoend, gepest, geklierd, gekriebeld, héél véél nooit meer. O wat mis ik je hier.
        Maar elke dag die weer voorbij is, is weer een dag dichter bij jou. Maar nu nog niet want Ariëlle, Joran en papa hebben mij nodig. Maar ooit is de tijd daar dat we elkaar weer ontmoeten.
        Vandaag kregen we een brief van de zorgverzekering. Geadresseerd aan de erven van A.T. Hof, je neemt aan dat ze dan weten dat jij er niet meer bent. Het was een brief waar in stond dat je 18 jaar was geworden en dat je een eigen verzekering nodig had. Hoe bestaat het. Ik wou dat je 18 jaar was geworden want dat betekende dat je gewoon nog hier was geweest. Ik heb dus maar gebeld hoe dat zat en ze vonden het daar erg vervelend dat dit was gebeurd. Ze wisten wel wie je was, het meisje dat op Texel was verongelukt. Je ziet dat het op veel mensen diepe indruk heeft gemaakt.
        Lieve schat, morgen wordt het weer nadenken. Trouwens Maurice is ook nog jarig, maar even gebak eten op school.
        Zit nu weer op de laptop want ik heb net Ariëlle weer opgehaald van Den Helder. Ze is ziek, doet anders niet dan overgeven en ze wilde graag naar huis. Je merkt wel dat ik dat niet zo erg vond. Kan ik weer mooi op de laptop.
        Hier komen ze weer de knuffels, kussens, smakkerds alles wat we hier maar kunnen missen.
        Doeg lieverd, we denken aan je, doeg schat. Bye bye. XXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

        Mama -
        12 mei 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 261   |   niet OK
        Lieve moeder van Afira.

        Mijn hart breekt af en toe als ik jou brieven aan je dochter lees.....
        Als ik ze zo lees, komt er één woord steeds naar boven bij mij. Liefde. Liefde die sommige kinderen een leven lang niet krijgen en waar Afira in haar helaas zo korte leven, zo van heeft mogen genieten. Ze is vast trots op je en houdt vanaf boven haar lieve moeder zeker in de gaten.
        Wat zal zij trots op je zijn.
        Sterkte voor nu en de toekomst.....
        Wilma

        Wilma -
        12 mei 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 260   |   niet OK
        lieve, lieve Fiet.

        Ik weet niet wat het is, maar ik moet je even vertellen dat ik je zo ontzettend mis. Het doet gewoon zo verschrikkelijk zeer. Weet soms niet meer waar ik het moet zoeken, en dan de tanden maar weer op elkaar want wij moeten door en dat is zo vreselijk moeilijk. Je moet niet vergeten dat je altijd in mijn gedachten bent waar ik ook maar ben en wat ik ook doe. Altijd dwalen mijn gedachten weer naar jou meisje. Natuurlijk vergeet ik Ariëlle en Joran niet maar dat is anders, die zijn nog bij me. Die kan ik knuffelen, zoenen, pesten, hand in hand mee lopen enz, en met jou kan ik dat niet meer en dat mis ik zo erg. Vaak moet ik stilletjes heel erg huilen. Dan rollen de tranen zomaar uit mijn ogen en dan heb ik een gevoel dat ik wel gek kan worden en dan moet ik mij vermanen om niet te gaan schreeuwen. Terwijl ik dat zo graag zou willen doen, maar dan denk ik weer, nee sterk zijn, Afira heeft het goed nu. En dat hoop ik dan ook maar. Meisje maak er wat van daarboven of waar je ook bent. Dan zullen wij proberen om er hier nog wat van te maken voor Ariëlle en Joran, maar dan moet je mij er wel bij helpen, beloof je dat.
        Dikke knuffels en warme kusjes en heel veel liefde van mama.

        Doeg mijn grote, kleine meid. Tot ooit weer ziens. Dan knuffelen we weer.

        Mama -
        11 mei 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 259   |   niet OK
        Hey lieverd van me,

        Ben je niet vergeten hoor, maar Ariëlle heeft de laptop mee naar Texel en bij mijn eigen laptop is de accu stuk. Moet nu toch maar eens achter een andere accu aan. De com opstarten is zo'n gedoe en dan doet hij het pas na een uur, maar dat weet jij ook nog wel. Ik heb idd een paar dagen niet kunnen schrijven. Ben nu op school dus kan het nu even. Donderdagmiddag zijn Ariëlle en ik op begrafenis geweest bij Saskia. Jullie hebben zeker vast meegekeken van boven. Was een mooie bijéénkomst waarbij er bij mij een glimlach op het gezicht toen er verteld werd dat ook Saskia kikkers leuk vond. Wij hebben een kikker voor Saskia meegenomen, bij jou staat ook zo'n kikker op het graf. We stoppen in beide een briefje met dezelfde tekst. Voor jou en en voor Saskia. Saskia in Middenmeer en jij in Opperdoes. Ik hoop dat jullie het fijn hebben daar boven. Vrijdag Ariëlle weer naar Den Helder gebracht en ben ik met Joran naar de ortho geweest. Onderweg zaten we zomaar in een storm en in het winkelcentrum De Middenwaard ging het alarm af. Niemand wist wat er aan de hand was. Heb er ook niets over gelezen. Zaterdag moest Joran weer voetballen, mis jou commentaar wel een beetje erg hoor. Je kon het altijd zo mooi vertellen. Ze wonnen met 3-2 van Wiron. Natuurlijk hebben we nieuwe bloemen bij je gebracht en nog wat onkruid gewied want de gemeente doet er niets aan. Héél erg triest. Papa heeft de struikjes wat gesnoeid want anders groeien die overal en nergens. Straks even kijken of alles nog goed staat. Het waait nogal. Gisteren 10 mei was het moederdag. Nou voor mij hoeft het niet maar dat weet jij ook wel. Dit zijn van die dagen dat je voor je moeder iets koopt of maakt, maar ik vind het leuker als het spontaan komt en niet zo aangekondigt als moederdag. We zijn natuurlijk wel even bij beppe geweest. Ze vond het mooi dat we kwamen. Ze is weer helemaal opgeknapt, echt wonderlijk. Ze is blij en zwaait ons notabene weer uit. Heerlijk dat ze weer beter is. En vandaag ben ik de hele dag weer op school, vanmiddag Engels proefexamen gedaan en ee beetje op de computer zitten. Zo nu ben je weer helemaal bijgepraat en kan ik je nu al mijn kussen, knuffels, smakkers en groetjes weer sturen. Meisje ik begin je steeds meer te missen.

        Doeg kanjer, doeg meissie, doeg doeg, XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

        Mama -
        11 mei 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 258   |   niet OK
        Lieve moeder van Afira
        Alweer zo een eerste keer, nu moederdag. Ik zie hoe mijn dochter er onder is en dat zal voor u het zelfde zijn. Ik wens u sterkte. Voor Afira weer de twee kaarsjes en een lieve groet voor jouw en Suus.
        Oma Suus

        B. - Arnhem
        10 mei 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 257   |   niet OK
        Hey meisje,

        Waar alle berichten blijven weet ik niet, maar ze komen niet op de site te staan. Maar ik schrijf je toch. Lees je weer mee.
        Vanmorgen is er een fotograaf geweest voor een foto in de courant Schagen op zondag. Die komt bij het interview. Jouw foto waar je speelt op de trompet tijdens de doopdienst van Elise, op de achtergrond. Erg mooi. Deze foto heb ik van Lianne gekregen die hem op linnen hebben laten zetten. Deze was ter ere van jouw verjaardag. De fotograaf was erg ontdaan van wat er met jou gebeurd was. Hij vond het vreselijk temeer omdat hij ook een meisje van jouw leeftijd had.
        Vanmiddag naar de oogarts geweest voor de jaarlijkse controle van de suikerziekte. Gelukkig waren de ogen goed, niet aangetast door de suiker. Dat was goed nieuws. Het enige nadeel is dat ik een paar uur met grote pupillen rond loop en het zicht wat wazig is. Beste remedie is dan slapen. En dat heb ik thuis ook gedaan, lekker zittend in de bank. Anders gaat ook nog steeds niet want ik heb nog steeds erg veel last van de nek/schouder en arm. Vaak slaapt en prikkelt mijn arm vanaf de elleboog tot aan de vingers. Een vreselijk gevoel. Volgende week moet ik hiervoor verder voor onderzoek, een MRI en een EMG.
        Nu is er voor tv een moeder die haar meisje ook is verloren, door een ziekte die heel snel ging. Zij heeft alles van haar afgeschreven in gedichten en die gedichtenbundel is nu klaar en is uitgegeven. Ik schrijf hier alles van me af en dat ik een goed gevoel. Dat iederéén het kan lezen kan me niets schelen, ik heb echt geen geheimen. Iederéén mag weten hoe ik me soms voel. Maar doordat ik alles opschrijf wil het niet zeggen dat ik jou vergeet hoor meisje want dat zal ik nooit kunnen. Ergens heb ik geschreven dat het voelt of er een deel van mijn lichaam is geamputeerd, er is een deel van mijn liefste bezit van me afgenomen. En het ergste is nog dat dit had kunnen voorkomen.
        Ariëlle wil morgen wel graag op begrafenis van Saskia, ze had nog steeds contact met haar via hyves en Saskia praatte haar er ook wel door heen. Ze was altijd erg lief voor Ariëlle. Ik ga wel met haar mee, ik laat haar niet alleen gaan. Tenslotte heb ik Saskia nog in de kleuterklas gehad en volgens ons had ze ons ook nog een kaartje gestuurd toen dat erge met jou gebeurd was. Meisje je ziet het leven is geen sprookje zoals jij wel eens dacht maar het leven is keihard.
        Lieverd hier komen de kussen, smakkerds, knuffels en onze liefde weer voor deze dag.

        Doeg doeg doeg doeg doeg doeg lieverd van ons, we missen je zo ontzettend.

        Mama -
        6 mei 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 256   |   niet OK
        Op je verjaardag ver weg uit nederland maar jij was dichtbij.je bent altijd in m,n hart.
        xx

        Trees -
        5 mei 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 255   |   niet OK
        Lieve Afira.wij gaan morgen een paar dagen weg,maar eerst voor jou wat kaarsjes aan steken.van de week heb ik naar het flimpje gekeken,over de plaatsing van jou herdenkings meerpaal,het ziet er zo mooi uit Afira,van harte hoop ik dat je ouders,broer en zus wat rust kunnen vinden nu,wat niet mee zal vallen,want als je het nu kunt lezen van uit hierboven,heeft jou moeder je nog heel veel te vertellen,en het is zo mooi dat het op deze manier kan,want lieverd jij wordt nooit vergeten,de liefde die iedereen voor je voel is hier zo duidelijk voelbaar,dag Afira veel liefs van mij,Joke Moeder van *MARTiJN*

        Anoniem -
        5 mei 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 254   |   niet OK
        Hey Lieverd,

        Eerst maar even het verdrietige nieuws. Misschien weet je het al, maar Saskia van der Heide is ook naar jullie toegekomen. Je kent haar wel van badminton. Ze is in de nacht van vrijdag op zaterdag overleden. Ze kreeg in haar slaap een epilepische aanval. Erg hè. Ik hoop dat jullie het daarboven gezellig maken metelkaar. Ariëlle wil donderdag wel op begrafenis en ik denk dat ik met haar mee ga. Ik heb Saskia nog in de kleuterklas gehad. Ze was ook nog maar 24 jaar. Ook veel te jong.
        Vandaag belde er iemand van de courant Schagen op zondag. Ze wilden een interview over het bermmonumentje op Texel en over hoe het met ons gaat. Ze hadden me gehoord op de radio en wilden dit ook in de krant. Morgen komt er nog een fotograaf om een foto te nemen van mij met de telefoon in de hand, omdat het item heet: even bellen met.
        Moet morgen ook naar de oogarts, je weet wel die jaarlijkse controle omdat ik suikerziekte heb. Ik weet niet meer wat ik je geschreven heb en of ik je gisteren geschreven heb, maar ik denk het wel. Het bericht is er trouwens niet. Misschien morgen. Joran is nu op de fiets naar Opperdoes om te trainen, vind het wel stoer van hem om dit te doen. Hij belde trouwens net al weer dat de ketting van zijn fiets af was en dat ik hem straks wil halen. Nou dan moet dat maar hè, je weet hoe je moedertje is. Altijd klaar staan voor jullie. Jij hoefde ook maar te bellen en we haalden je weer op. Tja dat heb je toch voor je kinderen over. En nu voor jou kunnen we niets meer doen. Alleen maar je naam hoog houden. Maar dat weet je wel. Meisje hier komen de kussen, smakkers, knuffels en groetjes weer voor jou en ieder die we kennen en in jou wereld is.

        Doeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeooeoeoeoeooeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeog lieverd, XXX

        Mama -
        5 mei 2009

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.