Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Afra Theresia Afira Hof

01-05-199113-07-2008
      Een dronken 20-jarige automobilist, die zijn verantwoordelijkheden niet nam, heeft Afira op de Krimweg op Texel aangereden op het fietspad, gelanceerd en 30 meter verder in het weiland is onze Afira overleden aan haar ernstige verwondingen. De automobilist uit Duitsland reed daarna gewoon door. Is later nog een keer langs komen rijden omdat hij op een doodlopende weg naar het strand reed, is ingereden op mensen die hem wilden laten stoppen en is toen met grote snelheid weggereden. Gelukkig heeft de politie hem naderhand opgepakt. Hij had 6x de toegestane hoeveelheid alcohol in zijn bloed. Hij vond zelf dat hij nog redelijk in staat was om te rijden. Hoever reikt je verstand??????????

      Overige informatie
      Jouw 17 mooie jaren waren véél te kort.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1172   |   niet OK
        Lieve Afira, ik mis je zo erg, meer dan ik je kan vertellen. We blijven vechten voor, we blijven de mensen proberen duidelijk te maken dat je met drank op, niet achter het stuur moet kruipen om te rijden. We zullen nooit weten of ons gevecht resultaat oplevert maar wij hebben toch het gevoel dat we er iets aan gedaan hebben.  Doeg lieve schat, ik houd van je. XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

        Papa -
        17 februari 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1171   |   niet OK
        Heej Lieverd,        Daar ben ik weer. Moet je nog vertellen hoe het maandag was gegaan. Wat een belevenis. Wat een ervaring. We werden met de taxi gehaald en we waren ruim op tijd aanwezig. We werden heel goed opgevangen, er werd verteld wat de bedoeling was en waar het over zou gaan. Toen moesten we naar de make-up want anders is het geen gezicht op de tv. Die vrouw vond dat ik ontzettend lange wimpers had, ze had ze zelden zo lang gezien. Dit heb ik al vaker gehoord. Jij had ook van die lange. Toen we beide in de schminck zaten moesten we nog even wachten en we hebben we gesproken met een paar oud bekenden. Heel bijzonder allemaal. Toen moesten we naar de uitzending, het was live. Vond het eerst wel eng maar gelukkig viel het mee, het was zomaar om. Ik heb mijn best weer gedaan om onze boodschap uit te dragen. Heb veel positieve reacties gehad. Toen weer terug naar huis, maar eerst hebben A bij het VU opgepikt. Ze kon mooi meerijden naar huis. En toen ging het gewone leventje weer door. School, thuis, stage voor J en A werken in het VU en papa thuis. Soms heeft papa het echt moeilijk en na de uitzending was dit ook zo. Ik weet dat het veel energie kost maar ik blijf het doen, voor jou. Nu afwachten hoe de uitzending van Kruispunt zal zijn. Ben echt benieuwd. Gisteren vroegen ze ons nog of we foto´s van jou wilden opsturen van toen je peuter/kleuter/schoolkind was. Dit heeft heel wat voeten in aarde gehad. Eerst op school scannen en dan via paint opslaan. Toen opsturen maar ze kwamen steeds terug. Wat bleek, onze bestanden waren te groot voor hen. Toen via een www alles opgestuurd en dit ging goed. Gelukkig. Ook moest ik deze week rapporten en platformformulieren maken. Even de tijd voor genomen, maar ze zijn klaar. Morgen gaan de rapporten mee. Volgende week de 10 minuten gesprekken en nog een weekje werken en dan een week vrij. Heb er best wel zin in. Ook zijn we druk bezig met een andere auto. Ome H doet enorm zijn best. A en J zijn met papa naar Wijdenes, zaterdag is daar het donateurs concert. Hoe we daar moeten komen weet ik niet want we hebben dan geen auto. De leenauto moet naar de garage. Ach we zien wel, misschien hebben we dan al wel een andere. Nou meisje nu nog mijn kussen, knuffels en smakkerds en tot de volgende keer. En dat is weer gauw. Dit schrijven naar jou doet me zo goed, het helpt mij met het verwerken van jouw enorm verlies. Ik kan er soms nog niet bij en denk nog steeds dat ik droom. Soms heb ik er ook helemaal geen zin meer in, het mooie is wel van mijn leven af. Maar dat zou ook zo zijn als één van de anderen er niet meer zo zijn. Het voelt allemaal zo leeg. Zo´n rot gevoel en daar moet ik mijn verdere leven mee leven. Het doet soms zo zeer dat ik er bang van wordt. Moet dan even rustig aan doen, dan denk ik steeds aan jou en steeds komen er meer mooie momenten bij. En daar ben ik zo blij om, dan kan ik weer verder. Maar ooit zijn we weer bij elkaar dat is zeker. Maar wanneer dat zal zijn weet niemand, zoals J wel zou zeggen.                Doeg doeg meisje, doeg doeg lieve schat, doeg doeg lieverd, doeg doeg lief mokkeltsje, zo noemde pake me altijd. Kusjes. Voor jullie drieën.

        Mama -
        16 februari 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1170   |   niet OK
        Lieve, lieve Afira. Ik mis je zo, ik houd van je, ik wil je zo graag nog een keertje spreken, wil weer met je lachen, ik wil weer dollen met je, ik zou weer zoveel leuke dingen met je doen. Maar helaas, het is nooit weer. Lieve Afira, rust zacht meisje. XXXXXXXXXXXXXXXXXXX

        jeweetwelwie -
        16 februari 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1169   |   niet OK
        Lieve Afira, enkele kaarsjes laten branden voor jou,maar natuurlijk ook voor jouw ouders,veel liefs.

        Leo -
        14 februari 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1168   |   niet OK
        Lieve Afira, Voor jou weer de dagelijkse kaarsjes. Ik kan het niet laten om ook even naar jouw site te gaan als ik bij Suus ben geweest. Jullie zijn zo vlak na elkaar verongelukt, ook jij blijf in mijn gedachten. Als ik na ga hoeveel pijn het mij nog steeds doet van Suus, dan wil ik niet nadenken hoeveel pijn dit voor jouw ouders moet doen. Ik vind het ook heel knap dat zij blijven vechten tegen het rijden onder invloed met alcohol. Lieve Geesje,Een lieve groet van de oma van Suus.

        B. - Arnhem
        14 februari 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1167   |   niet OK
        Lieve schat Afira, Ben helemaal de kluts kwijt. Vanmorgen belde RTV NH of wij vanmiddag live in de uitzending willen. Ze gaan het hebben over die naarling die jou het leven heef ontnomen door met drank op te gaan autorijden. Hoe en wat weet ik verder nog niet. Er wordt enorm veel aandacht aan jouw ongeluk besteed en dat is ook wel goed, laat de mensen maar weten dat drank en verkeer vijanden van elkaar zijn. Laat die notoire alcomobilisten maar weten wat de gevolgen kunnen zijn. Voor henzelf, voor anderen en achterblijvers. Laat ze nuchter maar eens nadenken hoe stom ze kunnen zijn. Ik zou zoiets niet op mijn geweten willen hebben. Meisje ik ga mijn best weer voor je doen, je bent het meer dan waard. Maar ook andere levens moeten worden gespaard. Ga je met ons mee ??? Trouwens we worden ook nog opgehaald en weer thuisgebracht. We gaan naar de studio in Amsterdam. A kan op de terugweg mooi met ons meerijden. Ga je zo snel mogelijk vertellen hoe het is geweest. Kusjes, knuffels en smakkerds. Licht jij oma en beppe ook even in? Doeg meisje, doeg lieve schat, doeg lieverd, ik ga mijn best weer voor je doen. Belooft is beloofd.

        Mama -
        13 februari 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1166   |   niet OK
        Heej Ukkepuk, Stinken dat het in huis doet. Je wilt natuurlijk wel weten hoe dit komt. Gisteravond heb ik berkenteerolie op jouw Sem zijn plekken gedaan. Dit moet helpen tegen de schilfers waar hij zo´n jeuk van heeft. Stinken dat spul, dat had ik niet verwacht. Vreselijk. Tot boven kon je het ruiken dus hebben wij met het raam open geslapen en de deur dicht. Ook vanmorgen was die stank er nog. Zelfs de kleren roken ernaar. Ik was met A naar de BSO in Bergen en ik rook steeds die geur. Mijn jas had die geur helemaal opgenomen. Had J de opdracht gegeven om spullen buiten te hangen en papa heeft Sem in bad gedaan om dat stinkspul er af te wassen. Want dit was geen harden. Maar ja hij heeft natuurlijk overal aan staan beuken dus we krijgen het nog niet helemaal uit de kamer maar het is al een stuk minder. Dit gebruiken we dus nooit en nooit meer. Ontzettend wat een stank. Ook zijn slaapkleed zit er onder dus die hangt nog buiten maar die gaat morgen eerst in de wasmachine. Wat een stunt he. J is vandaag naar zijn vriendinnetje, zij moet vanavond turnen en de jongens zijn mee om te kijken. Ze willen ook belangstelling tonen in de sport van de meiden. Ik denk dat hij het heimelijk ook nog wel leuk vind. Papa gaat hem straks ophalen en maar hopen dat ze niet weer stil komen te staan op de A7. Vanmiddag is ook de buurman van nr 8 gecremeerd. Wij zijn niet geweest. Misschien niet goed van ons, maar na wat er allemaal gebeurd is kan ik dat niet opbrengen. Ze hebben met jouw overlijden nooit maar dan ook nooit enige belangstelling getoond. Zelfs niet een kaartje, niet een woordje. Nou dan hoeven ze van mij ook niets te verwachten. Wel hebben we een kaartje door de bus gedaan. Een beetje medeleven en meer ook niet. Vannacht zal het voor het laatst vriezen en morgen wordt er dooi verwacht en wat sneeuw. Ik hoop dat er niet zoveel meer komt, vriezen vind ik prima maar die sneeuw maakt zo´n troep. Het is wel een mooi gezicht natuurlijk. Gelukkig gaat het met mijn pijntjes en stijfheid goed. Deze val is gelukkig met een sisser afgelopen. De ziekenhuizen hebben het de afgelopen week erg druk gehad met botbreuken en met mij had het ook erger gekund, maar gelukkig niet. Afkloppen maar. Nou meisje ik stop maar niet voordat ik je mijn kussen, knuffels en smakkerds gegeven heb. Doe beppe en oma de hartelijke groeten van ons en knuffel ze maar lekker. doeg doeg lieve schat, doeg doeg kanjers, doeg doeg lieve Fietepiet, doeg doeg, tot ooit.

        Mama -
        11 februari 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1165   |   niet OK
        Hallo Lieve schat.                                                                                                                                                                                                                   Koud Koud dat het was op Texel. We waren mooi op tijd bij de boot. Tijdens de overtocht hebben ze ook opnames gemaakt. Aan de zijkant en op de voorkant. Daar waar jij ook altijd graag stond, en koud dat het was. Maar voor jou hebben we alles over. Het was een prachtig gezicht op de Waddenzee, vooral dicht tegen Texel aan. Het lag vol met ijs en de Wagenmaker stampte door het ijs. Prachtig mooi, hopen dat er een stukje van op tv komt. Daarna door naar de Krimweg. Voor we daar kwamen kwam er eerst Ron, de cameraman, bij ons in de auto. Hij maakte opnames in de auto, weer een ervaring rijker. Op de Krimweg aangekomen moesten we wel drie keer opnieuw komen aanrijden omdat papa net iets te ver of net iets te kort bij jouw paaltje stopte. Daarna hebben ze opnames gemaakt dat we bij het paaltje stonden en we zijn zelfs het weiland in gelopen naar de plek waar jij gelegen moet hebben. Dat vond ik een raar gevoel daar zo te staan. Heb niet gehuild maar ik voelde me wel vreemd, die film in mijn hoofd is denk ik te mooi, ik denk dat de werkelijkheid veel erger is dan ik door heb. Soms moesten we even iets opnieuw opnemen omdat er iemand langs liep of dat het geluid niet goed was. We zijn later naar Paal 28 gereden en daar naar het strand gegaan. Daar was het een puinhoop, want ze zijn het strand aan het opspuiten, dus grote buizen en bulten. Het is niet meer het strand waar jij zo van hield. Maar we hebben toch langs de waterlijn gelopen. En koud dat het daar was, maar we lieten ons niet kennen. Dit waren de laatste opnames. Toen gauw naar Paal 28 om warme koffie, daar hebben we nog even heerlijk gezeten met de tv ploeg. Deze nam later afscheid omdat ze in de Kop van Noord Holland nog wat bermmonumentjes wilden opnemen. Ze vonden jouw monumentje echt mooi en integer. Wij zijn nog in Paal 28 gebleven en hebben daar iets gegeten en met Y gesproken. Trouwens je baas daar is er niet meer. Hij is terug naar Griekenland en het huwelijk tussen Y en S is ontbonden. Y heeft een ware metamorfose ondergaan, je kent haar bijna niet terug. Vanaf Paal 28 zijn we naar de bierbrouwerij gegaan waar een vriend van A werkt. Klinkt raar he dat we juist daar geweest zijn. Wij maar vechten tegen drank in het verkeer en dan toch naar de bierbrouwerij. Maar niet om te drinken hoor. We kregen wel bier mee voor thuis, verschillende soorten. En A heeft weer even kunnen bijkleppen. Toen naar de boot en druk dat het daar was, we snapten er niets van. Op de boot kregen we de reden te horen toen we daar de camera ploeg weer tegen kwamen. Een paar boten konden de haven niet in of uit omdat het water te laag stond. Om 17.00 uur gingen de boten weer varen. De camera ploeg had daar 1½ uur staan wachten, ze durfden ook niet meer weg te gaan omdat ze bang waren dat hun plekje dan bezet zou zijn. Ze baalden als een stekker. Nadat we door het ijs waren geploegd met de boot, wat wederom een prachtig gezicht was, het leek de IJszee wel, hebben we ze niet meer gezien. Het was een prachtige dag, in die zin dat er veel aandacht aan jou is besteed. Nogmaals het was koud maar ik ben blij dat we het gedaan hebben. Nu maar wachten hoe de uitzending is. Er worden in dezelfde uitzending nog twee verhalen verteld. Wij krijgen in ieder geval een prachtige dvd van de opnames. Dit waren onze ervaringen van een dagje Texel voor jou. Nu maar weer hopen dat onze boodschap aankomt bij de mensen en dat ze jouw hand voelen op hun schouder als ze met drank op willen gaan autorijden. Dan hebben wij weer wat bereikt en is jouw sterven niet voor niets geweest. Al had ik je natuurlijk veel liever hier gehad. Daarom nu mijn kussen, knuffels en smakkerds weer voor jullie.                                                                                       doeg doeg lieverd, doeg doeg lieve schat, ik houd van je en ik mis je zo. LOVE YOU.

        Mama -
        11 februari 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1164   |   niet OK
        Hay lieverd,          Straks naar Texel, voor jou. Wij doen ons best om de mensen ervan te overtuigen dat alcohol in het verkeer niet kan. En dan is het zo frustrerend om vanmorgen in het NHD te lezen dat er in de regio Schagen weer veel meer ongelukken veroorzaakt worden door drankgebruik. Het is om moedeloos van te worden maar wij vechten door voor jou. Eénmaal zullen ze het toch wel begrijpen? Hoop het wel. Vertel je zo snel mogelijk hoe het is geweest op Texel. Kusjes, knuffels, en smakkerds voor jou lieverd, beppe en oma.doeg doeg doeg doeg doeg doeg doeg doeg doeg doeg doeg doeg lieve lieve schat.

        Mama -
        10 februari 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1163   |   niet OK
        Heej lieve schat,     Het is alweer een tijdje geleden dat ik het laatste berichtje geschreven heb. Heb weer heel wat om bij te praten. Eerst maar over zaterdagnacht. Papa ging J halen uit Medemblik, op de terugweg hield de Agila er op de A7 mee op. De ANWB erbij en die hebben de auto naar de garage gesleept waar de Peugeot ook nog steeds staat. Gisteren kregen we te horen dat ook het koekblik niet meer te repareren valt. Dat is dus de tweede auto die ons in de steek laat. Iets in de motor is stuk en dat valt bijna niet te repareren. Het kan wel maar dan moet er een nieuwe motor in. Wat moeten we nu, we hebben helemaal geen auto meer. We rijden nu in een leenauto maar dat kan natuurlijk ook niet onbeperkt. We dachten dat we het nu wel eens gehad hadden, maar nee hoor, het gaat maar door. We waren aan het uitrekenen maar de 7 magere jaren zijn nog niet voorbij. Dit jaar nog en dan moet het toch eens beter gaan. Jeetje wat hebben we het de laatste jaren vanaf 2005 voor de kiezen gehad. Met als ergste dieptepunt jouw overlijden. Het is zo niet echt leuk meer. Maar we gaan verder, we knokken om boven te blijven. A is maandag voor het eerst aan het werk gegaan in de medische faculteit van de Vrije Universiteit. Ze werkt daar twee dagen en ze vindt het prachtig werk. Ze maakt de toetsen voor de aankomende artsen, zet ze in de computer en kijkt ze na. Ze was echt lovend over haar werk. Maar A en reizen dat komt niet altijd goed. Belde ze maandagavond op en deelde ons mee dat ze in de verkeerde trein zat. Ze was op weg naar Hilversum. Gelukkig was ze niet de enige, er waren tientallen die in de verkeerde trein zaten. Deze trein vertrok nl. van het perron waar aangegeven werd dat dit de trein naar Hoorn/Enkhuizen was. In Hilversum is ze uitgestapt en met een andere trein weer terug naar Amsterdam. We hebben haar maar van Sloterdijk gehaald anders was ze zo laat thuis gekomen. We gaan nu vragen of A misschien bij Tante T mag slapen van maandag op dinsdag. Dan hoeft ze niet zo te reizen. Misschien is Ome A wel een alternatief. Ik had deze week op school de CITO Eindtoets. Voor onze school was dit nieuw. Wij doen altijd aan de Entree toets eind groep 7. Het was een enorm gestress, de digitale versie deed het voor geen meter. Soms kwamen we erdoor en konden de kinderen die deze versie deden een toets maken. Maar dat was dan niet voor lang, want er kwam steeds te staan Server is too busy, of Server has time out. We hebben zelfs de computers ´s nachts aan laten staan om maar ingelogd te blijven. Maar we hebben nu een mailtje van de CITO gekregen dat de kinderen de toetsen rustig mogen af maken. Dinsdagmiddag hadden we schoolschaatswedstrijden op het ijs bij de Markt, daar waar de Sint altijd aankomt. Het was kouououououd, maar wel gezellig. En ja hoor, waar ik bang voor was gebeurde. Ik ging natuurlijk weer onderuit op het ijs. Volgens mij had ik jou snowboats aan. Deze lagen op zolder, ik denk dat je ze maar 1 of 2 keer hebt aangehad. Het deed me wel wat hoor om deze boats te dragen. A had dezelfde maar dan in een andere kleur. Maar ik kwam behoorlijk hard op het ijs terecht, gelukkig niet op mijn hoofd, maar meer op mijn linkerarm. Die doet dus flink zeer, een dikke elleboog en een zere bovenarm, een blauwe knie, en een zere rechter pols. Weer een aardige opsomming van pijntjes. Maar ik denk dat er niets is gebroken hoor. De volgende dag was ik helemaal stijf en mijn hele lichaam deed en doet nog zeer. J haalt zijn hart op met schaatsen, hij vindt het heerlijk. Vaak zijn ze aan het ijshockeyen. Maar tussendoor moet hij natuurlijk ook nog zijn lessen volgen en stage lopen. Ook hebben we afgelopen week de Elfstedentocht koorts gehad. Jammergenoeg gaat hij niet door. Het ijs is nog niet dik genoeg en het bestuur kan de veiligheid niet garanderen. En geeft ze eens ongelijk. Zondag gaat het alweer dooien en dat had niet gemoeten dan was er een kans geweest. We zien wel, afwachten maar wat er allemaal nog komt. Morgen gaan we naar Texel, voor het vervolg van de uitzending over jou en het bermmonumentje. J gaat niet mee, hij vindt die belangstelling voor hem maar niets. Hij wil jou zo houden zoals hij jou gekend heeft en in zijn gedachten heeft. Maar hij vindt het wel goed dat wij voor jou vechten tegen de drank in het verkeer. A gaat wel mee. Hoe het is gagaan vertel ik je zo gauw mogelijk. Zit nu alleen thuis, trouwens elke avond tegenwoordig. Papa gaat veel mee naar de muziek. Er komen weer een aantal concerten aan. Dus er moet gerepeteerd worden. Ook J speelt als invaller mee met Wijdenes, hij vindt het leuk hoor. Bah wat mis ik jou bij de muziek, of laat jij daar je trompet schallen? Zou je zo graag willen zien, knuffelen, zoenen, horen, aanraken en nog veel meer. Ik mis je zo verschrikkelijk, zou zo graag bij je willen zijn, jij hebt me toch ook nodig. Maar ik heb hier A en J ook nog die mij niet kunnen missen. Maar eenmaal is het zover dat ik voor altijd bij jou blijf en wanneer dat is kunnen we niet zeggen. Maar het komt. Meisje hier komen mijn kussen, knuffels en smakkerds weer voor deze keer. Doe beppe en oma de groeten en geef ze een dikke smakkerd.Doeg meisje, doeg lieve schat, doeg lieverd, doeg lieve lieve Fietepiet. I LOVE YOU.

        Mama -
        9 februari 2012

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.