Heej lieve schat, Het is alweer een tijdje geleden dat ik het laatste berichtje geschreven heb. Heb weer heel wat om bij te praten. Eerst maar over zaterdagnacht. Papa ging J halen uit Medemblik, op de terugweg hield de Agila er op de A7 mee op. De ANWB erbij en die hebben de auto naar de garage gesleept waar de Peugeot ook nog steeds staat. Gisteren kregen we te horen dat ook het koekblik niet meer te repareren valt. Dat is dus de tweede auto die ons in de steek laat. Iets in de motor is stuk en dat valt bijna niet te repareren. Het kan wel maar dan moet er een nieuwe motor in. Wat moeten we nu, we hebben helemaal geen auto meer. We rijden nu in een leenauto maar dat kan natuurlijk ook niet onbeperkt. We dachten dat we het nu wel eens gehad hadden, maar nee hoor, het gaat maar door. We waren aan het uitrekenen maar de 7 magere jaren zijn nog niet voorbij. Dit jaar nog en dan moet het toch eens beter gaan. Jeetje wat hebben we het de laatste jaren vanaf 2005 voor de kiezen gehad. Met als ergste dieptepunt jouw overlijden. Het is zo niet echt leuk meer. Maar we gaan verder, we knokken om boven te blijven. A is maandag voor het eerst aan het werk gegaan in de medische faculteit van de Vrije Universiteit. Ze werkt daar twee dagen en ze vindt het prachtig werk. Ze maakt de toetsen voor de aankomende artsen, zet ze in de computer en kijkt ze na. Ze was echt lovend over haar werk. Maar A en reizen dat komt niet altijd goed. Belde ze maandagavond op en deelde ons mee dat ze in de verkeerde trein zat. Ze was op weg naar Hilversum. Gelukkig was ze niet de enige, er waren tientallen die in de verkeerde trein zaten. Deze trein vertrok nl. van het perron waar aangegeven werd dat dit de trein naar Hoorn/Enkhuizen was. In Hilversum is ze uitgestapt en met een andere trein weer terug naar Amsterdam. We hebben haar maar van Sloterdijk gehaald anders was ze zo laat thuis gekomen. We gaan nu vragen of A misschien bij Tante T mag slapen van maandag op dinsdag. Dan hoeft ze niet zo te reizen. Misschien is Ome A wel een alternatief. Ik had deze week op school de CITO Eindtoets. Voor onze school was dit nieuw. Wij doen altijd aan de Entree toets eind groep 7. Het was een enorm gestress, de digitale versie deed het voor geen meter. Soms kwamen we erdoor en konden de kinderen die deze versie deden een toets maken. Maar dat was dan niet voor lang, want er kwam steeds te staan Server is too busy, of Server has time out. We hebben zelfs de computers ´s nachts aan laten staan om maar ingelogd te blijven. Maar we hebben nu een mailtje van de CITO gekregen dat de kinderen de toetsen rustig mogen af maken. Dinsdagmiddag hadden we schoolschaatswedstrijden op het ijs bij de Markt, daar waar de Sint altijd aankomt. Het was kouououououd, maar wel gezellig. En ja hoor, waar ik bang voor was gebeurde. Ik ging natuurlijk weer onderuit op het ijs. Volgens mij had ik jou snowboats aan. Deze lagen op zolder, ik denk dat je ze maar 1 of 2 keer hebt aangehad. Het deed me wel wat hoor om deze boats te dragen. A had dezelfde maar dan in een andere kleur. Maar ik kwam behoorlijk hard op het ijs terecht, gelukkig niet op mijn hoofd, maar meer op mijn linkerarm. Die doet dus flink zeer, een dikke elleboog en een zere bovenarm, een blauwe knie, en een zere rechter pols. Weer een aardige opsomming van pijntjes. Maar ik denk dat er niets is gebroken hoor. De volgende dag was ik helemaal stijf en mijn hele lichaam deed en doet nog zeer. J haalt zijn hart op met schaatsen, hij vindt het heerlijk. Vaak zijn ze aan het ijshockeyen. Maar tussendoor moet hij natuurlijk ook nog zijn lessen volgen en stage lopen. Ook hebben we afgelopen week de Elfstedentocht koorts gehad. Jammergenoeg gaat hij niet door. Het ijs is nog niet dik genoeg en het bestuur kan de veiligheid niet garanderen. En geeft ze eens ongelijk. Zondag gaat het alweer dooien en dat had niet gemoeten dan was er een kans geweest. We zien wel, afwachten maar wat er allemaal nog komt. Morgen gaan we naar Texel, voor het vervolg van de uitzending over jou en het bermmonumentje. J gaat niet mee, hij vindt die belangstelling voor hem maar niets. Hij wil jou zo houden zoals hij jou gekend heeft en in zijn gedachten heeft. Maar hij vindt het wel goed dat wij voor jou vechten tegen de drank in het verkeer. A gaat wel mee. Hoe het is gagaan vertel ik je zo gauw mogelijk. Zit nu alleen thuis, trouwens elke avond tegenwoordig. Papa gaat veel mee naar de muziek. Er komen weer een aantal concerten aan. Dus er moet gerepeteerd worden. Ook J speelt als invaller mee met Wijdenes, hij vindt het leuk hoor. Bah wat mis ik jou bij de muziek, of laat jij daar je trompet schallen? Zou je zo graag willen zien, knuffelen, zoenen, horen, aanraken en nog veel meer. Ik mis je zo verschrikkelijk, zou zo graag bij je willen zijn, jij hebt me toch ook nodig. Maar ik heb hier A en J ook nog die mij niet kunnen missen. Maar eenmaal is het zover dat ik voor altijd bij jou blijf en wanneer dat is kunnen we niet zeggen. Maar het komt. Meisje hier komen mijn kussen, knuffels en smakkerds weer voor deze keer. Doe beppe en oma de groeten en geef ze een dikke smakkerd.Doeg meisje, doeg lieve schat, doeg lieverd, doeg lieve lieve Fietepiet. I LOVE YOU.