Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Afra Theresia Afira Hof

01-05-199113-07-2008
      Een dronken 20-jarige automobilist, die zijn verantwoordelijkheden niet nam, heeft Afira op de Krimweg op Texel aangereden op het fietspad, gelanceerd en 30 meter verder in het weiland is onze Afira overleden aan haar ernstige verwondingen. De automobilist uit Duitsland reed daarna gewoon door. Is later nog een keer langs komen rijden omdat hij op een doodlopende weg naar het strand reed, is ingereden op mensen die hem wilden laten stoppen en is toen met grote snelheid weggereden. Gelukkig heeft de politie hem naderhand opgepakt. Hij had 6x de toegestane hoeveelheid alcohol in zijn bloed. Hij vond zelf dat hij nog redelijk in staat was om te rijden. Hoever reikt je verstand??????????

      Overige informatie
      Jouw 17 mooie jaren waren véél te kort.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1142   |   niet OK
        Haaaay lieve schat,

        Deze dag was eigenlijk een kopie van gisteren. Vanochtend ging de wekker al om 7.45 uur, en we hoorden met het interview op Radio Noord-Holland. Alleen kwamen we er halverwege in. Maar dat gaf niet want toen we van bed kwamen hebben we het opgezocht op de com en metéén gekopieerd. Tussen de middag was het nog een keer voor de radio. Het ging allemaal over jou. Het was een mooie uitzending. J was vandaag met zijn vrienden naar de ijsbaan in Hoorn en heeft daar lekker geschaatst. Hij is vanmorgen om 10.00 uur weggegaan en was vanavond tegen 23.00 uur weer thuis. Papa heeft hem om 19.00 uur van de bus gehaald in Abbekerk want hij moest wel weer toeteren met West-Frisia. En natuurlijk zijn we vanmiddag bij je geweest, we hebben de lantaarn weer mee naar huis genomen want hij was helemaal zwart geblakerd. Dit komt omdat het behoorlijk waait en dan gaat de vlam wakkeren. We gaan hem eerst maar eens goed schoonmaken. De andere kaarsen stonden nog mooi te branden en ook het kerstboompje stond er nog prachtig bij. We hebben een tijdje bij je gestaan, papa en ik, allebei met onze eigen gedachten. Ik merk nu dat zo´n uitzending, op tv of radio, er toch wel inhakt. Ben er vanavond op de com ook weer erg mee bezig geweest. Heb weer dingen opgezocht, overal gekeken en verhalen gelezen van andere mensen die een kind zijn verloren. En dan lees je veel herkenning. Verder zijn we nog steeds aan het zoeken naar een auto, althans ome H. Die vindt dit hartstikke leuk om te doen. Morgen hoor je weer verder. Nu mijn kussen, smakkerds en knuffels weer.

        Doeg lieverd, doeg lieve schat. Doe je de groeten aan beppe en oms. LOVE.

        Mama -
        28 december 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1141   |   niet OK
        Hallo lieve schat.

        Ben alleen thuis, J is naar z´n vrienden in Opperdoes en papa en A zijn naar opa. Vandaag zijn we naar een andere auto wezen kijken, maar of dit de auto is die we willen weten we nog niet. Ome H is ook druk mee aan het zoeken en we hebben nog wel de tijd. En ja verder hebben we niet veel gedaan. Natuurlijk zijn we bij je geweest en hebben we de uitgebrande kaarsjes vervangen door nieuwe. Lieverd we denken aan je en je bent steeds in onze gedachten. Hier mijn kussen, knuffels en smakkerds. Tot morgen.

        doeg lieverd, doeg lieve schat, doeg meisje, doeg lieve Afira, doeg doeg.

        Mama -
        27 december 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1140   |   niet OK
        Heej kleine puk van me,

        Het is bijna middernacht en dan zijn de Kerstdagen weer voorbij. We zijn ze doorgekomen, achteraf zijn het maar gewone dagen. Vandaag zijn we naar Texel geweest. A en J waren in beste stemming, we hebben wat afgelachen. Als we op Texel aankomen rijden we altijd eerst richting Krimweg, altijd naar jouw plekje. Onze verbazing was groot toen we zagen dat het hek was weggehaald. Het beroemde hek waar jouw fiets in hing, helemaal in de kreukels. Er staan nu wel paaltjes maar met twee draden en stuk van jouw mooie meerpaal af. Het oude paaltje hebben ze laten staan. De knuffels die in het oude hek hingen hadden ze keurig bij het paaltje neergezet. We hebben eerst maar eens wat opgeruimd. Dingen die kapot waren gegaan door weer en wind hebben we meegenomen. Zo ook de grote beer die er altijd boven op zat, we gaan hem uitwassen en dan komt hij weer terug. Deze beer heeft er al bijna twee en een half jaar gezeten. Ook heb ik een waxinelichtje in de lantaarn gedaan, hij bleef branden. Het ziet er nu allemaal heel anders uit. Dat komt omdat de boer, die ook jou geholpen heeft, het land niet meer pacht. Staatsbosbeheer is daar op de Krimweg aardig bezig. Wat er allemaal gebeurd weet ik niet, maar dat komt wel. Toen op naar Paal 28 te koffie drinken, we worden daar altijd hartelijk behandeld. We hebben daar wel gelachen. Natuurlijk hebben we daar ook wat gegeten en we hebben met I gepraat. Jeetje wat is die veranderd, je kent ze bijna niet meer terug. Ze heeft een behoorlijke investering in zichzelf gedaan. Ook hebben wij het gevoel dat er iets aan de hand is maar weten niet precies wat. Maar misschien slaan wij de plank wel helemaal mis. Ook zijn we nog even lekker naar het strand geweest. Lekker uitwaaien en de hondjes konden even naar hartelust rennen en dollen. Het waaide wel stevig. Maar het was lekker om even de wind om je oren te voelen. Daarna zijn we naar De Koog gereden, maar daar was echt helemaal niets. Het was daar echt ongezellig, er waren behoorlijk wat gelegenheden dicht en ook Het Biervat was dicht. A had er zo graag even wat willen drinken maar helaas. Toen hebben we maar besloten om naar huis te gaan, want wat moeten we er dan nog. Waren we weer op tijd thuis. Onderweg hebben we nog wat gegeten in het restaurant waar jij wel vaker gegeten hebt. Thuis hebben we nog gezellig een film voor tv gezien, terwijl J op de com naar de laatste HP film heeft gekeken omdat hij de film voor tv niet echt leuk vond. Ik denk dat dit het wel weer was voor vandaag. Rest mij nog jou mijn knuffels, kussen en smakkerds te sturen. O wat zou ik jou nog graag even in mijn armen willen nemen, het besef dat dit nooit meer kan zal altijd pijn blijven doen.

        Doeg lieverd van me, doeg lieve schat, doeg kanjer van ons, Doei doei doei

        Mama -
        27 december 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1139   |   niet OK
        Haay lieverd,

        Eerste Kerstdag vandaag. Het gevoel van Kerst is ver te zoeken. We waren gezellig met z´n vieren thuis, maar het lijkt gewoon een zondag. Wat me vanmorgen wel opviel dat J opeens met usb stickies aan kwam zetten waar alle foto´s van jou op stonden, hebben we samen de foto´s bekeken. Ook de laatste foto´s van jou. Jeetje wat deed dat zeer. Kun je zien hoe hij jou ook zo mist. Vanmiddag zijn we natuurlijk bij je geweest. Eén van de kaarsen was uitgewaaid en die hebben we vlug weer aangestoken. Ook heb ik de lantaarn er bijgezet. We hebben een poosje bij je gestaan, stil en in eigen gedachten. Morgen gaan we naar Texel, daar ben je ook dicht bij ons. Hoef je niet te vertellen waar we naar toe gaan. Er is maar één plek waar ik perséé naar toe wil. Wat we verder gaan doen zien we wel. Verder hebben we vandaag lekker bankgehangen en films gekeken. Ook hebben we toch wel lekker gegeten. Maak het vanavond niet zo laat omdat we morgen toch op tijd naar de boot willen. Ik denk dat we ook even lekker op het strand gaan wandelen want ik voel me nu net een michelanpoppetje. Dus meisje, hier komen mijn kerstknuffels, kussen en smakkerds weer. Ook voor oma en beppe.
        Schiet me net weer een herinnering te boven. Misschien heb ik het je al eerder geschreven maar weet je nog die Kerst dat je met Th in de Noorderkerk van Hoorn moest spelen. Wij ´s morgens vroeg eruit om op tijd te zijn. We moesten Th ook nog ophalen. Bij Twisk zeg jij ineens in de auto wat we eigenlijk aan het doen waren. Ik zei dat je moest spelen in de kerk en wat was jouw antwoord, o lieve hemel ik ben mijn trompet vergeten. Dit zal ik nooit meer vergeten. Je hebt toen op de oude trompet van Th gespeeld. Naderhand zei je ook nog dat je je schaamde voor het trompetspel van Th. Tja dat zijn herinneringen aan jou geworden. En zo zijn er nog veel en veel meer. En we koesteren deze. Meisje we houden van je.

        Doeg lieverd, doeg lieve schat, doeg lieve Afira, tot morgen schat. XXXXXXX

        Mama -
        25 december 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1138   |   niet OK
        Lieve Fietje,

        Het is een paar minuten over twaalf in de Kerstnacht. Zit hier alleen met op de achtergrond de t.v aan met een kerstnachtdienst. Papa is J aan het halen uit Opperdoes, waar hij gezellig heeft gezeten met zijn vrienden. Vanmiddag hebben we hem daar gebracht en wij zijn naar jou gegaan. Het kerstboompje staat nu mooi bij jou. Ook mama´s collega L had een mooi kerststukje bij je gebracht. Een teken dat ze nog veel aan je denken. Ik zit hier met een gevoel van niet prettig vinden. Zag zonet voor de tv iemand trompet spelen en dan steekt het me wel altijd. Een gevoel van onmacht scheurt dan weer door mijn lichaam en de tranen vechten weer van wie er het eerst over mijn wangen mag rollen. Meisje wat word je op zulke dagen gemist hier. Voor ons hebben de Kerstdagen een zwart randje gekregen. Het is niet meer zoals vroeger. We moeten ons er maar weer door heen worstelen. Tweede Kerstdag gaan we denk ik naar Texel, ook daar even heel dicht bij je zijn. Even herdenken hoe jij daar in het weiland gevochten hebt voor je leven. Weet niet hoelang we blijven op Texel, maar we gaan vast wel even naar het strand en Paal 28. Zal weer blij zijn als deze dagen weer voorbij zijn. En dan weer op naar oud en nieuw. Ook van die vervelende dagen. Maar we komen er niet onderuit, het leven gaat door en de tijd gaat zo snel. Maar vergeten zullen wij je nooit. Stuur je nu mijn kerstknuffels, kussen en smakkerds weer. Ik stuur er extra voor oma en beppe want die worden deze dagen ook gemist. Opa mist oma ook zo erg.

        Doeg mijn lieve meisje, doeg lieve Afira, doeg lieve ukkepuk, Doei doei XXX

        Mama -
        25 december 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1137   |   niet OK
        Heej lieve puk van me,

        Het is vrijdagavond 22.46 uur. A is aan het douchen en J is in de voetbalkantine, ze hadden met de selectie een zaaltoernooi en daarna feest. Papa haalt hem om een uur of half 1 weer op. Vandaag heb ik eerst gewerkt, jeempie wat waren de kinderen druk. We hebben eerst samen ontbeten, toen de boel opgeruimd en een paar filmpjes bekeken via you/tube. Vanmiddag was ik lekker vrij. We hebben de leenauto ook maar weer teruggebracht, want ik heb hem nu niet meer nodig. Is wel handig hoor maar we kunnen het nu wel af met ons koekblik, zoals jij de Agila noemde. Vanavond zijn papa en ik even naar de Boet geweest en we hebben een echt klein kerstboompje voor je gekocht en balletjes in de kleuren blauw, geel-goud, en een zachtgroene ketting. Heb boompje heeft een vreemde vorm, maar wij vonden hem prachtig. Ook jij vond altijd een vreemde kerstboom mooi. Morgen zetten we hem bij je neer, samen met een mooie pot hyacinthen. Ook gaat er een sneeuwman mee waarin een kaarsje kan branden. Deze hadden we vorig jaar al, maar hij is thuis blijven staan vanwege het slechte weer toen. Het is een prachtige sneeuwman. Dan fleurt het daar allemaal weer een beetje op. Vanmiddag was ik bij je en had een waxinelichtje aangestoken in een potje. Ik zei nog tegen je dat het mooi bleef branden omdat het behoorlijk waaide en het begon te motregenen. En wat denk je, mijn woorden waren nog niet mijn mond uit of een rukwind blies het vlammetje zomaar uit, en wat zo mooi was dat er heel eigenwijs een sliertje rook omhoog steeg het potje op. Ik heb er met verbazing naar staan kijken en volgens mij had ik nog een glimlach ook op mijn gezicht. Ik heb het kaarsje maar niet meer aangestoken want ik dacht dat het zo weer uitgeblazen zou worden. Wat we morgen gaan doen weet ik nog niet, eerst maar eens uitslapen denk en dan zien we wel. Morgenavond is het Kerstavond, weet nog niet of we ergens heen gaan. Lekker thuisblijven denk en voor de tv maar kijken naar een kerstnachtdienst. Vroeger gingen we altijd naar de kerstnachtdienst. Toen papa nog bij het mannenkoor zong gingen we altijd mee. Jullie vonden het zingen niet echt het je van het, maar de kaarsjes vonden jullie prachtig. Later speelde je met Tavenu mee in de Kerstnachtdienst. Ik mis dat nu wel. Natuurlijk kunnen we naar de nachtdienst gaan, maar het is nu zo anders. A heeft ook geen zin, maar die heeft al zoveel keer de kerstliedjes gespeeld, ze heeft er even genoeg van. En ja J, nou die gaat toch niet mee. Ga zo maar naar bed, A komt net beneden en wil ook wel naar bed. Ze weet zich even geen raad met haar vrije tijd. Vanavond was wel Ch bij haar. Jij kent ze ook wel, want ze staat nog op de foto op jouw hyves samen met jou. Ze hebt er even toegetakeld met snor en tanden geloof ik. Gelukkig vond en vind ze deze foto niet erg, ze kan er wel om lachen. Meisje ik zeg je welterusten, hier zijn mijn knuffels, kussen en smakkerds weer. Doe iederéén de groeten maar van ons.

        Doeg meisje, doeg lieverd, doeg lieve schat. Voor altijd in en op mijn hart.

        Mama -
        23 december 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1136   |   niet OK
        Heej lieve Fietepiet,

        Wat heerlijk zo´n nieuwe computer, jij zou je er weer helemaal op uit leven. We moeten nu alleen de foto´s nog overzetten op. Jouw foto´s staan allemaal op stickies zodat we die niet kwijt kunnen raken. Vandaag had ik vrij en moet morgen nog een ochtendje werken omdat ik geruild heb met mijn duo maatje. Zij heeft maandagmiddag voor mij gewerkt toen hier die journalisten van radio NH was. Is wel leuk hoor morgen werken. Eerst met de kinderen eten op school, dan de klas opruimen en dan dvd kijken. ´s Middags zijn we vrij. Dan even een kerststuk bij jou brengen en diverse kaarsen aansteken. Papa heeft er al veel gekocht. Ook bij jou zal het licht schijnen. A heeft nu een kerstconcert met Wijdenes in Oosterleek en papa is met haar mee. Ik kon n iet mee omdat wij vanavond kerstfeest hadden van school. Na deze dienst stond ik nog te praten met sommige mensen en die misten het trompetgeschal. Ik zei dat zullen jullie nooit meer horen van mijn kinderen. Dit vonden ze erg jammer. Wat klonk het altijd mooi. Ik weet nog dat er een mevrouw kwam toen jullie daar stonden te spelen. Ze vertelde dat ze de hond aan het uitlaten was en dat ze de trompetten hoorde spelen. Ze vond dit zo mooi dat ze kwam kijken waar dit vandaan kwam. Ze vertelde toen dat het zo mooi helder klonk in de vrieskou. Ik weet ook nog dat jij ijs en ijskoude handen had en dat ik ze nog gewarmd heb met mijn warme handen. Het is wel mooi om te weten dat mensen dit nu missen. Jullie stonden daar met z´n drieën zo mooi te spelen. Heb er nog foto´s van. A en papa zullen zo wel thuis komen denk, en dan gaan we maar weer eens naar bed. Elke avond zeg ik nog welterusten tegen je. Je foto hangt aan de muur en elke avond praat ik daar even tegen. O ja, voor ik het vergeet, je vriendinnen van BAMM waren ook weer bij je geweest. Ze vergeten je niet, ook zij missen je heel erg. Ze hebben er weer een prachtige kaart neergelegd met een tekst erop. Ook bij hen leef je voort in hun gedachten. Nou meisje ik ga weer eindigen, maar niet voordat ik je mijn kussen, knuffels en smakkerds weer heb gestuurd. Vergeet niet om beppe en oma er ook te geven, ook zij hebben deze verdiend. Maar ik weet uit ervaring dat je dit niet vergeet omdat je ook zoveel om hen gaf. Ze was gek met ze, nu zijn ze bij jou en wij missen hen ook.

        Doeg lieve schat, ik denk aan je, doeg lieverd, doet Fietje, doeg meisje.

        Mama -
        22 december 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1135   |   niet OK
        Lieve Afira,

        Ja, ik weet het. Het is alweer een mooi tijdje geleden. Ik schaam me dus weer diep. Maar ik weet soms niet meer wat ik moet schrijven omdat het altijd hetzelfde is. Ik weet er nog steeds niet mee om te gaan dat jij niet meer in mijn leven bent. Hoe komt dat toch, je had dus blijkbaar toch meer invloed op mij dan ik gedacht had. Ik merk dat nu pas, nu jij er niet meer bent. Al meer dan 3 jaar loop ik rond met de vraag Waarom jij. Nooit zal ik hier antwoord op krijgen. Ik weet dat ik niet de enige ben met deze vraag. Waarom moest nu zo´n mooi jong en fris meisje de dupe worden van iemand die zo onverantwoordelijk was? Ik weet het niet en dat zal ik me mijn hele leven af blijven vragen. Wat ik wel weet dat ik geen druppel drink als ik moet rijden en wie dat wel doet en ik zie het, die zal ik dan eens een foto van jou laten zien en hem of haar vertellen wat er met jou is gebeurd. Dat is het enige wat ik nog kan doen, samen met hier de kaarsjes voor je aan steken en jou in mijn hart bewaren. Zo blijf ik aan jou denken.

        Dag lieve, lieve Afira, rust zacht.

        jeweetwelwie -
        21 december 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1134   |   niet OK
        Lieve Fietje,

        Daar zit ik dan, achter de nieuwe p.c. De oude was prehistorisch, en de andere waarop jij zoveel gezeten hebt heeft het ook begeven. En ja je weet we kunnen tegenwoordig niet meer zonder computer. J kan zijn huiswerk erop maken, veel communicatie gaat via e-mail. Maar daar hoef ik jou niets over te vertellen. Jij was degene die hier veel van de com af wist. Maar J en A zijn ook meegegroeid en ook zij kunnen zich uitstekend redden. Ik zit hier wel met enige weemoed. Alle veranderingen die er zijn sinds jij er niet meer bent doen van binnen zeer, tenminste bij mij. Jij mag dit niet meer meemaken, maar ik weet ook dat het leven doorgaat. Ik wil zo graag dat je alles nog meekrijgt. Ik kan me er niet los van maken en of ik dit wil? Ik weet het niet. Had zonet in de auto, toen ik naar huis reed, weer een enorme huilbui. Dan rijd ik langs de begraafplaats, wetend dat jij daar ligt, en dan voel ik me zo machteloos en er bekruipt me dan een gevoel van een soort woede. Nog veel te vaak lees en hoor je nog dat er toch nog mensen zijn die met behoorlijk veel drank in hun lijf, dronken of aangeschoten in hun auto gaan rijden. Met soms alle gevolgen van dien. Leren de mensen dan nooit of willen ze dit niet. Is de drank dan belangrijker dan een mensenleven? Je zou het bijna geloven. Maar ik blijf bij mijn belofte, ik grijp elke kans aan om duidelijk te maken wat jou is overkomen en wat de gevolgen kunnen zijn, als je met drank op gaat rijden. Het overkomt mij niet, denken velen, totdat het hen wel overkomt en dan hebben ze zo´n spijt, maar dan is het al te laat. Ik blijf voor je vechten lieve schat. Dat is denk ik het doel van mijn leven na dit vreselijke gebeuren. En papa, A en J zijn het helemaal met me eens. Gisteren heb ik met een journaliste op jouw kamer gestaan, ze kreeg het kippenvel. Daar hebben we een deel van het interview opgenomen dat voor Radio Noord-Holland wordt uitgezonden. Het is zo´n vreselijke gedachte, jou nooit meer lekker slapend in dat bed te zien.
        Ik word zo typend al wat rustiger in mijn lijf. Dat komt omdat ik vind dat ik nu dicht bij je ben. Toen ik zonet huilend thuis kwam heb ik eerst de kaarsen aangestoken, eentje bij je spulletjes en foto en een grote die op tafel staan. En ja toen snel op de nieuwe com. A en J zijn er niet, dus kan ik er nu mooi op. Eten doe ik straks wel. J is in het zwembad en A is in Badhoevedorp bij het KLM orkest. Dus lekker alleen thuis tot een uur of 9. Gisteravond had J een kerstconcert met West-Frisia, en wat ik eigenlijk nooit doe dat is dat ik niet geweest ben. Was met A naar Alkmaar, om bij de Media markt te kijken naar een nieuwe com, maar daar waren we niet geslaagd. Papa was met J mee, en hij vond het niet een geweldig concert. J kwam nog wel met een bos tulpen thuis, deze willen we eigenlijk bij jou brengen maar we wachten even het weer af want dat is zo onstabiel. Soms moet ik ´s morgens krabben en dan weer niet. In sommige delen van het land valt sneeuw, maar bij ons weer niet. Dan is er weer storm, hagel en onweer. Het is allemaal maar niets. Voel me nu helemaal leeg, het is goed om weer eens goed uit te huilen. Een teken dat ik je zo heel, heel erg mis. Ik kan er nog steeds niet bij, het is allemaal nog steeds zo onwerkelijk. Ik kan jou nooit meer een kus brengen, nooit meer knuffelen, nooit meer vasthouden en dat allemaal is zo verschrikkelijk. Nu moet ik je mijn knuffels, kussen en dikke smakkerds op deze manier sturen. En waarheen ik ze stuur weet ik niet, maar ik hoop dat ze aankomen en dat je dit leest. Tot de volgende keer lieve schat.

        Doeg meisje, doeg mijn lieverd, voor altijd in mijn hart, rust zacht Fiet.

        Mama -
        20 december 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1133   |   niet OK
        Lieve Afira, we hebben enkele kaarsjes ontstoken voor jou en jouw familie,zodat het wat licht brengt in de donkere dagen voor kerst, en dat ze toch enigsinds kunnen genieten van de feestdagen.
        Lieve groetjes van ons,ouders van *Claudia Aarts*

        Leo -
        19 december 2011

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.