Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Afra Theresia Afira Hof

01-05-199113-07-2008
      Een dronken 20-jarige automobilist, die zijn verantwoordelijkheden niet nam, heeft Afira op de Krimweg op Texel aangereden op het fietspad, gelanceerd en 30 meter verder in het weiland is onze Afira overleden aan haar ernstige verwondingen. De automobilist uit Duitsland reed daarna gewoon door. Is later nog een keer langs komen rijden omdat hij op een doodlopende weg naar het strand reed, is ingereden op mensen die hem wilden laten stoppen en is toen met grote snelheid weggereden. Gelukkig heeft de politie hem naderhand opgepakt. Hij had 6x de toegestane hoeveelheid alcohol in zijn bloed. Hij vond zelf dat hij nog redelijk in staat was om te rijden. Hoever reikt je verstand??????????

      Overige informatie
      Jouw 17 mooie jaren waren véél te kort.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1103   |   niet OK
        Lieve lieve Afira.

        Ik mis je, Ik mis je, Ik mis je, Ik mis je, Ik mis je, Ik mis je, Ik mis je.

        Dit kan ik wel ontelbare keren schrijven. Ik voel me rot en ik zou willen dat je bij me was. Nu praat ik tegen je maar er komt geen antwoord terug. Ik wilde dat het weer zo was als vroeger.

        Dag lieve Afira, rust zacht meisje.

        jeweetwelwie -
        20 oktober 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1102   |   niet OK
        Lieve Fietepiet.

        Ik vond een gedichtje wat erg past bij mijn gevoel.
        Soms héél even.

        Soms héél even
        bekruipt mij het gevoel,
        dat mensen mij niet snappen hoe ik me voel.
        Voor de buitenwereld ben ik iemand die loopt te stralen
        maar niemand ziet hoe ik loop te dwalen.
        Te dwalen in emoties, gevoelens van vreugde en verdriet,
        de vreugde laat ik zien, maar het verdriet nee doe maar niet.
        Dus oordeel niet te snel over iemands vreugde of verdriet
        soms is de waarheid anders dan je aan de buitenkant ziet.

        Zo voel ik het soms héél even.
        Doeg lieve schat, ik mis je zo héél erg véél. Tot ooit.

        Mama -
        19 oktober 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1101   |   niet OK
        Hallo meissie,

        Om te kunnen schrijven ben ik vanmorgen met A en J naar school gegaan. Ook zij moesten dingen doen op de com dus is het gemakkelijker om in mijn klas te gaan zitten. Ook moest ik mijn mail nakijken. Gisteren heb ik voor loodgieter gespeeld thuis, het water kwam via de wasbak de keuken in. Het borrelde zomaar omhoog. Vies prutwater kwam naar boven. Papa heeft er een fles ontstopper ingegooid en wat gebeurde er, de afvoer is weer helemaal open. Dus dat ook weer opgelost. Dan het lekken van de afvoer van de wasmachine, ook dit was weer erg leuk. Wat bleek, de zeef zat helemaal vol, dus deze gauw schoongemaakt en nu maar kijken of dit het euvel was. Wat een toestand op 1 dag. Later ben ik met A naar Den Helder geweest, ze had daar nog een afspraak met het UWV omtrent haar uitkering en omdat ze geen werk meer heeft. Ze is druk aan solliciteren, maar altijd is ze te jong of te weinig ervaring. Maar de aanhouder wint. Nog later zijn we naar Badhoevedorp gegaan om te toeteren bij de KLM. Op de terugweg J opgehaald uit Opperdoes en toen gauw naar huis. Vanmorgen is J al naar zwembad De Terp geweest voor een gesprek. Hij mag daar komen stage lopen voor zijn school. Gelukkig, dat is weer een zorg minder. Papa heeft het naar zijn zin op zijn nieuwe werk. Vandaag moet hij alles alleen doen, nu maar hopen dat het goed gaat. Maar dat zal wel. Buiten is het hopeloos weer. Dan is het weer droog en dan gieren de hagelstenen je om het hoofd, niks aan en het is ook nog koud. We gaan zo naar huis, J moet vanavond ook weer toeteren bij West Frisia, misschien zit ik hier dan vanavond ook weer. Morgen ga ik met een lotgenoot naar Mierlo, daar woont ook een lotgenoot die een zoon verloren is bij een éénzijdig ongeluk. We kunnen het goed metelkaar vinden en we snappen elkaar ook heel erg goed. We voelen allemaal hetzelfde. Het doet goed om met deze lotgenoten om te gaan. Voor nu weet ik niet meer wat ik moet schrijven, maar als er weer wat is dan weet je het dan schrijf ik het zo snel mogelijk. Dus nu eerst maar weer mijn kussen, knuffels en smakkerds. Voor jou, beppe en oma, want jullie gemis doet ontzettend zeer.

        doeg mijn lieve meisje, doeg lieverd, doeg lieve Fietepiet, doeg Afira. XXXX

        Mama -
        19 oktober 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1100   |   niet OK
        Heej lieve schat,

        Na een paar dagen niet geschreven te hebben eindelijk weer een bericht. Het is nu herfst vakantie en ik ben speciaal naar school gegaan met A om de mailtjes te checken maar ook om jou te schrijven. We waren bij vrijdag gebleven. Lekker thuis gebleven en 's avonds naar het NHJFO met J. A speelde niet mee omdat ze toch niet meedeed met het concert, ze had haar muziek aan de invalster gegeven. Zaterdag ging papa A heel vroeg wegbrengen naar Heiloo. Vanuit daar kon ze met nog iemand meerijden met de dirigent naar Nunspeet voor het KLM repetitie weekend. Toen papa terug was zijn we naar het voetbalveld in Opperdoes gegaan omdat J moest fluiten. Hij viel in voor een andere jongen die op zijn manier tot 12 uur moest werken. Wat schetst onze verbazing dat hij voor 11.00 uur de kantine inliep, zijn verklaring dat hij klaar was met werken. Omdat J tot 11.45 uur moest fluiten liep hij de warming-up van het 2de mis en stond dus niet in de basis. Dit was balen natuurlijk. De jongen die eigenlijk moest fluiten stond wel de hele wedstrijd in het veld. J kwam er in de 2de helft in en het mooie was toen J er nog maar net in stond vielen de doelpunten. Ze wonnen met 2-1. J heeft de tijd dat hij mee mocht spelen goed benut en voetbalde voor 2. Ook de coach vond het niet kloppen dat J niet in de basis stond en heeft die jongen er ook op aan gesproken, hij vond het na die tijd ook wel lullig van zichzelf. Als jij erbij geweest was had je er vast iets van gezegd. Na de wedstrijd van J hebben we nog gekeken bij het 1ste. J was inmiddels naar zijn vrienden gegaan. We hebben hem 's avonds weer opgehaald. Zondagmiddag zijn we naar Wervershoof gegaan omdat daar het concert van het NHJFO was. Ze hebben goed gespeeld, de recensies waren lovend. De zaal was moeilijk om te spelen. Wat zou het wat zijn geweest, jullie alle drie bij het NHJFO. Maar helaas mocht dit niet zo zijn. Later in de middag hebben we A opgehaald uit Hoorn en de jongen die meereed weer thuis gebracht in AnnaPaulowna. En 's avonds J weer opgehaald uit Opperdoes die weer bij zijn vrienden was. Ook het meisje was er weer en ze had spijt dat ze J aan de kant had gezet. Ja je raadt het al: het is weer aan. Hahahaha. Vandaag ben ik met A naar het ziekenhuis geweest voor haar litteken aan de enkel. Ze hebben er weer vloeistof ingespoten. Het deed aanzienlijk meer pijn dan de eerste keer. Papa is vandaag aan het werk gegaan bij zijn nieuwe werkgever. Heb hem net even gesproken en hij vond het erg leuk. Hij is blij dat hij weer werk heeft. J is te zwemmen met zijn vriendenkring. Ja hij moet toch wat in de vakantie. Laat hem maar lekker. Nou meisje ik denk dat ik alles zo'n beetje heb verteld. Zal proberen deze week nog weer te schrijven. Als J moet trainen en toeteren waarschijnlijk. Maar onthoudt dit maar goed, vergeten doe ik je never nooit niet. Gisteravond moest ik plotseling weer huilen toen ik een foto zag waarop je een jaar of drie was. Zo'n mooi koppie, wie had toen kunnen weten wat ons boven het hoofd hing????? Niemand. Nu stuur ik je mijn kussen, knuffels en smakkerds maar weer. Zo metéén komen we nog even langs. Het wordt tijd dat de bloemen weggegooid worden en dat er weer nieuwe gezet worden.

        Doeg meiske, doeg lieverd, doeg lieve lieve Afira. We missen je zo erg. XXXX

        Mama -
        17 oktober 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1099   |   niet OK
        Hallo lieve schat,

        Het is donderdagavond en ik zit hier in mijn klas. J is weer te trainen en A is naar Wijdenes met papa. Moet wachten totdat zij klaar zijn want we hebben nu maar 1 auto. De grote staat nog in de garage en is morgen weer rijklaar. Heugelijk nieuws: A moest vandaag theorie examen doen voor haar rijden en wat denk je in 1 keer geslaagd. Ze was super blij en wij natuurlijk ook. Nu nog het rijgedeelte. Blij dat ze eindelijk zover is om het te gaan leren. Ze durft nu in ieder geval. Jammer dat jij er niet meer bij kan zijn. Want jullie zouden met zijn tweeën gaan lessen, je zou er voor gaan sparen. Maar nee hoor, niets van dat alles. Iemand die zo stoer was om met drank op te gaan rijden moest roet in het eten gooien en jouw en ons leven verwoesten. Vandaag niet echt veel gedaan, voelde me niet echt honderd procent. Mijn rug tussen de schouderbladen doet zeer en heb geregeld prikkels in mijn linkerarm en vingers. Ja het is die nekhernia, die nu weer behoorlijk opspeelt. Kan geen onverwachte bewegingen doen met mijn schouder en arm. Morgen weer NHJFO voor A en J en zaterdag gaat A weer naar Nunspeet voor een repetitie weekend met het KLM orkest. Zondag komt ze weer thuis. J heeft dan een concert met het NHJFO in Wervershoof, een dubbelconcert. Het begint om 14.00 uur. A speelt dan niet mee. Dit was het voor vandaag weer, hier komen met spoed mijn kussen, knuffels en smakkerds aan. Voor jou, beppe en oma.

        Doeg lieverd, doeg Fietepiet. Ooit komen we elkaar weer tegen!!! XXXXXXXXXX

        Mama -
        13 oktober 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1098   |   niet OK
        Doeg lieverd, doeg lieve schat, we houden van je en dit zal nooit ophouden. Je zit diep in onze harten en daar blijf je ook. We missen je zo vreselijk, ons leven is heel anders geworden.
        Doeg doeg doooooeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeg XXXXXXXXX

        Mama -
        12 oktober 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1097   |   niet OK
        Heej lieve schat,

        Gisteren had ik niet zoveel tijd om te schrijven, want ik moest met A naar het KLM orkest en J hoefde niet te trainen. Hadden A en ik weer een stunt. Waren we in Sloten ( Amsterdam ) en na een rotonde gereden te hebben kreeg ik de auto niet meer in de versnelling. Wij aan de kant en proberen. Maar niets hielp. Hadden we hem in de eerste versnelling dan wilde de auto niet starten en hadden we hem weer in de vrij gekregen startte de auto wel. Vreemd, vreemd. Dus de ANWB maar gebeld, het duurde zowat een kwartier voordat we die ANWB vrouw duidelijk hadden gemaakt waar we stonden, wisten wij veel hoe die straat heette. Toen wachtten op de ANWB, die was er in een ½ half. Die constateerde dat de koppeling stuk was dus moest de bergingswagen komen. Deze sleepte de auto op de wagen en wij mochten meerijden naar Hoorn, naar de garage waar jouw eerste vriendje werkt. Deze gaat hem maken. Het kost weer dat het barst, maar wat moeten we anders. Een nieuwe auto kost ook. A moet morgen theorie examen doen, het zal mij benieuwen, ze weet alles wel, ook een hoop onzin. Ik moet wel vaak denken of jij het rijbewijs al gehaald had. Vast wel, want je had het er vaak over. Mijn werkweek zit er weer op, ik heb vakantie. Ik zet dan de kaarsjes aan via mijn mobiel, dat gaat wel. Trouwens internetten en zo gaat op het ogenblik moeilijk op de mobiel, maar iederéén heeft er last van. Tja wat nog meer. Het is prutweer, het regent al bijna 2 dagen gestaag door. Verder is er weinig te schrijven. Dus stuur ik je mijn kussen, knuffels en smakkerds weer. Deel ze maar met oma en beppe want het zijn er genoeg.

        Mama -
        12 oktober 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1096   |   niet OK
        Lieve schat,

        Hè hè daar ben ik weer. Ja het is maandag en weer op school om te werken. En tijd om jou te schrijven. Vrijdag was zo'n dag van omlummelen. 's Avonds op tijd naar Alkmaar voor een concert van het NHJFO in de Vest. Het was een goed concert en er waren veel mensen. We hebben in ieder geval een goede indruk achtergelaten. Ik heb er altijd nog moeite mee dat jij niet meer bij de trompetten zit. Maar eigenlijk is het ook niet meer jouw trompetsectie. Veel van jouw matties op trompet zijn gestopt. Moet nog vaak denken aan die tijd. Zaterdagmorgen ben ik weer met A naar Bergen geweest. Ze willen graag dat A lid wordt van de BSO. Ze wil dit wel want ze ziet dit wel weer als een uitdaging en een verrijking. Het ging zaterdagochtend ook erg goed moet ik zeggen en het klonk echt mooi. Toen als de weerlicht naar Opperdoes om J te zien voetballen in het 2de. Toen we kwamen stonden ze achter en zagen J ook nog een gele kaart krijgen. Hij kwam aanrennen, gleed uit, viel op zijn kont met de benen vooruit en daar struikelde de tegenstander over. De scheids vond dat J met gestrekte benen inkwam en trakteerde hem op geel. J had zelf niet de intensie om de tegenstander te raken en heeft deze ook niet geraakt. Het was meer de omstandigheden die er voor zorgde dat hij geel kreeg. Maar hij speelde idd soms op het randje, dus het was ook een soort waarschuwing. J speelde laatste man tegen mannen die wel 7 á 8 jaar ouder dan hem waren. Hij hield zich goed staande en kreeg ook de complimenten van diverse tegenstanders. Het werd uiteindelijk 3-3. Na het voetballen ging hij met zijn vriendinnetje naar huis. 's Avonds was er weer een concert, nu van West-Frisia met Euphonia uit Bakhuizen. Wat ik met tranen in de ogen heb gedaan is jouw hesje met sjaal en buitenjas ingeleverd. Deed het met pijn in mijn hart maar het moest toch een keer gebeuren. Het zijn niet onze eigendommen dus moesten ze toch een keer ingeleverd. Het is goed zo. We hebben de herinneringen nog dat jij bij Bakhuizen speelde in Rastede. Foto's en filmpjes waarop jij ook te horen bent. Deze zijn me dierbaar en ik luister dan ook geregeld naar jouw trompetgeschal. We hebben nog een poosje nagezeten en toen naar huis. Zondags lekker bankgehangen en filmpjes gekeken. J ging naar zijn vriendinnetje maar belde al redelijk snel op dat we hem konden ophalen. Reden: het is uit. J was niet teleurgesteld, ze blijven goede vrienden maar hij vond het wel jammer, want hij vond het een leuk meisje. Wij hebben het gevoel dat er wat anders aan de hand is. Zaterdagavond wilde hij er na het concert weer naar toe maar wij vonden dat hij bij het orkest moest blijven. De andere jongens waren toen nog wel bij haar en wat er daar gezegd of gedaan is weet hij niet. En dat zal hij misschien ook niet te weten komen. Voor haar heeft hij zich ook nog in elkaar laten slaan. Het kan vreemd lopen allemaal. Weet nog zo goed dat jij het na 2 jaar en 2 maanden uit maakte met Th. Na een lang gesprek, een laatste kus kwam je in huis, huilend viel je bij papa in de armen terwijl Th gedesïllusioneerd bij zijn auto stond. Jullie zijn in harmonie uit elkaar gegaan niet wetende wat er 13 dagen later zou gebeuren. Eén dag voor zijn verjaardag heeft hij definitief afscheid van jou moeten nemen. Hij was er helemaal kapot van, want jullie hadden zo'n mooie tijd gehad met z'n tweeén. Ik geloof dat hij na 3 jaar zijn leven weer aardig op de rit heeft. Maar ik weet ook dat hij behoorlijk van streek is geweest om jouw verlies. Jij was zijn eerste echte vriendinnetje en hij jouw eerste echte vriend. Wij zullen dit nooit vergeten. Maar we weten ook dat er meer kapers op de kust waren en ééntje daarvan heeft het er ook heel moeilijk mee gehad. Op het ogenblik zit hij nu in het buitenland. We weten ook dat jij met hem een mooie tijd op Texel hebt gehad. Zo nu weer genoeg uit de school geklapt, maar jij vindt dit niet erg hè. Het zijn herinneringen geworden, mooie herinneringen. Nou meisje het was weer een heel verhaal en ik stop nu, want vanavond hebben we een inloopavond op school en ik wil eerst thuis even eten. Natuurlijk moet ik ook nog bij jou aan. Dus hier zijn mijn kussen, smakkerds en knuffels. Voor iederéén waar we van houden en die in jouw wereld zijn.

        doeg lieverd, doeg lieve meid, doeg schat, ik houd van je en mis je. LOVE!!!

        Mama -
        10 oktober 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1095   |   niet OK
        Heej lieverd,

        Wat ik nog nooit gedaan heb en nu wil doen, dat is " je weetwelwie " bedanken voor de berichtjes op deze site en het aansteken van kaarsjes. Natuurlijk wil ik ook de anderen bedanken die hier regelmatig of zelfs elke dag kaarsjes aansteken. Het doet zo goed te weten dat er nog steeds meegeleefd wordt. Ik denk dat ik weet wie je bent "jeweetwelwie". Ik weet ook dat je enorm verdriet hebt om ons meisje. Ben ook altijd blij dat ik weer een berichtje lees. Zo dit moest er eerst even uit.
        Hoe kan het ook anders dan dat ik weer in mijn klas zit. J is te trainen en papa is met A mee naar Wijdenes te toeteren. Ik ga liever met J mee dan kan ik hier tenminste mooi op de computer, want deze gaat veel sneller dan die prehistorische com die we thuis hebben. Daar kan ik trouwens niet eens een berichtje naar jou schrijven. Vanmorgen ben ik naar de oogarts geweest voor controle. Alles was goed, niets was nog aangetast. Dus kan ik weer een jaar vooruit. De lenzen moeten wel aangepast worden, ze moeten iets sterker maar dat wist ik zelf ook wel. Na dit bezoek zijn we Hoorn nog even in geweest. J sloot zich ook aan want hij kwam net van school zodat we even met z'n vieren hebben gewinkeld. Ik heb een nieuwe mobiel gehaald, eigenlijk had dit in augustus al gekund. Heb nu weer een mooie nieuwe. J heeft hem voor me geïnstalleerd. Ook zit er nu folie over het glas, dan beschadigt het niet zo snel. Nee niet het stukje plastic wat er al over zit, deze folie is er speciaal opgebracht. Heb geen BB maar een Samsung GA. Jij was ook zo'n mobiel fanaat. Jij was de eerste die zo'n prachtige LG coclate had. Jammergenoeg ging deze stuk, maar hij ligt nog steeds op het tafeltje naast je bed. De mobiel die je bij je had noemde je je koelkast, deze ligt op het dressoir bij je andere spullen. Je mocht bijna een nieuwe uitzoeken, maar helaas mocht dit niet zo zijn. Je verheugde je er zo op. En natuurlijk wist je allang welke je wilde hebben. Morgenavond hebben we een concert met het NHJFO in de Vest van Alkmaar. Het is een besloten concert. Ik geloof van de vereniging van 8 oktober. Er komen alleen genodigden van deze vereniging. Zaterdagavond is er in Twisk een concert van West-Frisia en Bakhuizen. A en J spelen allebei mee met West-Frisia. En Baknuizen heeft natuurlijk nog altijd iets voor bij ons. Kon ik je vandaag toch lekker schrijven en zijn we ook nog bij je geweest. Het stormde vannacht behoorlijk en ik moest steeds denken aan de bloemen bij jou, maar de mooie bolchrysant was niet omgewaaid. Bij sommigen heb ik ze wel weer rechtop gezet, vind het toch zo zonde dat ze omliggen. Dit was het dan alweer. Nu nog mijn kussen, knuffels en smakkerd en je ziet wel wanneer ik weer schrijf, maar dat zal nooit lang duren want ik kan het nu ook weer vanaf mijn mobiel.

        Doeg meisje, doeg Fiet, doeg doeg lieverd. Ik houd van je, je zit in mijn hart.

        Mama -
        6 oktober 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1094   |   niet OK
        Hallo lieverd,

        Het is woensdag en ik zit voor de verandering maar weer in de klas. A en J zijn in Twisk te toeteren dus zit ik achter mijn bureau. Moest nog wat nakijken, kinderpostzegels regelen en de overdracht even op papier schrijven. En dan nu tijd om jou te schrijven. Vandaag was het de dag van de leerkracht. We werden vanmorgen toegezongen door de kinderen. Aan het plafond in de speelzaal hingen vele wolkjes waarin de kinderen iets gemaakt hadden omdat wij wolken van leerkrachten waren. Er was echt werk van gemaakt echt heel leuk. Verder gewoon les gegeven en vanmiddag een vergadering gehad met alle collega's. Heb tot zes uur gewacht en toen J van het voetbalveld gehaald omdat hij de F-jes moest trainen. Hij vindt dit echt leuk, maar baalt wel eens als ze niet willen luisteren. Dus hebben we in de auto daar over gepraat en hebben we oplossingen hiervoor besproken. Thuis hebben we vlug gegeten en toen weer met A en J naar Twisk te toeteren. A moet volgende week theorie examen doen en dan kan ze weer lessen in de auto. Ze zwemt nu een paar keer in de week en vanmorgen zijn papa en zij naar De Terp geweest om te zwemmen. Ze wil echt een paar kilo afvallen. J mag misschien in de Terp zijn stage lopen van 180 uur. Morgen moet hij erheen om te praten. Dit zou wel mooi zijn. Lekker in eigen dorp. Hij ziet het ook wel zitten en heeft er wel zin in. Eerst maar weer afwachten. Mijn werkdagen zitten er weer op. Er staan weer 4 vrije dagen voor me te wachten. Morgenochtend eerst naar de oogarts voor de jaarlijkse oogcontrole voor de suikerziekte. Misschien gaan we vrijdag naar Leeuwarden. Daar komt de zaak voor van de jongen die vlak na jou, op de dijk Enkhuizen - Lelystad, is verongelukt. Heb met zijn moeder ook contact. Heb je vast wel eens geschreven. A en ik zijn wel naar zijn rechtszaak geweest in Lelystad maar hij was in beroep gegaan. En vrijdag speelt dit hoger beroep. Ook A wil er wel heen. Moet lukken denk.
        Ook papa heeft na zaterdag iets beleefd wat hij nog nooit zo intens beleefd had. Hij droomde over jou en wat er gebeurd is daar op de Krimweg, en dat was zo heftig dat hij huilend wakker werd. Dit heeft hem erg aangegrepen. Toch de emotie van zaterdag die naar boven kwam. Eindelijk eens een glimp van zijn verdriet, want hij probeert zich zo groot te houden. Ik weet dat hij in het geheim ook vaak huilt. Hij mist je ook zo erg. Ons gezinnetje is zo anders nu, we missen je gewoon zo erg. Onze kleine druktemakker is er niet meer. Ons meisje die zo goed wist wat ze wilde en haar toekomst al uitgestippeld had, moest het leven verlaten doordat een onverlaat met teveel drank op tegen haar aanreed. En dat dompelde een hele familie en kennissen- en vriendenkring in diepe rouw. Het verdriet zal blijven, vooral bij ons, bij de kennissen en vrienden zal het met de jaren slijten. Maar dat wil niet zeggen dat ze jou vergeten, dat nooit. Je bent een deel van ons leven geweest, maar ook een deel van het leven van onze kennissen en vrienden maar ook van jouw vrienden. Dat gat wat er gevallen is zal nooit opgevuld kunnen worden door een ander. Alleen jij past in dat gat. En doordat we jou zo missen moeten wij onze kussen, smakkerd en knuffels maar op deze manier sturen in de hoop dat je dit leest. Dit schrijven is voor mij een manier om te overleven. Veel mensen lezen mee en die lezen tussen de regels door ons en mijn verdriet. Ook het verdriet om het verlies van oma en beppe speelt ook nog grote parten. Het ene besefte je nog niet eens of het andere kwam er al weer overheen. Ik wist niet wat me overkwam. Mijn leven stond en staat nog steeds op zijn kop. Probeer intussen wel weer wat van het leven te maken, maar het gaat met vallen en opstaan.

        doeg mijn lieve Fietepiet, doeg schat van me, doeg lieve Fiet, doeg doeg, XX

        Mama -
        5 oktober 2011

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.