Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Afra Theresia Afira Hof

01-05-199113-07-2008
      Een dronken 20-jarige automobilist, die zijn verantwoordelijkheden niet nam, heeft Afira op de Krimweg op Texel aangereden op het fietspad, gelanceerd en 30 meter verder in het weiland is onze Afira overleden aan haar ernstige verwondingen. De automobilist uit Duitsland reed daarna gewoon door. Is later nog een keer langs komen rijden omdat hij op een doodlopende weg naar het strand reed, is ingereden op mensen die hem wilden laten stoppen en is toen met grote snelheid weggereden. Gelukkig heeft de politie hem naderhand opgepakt. Hij had 6x de toegestane hoeveelheid alcohol in zijn bloed. Hij vond zelf dat hij nog redelijk in staat was om te rijden. Hoever reikt je verstand??????????

      Overige informatie
      Jouw 17 mooie jaren waren véél te kort.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1093   |   niet OK
        Lieve, lieve Afira.

        Met tranen in mijn ogen steek ik kaarsjes voor je aan. Weer ben ik niet trouw hierin. Misschien daarom de tranen. Nee ook tranen omdat ik je zo mis. Ik zal hier mee moeten leren leven maar het is zo moeilijk. Op het ogenblik is het 1 warboel van gedachten. Soms weet ik me geen raad. Dan kijk ik naar je foto en besef ik wat ik missen moet. Nooit meer jouw schaterende lach, nooit meer de serieuze gesprekken. Deze mis ik ook zo. Wat konden we discuciëren over allerlei dingen. En wat ik zo fijn aan jou vond dat je altijd een eigen mening had. Toch liet je een ander ook altijd in zijn waarde. Waarom moeten de mooiste bloemen altijd het eerste geplukt worden, ja ik weet daar wel antwoord op hoor. Zo dit lucht weer op. Zet er een paar extra kaarsjes bij en hier staat er ook eentje te branden, voor jou.

        Dag lieve Afira, rust maar zacht. XXX

        jeweetwelwie. -
        5 oktober 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1092   |   niet OK
        Heej lieverd,

        Voor de tweede keer hier een berichtje schrijven. We waren bij zondag gebleven. Zondag was het prachtig weer. Eerst hebben we lekker uitgeslapen en 's middags wilden we met Frodo en Sem naar het strand. Dus wij om ½ 2 in de auto richting Grote Keten. Toen we bij Callantsoog kwamen beseften we dat we niet de enigen waren die naar het strand wilden. Mensen wat een auto's, zo gek hadden we het nog nooit gezien. Het leek wel of iederéén nog wilde genieten van het prachtige herfst weer en ik kan je vertellen het was heerlijk warm. Ook aan de andere kant van Callantsoog stond het mud vol met auto's. Ook de parkeerterreinen naar Grote Keten toe stonden behoorlijk vol. Toen we aankwamen bij Grote Keten zelf keken wij wederom verbaasd, het hele parkeerterrein vol. Her en der was nog een plekje omdat zo nu en dan een auto wegging. Wij hadden bij dit aanblik al geen zin meer om naar het strand te gaan. Ook daar zal het hutje mutje zijn geweest. We zijn doorgereden en zagen ook dat de parkeerterreinen richting Den Helder behoorlijk bezet waren. We vonden het een vreemde gewaarwording, omdat er meestal in deze tijd van het jaar niet veel mensen naar het strand gaan. Nooit bij stil gestaan dat het echt prachtig warm weer was. Wij hebben dus maar iets lekkers bij de Mac gehaald en daarna naar huis. Maandag begon de gewone week weer. O ja het belangrijkste vergeet ik je te vertellen: papa heeft gelukkig weer werk. Hij gaat in het hoofdmagazijn werken van een grote winkelketen, deze staat in Zwaagdijk. Dus niet echt ver weg en het mooie is Hij komt alle dagen bij jou langs rijden. Dit geeft hem een goed gevoel. Papa heeft eerst een contract van een half jaar getekend en als alles goed is kan hij daarna bijtekenen. We zijn heel erg blij voor hem, want dit thuis zijn is maar niets. Hij begint over 2 weken, jammer dat wij dan net vakantie hebben, maar we gaan toch niet weg. Vandaag, dinsdag, heb ik mijn beoordelinggesprek gehad. Eerst kwam de directeur in de klas op bezoek om te kijken en daarna krijg je een gesprek. Gelukkig was alles heel positief en heb ik een fijn gesprek gehad met hem. Ook hebben we het gehad over het gemis van jou. Ook hij kende jou goed, je hebt nog bij hem in de klas gezeten. Jullie hadden ons toen samen, het was mijn eerste groep 8. De musical heb je met deze meester ingestudeerd. Ik kan het nog zo voor me krijgen. Gelukkig staat jullie musical op video. We gaan proberen deze op dvd te zetten, want de kwaliteit van de video is niet zo goed. Dit was het allemaal wel zo'n beetje. Heb weer veel pijn in mijn rug en schouder/arm, dit heb ik weer te danken aan die vervelende nekhernia. Ik probeer wel voorzichtig te zijn want 1 verkeerde beweging geeft veel pijn. Maar de pijn van jouw gemis is nog veel intenser, deze zal nooit meer overgaan. Straks rijd ik langs de begraafplaats, maar dan is het al donker. Want het is nu alweer vroeg donker. J traint vandaag met de selectie mee en is pas 21.45 uur klaar. En dan gauw naar huis. Ben vanmorgen om 7.30 uur naar school gegaan en ik ben er nu nog. Lange dagen. Maar ja, je weet dat we veel voor jullie overhadden en hebben. Doe beppe en oma de groeten van ons en geef ze een dikke knuffel met smakkerd. Hier komen ze weer. Met liefde komen ze naar jullie toe.

        Doeg doeg lieve schat, doeg doeg meisje van me, doeg doeg Fietje, Doeeeeeeeg

        Mama -
        4 oktober 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1091   |   niet OK
        Lieve lieve schat,

        Het is notabene een week geleden dat ik geschreven heb, maar dat heeft zijn oorzaak. Verleden week woensdag ben ik niet naar school geweest omdat ik vreselijk duizelig was. Heb bijna de hele dag in bed gelegen. Ook donderdag was het nog niet over maar werd het wel minder. Vrijdag was het over. Natuurlijk zijn we toen ook bij jou geweest nadat ik eerst even op school was geweest om een paar dingen te regelen. 's Avonds had ik vergadering van het NHJFO, de eerste dit muziekjaar. We hebben veel doorgesproken. Zaterdag was een hele speciale dag voor ons. We hebben eerst J en A afgezet in Opperdoes. J moest met het tweede te voetballen naar IJmuiden en A had 's morgens kantinedienst. J heeft trouwens verloren met 4-2. Wij zijn doorgereden naar Amsterdam, voorbij A'dam richting Amersfoort hebben we iemand opgepikt die met ons meereed naar Apeldoorn. Daar hadden we bij van der Valk afgesproken met andere lotgenoten. We waren er met 9 man. Het was een bijzondere fijne dag. We konden onszelf zijn en hebben veel over jou en de andere kinderen gepraat. Wij hebben elkaar leren kennen via hyves en facebook. Maar nu leerden we elkaar in werkelijkheid kennen. Het voelde zo vertrouwd en dat komt waarschijnlijk doordat zij hetzelfde ervaren hebben dan wij. We waren er om een uur of 11 en we gingen om kwart over 5 weer onze eigen weg. We waren allemaal van mening dat dit volgend jaar voor herhaling vatbaar is. Het is fijn om met elkaar van gedachten te wisselen. Er was niet alleen verdriet, we hebben ook veel gelachen. Het heeft ons goed gedaan. Nadat we Roy* zijn moeder weer bij het bezine station hadden afgeleverd, waar haar man stond te wachten, zijn wij naar huis gereden. J was bij een vriend in Opperdoes gebleven en A was op haar nieuwe fiets mooi naar huis gereden. Het was prachtig weer. 's Avonds kreeg ik een ervaring waar ik erg emotioneel van werd. Ik moest naar jouw slaapkamer, had geen eens rust om naar de w.c. te gaan. Toen ik in jouw kamer stond en je spulletjes zag brak ik. Tranen met tuiten heb ik gehuild. Het idee dat ik jou nooit meer zal zien deed en doet zo zeer en het besef daarvan, vreselijk. Tja daar stond ik weer met kleren van jou. Ik wil ze graag in jouw kast stoppen maar het wil nog niet. Ik doe rustig aan maar ik voel dat de tijd er wel bijna is, dan ga ik je kamer netjes opruimen. Maar ik gooi niets weg, ik wil alles van jou bewaren. Een echte maagd bewaart alles. Met tranen die stroomden over mijn wangen ben ik je kamer uitgegaan. Ik heb tegen je gepraat en ik hoop ooit antwoord te krijgen of een teken. Meisje ik mis je zo en het verdriet maakt me bijna kapot. Heb het op het ogenblik erg moeilijk met alles. Daarbij komt ook het feit dat ik niet lekker in mijn vel zit. De nekhernia speelt alweer 2 weken aardig op. En daar word ik ook erg moe van. Maar met rust zal dit wel over gaan. Alles heeft zijn tijd nodig. Over de andere dagen schrijf ik in een ander bericht. Want ik ga je nu eerst alle achterstallige kussen, smakkerds en knuffels sturen. Voor jou, beppe en oma. Want ook zij worden niet vergeten.

        Doeg mijn lieve meid, doeg doeg lieve schat, we houden van je. LOVE YOU. XXX

        Mama -
        4 oktober 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1090   |   niet OK
        30-09-2011
        Lieve Afira,
        Telkens als ik bij Suus op de site ben, dat is iedere dag, denk ik ook aan jou. Ik zet hier weer de kaarsjes neer, weet dat ik je niet vergeet.
        Ik stuur jou een lieve groet,
        Oma van Suus

        B. - Arnhem
        30 september 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1089   |   niet OK
        Hoi lieverd,

        Daar zit ik weer, nog steeds op school. J is alweer te trainen. Ik heb zitten nakijken e.d. dingen. Heb alvast de kinderpostzegel enveloppen klaarliggen voor de kinderen. Deze gaan morgen op pad om de postzegels of de kaarten weer te verkopen. Nu nog even lekker computeren maar eerst een berichtje naar jou. Papa is gisteren op sollicitatiebezoek geweest. Hij heeft er een goed gevoel over. Nu is het afwachten of hij aangenomen wordt. Hij zou het over 2 dagen te horen krijgen. Duimen maar. Het zou fijn zijn als hij weer vast werk had. Dit is allemaal niks dat thuis rondlopen. Ik las het bericht van gisteren terug en ik schaam me eigenlijk voor al de typfouten die erin staan. Ik denk dat ik veel te snel wil typen. Maar zo snel als jij dat kon dat haal ik niet. Jeetje wat kon jij dat snel. Jou slanke vingers vlogen over het toetsenbord. De typecursus die jij gevolgd had heeft wel succes gehad. Ja dat zijn dingen waar ik nu vaak over nadenk. Het zijn herinneringen geworden. Maar het zijn wel mooie herinneringen. Vaak zit ik in gedachten en denk aan jou. We proberen zo goed als kwaad de draad van het leven weer op te pakken, maar ik bedacht me, de oude draad kunnen wij nooit meer oppakken die is afgescheurd. We moet nu met een hele nieuwe draad beginnen en dat gaat met vallen en opstaan. Het is zo moeilijk te accepteren dat jij er niet meer bent als het tenminste te accepteren is. Ik heb er, en dat zal ook wel zo blijven, nog steeds grote moeite mee. Straks komt hij vrij en wat gaat hij dan doen???? Vervalt hij weer in het oude stramien, of heeft hij geleerd????? Ik weet ik moet mijn energie daar niet aan verspillen, deze heb ik broodnodig om het hoofd boven water te houden. Maar toch gaan mijn gedachten ook die kant wel eens op. Maar voorlopig maar hij toch nog niet weer rijden en ik hoop dat ze hem daar goed in de gaten houden. Ik heb weer iets stoms gedaan, het wordt buiten al donker en de lichten in de klas branden, heb ik de deur nog openstaan. Komen er allemaal vervelende vliegjes binnen die mij om het hoofd vliegen. Straks weer onder de bulten natuurlijk. Ik merk dat ik moe begin te worden, mijn ogen willen niet zoals ik wil dus ga ik maar stoppen. Morgen ben ik er weer. Nu komen mijn knuffels, kussen en smakkerds er weer aan. Genoeg voor jullie alle drie.

        Lieve Fiet, ik mis je zo ontzettend, het doet zo zeer zo zonder jou. LOVE> X

        Mama -
        27 september 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1088   |   niet OK
        Heej lieve schattebout,

        Het is weer maandag dus dat betekent werken en na schooltijd jou een berichtje sturen. We waren bij vrijdag gebleven. J is naar het NHJFO geweest en kreeg de complimenten van de dirigent na de repetitie. Hij vindt dat J het snel en goed oppakt en dat hij zich goed ontwikkeld. Als hij dit jaar zo door gaat wordt hij volgend jaar misschien wel begeerd door diverse orkesten. Dit is altijd leuk om te horen. J moest niet zo bescheiden doen zei hij want hij kan het echt wel. Zaterdag zijn we eerst bij opa op verjaardag geweest. Hij mist oma ook zo erg, soms echt triest om te zien. Daarna een uurtje bij J gekeken, zij moesten voetballen tegen de Wieringermeer. Het is 1-1 geworden. Ook mocht hij met het 2de voetballen, maar toen hij erin mocht had hij kramp in zijn kuiten dus werd het niets. Jammer maar eigen schuld. Je kan op deze leeftijd niet meer ongestraft zo maar na een inspanning gaan zitten en dan 1½ uur later weer gaan voetballen. Stom, stom, stom. Wij hadden zaterdagmiddag een uitje van het personeel van school. L en ik hadden dit georganiseerd. Eerst gingen we koffie en thee drinken met wat lekkers erbij. Daarna varen en keutergolfen. Het was prachtig weer en iederéén heeft genoten. 's Avond nog lekker metelkaar in het restaurant gegeten. We waren om een uur of 10 weer thuis. J haad enkele vrienden uitgenodigd, waarvan er eentje bleef slapen. Zondags hebben we hen naar J zijn vriendinnetje gebracht. Op de terugweg hebben we bloemen gekocht en deze bij jou gebracht. In prachtige herfstkleuren. Ja die tijd is weer aangebroken. Het was aardig druk op de begraafplaatsen en natuurlijk hebben we weer staan kletsen. Met mensen die al heel lang op Texel komen en net weer thuis waren toen jij dat ongeluk kregen. Ze komen vaak langs het monumentje en denken aan jou. Ze eten vaak bij Paal 28, ze kennen Yvon dan ook goed. Trouwens die heeft het haar kort laten knippen. Een heel ander gezicht, maar dat heb jij natuurlijk allang gezien. 's Avonds om een uur of 22.15 uur, zijn we op weg gegaan om A weer te halen. Weer helemaal naar Woerden. We hoefden maar 10 minuutjes te wachten toen de bus al kwam. Vermoeid maar voldaan kwam ze uit de bus, ze hebben een fantastische reis gehad. Blij dat ze zo genoten heeft. Ook waren er veel mee die jou kenden en iemand heeft iederéén verteld wat voor bagage A meedroeg en dat vele jou ook kenden. A heeft aanvullingen verteld. Ze was blij dat dit gedaan werd want ze was bang dat mensen niet tegen haar durfden te praten. Dit is nu uit de weg geruimd. We waren al met al om 01.45 uur weer thuis en toen gauw naar bed. Natuurlijk duurde het weer lange tijd voordat de slaap kwam. En dan vandaag weer aan het werk. Het is een leuke klas, wel veel verschillende niveau's dus is het drukker, maar de dag is zomaar weer om. Vanavond hoeven we niet naar KNA, dus is het erg rustig. Ze zijn immers gestopt met spelen daar. Ik kom zo naar je toe, kijken of alles nog netjes staat en de bloemen water geven. Hier komen mijn knuffels, kussen en smakkerd en dan zeg ik weer tegen je:

        doeg lieve Fietepiet, doeg lieverd. Wat eem verdriet om jou te moetden missen.

        Mama -
        26 september 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1087   |   niet OK
        Heej lieverd,

        Eventjes op de com in mijn klas. Moet even gekleurd papier halen voor morgen, dan hebben we een personeelsuitje. J moet zo met één weer naar het NHJFO. A is er niet want die zit in Salzburg en heeft het er geloof goed naar haar zin. Veel meer heb ik vandaag niet. Zeg maar tegen beppe dat ik haar op de film van Koudum 1957 heb gezien. Ze staat de ramen op de Hoofdstraat te lappen. Heel mooi om dat terug te zien. Deze film van oud-Koudum heb ik op mijn verjaardag gekregen met een week kalender waarin ook een foto van pake bij de damclub. Zag vele bekenden op de film, en herkende ook nog veel dingen. Het is een waardevol bezit. Ook Joh en Jac staan erop. Joh als schoolkind en Jac als keeper. Prachtig die oude beelden. Nou meisje ik denk dat het maandag wordt voordat ik weer schrijf. Tot dan. Natuurlijk komen we nog wel bij je langs hoor. Papa praat dan altijd tegen je, en ik ook hoor. Vandaag werd bekend dat er een stofje is dat sneller dan het licht is, dat betekent dat je in de tijd kan reizen. Je snapt het zeker al, ik wil wel in de tijd terug reizen en dan natuurlijk naar de tijd dat jij er nog was. Wat zou dat mooi zijn als dat kon, en weten wat je nu weet. Dan konden we je beschermen tegen die onverlaat die onze wereld heeft laten instorten. Hier komen mijn knuffels, kussen en smakkerds.

        doeg doeg mijn lieve schat, doeg doeg mijn lieverd. Ik houd van je. LOVE. XX

        Mama -
        23 september 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1086   |   niet OK
        Haay lieverd,

        Eén dag na mijn verjaardag. Gisteren kwam er erg weinig van mijn tukje doen, ik was 's middags toch moe, maar er kwam visite en 's avonds ook. Werd het toch nog laat, maar kon vanmorgen uitslapen en dat heb ik dan ook maar gedaan. Ik heb heerlijk geslapen en had niet veel pijn gelukkig. Natuurlijk ben ik gisteren ook nog bij je geweest, stond ik daar in de regen te huilen. Medelijden met mezelf omdat jij niet op mijn verjaardag was en nooit meer zal komen. Nooit meer die kus op mijn wang voor mijn verjaardag. Had rozen gekregen op school en deze wilde ik bij jou zetten, maar het regende en waaide en dan vind ik het zo zonde, want ze waaien kapot of vallen om, ze staan nu bij jouw foto en kaarsje. Het zal vanaf vandaag beter weer worden dus zet ik morgen weer verse bloemen bij je. Het is thuis erg rustig nu A weg is en J de hele dag naar school is. Ik zit nu op school omdat we vanmiddag een studiemiddag hadden over de nieuwe taalmethode, J moet lestoeteren in Twisk en daarna metéén trainen dus ik blijf hier maar, dan kan ik jou in ieder geval schrijven. Papa zou iets voor me meenemen. Eigenlijk heb ik niet echt veel te vertellen. O ja, papa moet maandag op sollicitatie gesprek bij een groot bedrijf. Hopen dat het wat wordt want het wordt tijd dat hij ook weer eens aan het werk gaat. We kunnen het best merken dat papa niet werkt, het wordt zuiniger aandoen. Maar dat gaat nogal als J weer nieuwe voetbalschoenen nodig heeft, € 100,-- is dan niets. Hij kan natuurlijk niet op kapotte schoenen spelen. Weet niet of ik morgen in de gelegenheid ben om te schrijven maar de schade haal ik wel in. Ik stuur je in ieder geval genoeg kussen, knuffels en smakkerds. Jij geeft ze maar weer door aan degene die we ook erg missen.

        doeg doeg lieve schat, het doet zo'n pijn pijn pijn pijn pijn jou te moeten missen.

        Mama -
        22 september 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1085   |   niet OK
        Hallo lieverd,

        Vandaag ben ik jarig, maar heb niet echt het fijne verjaardagsgevoel. Dat is weg sinds jij er niet meer bij bent. Altijd zal dat gemis er zijn. Vanmorgen zaten we al om 3.45 uur in de auto op weg naar Woerden. In Hoorn kwam er nog iemand bij die met ons meereed. Om 6.00 uur moest A de bus in op weg naar Salzburg. Wij waren om een uur of 6.45 uur weer thuis. Ben nu wel slaperig maar kan niet even slapen omdat er straks visite komt. Opa komt natuurlijk ook dus moet ik me maar goed houden. Morgen kan ik uitslapen en morgenmiddag heb ik een studiemiddag op school. Heb op het ogenblik weer erg last van mijn nekhernia. Bah wat kan dat zeer doen. Heb alweer 2 nachten zittend geslapen. Gelukkig kan ons bed in veel standen dus hoef ik niet in kussens te hangen. Maar het is weer knap vervelend. Hoef er niet mee naar de huisarts want die geeft toch maar paracetamol met c0deïne maar daar wordt op het laatst zo suf van. Met rust is het de vorige keer ook overgegaan dus zal het nu ook wel zo gaan. Ik ga nu naar huis maar eerst even bij jou aan. En jou mijn kussen, knuffels en smakkerds weer geven. Zeg maar aan beppe dat ik vannacht om 1.30 wakker was en aan haar moest denken dat ik 55 jaar geleden geboren was om die tijd. Groetjes aan oma.

        doeg lieve schat, ik wil 1 cadeautje en dat is dat ik jou terug wil.

        Mama -
        21 september 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1084   |   niet OK
        Lieve Afira.

        De kaarsjes staan weer te branden. Ik wil ze eigenlijk elke week weer aansteken voor je en hier staan ze dan weer voor je. Een teken dat ik heel veel aan je denk. Je blijft in mijn gedachten en dat komt ook omdat ik je nog steeds heel veel mis. Ik vergelijk je nog veel met anderen meiden van jouw leeftijd en dan kom ik er steeds weer achter dat jij een vreselijke mooie en lieve meid was. En dat is wat ik zo mis. De blije gezichtje wat ook op onweer kon staan als het je niet zinde. Heimelijk moest ik dan altijd erg lachen. Je was frank en vrij en je genoot zo. En dan moest jou dit overkomen. Eigenlijk mag niemand dit overkomen. Ik hoop dat de mensen dit inzien en ik wil graag iederéén oproepen om niet achter het stuur te gaan zitten als je gedronken hebt. Als hij dit had gedaan had ik hier niet hoeven schrijven en was ik niet zo verdrietig geweest. Afira, ik mis je!!!!!

        Rust zacht lieve Afira.

        jeweetwelwie -
        20 september 2011

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.