Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Hoi meissie,
Even weer een krabbel van mij want ben je niet vergeten hoor, maar was met mijn gedachten weer bij een ander ongeluk dat gisteren is gebeurd.
Een vriendin van Tess heeft haar vriendin gisteren verloren door een ongeluk met een zandauto.....we hebben de beelden gezien en pfffffffff heftig weer.
Nadieh heette ze, en ze mocht slechts 13 jaar worden.....
De weg waar ze verongelukte ken ik hee goed want Tess heeft daar 2 jaar lang gefietst en ik heb het altijd al een rotweg gevonden met die smalle fietspaadjes...ook het feit dat er zoveel kinderen daar dagelijks fietsen op weg naar school en weer terug.
Er moet altijd eerst wat gebeuren lijkt het wel.
Tess kende het vriendinnetje ook want had haar wel eens gezien bij haar klasgenootje.
Als ik dit dan weer hoor gaan mijn gedachten automatisch weer jou kant op..
Wat ging er door je heen? Ging er nog wel wat door je heen? Heb je het geweten? Gevoeld..dat dit het einde was.....?
Gek wordt je van de vragen waar geen antwoord meer op gegeven kan worden...
Hoe, Wat,Waarom, Waarvoor en Waarom Jij....en Als.....?
Het los moeten laten zeggen ze...maar hoe doe je dat?
Wat moet je loslaten dan?
Ik heb werkelijk geen idee wat ze daarmee bedoelen....
Mijn gedachtes gingen direct gisteren weer naar je ouders toe....want ook de ouders van Nadieh wisten van niks en hoe breng je dit nieuws naar ouders?
Ok dit ongeval is gezien door vele mensen want het was amper 16.00 uur terwijl er volop mensen aan het boodschappen doen waren.
Ik ben er gelukkig niet bijgeweest maar wat als ik daar wel was?
Het doet me steeds meer denken aan jou en dat zal beslist het geval zijn geweest als ik dát ongeval zou hebben meegemaakt...
Gisteravond nog veel met Tess gesproken en ook met haar oude schoolvriendin.
Zij was toch één van de beste vriendinnen van Nadieh.
Ik heb er werkelijk niet van kunnen slapen vannacht en jij kwam natuurlijk ook weer om de hoek kijken....
Zoveel vragen.....pffffffffff.
Maar jou kan ik schrijven en dat doe ik ook want ik heb het gevoel dat je luisterd. me kan horen en ziet wat ik schrijf...raar is dat, maar ook zo vertrouwd.
Ik kende je geeneens maar het gevoel dat je "ergens" bent is zéér sterk.
Elke dag kom je wel even tevoorschijn.....
Zou alleen zo graag willen dat je voorgoed weer terug zou komen en dat alles een nare boze droom was...maar de realiteit heb ik zelf onder ogen gezien toen ik bij je monumentje stond.
Je zal niet terugkomen met die big smile op je gezicht....
Als dat zo was dan had ik nooit je ouders leren kennen en je zus en broer....
Wat had ik dat toch liever gezien meis...maar deze droom is ECHT BEDROG.
Ik geef je een hele dikke knuff meis.....
Liefs van mij

Lieve Afira,
Voor jou de twee dagelijkse kaarsjes. Nu het mooie weer aankomt heb ik het er heel moeilijk mee dat ik Suusje niet meer kan vast houden, al is het maar voor heel even. Jouw ouders hebben het zelfde, dat hebben ze me laten weten op de site van Suus. Het gemis om jullie wordt alleen maar groter niet kleiner zoals ik hoopte. Kinderen en kleinkinderen hoor je niet te overleven. Vooral niet op deze manier. Zorg jij maar goed voor je moeder, ze hebben het ook zo moelijk. Je wilt wel van alles doen en komt dan tot de ontdekking dat je machteloos staat met af gezakte schouders.
Lieve Afira, zoek Suusje op en stuur samen een hoop kracht naar ons toe. We kunnen dat de komende maanden goed gebruiken. Een knuffel voor jou en een lieve groet voor Geeske.
Oma van Suus.

Heej lieve puk,

Kom nog even bij je langs om het één en ander te vertellen. We hebben vandaag maar eens zoals gewoonlijk niet veel gedaan. Ik heb veel aan je gedacht en terwijl ik achter de com zat waar jij ook vaak zat, heb ik het condoleance boek van het NHJFO nog eens doorgekeken en gelezen. Je hoeft niet te raden, de tranen biggelden weer over mijn wangen. Ook de mooie foto's erin zijn zo mooi. Was me nog niet eerder opgevallen. We zijn vanavond wezen wokken op de Stolpen. Het is daar altijd heerlijk eten. We hadden nog een discussie of jij daar nu wel of niet een keer met ons gegeten hebt. Dit zijn echt van die dingen die ik niet meer weet. Maar dat is toch niet zo erg. Toen we weer thuis waren ging ik even mijn mailtjes checken en zag een mailtje van de vrouw die een boek uitgeeft met zulke berichtjes. De titel van het boek komt te heten: Brieven naar de Hemel. Ze schreef dat ze met de uitgeefster heeft gesproken en het gesprek kwam op jou. Wat blijkt nu, de vriend van deze uitgeefster was één van de eersten die bij jou was toen jij daar zo zwaar gewond in het weiland lag. Hij heeft je geprobeerd te helpen totdat de ambulances kwamen. Volgens ons is hij de jongen die ook in Paal 28 kwam om vaak wat te drinken. Hij vond het altijd zo mooi als jij hem hielp. Ze vertelde ook dat hij bij ons thuis is geweest en deze jongen is hier ook geweest met zijn ouders. Hij wilde je nog een keertje zien. Dat was ook goed van hem, want hij was erg van de kaart.
De uitgeefster kende natuurlijk het hele verhaal en vond het ook typisch dat mijn brief naar jou daar ook bij zat. Ze hebben nog een hele tijd over het ongeluk zitten praten. Eigenlijk best wel apart dat alles zo weer bij elkaar terecht komt. Dit moest ik je even laten weten. Zie je je wordt echt niet vergeten hoor lieverd. Door ons niet maar ook niet door anderen. Heb haar weer een mailtje teruggestuurd met de naam van de jongen. Want het kan haast niet anders dan dat hij het moet zijn. We hebben na die tijd eigenlijk nooit meer wat van hem gehoord. en het zo mooi zijn als we zo weer een beetje contact met hem krijgen. Ben erg benieuwd hoe het met hem gaat. Nou meisje ik ga naar bed, want ik moet morgen werken. De juf van groep 8 is ziek en ze gaan morgen met de bus naar het Anna Frank museum en Maurice heeft gevraagd of ik mee wilde omdat ik er al vaker met een klas ben geweest. En natuurlijk wil ik dit wel. Jij bent toch ook een keertje met mij en een klas erheen geweest. Je was toen vrij van school en mocht je mee. Je vond het wel interessant en leuk om er geweest te zijn. Morgen gaan Ariëlle en Joran allebei mee, moet kunnen toch. We denken aan je, maar dat doen we altijd. Ook komen we morgen weer bij je want de laatste dagen hebben we dat niet. Dat voelt niet echt goed, maar het moet geen moeten worden want anders ga ik mezelf verwijten maken dat ik niet geweest ben en dat moet niet. Ook thuis kan ik met je praten en aan je denken. Want je bent altijd en overal bij me. Hier komen de kussen, knuffels en smakkerds weer en morgen vertel ik je hoe het is geweest, okay?

Doeg lieve troelewoel, doeg lieve Fiet, ik mis je zo en houd van je. LOVE

Lieve Fiet,

Het is 2de paasdag. Gisteren ben ik weggeweest. Heb wel aan je gedacht, soms met tranen in mijn ogen. Vandaag weer de kaarsjes voor de komende week. Ik zag dat er alweer diverse stonden te branden. Wel fantastisch om te zien hoeveel er nog aan je denken en kaarsjes aansteken. Wat had ik er veel voor over om dit niet te hoeven doen, dat zou dan betekenen dat je nog gewoon hier was. Dan kon ik nog met je praten, lachen, gek doen, plezier maken. Maar het is ons niet gegund. Jij mocht niet verder leven. Maar 1 ding wil ik je vertellen: vergeten zal ik je nooit. Daarvoor ben je me te dierbaar. Was ook altijd blij je in mijn nabijheid te hebben en was blij je stem te horen en was blij je te zien. Alles is nu over en ik heb heimwee naar jou.

Dag lieve Afira, rust maar zacht.

Lieve Afira, regelmatig kom ik kaarsjes branden bij jou, je wordt niet vergten.
Ook branden we kaarsjes voor jouw ouders, in jou laatste verhaal Geeske lees ik dat je vrede ermee hebt zoals het is gelopen, wij denken er precies hetzelfde over , want hoe zou Claudia eruit gekomen zijn, ze had ook alles aan de rechterzijde gebroken, lever en mild gescheurd.
Lieve groetjes van ons.

Heej Fiet,

Daar ben ik weer. Had je beloofd om over zaterdag en zondag te schrijven. Zaterdag moest Joran natuurlijk weer te voetballen. Ze moesten tegen de bovenste. Het was koud op het voetbalveld en het waaide wel aardig. Tijdens de wedstrijd begon het aardig te plensen en te hagelen, dus was het geen pretje. Ze hebben goed gespeeld en de uitslag was terecht, gelijk spel 2-2. We zijn toen nog naar Medemblik gegaan want we moesten nog een cadeautje kopen voor Lianne die jarig was en waar we 's avonds heen moesten op visite. We zouden nog naar jou toe maar het plensde weer en ik vond het zonde om met dit weer nog meer bloemen bij je te zetten. Joran heeft bij Jaqueline opgepast. Dat was eigenlijk jouw oppashuisje. Haar kinderen misten je wel. Joran is nu oud genoeg om daar nu op te passen, en het was hartstikke goed gegaan. Toen we naar huis gingen hebben we hem weer opgehaald. Vanmorgen moesten we aardig vroeg van bed, want Ariëlle moest al om 9 uur in de kerk zijn. We waren er mooi op tijd zodat ze nog even kon oefenen. De kerkdienst werd opgenomen door radio Fryslan en werd een uur later uitgezonden. Het is heel goed gegaan. Moest wel steeds aan jou denken omdat jij dit ook zo graag had willen doen. We hebben de uitzending nog wel gehoord op de radio. Ariëlle was best zenuwachtig, vooral bij het eerste lied. Maar het foutje was amper te horen. De rest ging goed. We zijn na die tijd nog even bij Ome Henk geweest en vanmiddag waren we mooi op tijd weer thuis. Hebben toen eigenlijk niets meer gedaan. Wat geslapen, gecomputerd. En nu zit ik jou te schrijven. Vanmorgen was er nog iemand in de kerk die vertelde dat ze jou en beppe zo miste. Toen Ariëlle speelde had ze de tranen in de ogen en toen ze mij dat vertelde moest ze echt huilen. Je weet wat er dan met mij gebeurd, ik had het al moeilijk en ja hoor de tranen kwamen ook bij mij. Het luchtte wel even op. Ik probeer me altijd goed te houden maar soms is de koek op en gaat het niet meer. Vaak komen de tranen ook als ik naar bed ga. Dan zie ik je foto, een foto die je zelf hebt bewerkt, hij staat ook bij jouw afbeeldingen op jouw account. BAMM heeft deze foto bewerkt. Je staat erop met je vriendinnen van het Werenfridus en ik ben er erg blij mee. Hij komt van de foto dat jij uit het raam hangt. Een prachtige foto waar je heel mooi opstaat. Volgens mij was die jongen uit Slootdorp toen bij ons, want er is ook een foto dat jullie met zijn 2en uit het raam hangen. Tja en als ik die foto dan weer zie dan komt de keiharde werkelijkheid weer en moet ik denken aan het ongeluk. Hoe hard de klap wel niet geweest moet zijn. En dan moet ik altijd denken: heb je het aan zien komen, maar om te reageren had je geen tijd meer. Het was in een fractie van een seconde gebeurd. Vreselijk om over na te denken. Maar verzet je gedachten dan maar eens. Dan komen de tranen vanzelf hoor. En dat mag ook want ik mis je zo verschrikkelijk. Denk vaak hoe het zou zijn als je hier nog was. Hoe zou je eruit gezien hebben, hoe zou het gegaan zijn op school enz enz. Het is en blijft moeilijk. Maar ik weet dat we elkaar ooit weer gaan ontmoeten. Wanneer dat weten we niet. Lieve Fiet ik stuur je mijn kussen, knuffels en smakkerds weer. Ze zijn natuurlijk voor jou, maar ook voor beppe en oma en misschien heb je er wel meer bekenden ontmoet. En geef Aura ook maar een dikke knuffel van ons.

Doeg meisje, doeg stralende ster, we missen jouw klaterende lach, bye bye.

Hay puk,

Ik zie dat het alweer een paar dagen geleden is dat ik je geschreven heb. Ik snap het niet want ik dacht dat er nog een berichtje moest komen. Maar ik weet het niet meer zeker. Sinds het gebeurde is het soms een rommeltje in mijn hoofd, ik kan niet alles meer onthouden. Maar we waren bij woensdag gebleven las ik. Donderdag hadden we studiedag in het Park in Hoorn, Joran is idd meegeweest. Het vond het vet saai maar toch wel wat geleerd. Hij weet nu ook eens wat zo'n studiedag inhoud. We zat in de grote zaal en opeens kwam het besef bij me op dat jij daar in januari 2008 ook gestaan hebt met de Musical De Vrek. Jij speelde in de schoolband op je trompet. We hebben nog prachtige foto's hiervan. Ook jij had er erg veel lol in. Een prachtige witte pruik op je hoofd. Ik heb er nu zo'n spijt van dat ik er niet geweest ben, maar jij vond het niet nodig. Gelukkig hebben we er wel een dvd van gekregen van je school. Ben blij dat je dit ook nog mee hebt kunnen maken. 's Avonds natuurlijk weer met Ariëlle naar Wijdenes te toeteren. Vrijdag was het Goede Vrijdag en hadden we vrij van school. Ben 's middags met Ariëlle naar Koudum geweest, ze ging daar oefenen met Ome Henk in de kerk. Omdat ze met de Paasdienst zou mee spelen op jouw trompet. 's Avonds had ik een vergadering van het NHJFO bij Lieuwe thuis. We hebben vergaderd over van alles en nog wat. ook hebben we het nog even over jou gehad. Over twee weken is er een cd opname waarop jouw nummer I had a dream ook op komt. Dat is natuurlijk wel fantastisch. Het zal weer een druk weekend worden en ik hoop dat ik mijn emoties de baas kan. En anders maar niet. Van de andere twee dagen schrijf ik in een ander bericht want anders wordt dit veel te lang. Ik heb je ook een paar dagen geen knuffels, kusjes en smakkerds gestuurd maar je had er al zoveel gekregen, misschien had je nog wat over. Lieverd ik ga verder met een nieuw bericht.

doeg lieverd, doeg schat ik houd van je, I love you, kusjes en smakkerds.

Hai lieverd,

Vandaag houden we het even kort. Heb gewerkt en ben bij jou geweest. Het waaide heel hard en een mandje met narcissen lag om. We hebben een nieuwe kaars in de lamp gezet, we hebben de kaars in de auto aangestoken en onder de jas naar jou toegebracht. Voor de mensen die meelezen, het is een grote grafkaars met een deksel erop zodat hij niet kan uitwaaien. Vanavond zijn we weer bij je geweest omdat het vanmiddag behoorlijk stormde. Was bang dat alles weggewaaid was. Maar alles stond gelukkig nog goed. Ook de kaars brandde nog mooi. We vonden alleen de foto van jou en Boudien op het middenpad en die hebben we gauw terug naar jou plekje gebracht. Nu waait het niet zo hard meer. Morgen hoef ik niet naar school maar hebben we een studiedag in Het Park van Hoorn. Ook Joran gaat mee omdat hij stage loopt op school. Zal mij benieuwen hoe hij het vind. Morgenavond weer met Ariëlle naar Wijdenes. Ze gaat niet met J. naar de bruiloft van zijn moeder. Ze gaat gewoon naar school. Op het ogenblik gaat het niet zo tussen Ariëlle en J. Ariëlle vindt het wel best zo. Dan stuur ik je nu mijn dagelijkse kussen, knuffels en smakkerds weer en zeg ik doeg lieverd, ik mis je.
We zijn trouwens druk bezig met je mooie grafsteen. En ik moet je zeggen het wordt echt iets moois. Er moeten alleen nog een paar aanpassingen gemaakt worden op de tekeningen en dan kan het gemaakt worden.

doeg lieve schat, voor altijd in mijn hart en gedachten, love you. Kusjes.

Lieve Afira,
Elke dag komen er twee kaarsjes van mij. Vaak moet ik aan jou denken als ik bij Suus op de site zit. Jij was ook pas 17 jaar en ik zou best graag weten hoe het is waar jullie nu zijn. Hebben jullie elkaar al ontmoet of is de band er via hier beneden. Ik stuur jou een lieve groet, een knuffel en hoop dat het aankomt.
Oma Van Suus XXXXXXX

Heej lieve schat,

Zit alleen beneden, papa is naar zijn werk. Hij werkt weer in de chipsfabriek in Broek op Langedijk. Ariëlle en Joran zijn al naar bed en ik zit nog op de laptop jou te schrijven. Gisteravond zijn we naar Koudum geweest omdat Ome Henk jarig was. Het was wel gezellig. Ook hebben we veel over jou gepraat omdat veel mensen toch vragen hoe het met ons gaat. En er waren ook vrienden die jou natuurlijk ook kenden. Moest nog denken aan 2 jaar terug, toen was je er nog bij. Eerst gingen we toen naar Bakhuizen waar Ariëlle een concert had, en later nog naar de verjaardag van Ome Henk. Die avond beslisten ze ook dat je mee mocht naar Rastede en wat was je blij en gelukkig. Met het NHJFO was je niet meegeweest omdat je toen in Barcelona was en nu mocht je mee met Bakhuizen. De rest weten we allemaal, het zou je laatste optreden zijn op je trompet. Gelukkig hebben we nog een filmpje hiervan en daar ben je goed zichtbaar en hoorbaar. Als ik dit filmpje afdraai druipen de tranen van mijn wangen. Je daar zo te zien zitten spelen. Nooit mogen we daar live nog van genieten.
Vandaag moest Ariëlle weer naar de chirurg, die vertelde ons dat we dit letsel niet moesten onderschatten. Het was een fors letsel en zal nog enige tijd duren voordat alles weer goed is. Ik moet vaak denken hoe het met jou zou zijn geweest als je het overleefd had. Maar dan had je denk ik zo'n strijd moeten leveren, want we hoorden dat je veel gebroken had en dat je hoofd ook een enorme dreun heeft gehad, dat bewijst de schedelbasisfraktuur die je had. Was alles wel weer goed gekomen? Je had een hele zware strijd moeten leveren. Misschien is het voor jouw wel het beste zo maar dit is voor ons zo moeilijk te accepteren. Wij die een hele andere toekomst voor ons zagen. Ik merk dat Ariëlle en Joran het er ook nog zo moeilijk mee hebben. Ook zij hebben het roer om moeten gooien. Altijd zal jij bij hen in de buurt zijn. De chirurg wilde toch nog weer een foto van de enkel en die is gemaakt. Ook moet ze van hem naar de fysio. Hij vond het maar vreemd dat dit niet was aangeraden. Daarna zijn we naar Amsterdam gereden omdat ze nog een examen moest maken. Volgens haar was het wel goed gegaan. Ze moet natuurlijk deze opleiding nu wel goed afsluiten, maar ze gaat er wel voor. Vanavond is ze niet naar de KLM geweest. We blijven dan rijden en soms is het me teveel. Was de hele dag al op sjouw met haar. Joran moest vanavond weer te trainen en wij hebben even in jouw oude klas gezeten op de com. En nu zit ik thuis jou te schrijven. Ik vind dit zo heerlijk, want dan waan ik dat je dicht bij me bent. Heb vanmiddag ook toestemming gegeven dat ze de brief van mij naar jou mogen publiceren in het boek wat gemaakt zal worden. We hopen dat het doorgaat. Nou meisje, dit was het weer voor vandaag. Rest mij nog je de kusjes, knuffels en de smakkerds te sturen. Voor jou natuurlijk maar ook voor oma en beppe. Ook die missen we. Het is zo vreemd dat jullie er niet meer zijn. Morgen kom ik weer bij je en zet weer een nieuwe kaars. Het is zo prachtig al die bloemen die bloeien. Narcissen, blauwe en witte druifjes en ook de viooltjes bloeien weer. Ook de tulpen van Robert steken de kopjes alweer boven de grond. Je ziet het is weer lente aan het worden en jouw verjaardag nadert.

Lieverd, ik denk aan je en ik mis je zo. Ooit zien we elkaar terug! Kusjes.